Αλλά και Πόλη των Θυμβρίων, Φιλομήλη , Φιλομήδη , Φιλομένη , Φιλόμηλον , Sinehisar , Belde-i Beyza ,Akşehir , Ahşehir , Akşar ,Ahşer
Σταύρου Π. Καπλάνογλου Σπάρταλη εκ πατρός
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το Φιλομήλιον ήταν μια αρχαία Ελληνική πόλη της Φρυγίας και ενίοτε της Πισιδία της αλλά και της Λυκαονίας της Μικράς Ασίας.
. Βρισκόταν σε μια πεδιάδα όχι μακριά από τα σύνορα της Λυκαονίας, στο μεγάλο δρόμο από τη Σύννάδα προς το Ικόνιο. Στράβων ,ο Πτολεμαίος ο γεωγράφος και ο Στέφανος Βυζάντιος την αποκαλούν Philomelium ανήκε στην συνομοσπονδία της Συννάδας , το επιβεβαιώνει και ο Πλίνιος που αναφέρεται σε μεταγενέστερους χρόνους ότι ανήκε στην Πισιδία (Hierocl. σ. 672· Ptol. l.c.), οι Πισίδες στην προφορά τους άλλαξαν το όνομά της σε Φιλομήδη ή Φιλομένη (Procop. Hist. Arc. 18.)
Επίσης αναφέρεται πολλές φορές από τον Κικέρωνα. Σύμφωνα με η διαίρεση των επαρχιών υπό τον Κωνσταντίνο, ανήκε στην Πισιδία.
Είχε κτιστεί στις νότιες όχθες της λίμνης του Φιλομηλίου (στα βυζαντινά λίμνη των 40 μαρτύρων, η σημερινή Akşehir Gölü) και εκείτο στην οδό που ενώνει τα Σύνναδα της Φρυγίας με το Ικόνιο της Λυκαονίας.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
Το αρχαίο Φιλόμηλον βρισκόταν , στα σύνορα με την Πισιδία και την Λυκαονία.
Βρίσκεται ανατολικά της Αντιόχειας (Yalvac) 46 χλμ , από την Σπάρτη 138 χλμ ,από το Ικόνιο 135χλμ.,το Βουρδούρι 171χλμ και την Άγκυρα 248 χλμ.
ΤΟ ΟΝΟΜΑ
– Πόλη των Θυμβρίων
Προφανώς το πρώτο γνωστό όνομα Πόλη των Θυμβρίων προέρχεται από εποίκους που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή προερχόμενοι από την Θύμβρα μια πόλη που βρισκόταν σε απόσταση 5χλμ από την Τροία.
– Φιλομήλιον
Η πόλη ήταν ελληνιστική και είχε επανιδρυθεί από τον ανεξάρτητο Μακεδόνα δυνάστη Φιλόμηλο (υιό του Λυσίου ή Λυσανίου) στο δεύτερο μισό του 3ου αιώνα π.Χ. εξου και το ονομαζόταν Φιλομήλιον.
Οι Τούρκοι παρουσιάζουν την δική τους εκδοχή ότι πήρε το όνομά της ίσως από τον αριθμό των αηδονιών που βρέθηκαν στην περιοχή.
– Φιλομήδη ή Φιλομήνη. ή Φιλομένη
Κατά τον 6ο αιώνα μ.Χ. ο Ιεροκλής στον Συνέκδημόν του, την κατατάσσει στις 26 ακμάζουσες πόλεις της Πισιδίας, με στρατηγική σημασία. Τότε αναφερόταν ως Φιλομήδη ή Φιλομήνη.
– Sinehisar
Και οι Βυζαντινοί ιστορικοί κατά τους Τούρκους το αποκαλούσαν Sinehisar, γιατί η αίτια οικοδόμησης του κάστρου, ήταν μια κοπέλα που λεγόταν Σινέ, κόρη του Βυζαντινού Αυτοκράτορα,που έβαλε τον Βασιλιά να χτίσει αυτό το μέρος. –
“Belde-i Beyza” (Λευκή Πόλη)
Οι Άραβες ονόμασαν το Φιλομήλιον “Belde-i Beyza” που σημαίνει Λευκή Πόλη λόγω της εποχής που επέδραμαν (Άνοιξη με ανθισμένα οπωροφόρα δένδρα
— Akşehir – Ahşehir -Akşar.
