Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης έχει εισέλθει πλέον σε νέα εποχή, μετά την ανέγερση και λειτουργία του Νέου Κτηρίου. Έχω διατυπώσει αρκετές φορές στο παρελθόν ενστάσεις για διάφορα ζητήματα αναφορικά με τη Βιβλιοθήκη, έχω ασκήσει και σκληρή κριτική, ναι, και έχω «γκρινιάξει», αλλά πρέπει να αποδώσω και έπαινο για τα καλώς κείμενα. Το επιβάλλει το δίκαιο.
Το Νέο Κτήριο ανηγέρθη με πρωτοβουλία των παλαιότερων Δημοτικών αρχών, ενώ η σημερινή Δημοτική αρχή ανέλαβε την αποπεράτωση, μετεγκατάσταση και λειτουργία του. Ανήκει έπαινος σε όσους εργάστηκαν για τον σκοπό αυτό. Το Νέο Κτήριο, βέβαια, κατακρίθηκε ως προς την αρχιτεκτονική αισθητική καθώς και τη λειτουργικότητά του (έχω και προσωπικά ενστάσεις), αλλά διαθέτουμε επιτέλους μια σύγχρονη Βιβλιοθήκη, βασικό πυλώνα πολιτισμού για την πόλη και ολόκληρη την Περιφέρεια.
Πέρα από εκλογικές και προσωπικές σκοπιμότητες (προσωπικά ψηφίζω στο Βόιο και δεν είμαι υποψήφιος πουθενά), με το παρόν θέλω να αποδώσω έπαινο σε συγκεκριμένους ανθρώπους που εργάστηκαν για τη Βιβλιοθήκη. Από μαθητής Γυμνασίου (από το 1974) γνωρίζω τη Βιβλιοθήκη ως χρήστης, χωρίς να έχω αναλάβει ποτέ κάποια θεσμική αρμοδιότητα, ούτε καν ως αναπληρωματικό μέλος του ΔΣ της Βιβλιοθήκης. Γνωρίζω και τις προσπάθειες των πρώην προέδρων της Βιβλιοθήκης Χάρη Γελαδάρη και Θεόδ. Βασδάρη. Είχαν τις καλύτερες προθέσεις, αλλά πάντοτε υπήρχαν κάποιες γραφειοκρατικές δυσχέρειες. Ο αγαπητός Χάρης Γελαδάρης, επίσης, ως πρόεδρος του ΟΠΑΝ επί δημαρχίας Λ. Μαλούτα, χρεώνεται την επιτυχία της διοργάνωσης του Β΄ Συνεδρίου Τοπικής Ιστορίας, επ’ ευκαιρία των 100 χρόνων από την απελευθέρωση, με άρτια οργάνωση από τον πρώην διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης Γιάννη Καραχισαρίδη, καθώς επίσης και την έκδοση των Πρακτικών «Κοζάνη, 600 χρόνια Ιστορίας» (2014). Προφανώς υπάρχουν και άλλες εκδηλώσεις και ενέργειες, τις οποίες μπορούν να κρίνουν οι πολίτες της Κοζάνης, αλλά εδώ αναφέρομαι αυστηρά και μόνον σε δραστηριότητες που γνωρίζω «από πρώτο χέρι».
Η νυν Δημοτική αρχή προχώρησε περαιτέρω την υπόθεση της Βιβλιοθήκης. Σημαντικό ρόλο ως προς αυτό είχε ο νυν πρόεδρος της Βιβλιοθήκης Παναγιώτης Δημόπουλος καθώς και ο αντιπρόεδρος Παναγιώτης Πτωχούλης. Δεν θα κάνω κριτική επί του έργου της Βιβλιοθήκης κατά την τελευταία πενταετία. Προφανώς υπάρχουν θετικές δράσεις, αλλά και προβλήματα, και καθένας μπορεί να κρίνει. Νιώθω όμως ότι πρέπει να αποδώσω έπαινο («Τα του Καίσαρος Καίσαρι…») για το «Άνοιγμα της Βιβλιοθήκης προς όλους». Με χαρά λοιπόν βλέπω «κόσμο» στη Βιβλιοθήκη, και ειδικά νεολαία, όπως και πλήθος εκδηλώσεων.
