Το «Κίνημα Χριστιανική Δημοκρατία» για τη δίκη της Χρυσής Αυγής και τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Μετά από μία πενταετία ακροαματικής διαδικασίας, ανακοινώθηκε ότι στις 7 του ερχόμενου Οκτωβρίου θα δημοσιευθεί η δικαστική απόφαση για τη δίκη της της εθνοφυλετιστικού και νεο-εθνικοσοσιαλιστικού χαρακτήρα οργάνωσης, «Χρυσή Αυγή», της οποίας η ηγεσία κατηγορείται για τη συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης, καθώς και των φυσικών αυτουργών κακουργηματικών επιθέσεων μελών της «Χρυσής Αυγής» κατά αντιφρονούντων και αλλοδαπών. Σε ορισμένες υποθέσεις, οι δίκες των φυσικών αυτουργών έχουν γίνει και δικάζεται ως υπαίτια και η ηγεσία της οργάνωσης.

Στη δίκη αυτή, κατηγορούμενοι για την ειδεχθή και άνανδρη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού της χιπ-χοπ Παύλου Φύσσα στις 18 Σεπτεμβρίου 2013, είναι τόσο ο φυσικός αυτουργός Γ. Ρουπακιάς, οικονομικός υπεύθυνος τότε της Τ.Ο. Νίκαιας της «Χρυσής Αυγής», όσο και η οργάνωση, ως εγκληματική με την έννοια του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα.

Επισημαίνουμε το γεγονός ότι η δίκη δεν έτυχε όλα αυτά τα χρόνια, προβολής και δημοσιότητας ανάλογης με τη σημασία της και καταδικάζουμε την απαράδεκτη καθυστέρηση της διαδικασίας.

Επισημαίνουμε επίσης κενά του παραπεμπτικού βουλεύματος, το οποίο περιγράφει πράξεις ηθικής αυτουργίας κατηγορουμένων ηγετικών μελών της Χρυσής Αυγής, για της οποίες δεν ασκήθηκε δίωξη. Έτσι, το κατηγορητήριο σε βάρος της οργάνωσης βασίζεται αποκλειστικά στο άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα περί εγκληματικής οργάνωσης.

Η εισαγγελική πρόταση είναι αθωωτική για την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, με πρόταση να καταδικασθούν μόνον οι κατηγορούμενοι φυσικοί αυτουργοί των κακουργημάτων, με το επιχείρημα ότι πρόκειται για πράξεις μεμονωμένες.

Τη νομική πλευρά της υπόθεσης, την έχει καλύψει με πληρότητα η Πολιτική Αγωγή, η οποία με ολοκληρωμένη επιχειρηματολογία αντικρούει την εισαγγελική θέση.

Από την πλευρά μας τίθεται το απλό ερώτημα: Θα είχαν τελεσθεί η δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τα άλλα κακουργήματα που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, εάν δεν υφίστατο η «Χρυσή Αυγή» και οι δράστες δεν είχαν σχέση μαζί της;

Ακόμα και η Εισαγγελέας, στην προσπάθειά της να διαγνώσει το κίνητρο του δολοφόνου του Παύλου Φύσσα, εκτίμησε ότι αυτός κινήθηκε μόνος του, προκειμένου να ανέβει στα μάτια των άλλων μελών της «Χρυσής Αυγής». Αν η διάπραξη κακουργηματικών πράξεων αποτελεί έπαινο για τα μέλη μιας οργάνωσης, αυτή δεν είναι εγκληματική; Άλλωστε για τη διάπραξη αδικήματος στα πλαίσια συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση με την έννοια του νόμου, δεν απαιτείται μα αποδειχθεί συγκεκριμένη επικοινωνία και εντολή. Αρκεί η τέλεση αόριστου αριθμού άδικων πράξεων να είναι αποδεκτή και να ενθαρρύνεται, ακόμα και με την εκμετάλλευση της ψυχικής ορμής και της πλάνης του δράστη.