Από τον 12ο αιώνα την κατέλαβαν οι Τούρκοι που ίδρυσαν το Σουλτανάτο του Ικονίου. Έκτοτε έλαβε την τουρκική ονομασία Akşehir που σημαίνει λευκή πόλη. Και είναι ουσιαστικά η μετάφραση στην Τουρκική της Αραβικής ονομασίας Είναι ένα σύνθετο από δύο λέξεις, δηλαδή ak , “λευκό”, μια τουρκική λέξη. και Σεχίρ , «πόλη», το οποίο είναι από τα περσικά شهر Shahr , «πόλη».
. Κάποιοι το λένε Ahşehir , κάποιοι Τούρκοι το λένε Ahşer, άλλοι το λένε Akşar. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι που ζουν εδώ είναι από πόλεις του Τουρκεστάν, έχουν ειδικές διαλέκτους από χωριό σε χωριό.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ 1922
Το Φιλομήλιον στην απογραφή του 1881-1883 είχε
43000 Μουσουλμάνους 2722 Έλληνες και 3235 Αρμένιους
Μια άλλη απογραφή του 1885 που αφορά μόνον τους άνδρες δίνει :
2268 Μουσουλμάνους ,520 Ελληνορθόδοξους και 1178 Αρμένιους εάν δέχθηκε σαν μέσο όρο κάθε οικογένεια εκείνο τον καιρό με 6 άτομα υπήρχαν 13608 Μουσουλμάνοι, 3120 Έλληνες και 7028 Αρμένιοι
Το 1914 ο αριθμός των Ελλήνων ήταν 2266 των Μουσουλμάνων 57234 και των Αρμενίων 4890.
Δεν έχουμε πληροφορίες για τους Ελληνόφωνες που είχαν απομείνει το 1922.
Η περιφέρεια του Ακσεχίρ είχε στα τέλη του 19ου αιώνα· πληθυσμό άνω των 50.000 κατοίκων και μαζί με τις γύρω πόλεις (Τσιχανμπεΐλι, Ντογκανχισάρ κ.λπ.). Τούρκοι, Γιορούκοι, Κούρδοι, Αρμένιοι, Έλληνες κ.λπ. Ήταν μια κοινωνικά και οικονομικά ζωντανή κεντρική μονάδα οικισμού όπου ζουν μαζί άνθρωποι και από άλλες εθνικότητες.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Όπως είδαμε η πρώτη γνωστή ονομασία ήταν << Πόλη των Θυμβρίων >>
Πολύ πιθανόν η πρώτη γνωστή ονομασία σε μας να είναι δημιούργημα των κατοίκων της Θύμβρης της Τροίας και πριν από τον Τρωικό πόλεμο .
Η Θύμβρα (ή Θύμβρη), ήταν αρχαία ελληνική πόλη της Τρωάδος, στα νοτιοανατολικά της Τροίας και ακριβώς νότια της Πέτρας.
Λόγω της πόλεως, η δεύτερη από τις έξι πύλες της Τροίας ονομάστηκε Θυμβρία.
Η πόλη απείχε περίπου 5 μίλια από την Τροία, στην πεδιάδα της Θύμβρης (σημ. Thimbrek-Déré), κοντά στην συμβολή του Θυμβρίου (σημ. Kemer) με τον Σκάμανδρο ποταμό.
Βρισκόταν κοντά στον λόφο Καλλικολώνη του Θυμβρίου πεδίου.
Σύμφωνα με τον Στράβωνα εκεί στην πόλη βρισκόταν το ιερό του Απόλλωνος Θυμβραίου
–Φρύγες
Στην αρχή οι Φρύγες, από την Βρυγιήδα (λίμνη των Πρεσπών) εισήλθαν στη Μικρά Ασία μέσω των Δαρδανελίων και κατέλαβαν την περιοχή υπό την πολιτική τους κυριαρχία μέχρι το Kızılırmak. Στην εισβολή αυτή αιχμαλωτίζουν και λεηλατούν τον Φιλομήλιο.
–Λυδοί
Θα ακολουθήσουν οι Λυδοί που και αυτών η αρχική κοιτίδα βρίσκεται στην Μακεδονία έως ότου ο βασιλιάς της Λυδίας Κραισός ηττηθεί από τον Πέρση ηγεμόνα Δαρείο, και τα εδάφη της Λυδίας και της Φρυγίας περιέρχονται στην Περσική κυριαρχία..
– Πέρσες
Έτσι, το Ακσεχίρ πέρασε στην πολιτική κυριαρχία των Περσών ο 547/546 π.Χ
–Μ. Αλέξανδρος
Ο Μακεδόνας βασιλιά κατά την προέλαση του προς την Περσία έδιωξε τους Πέρσες και από την περιοχή του Φιλομηλίου .
