«Το καημενάκι»

Γράφει ο Κώστας Παναγόπουλος

Καμιά φορά δεν έχεις φράγκο. Κι αυτό πονάει, όπως μού είπες. Σε κρατάει ευτυχώς η σκέψη πως όλο αυτό έχει πέσει επάνω σου λόγω της ακεραιότητάς σου.

Δε χρειάζεται πόλεμος για να βγάλουμε ήρωες. Έτσι μού είπες. Κάθε μέρα είναι πόλεμος για όσους είναι δίκαιοι. Τα παιδιά τους δεν έχουν χαρτζιλίκι, η γυναίκα τους χωρίς τα λούσα της, οι ίδιοι παντελώς ταπεινωμένοι και Δευτέρα και Τετάρτη και Σάββατο και Κυριακή και κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα.

Είπες «όχι», ρε μαγκάκι, λόγω της εντιμότητάς σου – τους το πέταξες στα μούτρα, ε; – και τώρα το πληρώνεις, ή μάλλον δεν έχεις να πληρώσεις. Χε χε, γελάς, ε;

Για τον τίμιο άνθρωπο που έμεινε άφραγκος λόγω της ακεραιότητάς του, κάθε μέρα είναι πόλεμος, σαν απλήρωτη και ιδρωμένη βάρδια στις μηχανές πλοίου πετρελαιοφόρου.

Δε χρειάζεται πόλεμος. Ήρωες έχουμε. Λόγω ακεραιότητάς. Έτσι μού είπες.

Αλλά και πόλεμος κανονικός να γίνει, πάλι αυτά αυτά τα καημενάκια θα βγούνε μπροστά. Η ακεραιότητα της καθημερινότητας θα γίνει ηρωισμός στο πεδίο της μάχης.

«Καημενάκι μου» σε έλεγε η γιαγιά σου. Έτσι μού είπες.

[email protected] – αφιερωμένο στα παιδιά του blog Αντι-ρήσεις *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.