Στην προκειμένη περίπτωση, η «Χρυσή Αυγή» δεν συνδέεται μόνο με τις πράξεις που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο της συγκεκριμένης δίκης, αλλά και με δεκάδες άλλες οργανωμένες επιθέσεις κατά αντιφρονούντων και αλλοδαπών.

Φαινομενικά, τα ακροδεξιά μορφώματα εμφανίζονται ότι προσφέρουν ένα πλαίσιο αντίθεσης στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Στην πραγματικότητα, παραμορφώνουν την ελληνική παράδοση και ταυτότητα και την καθιστούν ιδεολογικό εργαλείο ενός απεχθούς μηδενιστικού ρεύματος που αναπτύχθηκε στη Γερμανία του Μεσοπολέμου. Διαφυλάσσουν τα συμφέροντα και συγκαλύπτουν τις ευθύνες της ιθύνουσας τάξης και της Ολιγαρχίας, καλλιεργώντας το μίσος και εφευρίσκοντας «αποδιοπομπαίους τράγους» στις τάξεις των αδυνάμων και των κατατρεγμένων. Τα μορφώματα αυτά μας καταδεικνύουν πλην της αδυναμίας των δυνάμεων του μαρξιστικού στρατοπέδου να ελκύσουν τους πολίτες και κατεξοχήν τη βαθιά χρεωκοπία του αστικού καθεστώτος, μάλιστα στη βαθύτατα αντιχριστιανική, άδικη, απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του.

Κοινωνικός δαρβινισμός, μίσος και διακρίσεις

Η φασιστική και ναζιστική ιδεολογία, που βασίζονται στον κοινωνικό δαρβινισμό, στο μίσος και στις διακρίσεις εις βάρος συνανθρώπων μας, είναι το άκρως αντίθετο της χριστιανικής διδασκαλίας, για την οποία ο κάθε άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού, άσχετα από φυλή, φύλο ή κοινωνική προέλευση. Η «Χρυσή Αυγή» ξεκίνησε ως οργάνωση νεοπαγανιστική και αντιχριστιανική. Το στέλεχος και πρώην βουλευτής της Γιώργος Γερμενής, έχει ξεσπάσει και σε χυδαίες ύβρεις στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, στα πλαίσια της «καλλιτεχνικής» του δραστηριότητας ως μουσικού. Τούτο δεν εμπόδισε, με χαρακτηριστική άνεση και διγλωσσία, την οργάνωση να εμφανίζεται στη συνέχεια ως «θεματοφύλακας» της Ορθοδοξίας.

Στην πατρίδα μας στα χρόνια των μνημονίων και της οικονομικής δυσπραγίας καθώς και της έκπτωσης των αξιών, αναδύθηκε από το μαύρο σκοτάδι και έλαβε κοινοβουλευτικό μανδύα με αξιοσημείωτο ποσοστό και με ευθύνη του λαού μας, η νέο-εθνικοσοσιαλιστική «Χρυσή Αυγή».

Για το Κίνημα της Χ.Δ. ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι ενώ η Εκκλησία μας καταδικάζει την ιδεολογία και τις εγκληματικές πρακτικές της οργάνωσης αυτής, εν τούτοις υπάρχουν ακόμα και κάποιοι μεμονωμένοι επίσκοποι και ιερείς που την υποστηρίζουν.

Ο ίδιος ο Παύλος Φύσσας, με τους συχνά γεμάτους εφηβική οργή στίχους του, εξέφρασε το συναίσθημα των νέων, κυρίως του Πειραιά και των προαστίων του απ’ όπου καταγόταν, κατά του πολιτικού συστήματος και της μνημονιακής διακυβέρνησης, που απαξίωνε το επίπεδο της ζωής τους και τους έθετε στο περιθώριο. Ο πρωτότυπος αντιφασιστικός λόγος του είχε πέραση, επειδή
ξέφευγε από τα όρια της πολιτικής ορθοφροσύνης και δεν ταυτιζόταν με τον κυρίαρχο «ξύλινο» ακτιβιστικό λόγο. Εδώ πρέπει να αναζητηθεί και ο λόγος για τον οποίο στοχοποιήθηκε.