–Ελληνιστική εποχή
Η πόλη θεωρείται ελληνιστική γιατί μετά τις αλλεπάλληλες καταστροφες επανιδρύθηκε από τον ανεξάρτητο Μακεδόνα δυνάστη Φιλόμηλο (υιό του Λυσίου ή Λυσανίου) στο δεύτερο μισό του 3ου αιώνα π.Χ.
Ανήκε σε συνομοσπονδία με τα Σύνναδα, ενώ από τα νομίσματα που έκοψε φαίνεται να είχε συμμαχήσει με την γειτονική Μανδρόπολη (σημερινή Mandra). Λέγεται ότι ο Κικέρων στον δρόμο του για την Κιλικία, έγραψε αποσπάσματα από την αλληλογραφία του στο Φιλομήλιον.
Στην ελληνιστική εποχή, αν και εγκαταστάθηκαν οι Γαλάτες και η περιοχή ονομαζόταν Γαλατία, έχει γίνει συνήθεια η χρήση του ονόματος Φρυγία ως ιστορική συνήθεια.
–Ρωμαίοι -– Χριστιανική πίστη
Η Χριστιανική πίστη ήλθε στο Φιλομήλιον το 196 μ.Χ. αυτο φαίνεται από το γεγονός ότι η εκκλησία της Σμύρνης ανακοίνωσε στην εκκλησία της πόλεως για το μαρτύριο του Αγίου Πολυκάρπου.
Κατά τον 6ο αιώνα μ.Χ. ο Ιεροκλής στον Συνέκδημόν του, την κατατάσσει στις 26 ακμάζουσες πόλεις της Πισιδίας, με στρατηγική σημασία.
Τότε αναφερόταν ως Φιλομήδη ή Φιλομήνη.
–Άραβες
Οι Άραβες ονόμασαν το Φιλομήλιον “Belde-i Beyza” (Λευκή Πόλη) λόγω της εμφάνισης των ανθισμένων μηλιών και δαμασκηνιών
–Σταυροφόροι
Το Φιλομήλιον είχε συνεχείς πολέμους κατά τη διάρκεια των σταυροφοριών
Κατά τη διάρκεια της Τρίτης Σταυροφορίας, στις 7 Μαΐου 1190, η περιοχή του Φιλλομηλίου ήταν το σκηνικό της Μάχης του Φιλομελίωνα μεταξύ των στρατευμάτων των σταυροφόρων του Φρειδερίκου Α’ και των Μουσουλμάνων Ρωμ Σελτζούκων.
Στις 6 Μαΐου 1190, πιθανότατα κατά τη διάρκεια της Μάχης του Φιλομελίωνα, πέθανε ο υπουργός Φρίντριχ φον Χάουζεν, ο οποίος πολέμησε στο πλευρό των Σταυροφόρων.
–Ταμερλάνος
Το ίδιο συνέβη και με την άφιξη των Μογγόλων και του αιμοβόρου Ταμερλάνου , πέρασε στα χέρια των Μογγόλων μετά την ήττα του Y. Beyazit από τον Τιμούρ
–Τούρκοι και η Μάχη του Φιλομηλίου το 1117 μ.Χ.
Κοντά στο Φιλομήλιο υπήρξαν αρκετές συγκρούσεις ανάμεσα στους Βυζαντινούς και τους Οθωμανούς Μια από αυτές τις μάχες νικηφόρα για τους Βυζαντινούς έγινε το 1117 όπου ο Αυτοκράτωρ του Βυζάντιο Αλέξιος Κομνηνός αντιμετώπισε τους Τούρκους
Η μεγαλύτερη του νίκη όμως δεν είναι άλλη από τη μάχη στο Φιλομήλιον της Φρυγίας το 1117 μ.Χ.
Μία μάχη που χαρακτηρίστηκε ως η ρεβάνς του Μάντζικερτ και η κρισιμότερη στην επιβίωση της Αυτοκρατορίας μέχρι και την Άλωση του 1453.
Και το σημαντικότερο, τα πέτυχε όλα αυτά ανεβαίνοντας στην εξουσία δέκα μόλις χρόνια μετά την καταστροφή στο Μάντζικερτ και με μια αυτοκρατορία μόνο στα λόγια, έχοντας 300 μόνο αξιόμαχους ιππείς!
