Το στάδιο της πνευματικής παλέστρας έχει ήδη ανοίξει και οι πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν εισέλθει στον αγώνα. Ποιά είναι η παλαίστρα; Είναι “ο ειδικά διαμορφωμένος χώρος στον οποίο διεξάγεται το αγώνισμα της πάλης
(μεταφορικά) το πεδίο (πνευματικό, οικονομικό κ.λπ.), στο οποίο κάποιος καλείται να αντιπαλέψει με αντίξοες συνθήκες ή να ανταγωνιστεί”. Για μας τους ορθόδοξους όμως η παλαίστρα πρέπει να εννοηθεί κυρίως με την πνευματική έννοια, ως ο χρόνος και κατ’ εξοχήν το διαστημα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής καθώς και χώρος, όπως το κελλί μας, η οικία μας, ο χώρος εργασίας μας αλλά και η πατρίδα μας, στα οποία χρειάζεται να αγωνισθούμε. Και καθώς δραστηριότητες, όπως η πυγμαχία, η πάλη και οι άλλες πολεμικές τέχνες δεν χρειάζονται πολύ χώρο έτσι και η πνευματική μας παλαίστρα δεν χρειάζεται ιδαίτερα εκτεταμένο χώρο αλλά αρκεί το κελλί και το σπίτι μας. Και καθώς η παλαίστρα λειτουργούσε ανεξάρτητα αλλά και σαν μέρος των δημοσίων γυμνασίων, δηλαδή, μια παλαίστρα μπορούσε να υπάρχει χωρίς γυμνάσιο, αλλά ένα γυμνάσιο δεν μπορούσε να υπάρχει χωρίς παλαίστρα, έτσι με αυτήν ακριβώς την έννοια μπορούμε να έχουμε παλαίστρα, ήτοι πνευματικό στάδιο και αγώνες στο κελλί, στην οικία μας, χωρίς να χρειάζεται να ανήκουμε τυπικά σε μια ενορία ή μονή τώρα με τον Οικουμενισμό, όμως δεν μπορεί να υπάρχει “γυμνάσιο” ενορία ή μονή χωρίς παλαίστρα! Και όμως σε επίπεδο Ορθοδοξίας τουλάχιστον, για να μην πω και σε επίπεδο φιλοκαλικής ζωής, έμειναν οι ενορίες και οι μονές χωρίς παλαίστρες!
Ποιός είναι ο αγώνας τους όταν δεν αγωνίζονται για την Ορθοδοξία; Όταν δεν διασφαλίζεται το βασικό, το να ενεργεί η Χάρις, διότι ο Παράκλητος υπάρχει εκεί που υπάρχει και η Αλήθεια, τί αξία έχει ο όποιος αγώνας μας στην Εκκλησία; Βέβαια, έμαθαν καλό το παραμύθι “καλύτερα πλανεμένος και μέσα στην Εκκλησία παρά Ορθόδοξος έξω από αυτήν”. Πώς γίνεται τώρα να μην είναι κανείς Ορθόδοξος αλλά να είναι μέσα στην Εκκλησία δεν μας το εξηγούν. Δηλαδή, ερωτούμε, γίνεται να μην είναι κανείς Ορθόδοξος και να είναι μέσα στην Εκκλησία; Τώρα, όμως με την νέα εκκλησιολογία των Φαναριωτών που η Εκκλησία δεν είναι Σώμα Χριστού αλλά ένα κράμα αιρέσεων και θρησκειών, κατ’ αυτούς γίνεται να ανήκεις στην Εκκλησία, έστω, και αν δεν είσαι Ορθόδοξος!
Και εδώ, τώρα, τίθεται το βασικότερο θέμα: “Για ποιό λόγο δεν αγωνίστηκαν χριστιανικές ιεραποστολικές αδελφότητες αλλά και μονές εναντίον του Οικουμενισμού”. Αν ο στόχος, ο σκοπός μέσα στην Εκκλησία γι’ αυτούς δεν είναι η Θέωσις των μελών της Εκκλησίας αλλά ένα ηθικό και κοινωνικό μοντέλο, δηλαδή, να γίνεται ο πιστός καλός άνθρωπος, όπως στους προσκόπους, μπορούν να το κάνουν και χωρίς την Χάρι του Θεού. Τότε όμως όσοι έχετε μια τέτοια θεώρηση αφήστε την Εκκλησία και πηγαίνετε σε ένα φιλοσοφικό σωματείο, μια οργάνωση, μια σέκτα, ακόμη και μια μασονική στοά και δώστε σε εμάς τους υπόλοιπους την δυνατότητα να απαλλαγούμε από την διοικητική εξουσία σας εφόσον θέλουμε να ακολουθούμε τους Αγίους Πατέρες και να ζήσουμε μέσα στην Εκκλησία σύμφωνα με τον στόχο που καθόρισε ο Ίδιος ο Θεάνθρωπος με το έργο της Θείας Οικονομίας Του. Γιατί κοροϊδεύετε το Ορθόδοξο Πλήρωμα που δεν γνωρίζει, ό,τι αυτά που λέτε και κάνετε δεν είναι Ορθόδοξα. Θέλετε να πάτε με τον Πάπα; Ώρα σας καλή αφήστε μας εμάς ήσυχους μέσα στην Εκκλησία να ζήσουμε την Χάρι του Θεού και την παρουσία του Χριστού. Υπάρχει λοιπόν θέμα στοχοθεσίας!. Αδελφότητες και μονές θέλουν να λέγονται Ορθόδοξες χωρίς να δίδουν το στίγμα τους στους πιστούς αλλά να τους παραπλανούν με το να παρουσιάζονται Ορθόδοξες. Ορθοδοξία είναι να βιώνεις την Χάρι. Αλλά για να την βιώνεις πρέπει να την επιτρέπεις να ενεργεί, δηλαδή με τον αγώνα σου να διασφαλίζεις την δυνατότητα της μετοχής των πιστών σε αυτήν. Τότε ο αγώνας έχει αντίκρισμα. Τότε είσαι Ορθόδοξος. Τότε γνωρίζεις την αποστολή σου και τον στόχο σου μέσα στην Εκκλησία!