Δεν ήταν άνθρωπος της βίας και της αντεκδίκησης. Σε αυτό το κλίμα τοποθετείται σήμερα και η οικογένειά του, η οποία δικαίως, μετά πεντάχρονη ταλαιπωρία, προσδοκά να αποδοθεί δικαιοσύνη για τη δολοφονία του δικού της ανθρώπου, καταδικάζοντας την καπηλεία του ονόματός του. Δεν ήταν ενταγμένος σε συγκεκριμένο πολιτικό φορέα. Μπορεί να είχε τοποθετηθεί στον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο, αλλά είχε τον δικό του πρωτότυπο λόγο. Την έντονη κοινωνική αμφισβήτηση την συνδύαζε με την αγάπη στην πατρίδα, όχι ως αφηρημένη ιδέα, αλλά για ο,τι συγκεκριμένο «συνάδει» και την προσδιορίζει ως κοινότητα: Την ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Πειραιά, την αρχαία και τη σύγχρονη ιστορία: «Με λένε Παύλο Φύσσα από τον Περαία/ Έλληνας κι ο,τι συνάδει αυτό, όχι μια σημαία/μελανοχίτωνας γόνος του Αχιλλέα και του Καραϊσκάκη» (Τραγούδι «Ζόρια»).

Για τη δολοφονία του, φέρουν ευθύνη μεταξύ των άλλων, και τα μέλη εκείνα ειδικού αστυνομικού σώματος (ομάδα ΔΙΑΣ) τα οποία, αν και ενημερώθηκαν για τα γεγονότα, δεν απέτρεψαν τη συμπλοκή και προμελετημένη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου. Αποστολή της Αστυνομίας είναι, μέσω άλλωστε και του αντίστοιχου εξοπλισμού και τεχνογνωσίας που διαθέτει, κατεξοχήν η προστασία της ανθρώπινης ζωής από παρόμοιες ενέργειες.

Όπως έχουμε τονίσει και σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας, η μνήμη του νέου αυτού αντιφασίστα που χάθηκε κάθε άλλο παρά τιμάται με βεντέτες που διοργανώνουν αυτόκλητοι εκτελεστές έναντι αθώων ανθρώπων, όπως των νέων Μαν. Καπελώνη και Γ. Φουντούλη, που εκτελέστηκαν με επαγγελματικό τρόπο το Νoέμβριο του 2013, επειδή συνδέονταν με την εν λόγω οργάνωση. «Μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν». (Ρωμ. Β, 21)

Επανάσταση δεν είναι οι φόνοι αθώων, επανάσταση είναι η εξέγερση εναντίον του φασισμού που βρίσκεται μέσα μας και γύρω μας, με την προάσπιση των απειλούμενων από αυτόν. Τυχόν αθώωση της «Χρυσής Αυγής» για την σύσταση εγκληματικής οργάνωσης στην παρούσα δίκη, θα νομιμοποιήσει την άσκηση πολιτικής με την υποκίνηση πράξεων αυτοδικίας, που φτάνουν μέχρι και το έγκλημα και την υποκατάσταση της συντεταγμένης Πολιτείας από «τάγματα εφόδου». Θα είναι ατόπημα ανάλογο με τον χαρακτηρισμό του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου ως «στιγμιαίου», με την καταδίκη μόνο των δραστών του και την αθώωση όλων εκείνων που συνεργάστηκαν και συνέβαλαν στη διατήρησή του στην εξουσία.
                                             

Αθήνα 17.9.2020 

Από το Γραφείο Τύπου της Χ.Δ.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.