Δυστυχώς η μόνη περιγραφή της μάχης μας προέρχεται από το έπος “Αλεξιάδα” της Άννας Κομνηνής, της πρωτότοκης κόρης του Αυτοκράτορα που αποφάσισε να γράψει σε Ομηρικό ύφος την ιστορία του πατέρα της.
Ένα εξαιρετικό έργο, ένας θησαυρός γνώσεων, αλλά στις αναλύσεις μαχών η πριγκίπισσα Άννα δεν δίνει ιδιαίτερη έμφαση που οφείλεται κυρίως στην άγνοια της περί στρατιωτικών θεμάτων.
Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως ο Αλέξιος εφηύρε ένα νέο σχηματισμό μάχης τη λεγόμενη “ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ”
Όσο για τον Αλέξιο, η μάχη στο Φιλομήλιο ήταν το Κύκνειο Άσμα του καθώς βαριά άρρωστος πέθανε ενάμιση χρόνο μετά, τον Δεκαπενταύγουστο του 1118 μ.Χ. Ο πατέρας της Άννας δικαίως συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους και σημαντικότερους ηγέτες και στρατηγούς της Ελληνικής Μεσαιωνικής Αυτοκρατορίας!
Από τον 12ο αιώνα την κατέλαβαν οι Τούρκοι που ίδρυσαν το Σουλτανάτο του Ικονίου.
Τον 14ο αιώνα πέρασε στην κυριαρχία των ομοφύλων τους Οθωμανών.
–Οθωμανοί
.
Από τον 12ο αιώνα το κατέλαβαν οι Τούρκοι που ίδρυσαν το Σουλτανάτο του Ικονίου..
Τον 14ο αιώνα πέρασε στην κυριαρχία των ομοφύλων τους Οθωμανών.
Ο τόπος αυτός έπαιξε σημαντικό ρόλο στους συνοριακούς πολέμους μεταξύ των βυζαντινών αυτοκρατόρων και του σουλτανάτου του Ρουμ
Έγινε μια σημαντική πόλη των Σελτζούκων και στα τέλη του 14ου αιώνα πέρασε στα χέρια των Οθωμανών .
Εκεί ο Σουλτάνος Βαγιαζήτ Α ‘ λέγεται από τον Αλή του Γιεζντ ότι πέθανε μετά την ήττα του στη Μάχη της Άγκυρας
Οι Τούρκοι, που αργότερα εξαπλώθηκαν στην Ανατολία, κατέλαβαν την πόλη υπό τη διοίκηση του Kutalmışoğlu Süleyman Shah. , τις μάχες του θρόνου των Σελτζούκων και την . Αν και πουλήθηκε στον σουλτάνο Murat Hüdavendigâr το 1381 και εισήλθε στην Οθωμανική κυριαρχία, και στη συνέχεια από τους Karamanoğulları μετά την περίοδο του Μεσοβασιλείου.
Τελικά, ο Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ κατέλαβε το Ακσεχίρ το 1467 και το πρόσθεσε στα οθωμανικά εδάφη.
–1638 μ.Χ. Η πόλη που είδε ο Ευληγία Τσελεπη
Γράφει :
<< Το Akşar είναι μια κοινή εσφαλμένη προφορά του Akşehir. Κάποιοι το αποκαλούν το τέλος της πόλης, κάποιοι το αποκαλούν Akşar συνολικά. Τραγουδιέται σε πολύχρωμες διαλέκτους.
Η Aslı είναι ελληνο-ανατολίκη πόλη, είναι κόρη ενός βασιλιά ονόματι Sine, κόρη του Έλληνα Kayseri (ενν.Αυτοκρατορα )που ίδρυσε πρώτος το Akşehir. Για το λόγο αυτό, το όνομά του γράφεται ως «Σινέ Χισάρ» στις ελληνικές ιστορίες. Βρίσκεται στα βόρεια του Ικονίου, στην qibla του Konya Akşehir, σε απόσταση τριών ημερών με τα πόδια. Βρίσκεται στη μέση του 17ου κλίματος και ο αέρας και το νερό του είναι περίπου κρύο. Το καλοκαίρι λοιπόν είναι καλοκαίρι και ο χειμώνας είναι χειμώνας >>
Και πιο κάτω:
<<Το κάστρο του Akşehir βρίσκεται σε ένα λόφο και είναι ερειπωμένο γιατί ήταν δύσκολο να το κατακτήσει. Για το λόγο αυτό δεν υπάρχει καστρο φύλακας και στρατιώτες σε υπηρεσία. Το Akşehir βρίσκεται σε έναν δρόμο γεμάτο δέντρα και αρώματα λουλουδιών και έχει όμορφα διώροφα και μονώροφα σπίτια. Διαθέτει τζαμιά, ξενώνες, μεντρεσέ, σχολεία, πανδοχεία, κουζίνες και το σουλτανικό παζάρι. Λόγω της ομορφιάς του αέρα και του νερού, η υγεία του σώματος των ανθρώπων είναι τέλεια. Οι λόγιοι της, οι Σαλίχι, οι ιππείς, οι προύχοντες και οι προύχοντες είναι καλοντυμένοι άνδρες. Όλοι τους είναι έμποροι, γνώστες υπηρεσιών και τέχνης, άνθρωποι που αγαπούν τους ξένους / ομογενείς.