Αυτό που με καίει όμως, λόγω επαγγέλματος, είναι η ανοικτή πρόσβαση στα πολύτιμα Αρχεία και τα χειρόγραφα της Βιβλιοθήκης. Ήδη εκδίδεται τα τελευταία χρόνια το καλαίσθητο περιοδικό της Βιβλιοθήκης «Προθήκη», επίσης έχει τυπωθεί τόμος με τους «Θησαυρούς της Βιβλιοθήκης», ενώ ετοιμάζεται αναλυτικός Κατάλογος των χειρογράφων (κώδ. 1-100) καθώς και τα Πρακτικά του Γ΄ Συνεδρίου Τοπικής Ιστορίας, το οποίο οργάνωσε η Βιβλιοθήκη με την επιστημονική υποστήριξη της Εταιρείας Δυτικομακεδονικών Μελετών. Το άνοιγμα των Αρχείων έδωσε την ευκαιρία σε συναδέλφους φιλολόγους και ιστορικούς να παρουσιάσουν σε εισηγήσεις Συνεδρίων και σε τυπωμένες μελέτες τα Αρχεία της Βιβλιοθήκης. Ως ενδεικτικό παράδειγμα θα αναφέρω μόνον τον εντοπισμό όλων των αυτογράφων του Χαρισίου Μεγδάνη, αλλά και τον εντοπισμό άγνωστων έργων του Περδικάρη και του Μεγδάνη. Επίσης, θα επακολουθήσει σύντομα πιλοτικό Σεμινάριο Παλαιογραφίας στη Βιβλιοθήκη καθώς και Ημερίδα για τα χειρόγραφα. Με μια απλή λαϊκή έκφραση, στη Βιβλιοθήκη «κάτι γίνεται», ή μάλλον «γίνονται πράγματα». Για τις «Άνοικτές Πύλες της Βιβλιοθήκης», λοιπόν, αλλά για και την εκδοτική εκκίνηση προς αξιοποίηση των Αρχείων, οφείλουμε ένα «Εύγε» στον πρόεδρο Παν. Δημόπουλο και τον αντιπρόεδρο Παν. Πτωχούλη.
Το στοίχημα βέβαια της Βιβλιοθήκης δεν έχει κερδηθεί ακόμη, καθώς θα πρέπει να κερδίζεται εκάστοτε και σε βάθος χρόνου. Έχει γίνει όμως μια καλή νέα αρχή, παρά τα προβλήματα. Δεν γνωρίζω αν οι αγαπητοί Παν. Δημόπουλος και Παν. Πτωχούλης θα είναι υποψήφιοι στις εκλογές, ούτε και επιθυμώ να επηρεάσω κάποιους ψηφοφόρους. Όλοι γνωρίζουν όλους στα μέρη μας, ώστε η «διαφήμιση» είναι ανώφελη. Εξάλλου, πολλοί υποψήφιοι (σύμβουλοι και δήμαρχοι) είναι αγαπητοί φίλοι, συνάδελφοι, συγγενείς, ακόμη και παλιοί συμμαθητές. Αυτό που με ενδιαφέρει, εντέλει, είναι το μέλλον της Βιβλιοθήκης, το οποίο βέβαια εξαρτάται από τις εκλογές. Βάσει λοιπόν του νέου εκλογικού νόμου και της απλής αναλογικής, θα υπάρξει, κατά το κοινώς και κοζανιστί λεγόμενον, «λόζιους» ως προς τη συγκρότηση νέων ΔΣ των οργανισμών του Δήμου. Ευελπιστώ ότι το νέο Δημοτικό συμβούλιο και ο νέος Δήμαρχος θα μεριμνήσουν, ώστε η Βιβλιοθήκη να μην πέσει θύμα υπόγειων συναλλαγών προς «εξυπηρέτηση» Δημοτικών συμβούλων, αλλά βάσει συναίνεσης από όλους να υπάρξει καλή συνέχεια στη λειτουργία της Βιβλιοθήκης, και το νέο ΔΣ της Βιβλιοθήκης να είναι ικανό να αντεπεξέλθει στις νέες προκλήσεις και να προωθήσει αποτελεσματικά την τοπική ιστορία και τον πολιτισμό.