Είναι γνωστό ότι η διατήρηση και η διαχείριση των ρεμάτων είναι ζωτικής σημασίας για την πόλη και την ύπαιθρο, μιας και αποτελούν τους φυσικούς δρόμους του νερού, τροφοδοτούν τα ποτάμια και τις λίμνες, εμποδίζουν τις πλημμύρες κλπ.
Εκείνο που δεν είναι τόσο γνωστό είναι ότι τα ρέματα με τη χλωρίδα, τους θάμνους και τα δέντρα τους ρυθμίζουν το μικροκλίμα, ενώ αποτελούν και φυσικά καταφύγια για τη μικροπανίδα και τα πουλιά κάθε περιοχής. Είναι ο βιότοπος, το σπίτι τους.
Συνεπώς οι αρμόδιες υπηρεσίες που κατά καιρούς παίρνουν εύκολα αποφάσεις να κοπεί το άλφα ή το βήτα μοναχικό δέντρο μέσα στο ρέμα γιατί «δεν εξυπηρετεί τίποτα» και «θα είναι χρήσιμο ως καυσόξυλο» οφείλουν να παίρνουν υπόψη τους και αυτή τη ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ παράμετρο: την οικολογική αξία κάθε οργανισμού στην αλυσίδα της ζωής.
Το παραπάνω σχόλιο γίνεται με αφορμή την άδεια του Δασαρχείου Κοζάνης να κοπεί μια θαλερή καρυδιά στο ρέμα της περιοχής «Γαύρου», γιατί κάποιος «άπορος» τη ζήτησε για το .. τζάκι του ! Ευτυχώς υπήρξαν αντιδράσεις μερικών περιοίκων και το δέντρο σώθηκε, προς στιγμήν τουλάχιστον.
Δυστυχώς η περίπτωση δεν είναι η μοναδική. Δεκάδες δέντρα καρατομούνται κάθε χρόνο σε «όχτους», όρια οικοπέδων και φυσικά σε ρέματα. Μερικές φορές υπάρχει άδεια να κοπεί κάποιο ο ξερό δέντρο, αλλά σπάνια γίνεται έλεγχος, οπότε κοντά στο ξερό κόβεται και το χλωρό. Το γεγονός των «εκτελέσεων» μοναχικών δέντρων επισκιάζεται από τη συστηματική λαθροϋλοτομία που εξακολουθεί να αφανίζει τα δάση μας. Θεωρείται δηλαδή «πταίσμα» μπροστά στις μαζικές αποψιλώσεις δέντρων. Όμως δεν είναι έτσι. Τα ρέματα και το περιαστικό πράσινο είναι τα φυσικά φίλτρα μιας πόλης και δεν χωρούν εκπτώσεις στην προστασία τους.
Ας μην ξεχνάμε, τέλος, ότι η διαχείριση των ρεμάτων περιήλθε στους δήμους από το 2012 (ν. 4071/2012). Επομένως οι επεμβάσεις στη βλάστηση των ρεμάτων, ακόμη και οι μικρές (όπως το κόψιμο ενός δέντρου) δεν είναι «εσωτερική υπόθεση» του δασαρχείου, αλλά αφορούν και τον Δήμο που πρέπει να έχει αποφασιστικό λόγο. Βέβαια τα περισσότερα ρέματα που παρέλαβαν οι δήμοι ήταν σε κατάσταση άθλια (μπαζωμένα, βρώμικα, καταπατημένα η και .. εξαφανισμένα), ενώ το κράτος τους «φόρτωσε» αυτή την αρμοδιότητα χωρίς να προχωρήσει – ως συνήθως – σε ανάλογη μεταφορά πόρων και προσωπικού. Όμως αυτό δεν αποτελεί άλλοθι για τους δήμους να παραπέμψουν τη διαχείριση των ρεμάτων στις καλένδες. Μπορούν να αντιμετωπίσουν ορισμένα προβλήματα που είναι «στα κιλά τους», παρά τις υπαρκτές οικονομοτεχνικές ελλείψεις. Εξ΄ άλλου ο σημερινός δήμαρχος είχε κινήσει τέτοια θέματα ως αντιπολίτευση και επομένως διαθέτει τη γνώση, τη βούληση αλλά και την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να ανοίξει ένα ακόμη δύσκολο μέτωπο.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ 12-1-2016
Φωτο . H μία φωτογραφία δείχνει το ρέμα ΠΡΑΣΙΝΟ, πριν αρχίσουν οι διάφορες αυθαιρεσίες. Οι άλλες δύο (μετά) δείχνουν τα μπαζώματα, καθώς και τα λιγοστά δέντρα που απέμειναν και κινδυνεύουν να γίνουν καυσόξυλα.