Επειδή το νερό και ο αέρας του είναι γλυκό, οι άντρες και οι γυναίκες που αγαπιούνται είναι γεροδεμένοι και υπάρχουν καλλονές με ροδαλά μάγουλα σαν το αγαπημένο μήλο εσπεριδοειδών του Akşehir. Αν και είναι τουρκική πόλη, έχει υπέροχους ανθρώπους που ουρλιάζουν, Σαλίχ και αξιόλογους που φορούν πολύτιμα ρούχα. >>
ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Η πόλη ήταν έδρα Επισκοπής της επισκοπής Φιλομηλίου
Είναι γνωστοί 7 επίσκοποι
1,Ο Θεοσέβιος που συμμετείχε στην οικουμενική σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως (381),
2. Ο Παύλος που συμμετείχε στην σύνοδο της Χαλκηδόνος (451),
3, Ο Μαρκιανός που υπέγραψε μια επιστολή προς τον αυτοκράτορα Λέοντα από τους επισκόπους της Πισιδίας (458),
Ο Αριστόδημος που συμμετείχε στην οικουμενική σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως (553),
5.τον Μαρίνο που συμμετείχε σε δύο οικουμενικές συνόδους της Κωνσταντινουπόλεως (680 και το 692),
6.Ο Σισίνιος που συμμετείχε στην οικουμενική σύνοδο της Νίκαιας (787) και τέλος
7. Ο Ευθύμιος που συμμετείχε στην οικουμενική σύνοδο του πατριάρχου Φωτίου στην Κωνσταντινούπολη το 879.
Στο βυζαντινό Notitiæ episcopatuum αναφέρεται το Φιλομήλιον ως βοηθητική επισκοπή της Πισιδικής Αντιοχείας.
Από τον 9ο έως τον 13 αιώνα αναφέρεται σαν μια από τις βοηθητικές επισκοπές του Αμορίου* της Φρυγίας.
*ο Αμόριο (Ἀμόριον) ήταν αξιόλογη, αν όχι η σπουδαιότερη, πόλη της Φρυγίας κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Υπήρξε πρωτεύουσα και φρούριο του Θέματος των Ανατολικών, μέχρι τη θρυλική άλωσε του από τους Άραβες το 838
Το 1922 η Χριστιανική κοινότητα ΦιλομελΊων ανήκε στην Μητρόπολη Ικονίου
–Εκκλησίες
* Ελληνική εκκλησιά
Από την Χριστιανική κοινότητα σήμερα διασώθηκε η εκκλησιά της Μικρης Αγία Σοφίας όπως την έλεγαν γιατί έγινε τζαμί το οποίο και φέρει το όνομα <<Küçük Ayasofya / ΚιουτσοΎκ Αγια Σοφία >>
Βρίσκεται στην περιοχή Skikale, στην οδό Orta Hamam. Από την οικοδομική επιγραφή γίνεται αντιληπτό ότι το κτίριο χτίστηκε το 1236. Το όνομα Μικρή Αγία Σοφία, που σημαίνει Θεία Σοφία στα ελληνικά, δόθηκε στο τζαμί αργότερα.
Σε Ελληνική επιγραφή που ανήκει στη βυζαντινή περίοδο στον τοίχο του τζαμιού, γράφει ότι οι άνθρωποι με το όνομα Φλάβιος Ευνόμων και Αυρήλιος Λούκιος από την Ανάβουρα έχουν κτίρια εδώ.
Στην επιγραφή στην πόρτα εισόδου του τζαμιού αναφέρεται ότι χτίστηκε στο όνομα του Ömerzade Şemsettin Hasan στο H.633/M.1234.
