Μια παράξενη πνευματική νηστεία από τις μοχθηρές σκέψεις φαίνεται, σύμφωνα με βιβλία, πανεπιστημιακές μελέτες και κέντρα διαλογισμού- να εγγυάται οφέλη σε όλα τα επίπεδα της ζωής
Κανείς δεν θέλει να είναι κακός ή αντιπαθής. Κανείς δεν γίνεται κακός, χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι που να επέδρασε καταλυτικά στον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του – έχει αποφανθεί η επιστήμη γι’ αυτό. Και οι περισσότεροι προσπαθούμε να μην βλάψουμε κανέναν, εκτός κι αν βρισκόμαστε σε άμυνα ή αν μας έχουν φέρει στο… αμήν.
Και πάλι, όμως, ακόμη κι αν δεν κάνουμε κακό σκοπίμως σε κάποιον από το περιβάλλον μας, λίγη ή περισσότερη αρνητική ενέργεια δεν τη γλιτώνουμε: πολύ συχνά μέσα στη μέρα μπορεί να ξεσπάσουμε εκνευρισμένοι φωνάζοντας ή ακόμη και βρίζοντας ή μπορεί να μπούμε στον πειρασμό να κάνουμε μερικές κακές (κάκιστες) σκέψεις για όσους μας κάνουν τη ζωή δύσκολη.
Οι περισσότεροι δεν είμαστε πολύ περήφανοι γι’ αυτή τη σκοτεινή μας πτυχή.
Κάποιοι μετανιώνουμε με το πού κάναμε αυτή την κακή σκέψη, ασχέτως αν μας έδωσε έστω και λίγη χαρά (ντροπή!).
Κι αν αισθανόμαστε ότι κάπως έτσι ξεθυμαίνουμε έστω και νοερά, η αλήθεια είναι ότι στο τέλος της ημέρας στο μυαλό, την καρδιά και την ψυχή απομένει ένα μελανό αποτύπωμα: θα μπορούσαμε αυτό το βάρος να το μετατρέψουμε σε δημιουργικότητα, αυτή τη στιγμιαία κακία σε κάτι όμορφο.
H πρόκληση δεν έγκειται στο να τα καταφέρει κανείς με την πρώτη φορά, αλλά στο να καταφέρνει κάθε μέρα να διυλίσει τι απ’ όσα λέει ή απ’ όσα σκέφτεται είναι πραγματικά χρήσιμο, ωφέλιμο, διδακτικό και αποτελεσματικό σε ό,τι αφορά τους προσωπικούς του στόχους.
Δεν είναι… χριστιανικό το θέμα. Είναι καθαρά πρακτικό σύμφωνα με τον δρ Dacher Keltner, καθηγητή ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ο οποίος σε σειρά επιστημονικών δημοσιεύσεων, αλλά και βιβλίων του έχει υποστηρίξει ότι το να είναι κανείς “επαγγελματίας” καλός και ευγενής έχει πολλαπλά οφέλη στη ζωή του – και φυσικά ο δρ Ψυχολογίας δεν αναφέρεται σε οφέλη της μετά… θάνατον ζωής.
“Οι άνθρωποι σε εμπιστεύονται περισσότερο. Αλληλεπιδρούν καλύτερα μαζί σου. Ακόμη και να εξασφαλίζεις υψηλότερες απολαβές μπορείς. Υπάρχουν στατιστικές που αποδεικνύουν ότι η ευγένεια και η καλοσύνη είναι αποτελεσματικότερες σε προσωπικό, επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο. Ενισχύουν το κοινωνικό στάτους κάποιου, προσελκύουν ωραιότερους και καλύτερης ποιότητας ανθρώπους ως συντρόφους ή ερωτικούς παρτενέρ και εγγυώνται μία υγιέστερη και ευτυχέστερη ζωή εν γένει”, λέει ο Keltner.
Πώς μπορείς, όμως, να περάσεις 40 μέρες όχι απλώς προσπαθώντας να είσαι ευγενικός, αλλά χωρίς να κάνεις ούτε μία κακή σκέψη;
Σε αρκετά κέντρα διαλογισμού του εξωτερικού, για παράδειγμα σε μεγάλα στούντιο Kundalini Yoga του Λος Άντζελες, ακόμη και ως πείραμα ακολουθείται αυτή η πνευματική αποτοξίνωση με ταυτόχρονη καταγραφή των φορών που απέτυχε κάποιος να κρατηθεί μακριά από τον πειρασμό μίας μοχθηρής σκέψης. Πρόκειται για μία παραλλαγή της προσπάθειας του να προσπαθεί κάποιος για 40 μέρες να μιλά ήρεμα ό,τι κι αν έχει να αντιμετωπίσει μέσα στην καθημερινότητά του..! Κατά τον δρ Keltner η πρόκληση δεν έγκειται στο να τα καταφέρει κανείς με την πρώτη φορά, αλλά στο να καταφέρνει κάθε μέρα -και μέσω της βοήθειας των σημειώσεων που κρατά ο καθένας ως ημερολόγιο σ’ αυτή την πρακτική- να διυλίσει τι απ’ όσα λέει ή απ’ όσα σκέφτεται είναι πραγματικά χρήσιμο, ωφέλιμο, διδακτικό και αποτελεσματικό σε ό,τι αφορά τους προσωπικούς του στόχους.
Μήπως το να αναλώνεται κανείς σε κακές σκέψεις για τον διπλανό τον απομακρύνει από το δικό του όφελος; Για παράδειγμα, το να σκαρφιστεί μία κακή φήμη ή το να χάσει χρόνο στη διάδοση μίας κακής φήμης δεν είναι κάτι τέτοιο; Αυτές τις σκέψεις έρχεται να επιβεβαιώσει μέσω μελέτης ο Matthew Feinberg, καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Μάρκετινγκ του Τορόντο. Όπως εξηγεί ο ίδιος, η ανταλλαγή κουτσομπολιών στο εσωτερικό μιας οποιασδήποτε επιχείρησης δεν είναι απλώς επικοινωνία δύο -ή και περισσότερων- κακών προθέσεων ανθρώπων. Είναι ζημία για τη συνολική απόδοση της επιχείρησης, καθώς δημιουργεί κακό και αντιπαραγωγικό κλίμα και αποθαρρύνει τα δημιουργικά ταλέντα των εργαζόμενων σε αυτή. Η προσπάθεια επιμένει ο Keltner αξίζει τον κόπο, όσες φορές κι αν αποτύχει κανείς. Κι αν δεν αρκούν οι 40 μέρες -ως πείραμα για το πόσο αντέχει κανείς, κι αν ο σαρκασμός, η κακοήθεια και η πονηριά έχουν θεωρηθεί προσόντα των ιδιαίτερα ευφυών ανθρώπων- στο τέλος κρύβουν απομάκρυνση από τον στόχο, περιθωριοποίηση, μοναξιά και κακή ποιότητα ζωής…
________________
Με στοιχεία από το TheCut.com
lifo.gr