“ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν”(Λκ.6, 37)

Τίθενται στον καιρό μας σοβαρά εκκλησιολογικά θέματα, τα οποία για να λυθούν χρειάζεται πρώτα μεταξύ μας να καταλήξουμε στο δέον, ώστε έπειτα να κάνουμε από κοινού σωστό αγώνα κατά του Οικουμενισμού που να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα:

1. Υπάρχει ακόμη διαφωνία σχετικά με τον τρόπο της αποτείχισης; Και τώρα, μετά το Ουκρανικό σχίσμα;

Αν κοινωνούμε:

όχι μόνο με τους Οικουμενιστές αλλά και

όσους κοινωνούν με τους Οικουμενιστές

2. Αν κοινωνούμε

με τους σχισματικούς της Ουκρανίας και

με όσους κοινωνούν με τους σχισματικούς της Ουκρανίας

3. Αν θεωρείτε σχισματικούς:

όλους τους παλαιοημερολογίτες

εκείνους που δεν θεωρούν άκυρα τα μυστήρια των νεοημερολογιτών

και όσους δεν ανήκουν σε παρατάξεις;

Ο Κύριος και πάλι, μας δίδαξε να απαντούμε καθαρά, χωρίς περιστροφές και ασάφειες: “ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν”(Λκ.6, 37). Εκτός αν εσείς κρατάτε το δόγμα των συγχρόνων πολιτικών και υποστηρίζετε τα σχετικά με την “δημιουργική ασάφεια”!!!

1. Όλο αυτό το διάστημα από το 2016 έγραφα και έλεγα με σαφήνεια, προσωπικά και δημοσίως ως αποτειχισμένος κληρικός, ότι τελώ σε ακοινωνησία:

Με τους Οικουμενιστές και

Όσους κοινωνούν με τους Οικουμενιστές.

2. Έχω ακοινώνητους επίσης:

Τους σχισματικούς της Ουκρανίας και

Όσους κοινωνούν με τους σχισματικούς της Ουκρανίας

Όσοι εκ των αποτειχισμένων ομάδων και, ιδίως, των κληρικών έχετε ακόμη κοινωνία, όχι με τους Οικουμενιστές, αλλά με όσους κοινωνούν με τους Οικουμενιστές μνημονεύοντάς τους αυτοί, οι δεύτεροι, στην Θεία Λειτουργία, και εσείς μνημονεύετε αυτούς, προσέξτε να καταλάβετε τί τραγικό σφάλμα και κανονική παράβαση κάνετε! Ενώ δεν τελείτε σε κοινωνία με αυτούς που κοινωνούν με τους σχισματικούς της Ουκρανίας, ισχυρίζεστε ότι μπορείτε να κοινωνείτε με αυτούς που κοινωνούν με τους Οικουμενιστές, έστω και αν δεν συμφωνούν θεωρητικά με τους Οικουμενιστές. Πώς γίνεται να μην ισχύει το ένα για έμμεση κοινωνία και να ισχύει το άλλο επίσης για έμμεση κοινωνία. Διότι, αυτοί που μνημονεύουν τους σχισματικούς δεν είναι άμεσα σχισματικοί αλλά εμμέσως, όπως οι Έλληνες μητροπολίτες που μετέβησαν ή δέχτηκαν στις μητροπόλεις τους σχισματικούς επισκόπους, αφού η κανονική διατύπωση « ο κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται» ισχύσει εξίσου και για αίρεση και σχίσμα!

Θα το γράψω μαθηματικά. Γιατί τόσο καιρό κοντεύουμε να χάσουμε το μυαλό μας με αυτά που ακούμε:

Ορίζω:

α & β τις δύο πρώτες περιπτώσεις που αφορούν τον Οικουμενισμό!

γ & δ τις δύο άλλες περιπτώσεις που αφορούν το Ουκρανικό σχίσμα.

Και ρωτώ:

Αφού γ=α και δ=β.

Πώς το γ & δ ισχύει για ακοινωνησία

ενώ το α & β δεν ισχύει για ακοινωνησία;

Το οποίο σαφώς είναι άτοπο!