Στην αρχή του κύκλου του τρούλου υπάρχουν εφυαλωμένα κύπελλα και μια καλλωπιστική ζώνη με τεχνική ψηφιδωτού κεραμιδιού. Ο τρούλος είναι κτισμένος με τούβλο. Συνεχίζει από τη φούστα του τρούλου μέχρι το κέντρο του τρούλου διακοσμημένο με γεωμετρικά μοτίβα φτιαγμένα με την τεχνική του ψηφιδωτού κεραμιδιού. Όλα τα διακοσμητικά του κτιρίου είναι συγκεντρωμένα στον τρούλο.
Στην στη βορειοανατολική γωνία της εκκλησίας υπάρχει μια βρύση του 1215μ.Χ. . Η βρύση έχει πλίνθινο τόξο και στους κύριους τοίχους χρησιμοποιήθηκε πέτρινο υλικό.
Η πέτρα έχει κυρίως τεχνική τοιχοποιίας με τούβλα κατά τόπους.
Υπάρχει ένας Ενιαίος θόλος. Η πλινθοδομή στον κωφό τρούλο, η πλινθοδομή μεταξύ του πλακιδίου περιγράμματος στο χείλος και των τοίχων του αμαξώματος και η μαεστρία της πλινθοδομής στη μετάβαση 16 κατευθύνσεων τραβούν την προσοχή. Έχει μια κόγχη λαξευμένη στον τοίχο
*Αρμενική εκκλησία
Υπάρχει ακόμη μια χριστιανική εκκλησία των Αρμενίων.οι οποίο το 1914 είχαν φτάσει στους 4890.Εκκλησία, 19ος αιώνας. Χτίστηκε επίσης από την Αρμενική Κοινότητα. Η δομή της ιστορικής εκκλησίας. Χτίστηκε με μπάζα, κομμένη πέτρα και τούβλο. Το ιστορικό κτίριο έχει φιλοξενήσει καλλιτεχνικές εκδηλώσεις σε προηγούμενες περιόδους. .
* Στην απογραφή που έκαναν οι Τούρκοι το 1868 στο Φιλομηλιο αναφέρονται 4 τζάμια ,μια Ελληνική εκκλησιά και 2 Αρμένικες
ΠΑΙΔΕΙΑ
Στην απογραφή του 1864 υπάρχει αναφορά για ύπαρξη Ελληνικού Αρρεναγωγείου ,όμως σε άλλη απογραφή που έγινε το 1888 δεν εμφανίζεται η ύπαρξη του
Δεν έχουμε πληροφορίες για την ύπαρξη σχολείου Ελληνοπαίδων αργότερα
Όμως ο αριθμός των Ελληνορθόδοξων 2722 Έλληνες στην απογραφή του 1881- 83 και 2622 στην απογραφή του 1914 δικαιολογεί απολύτως την συνέχιση της ύπαρξή του αρρεναγωγειου.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
– Νασρεντίν Χότζας
Εκεί λέγεται ότι γεννήθηκε ένα σημαντικό πρόσωπο που αν και ήταν Μουσουλμάνος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση χαρακτήρων και στην Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα ο Νασρεντίν Χότζα, γνωστότερος στα Ελληνικά ως Ναστραντίν Χότζας ήταν δημοφιλής κεντρικός ήρωας μύθων, παροιμιών, ανεκδότων που κυκλοφορούσαν ευρύτατα σε όλες τις κοινωνικές τάξεις της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανόμενης της Τουρκίας. Αλλά και της Ελλάδος
Πολλές πόλεις διεκδικούν τον τόπο καταγωγής του ανάμεσα τους και το Φιλομήλιον οι ΑκσεχΊρ ) όπου υποτίθεται ότι βρίσκετε ο τάφος του Nasreddin Hoca ,
Η επικρατούσα άποψή είναι ότι γεννήθηκε το 1208 στο χωρίο που έχει δοθεί το όνομα του
Nasrettinhoca και πέθανε στο Φιλομήλιο το 1284
Ο Νασρεντίν Χότζας παρουσιάζεται ως τύπο φιλόσοφου ανατολίτη, οπλισμένος με φιλοσοφική εγκαρτέρηση στις αντιξοότητες της ζωής, πάντοτε ετοιμόλογος με ελευθερία εκφράσεων, πολλές φορές και με αισχρολογίες. Οι ιστορίες του μπορεί να είναι παράδοξες, απλοϊκές αλλά έχουν βαθύτερα νοήματα, τα οποία γίνονται κατανοητά μέσα από τη διήγηση.