Γνωρίζουν τώρα οι πιστοί τον στόχο τους μέσα στην Εκκλησία; Αν θα ρωτήσουμε τους Χριστιανούς που εκκλησιάζονται στις ενορίες, “Ποιός είναι ο στόχος τους στην πνευματική ζωή”, δεν θα απαντήσουν αυτό που έλεγε ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ! Θα έφταναν ίσως σε κάποιο προβληματισμό αλλά δεν θα συνειδητοποιήσουν τελικά ότι η πορεία μας στον κόσμο αυτό, δια της Εκκλησίας, σκοπό έχει την Θέωση μέσα από την κάθαρση και τον φωτισμό όπως μας τα παρέδωσαν οι Άγιοι διαχρονικά με την εκκλησιαστική Παράδοση. Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι χριστιανοί όχι μόνο δεν γνωρίζουν ότι σκοπός είναι η κατά Χάριν Θέωσις αλλά δεν την βρίσκουν και εφικτή. “Τώρα αυτά δεν είναι για εμάς” σου λέει “αυτά είναι πράγματα για τους μοναχούς και παπάδες”! Συνεπώς, όταν το ορθόδοξο ποίμνιο δεν κατηχήθηκε σε αυτή την βάση, όταν η η στοχοθεσία αυτή δεν συνδέθηκε με την αγιότητα, όταν τα σύγχρονα μοναστήρια και οι αδελφότητες συμβιβαζόμαστε με την αίρεση λόγω της “τιμής που μας κάνουν” να αγιοκατατάξουν τους Γέροντές μας, τί περιμένουμε; Αγώνα περιμένουμε; Ποιός να κάνει αυτόν τον αγώνα; Έχουν καπελώσει οι Φαναριώτες όλες τις αδελφότητες. Έρχονται κοντά σε όλους αυτούς να προστεθούν τώρα και οι τάχα αντι-Οικουμενιστές. Τρομάρα τους! Χειρότεροι από τους Οικουμενιστές με αυτό το σαθρό, πονηρό, διαβολεμένο φρόνημα: “Που να τους πάμε τώρα τους πιστούς;”, “Να τους βγάλουμε από την Εκκλησία;” Ε, λοιπόν, αδελφοί γι’ αυτό επέτρεψε ο Θεός τον κορωνοϊό! Θέλετε να μαζεύεστε στις Εκκλησίες να εμπαίζετε Κύριο, τον Θεόν σας προσφαίροντας θυσίες Κάϊν “ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος. λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐ μή με ἴδητε ἕως ἂν ἥξῃ ὅτε εἴπητε· εὐλογημέ-νος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου” (Λκ.13,35). Δεν θέλετε Ορθοδοξία; Θα με αναζητήσετε λέγει ο Κύριος αλλά δεν θα με βρείτε!
Τί είναι Ορθοδοξία; Τί λέγει η Γραφή; “οὐκ ἐὰν ὀρθῶς προσενέγκῃς, ὀρθῶς δὲ μὴ διέλῃς, ἥμαρτες;(Γεν. 4,7”). Δεν είναι Θυσία άμωμος και καθαρά; Εσείς ο νέος Ισραήλ γίνατε χειρότεροι από λαό που μοίχευε πνευματικά με το να καταφεύγει στην ειδωλολατρία. Μοιχεύετε! Ω, “Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰμὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου”(Μθ. 12,39). Πονηροί ζητάτε πρόσταγμα αγίου Γέροντα για να βγείτε σε αγώνα και επειδή δεν έχετε την προαίρεση να αγωνιστείτε λησμονείτε ότι ο Θεός είπε: Εγώ είμαι Αυτός που θα πλανήσω τον Προφήτη, διότι δεν θέλετε, δεν έχετε ευθεία καρδιά να ακούσετε τον Προφήτη. Τόσοι Προφήτες μίλησαν, τόσοι Απόστολοι εδίδαξαν, τόσοι Άγοι ομολόγησαν και μαρτύρησαν. Τα λόγια τους δεν τα γράφουν οι Γραφές; Δεν εξιστορούν τα συναξάρια; “ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος”!!!