Τελικά, τί δέχεστε; Χρειάζεται να το διατυπώσετε καθαρά και ευθαρσώς, όπως εμείς. Ο καιρός περνά. Η αίρεση δεν αντιμετωπίζεται, διότι δεν υπάρχει αναζωπύρωση στην αποτείχιση λόγω έλλειψης ενότητος και αφού δημιουργείται περαιτέρω σύγχυση στους πιστούς με όλα αυτά που γράφετε και υποστηρίζετε. Γι’ αυτό εκ των πραγμάτων είστε υποχρεωμένοι να τοποθείτε σωστά και στο θέμα του παλαιού ημερολογίου. Ως αποτειχισμένος θεωρώ την αποτείχιση, χωρίς την επιστροφή στο Πάτριο Εορτολόγιο, κολοβή. Διότι, πώς φεύγεις από τον Οικουμενισμό και δεν φεύγεις από αυτό που έφερε τον Οικουμενισμό. Θα πείτε το ημερολογιακό δεν είναι δογματικό θέμα. Κατ’ αρχήν δεν είναι ημερολογιακό αλλά είναι εορτολογικό το θέμα! Και γι’ αυτό είναι θέμα λειτουργικής ενότητος στην Εκκλησία. Όταν μάλιστα, η εορτολογική μεταρρύθμιση έγινε με προοπτική την δογματική εκτροπή, αν και δεν είναι άμεσα δογματικό το θέμα, όμως σαφώς είναι έμμεσα δογματικό και οπωσδήποτε θέμα εκκλησιαστικής Παραδόσεως! Θέλουμε ενότητα στην Εκκλησία; Αν θέλουμε είναι ανάγκη να λυθεί το πρόβλημα του σχίσματος. Είναι δυνατόν να μας απασχολεί μόνο το Ουκρανικό; Και το ένα σχίσμα και το άλλο εξίσου σχίσμα. Με μία όμως βασική και μεγάλη διαφορά! Στην περίπτωση του εορτολογίου το σχίσμα παραδόξως το έκανε η εκκλησιαστική διοίκηση. Αφού λοιπόν, ο λόγος και η αιτία του σχίσματος έγινε από την διοίκηση της Ελλαδικής Εκκλησίας, γιατί απορρίπτετε ως σχισματικούς τους παλαιοημερολογίτες; Έπηξαν θυσιαστήρια; Και εσείς, εκει που λειτουργείτε, το ίδιο κάνατε! Χειροτόνησαν επισκόπους – με Αποστολική Διαδοχή- για να έχουν όμως διάδοχη κατάσταση στην διαποίμανση του ποιμνίου τους διαχρονικά όσο χρειαστεί. Σωστά έπραξαν! Το ίδιο θα χρειαστεί σε λίγο να κάνετε και εσείς, αν δεν ενωθούμε όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με τον Οικουμενισμό συνοδικά πλέον και με σχέδιο! Το μόνο σφάλμα που κάνει τους παλαιοημερολογίτες να σχίζονται από την Εκκλησία είναι ότι στην περίπτωση που θεωρούν τους εαυτούς τους αποκλειστικά και μόνο την κανονική Εκκλησία εκεί πλέον όσοι ισχυρίζονται αυτήν την θέση έχουν θέμα. Αυτό όμως είναι ιάσιμο, όταν βέβαια βρουν εκκλησιαστικούς ηγέτες να μπορούν συνεννοηθούν. Βλέπετε, “ψαρεύοντας” πληροφορίες κατά τις επισκέψεις όπως γινόταν παλαιότερα χωρίς ουσιαστική αναζήτηση λύσης ή από περιέργεια και μόνο δεν γίνεται έτσι διάλογος. Ούτε πάλι γίνεται διάλογος με το να πηγαίνει ένας-ένας νεοημερολογίτης και να απορροφάται από τις διάφορες παρατάξεις και έτσι να μην λύνεται το εκκλησιαστικό πρόβλημα. Χρειάζεται οργάνωση, ανοιχτή καλοπροαίρετη συζήτηση και όχι προκαταλήψεις. Έτσι που ενεργούμε αποδεικνύεται πόσο μικροί είμαστε για να συμβάλλουμε στο να λυθούν και όχι να μεταφερθούν στο μέλλον τα προβλήματα!