Υποστηρίζεται ότι γεννήθηκε τον 13ο αιώνα κάπου στο Μεγάλο Κορασάν[3] και ότι διατηρούσε φιλία με τον Ταμερλάνο. Κατ΄ άλλους γεννήθηκε στο Σιβρή Χισάρ στη Μικρά Ασία περί τον 15ο με 16ο αιώνα. Το επάγγελμά του ήταν καδής (ιεροδίκης) και Μουλάς (ιεροδιδάσκαλος). Πέθανε και τάφηκε στο Ακ Σεχήρ κοντά στο Ικόνιο όπου υποστηρίζεται ότι υπήρχε ο τάφος του ένα μικρό «τουρμπέ», (=μαυσωλείο).
Σημειώνεται ότι από τις πλείστες εκδόσεις των ιστοριών του Ναστραντίν σε ξένες γλώσσες, η μετάφραση στην ελληνική ήταν το περισσότερο διαδεδομένο στην Ελλαδική χώρα από την εποχή της οθωμανικής περιόδου και συνεχίστηκε στην ελεύθερη Ελλάδα τουρκικό βιβλίο.
. Ο Νασρεντίν ήταν λαϊκός φιλόσοφος και έχει μείνει στη μνήμη και την παράδοση της Ανατολής για τις αστείες ιστορίες και τα ανέκδοτά του.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ
Από την αρχαία πόλη σώθηκαν αρχαίες επιγραφές και μερικές χριστιανικές, καθώς και τα νομίσματα που έκοψε με την επιγραφή ΦΙΛΟΜΗΛΙΩΝ.
Υπάρχουν διάφορα αντικείμενα από τη νεολιθική χαλκολιθική εποχή, την εποχή του χαλκού και του σιδήρου, την κλασική αρχαιότητα, τη ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο
ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ
Ανήκε σε συνομοσπονδία με τα Σύνναδα, ενώ από τα νομίσματα που έκοψε φαίνεται πως είχε συμμαχήσει με τη γειτονική Μανδρόπολη (σημερινή Mandra).
Υπάρχουν νομίσματα Φιλομήλιον από τον 2ο αιώνα π.Χ
– Χρονολόγηση
α] Βρήκαμε νομίσματα του Φιλομηλίου του 1ου π.Χ. αιώνα &
β ] Τα νομίσματα που δημιουργήθηκαν την Ρωμαϊκή εποχή από το 15 μ.Χ και το αυτοκράτορα Αύγουστο – 253 Μ.χ.
– Μερικές από τις παραστάσεις
* ΠΡΩΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
Άλογο που καλπάζει/ πάνω και κάτω από την ημισέληνο
Νίκη θεά με κλαδί φοίνικα στον ώμο/ημισέληνο, όλα μέσα σε στεφάνι κισσό
Προτομή του Ντέμος ημισέληνο, όλα μέσα σε στεφάνι κισσό
Ημισέληνο, όλα μέσα σε στεφάνι κισσό αριστερά/ο Διόνυσος με κοντό χιτώνα και μπότες, στέκεται αριστερά, κρατώντας πατέρα και φιλεταρισμένο θύρσο.
*ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
Κατά την διάρκεια των αυτοκρατόρων ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ,ΣΕΠΤΙΜΟΥ ΣΕΒΗΡΟΥ, ΤΖΟΥΛΙΑ ΔΟΜΝΑ, ,ΚΑΡΑΚΑΛΑ, ΣΕΒΗΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΓΟΡΔΙΑΝΟΥ ΙΙΙ , ΦΙΛΙΠΠΟΥ Ι, ΤΡΑΙΑΝΟΥ ΔΕΚΙΟΥ ,ΤΡΕΒΟΥΝΙΑΝΟΥ ΓΑΛΛΟΥ που έζησαν από τιν 1ο αιώνα μ.Χ. έως το 253 μ.Χ.
Με παραστάσεις
Θεάς Τύχη στέκεται αριστερά, κρατώντας το πηδάλιο και κερατοειδές αντικείμενο
Ο θεός του ποταμού Γάλλος ξαπλωμένος αριστερά , κρατώντας καλάμι και κέρας, ακουμπώντας τον αριστερό αγκώνα σε μια αναποδογυρισμένη λάρνακα από την οποία ρέει νερό.
