Πατριωτισμός και ανθρωπισμός -Tου Απόστολου Παπαδημητρίου

Ο λαός μας είναι από τους πρώτους, οι πρόγονοι του οποίου ασπάστηκαν τη χριστιανική πίστη. Επί δύο περίπου χιλιετίες πορεύτηκαν αυτοί έχοντας ως γνώμονα του κοινωνικού και προσωπικού τους βίου τη διδασκαλία του Ευαγγελίου. Βέβαια κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχει επέλθει σημαντική μεταβολή. Η Πολιτεία ακολουθεί, μέσω των νομοθετημάτων της αποκλίνουσα πορεία απ’ εκείνη, που υποδεικνύεται από την Εκκλησία και την Πολιτεία μιμείται και ο λαός μας στην προσωπική του ζωή. Παρ’ αυτά κάποιοι εμμένουν στο έωλο ιδεολόγημα ότι ο πληθυσμός της χώρας μας είναι κατά 95% ορθόδοξος. Παρά την παρακμιακή εικόνα που εμφανίζει ο σύγχρονος ελληνισμός, μη αποδεκτή βέβαια από τους πλείστους, η Εκκλησία διατηρεί σημαντικά ερείσματα. Οι έχοντες απομακρυνθεί αισθητά ακόμη και οι εχθρικά διακείμενοι, αντικειμενικά κρίνοντας την κατάσταση, ασφαλώς και το αποδέχονται αυτό. Η χριστιανική πίστη έχει ισχυρά θεμέλια τουλάχιστο στους ορθοδόξους λαούς. Για τον λόγο αυτό με βάση την ευαγγελική διδασκαλία θα επιχειρήσω προσέγγιση στην πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης για τη διαφύλαξη των συνόρων προς αποτροπή της εισόδου δεκάδων  χιλιάδων μεταναστών, μεταξύ των οποίων και μικρός αριθμός προσφύγων.

Η μέλλουσα κρίση, την οποία οι άθεοι ειρωνεύονται και πολλοί «πιστοί» εν πολλοίς παραβλέπουν, είναι από τα κεφαλαιώδη δόγματα της Εκκλησίας (Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος). Ο Χριστός έκανε γνωστά κατά τρόπο σαφή τα κριτήρια του δικαστηρίου αυτού τονίζοντας: «Επείνασα και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, γυμνός και περιεβάλετέ με, ασθενής και επισκέψασθέ με, εν φυλακή και ήλθετε προς με». Μάλιστα με την παραβολή του καλού Σαμαρείτη δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία ότι πλησίον είναι ακόμη και ο αλλόφυλος και αλλόθρησκος πάσχων.  Οι επιχειρούντες να εισέλθουν στη χώρα μας προβάλλονται ως πάσχοντες πλησίον μας. Μήπως λοιπόν η απόφαση να εμποδίσουμε την είσοδό τους προσκρούει στην ευαγγελική επιταγή; Ο ελληνικός λαός, με βάση τις δημοσκοπήσεις, επικροτεί στη μεγάλη του πλειοψηφία την απόφαση της κυβέρνησης. Μεταξύ αυτών η συντριπτική πλειοψηφία των εκκλησιαζομένων. Μαρτυρεί μήπως αυτή η στάση θλιβερή απομάκρυνση από την ευαγγελική διδασκαλία; Ας αναλύσουμε την όλη κατάσταση.

Αναμφισβήτητα μεταξύ των επιχειρούντων την είσοδο στη χώρα υπάρχουν πάσχοντες. Είναι μητέρες με αδύναμα βρέφη, που βιώνουν επί ημέρες υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες στην ύπαιθρο. Είναι όμως όλοι πάσχοντες; Είναι πάσχοντες οι νέοι, πλειοψηφία μάλιστα, οι οποίοι επιχειρούν κατά διαστήματα έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση των τουρκικών αρχών, οι οποίες τους εφοδιάζουν με καπνογόνα, τα οποία εκτοξεύουν, και κοπτικά εργαλεία για την διάνοιξη οπών στα συρματοπλέγματα; Ας τονίσουμε ότι στη μεγάλη τους πλειοψηφία αυτοί προέρχονται από τις χώρες Πακιστάν, Μπαγκλαντές και Αφγανιστάν. Το καθεστώς της πρώτης τρέφει διαχρονικά ιδιαίτερα φιλικά προς την Τουρκία αισθήματα και ο λαός της χώρας διώκει τους ελάχιστους εκεί χριστιανούς. Λίγοι είναι οι προερχόμενοι από την περιοχή Ιντλίπ της Συρίας. Η όψιμη φυγή τους, με την προέλαση του στρατού της Συρίας, μήπως μαρτυρεί ότι μετείχαν στις παραστρατιωτικές ομάδες (ISIS ή Αλ Νούσρα), οι οποίες ενέχονται για πληθώρα εγκλημάτων; Ποιος μπορεί να μας βεβαιώσει ότι μεταξύ των επιχειρούντων δεν υπάρχουν και τζιχαντιστές, έτοιμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε τρομοκρατικές ενέργειες στο ευρωπαϊκό έδαφος; Αυτό έκαναν κατά το παρελθόν τόσο στη Βοσνία, όσο και στο Κοσσυφοπέδιο υπό την σκανδαλώδη συγκάλυψη των κυβερνήσεων και του τύπου των δυτικών χωρών, οι οποίοι προέβαλαν ως στυγνούς εγκληματίες αποκλειστικά και μόνο τους Σέρβους! Κάνω την υπόθεση: Έστω ότι η κυβέρνηση ενέδιδε και επέτρεπε την είσοδο όλων αυτών στη χώρα μας, καθώς πρόσφατα ο πρωθυπουργός μας έπλεξε το εγκώμιο των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Είναι αυτό το τελευταίο κύμα μεταναστών, που οδεύει προς την Ευρώπη; Ασφαλώς όχι. Θα ακολουθήσουν και άλλοι και άλλοι. Μαθηματικοί υπολογισμοί δείχνουν ξεκάθαρα ότι χώρες, στις οποίες ο μουσουλμανικός πληθυσμός αποτελεί σήμερα το 8% του συνολικού, θα καταστούν μουσουλμανικές κατά πλειοψηφία στις αρχές του επόμενου αιώνα, λόγω της μεγάλης διαφοράς της μέσης ηλικίας, της διαφοράς γεννήσεων, των μικτών γάμων, στους οποίους το ισλάμ θριαμβεύει, και της συνεχούς εισόδου νέων μεταναστών. Πρόκειται σαφώς για εισβολή με σκοπό την κατάκτηση. Άραγε το Ευαγγέλιο του Χριστού απαγορεύει την άμυνα; Ασφαλώς όχι.

