Τιμήσαμε στο Βελβεντό, με Θεία Λειτουργία (27-9-2021) στον Άγιο Διονύσιο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, ‘’το της Μακεδονίας ευωδέστατον άνθος’’ (1ο Στιχηρό των Αίνων. Υμνογράφος Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης), την αγία και Νεομάρτυρα Ακυλίνα την Ζαγκλιβερινή. Τηρήθηκε το υγειονομικό πρωτόκολλο.
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ. Η Αγία Ακυλίνα καταγόταν και μαρτύρησε στο Ζαγκλιβέρι στις 27 Σεπτεμβρίου του 1764 σε ηλικία 18 ετών.
Ο πατέρας της κάτω από τις πιέσεις των Τούρκων εξωμότησε. Και δεν του έφτανε αυτό. Υποσχέθηκε στους Τούρκους μίμηση της πτωτικής πράξης του από την κόρη του. Η Ακυλίνα, ευθαρσώς και δημοσίως, είπε, όχι.
Και πήγε στο μαρτύριο με αμετακίνητη την πίστη της στο Χριστό έχοντας συνοδό και ενθάρρυνση την ευχή και την προσευχή της μάνας της. Πήγε, έδωσε μαρτυρία, άθλησε, βασανίστηκε, μαστιγώθηκε, άντεξε, έδωσε το νεανικό αίμα της ‘’για του Χριστού την πίστη την αγία’’ και παραδίδοντας την ψυχή της στο Χριστό, νίκησε.
Η αγία Ακυλίνα, όπως λέει ο ι. Υμνογράφος, με την ευχή της μάνας της “ήνεγκε μαστίγων επιφοράν, και τον βίαιον θάνατον” (Προσόμοιο 2ο των Αίνων).
Οι Τούρκοι την έθαψαν στο μουσουλμανικό νεκροταφείο του Ζαγκλιβερίου.
Οι χριστιανοί εξέλαβαν τον τόπο και τρόπο ταφής της, ως προσβολή προς την ίδια την μάρτυρα συμπατριώτισσά τους, προσβολή και προς αυτούς.
Το ίδιο βράδυ τρεις τολμηροί νέοι του Ζαγκλιβερίου ξεθάβουν κρυφά την Αγία, την μεταφέρουν και την θάβουν σε άγνωστο μέρος για όλους, κυρίως για τους Τούρκους. Τα χρόνια περνούν. Κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται θαμμένη η Αγία.
Στις 8 Φεβρουαρίου του 2012 (μετά από 248 χρόνια ερευνών και προσευχής) το λείψανο της Αγίας βρέθηκε (Θεία βουλήσει) στην ορεινή Όσσα του Λαγκαδά, στο προαύλιο του ιστορικού Ναού των Ταξιαρχών, έξω από την νότια πόρτα του Ιερού.
Πρωτεργάτης ο μακαριστός Μητροπολίτης Λαγκαδά Ιωάννης (Τασιάς). Αιωνία του η μνήμη.
Ο ΕΥΛΑΒΙΚΟΣ ΑΣΠΑΣΜΟΣ. Το φθινόπωρο του 2012, 150 πιστοί από το Βελβεντό, Πλατανόρρευμα, Αιανή, Αθήνα, με την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, μας δόθηκε η ευκαιρία να ταξιδέψουμε μέχρι την Όσσα, όπου ασπαστήκαμε το ιερό λείψανο της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνας, μαζί και το ιερό λείψανο της Αγίας Νεομάρτυτος Κυράννας της Οσσαίας.
Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ. Την 27η Σεπτεμβρίου 2013 ο Μητροπολίτης Λαγκαδά Ιωάννης μετέφερε το ιερό λείψανο της Αγίας Ακυλίνας στην γενέτειρά της και τόπο του μαρτυρίου της το Ζαγκλιβέρι, παραδίδοντάς το στα χέρια και τη φροντίδα του οικείου Μητροπολίτη Ιερισσού κ. Θεόκλητου. Το Ζαγκλιβέρι φιλοξενεί πλέον την Αγία του.
Η ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ. Στη Θεία Λειτουργία μνημόνευσα και τα ονόματα των προσκυνητών (το 2012) της Αγίας Ακυλίνας, των μακαριστών Γρηγόρη Φωκίδη, Αρτεμισίας Παπαδόπουλου και Θεοδώρας Κακούλη. Έψαλαν οι ψάλτες: Γιώργος Σεραφείμ, Γιάννης Παπαγόρας, Βασίλης Καρανώτας, Δήμητρα Κίτση.
Η ΥΜΝΟΓΡΑΦΙΑ. Η υμνογραφία της ημέρας ονομάζει την Αγία Ακυλίνα “το της Μακεδονίας ευωδέστατον άνθος..” (Εις τους Αίνους, Προσόμοιο 1ο. Υμνογράφος Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης).
ΟΙ ΕΥΧΕΣ. Η ευωδία της Αγίας πάνω από τη Μακεδονία μας και την πατρίδα μας. Η ευωδία της Νεομάρτυρος Ακυλίνας πάνω από τα παιδιά μας, τους μαθητές μας, τα εγγόνια μας. Πάνω από τους ασθενείς μας και τους νοσηλευτές μας, πάνω από τον κόσμο όλο.
ΥΓ. Ο Σαμαράκης έγραψε το: ‘’Ζητείται ελπίς’’. Ο Σαββόπουλος στο ‘’Κούρεμα’’ λέει: ‘’Δεν υπάρχει ελπίς // στην Ελλάδα ζεις’’. Ο Χατζιδάκις μελοποίησε το: ‘’Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ’’. Ωστόσο, κάτω από αυτές τις βαριές διαπιστώσεις, που ξεκινούν από την ψυχή μας και απλώνονται σε όλα τα επίπεδα και τις σχέσεις του βίου, που καμιά φορά, μας καταπλακώνουν αφόρητα (ας είναι, έχει ο Θεός), ωστόσο όλοι πασχίζουμε για το φως. Και ελπίζουμε στο φως.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
28-9-2021