Άλλα και με τους άλλους Ελληνόφωνες θεούς Ο Δίας καθισμένος. Διόνυσος όρθιος. Ο ποτάμιος θεός Γάλλος που παιρνόσουν από το Φιλομήλιο , η η Αθηνά Νικηφόρος με το φίδι μπροστά της. Κυκλικό ιερό που περιέχει άγαλμα θεάς. Αυτοκράτορας σε άλογο που καλπάζει. Εξάστυλος ναός που περιέχει φίδι
–Εθνικόν όνομα
ΦΙΛΙΜΙΛΛΙΩΝ
ΣΗΜΕΡΑ
Το Ακσεχίρ είναι πόλη και περιοχή της επαρχίας Ικονίου στην περιοχή της Κεντρικής Ανατολίας της Τουρκίας . Σύμφωνα με την απογραφή του 2000, ο πληθυσμός της περιοχής είναι 114.918 από τους οποίους οι 63.000 ζουν στην πόλη Akşehir.
******************************
—- ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΜΗΛΙΟΥ ή ΑΚΣΕΧΙΡ ή 40 ΜΑΡΤΥΡΩΝ —
******************************
Η λίμνη Akşehir βρίσκεται ανάμεσα στα βουνά Σουλτάν και του βουνού Εμίρ. Διοικητικά βρίσκεται σήμερα εντός των ορίων των επαρχιών Ικόνιο και Αφιονκαραχισάρ. Στην αρχαιότητα βρισκόταν εντός της Πισιδικής Φρυγίας
Έχει μήκος 39χλμ και πλάτος 20 χλμ βρίσκεται σε υψόμετρο 954 μέτρα
Είναι μια ρηχή λίμνη και το βάθος της κυμαίνεται μεταξύ 2 και 4 μέτρων με μέγιστο τα 8 μέτρα
Η στάθμη του νερού στη λίμνη και στην περιοχή της λίμνης παρουσιάζει μεγάλες αλλαγές ανάλογα με τα χρόνια και τις εποχές.
Εκτός από την ακτογραμμή περίπου 10 χιλιομέτρων στα νοτιοανατολικά της λίμνης, όλες οι όχθες της καλύπτονται από αραιούς αλλά φαρδιούς καλαμιώνες. Υπάρχουν κοινότητες ιτιών στα δέλτα των ποταμών.
Εφόσον είναι σε κλειστή λεκάνη δεν έχει εκροή. Ωστόσο, τα νερά του είναι ελαφρώς αλμυρά. Η αφθονία των πυγών γλυκού νερού που αναμειγνύονται με τη λίμνη από τις ακτές διασφαλίζει ότι το νερό στις όχθες γίνεται πιο γλυκό. Η αλατότητα γίνεται πιο έντονη στα μεσαία και βορειοανατολικά τμήματα.
Η χλωρίδα και η πανίδα της λίμνης είναι παρόμοια με τη λίμνη Έμπερ. Ακόμα κι αν δεν βρίσκεται στο επίπεδο της λίμνης Έμπερ, εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται οικολογικά ως
ευτροφική λίμνη. Εκτός από τα εμπορικά σημαντικά ψάρια όπως ο κυπρίνος και ο λούτσος, υπάρχουν άλλα πέντε είδη ψαριών.
Η λίμνη Akşehir είναι μια από τις λίμνες μας με μεγάλη ορνιθολογική σημασία. Όλα τα είδη πουλιών που αναπαράγονται, τρέφονται και μένουν στη διπλανή λίμνη Έμπερ βρίσκονται επίσης εδώ.
Τα φαρδιά καλάμια που περιβάλλουν και η επιφάνεια της λίμνης δημιουργούν ένα εξαιρετικά κατάλληλο περιβάλλον για τα υδρόβια πτηνά ως εκκολαπτήριο, τόπο τροφοδοσίας, καταφύγιο, καταφύγιο και τόπο συγκέντρωσης. Αν και τα καλάμια είναι λιγότερο συνηθισμένα εδώ από οτι στη λίμνη Eber, απλώνονται σε μεγάλες εκτάσεις.
Στη λίμνη φαίνονται περίπου 60-80 χιλιάδες πουλιά, κυρίως άγριες χήνες και αγριόπαπιες, καθώς και πελεκάνοι, δύτες, ερωδιοί, φλοιοί και γλάροι το φθινόπωρο και τις αρχές του χειμώνα.
Ωστόσο, λόγω του παγώματος της επιφάνειας της λίμνης σε έντονες χειμερινές περιόδους, η λίμνη χάνει αυτή τη λειτουργία ακόμη και για 1-2 μήνες