Έχω όμως να επισημάνω σ’ αυτούς που επικρότησαν το μέτρο κάποια σημαντικά θέματα, τα οποία ίσως και να μην υποψιάζονται. Το σχέδιο δεν είναι του Ερντογάν ούτε της συνόδου των ισλαμικών χωρών. Πολλοί κάνουμε χρήση του όρου παγκοσμιοποίηση και νέα τάξη πραγμάτων, αλλά αποφεύγουμε να εξετάσουμε ποιοι την επιβάλλουν. Είναι οι ίδιοι, που έφεραν τη χώρα μας στην οικονομικά κατάντια, μέσω των μνημονίων, που μας εξανάγκασαν να εκποιήσουμε τον δημόσιο πλούτο, που μας έχουν επιβαρύνει με οικονομικά βάρη, που είναι πλέον αδύνατο να σηκώσουμε. Είναι το τραπεζικό σύστημα, το οποίο ελέγχει τις κυβερνήσεις όλων των χωρών. Και αυτές των εταίρων μας δεν δείχνουν την παραμικρή διάθεση να μας βοηθήσουν. Η εξαγγελθείσα οικονομική βοήθεια δεν εξασφαλίζει την επί μακρόν φύλαξη των συνόρων μας. Η δύναμη της Frontex δεν δρα αποτρεπτικά, οι ΜΚΟ αλωνίζουν. Η Βουλγαρία μένει στο απυρόβλητο, για λόγους που εξηγήθηκαν. Στα σύνορα της χώρας με το ψευδεπίγραφο όνομα έχει στηθεί φράκτης, κατ’ εντολή των ισχυρών, που μας πίεσαν να εκχωρήσουμε όχι μόνο το όνομα, αλλά να αποδεχθούμε εθνότητα και γλώσσα. Είναι το ΝΑΤΟ, είναι η ΕΕ, που κατ’ επανάληψη έχουν εκδηλωθεί, αν όχι με εχθρότητα τουλάχιστο με αδιαφορία για τα δίκαια της χώρας μας. Η συντριπτική πλειοψηφία των επικροτησάντων την απόφαση της κυβέρνησης, και είμαι ένας από αυτούς, δεν ενοχλούνται με το να ακούνε διαρκώς επαναλαμβανόμενο το μύθευμα ότι η χώρα μας διαθέτει ισχυρούς φίλους συμμάχους και εταίρους; Διαθέτει έστω και έναν; Είναι τα σύνορά μας σύνορα της ΕΕ, όπως διακήρυξε ακόμη και ο αρχιεπίσκοπός μας; Τότε, γιατί δεν έρχονται και άλλοι να τα φυλάξουν; Κινδυνεύει πράγματι, όπως πρόσθεσε, να καταρρεύσει η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη; Αλλά πότε υπήρξε αυτή;

Λίγοι είναι οι πιστοί, οι οποίοι συντάχθηκαν με τους δήθεν οπαδούς του προλεταριακού διεθνισμού στην υπεράσπιση των ανοικτών συνόρων. Αγνοούν άραγε τόσο αυτοί, όσο και οι ψευδοαριστεροί ότι πίσω από την οργάνωση «Open Society” υπάρχει ισχυρός εκπρόσωπος του τραπεζικού συστήματος, ο οποίος χρηματοδοτεί ΜΚΟ, πολιτικούς, ακόμη και κυβερνήσεις για την αποσταθεροποίηση των κοινωνιών; Συμφωνούν άραγε αυτοί με εθνομηδενιστή εκ των πρωτοστατών, ότι πρέπει να δεχθούμε 1.000.000 πρόσφυγες; Διαμαρτυρήθηκαν όταν η προηγούμενη κυβέρνηση, εκλεκτή και εκείνη όπως και η σημερινή του παγκόσμιου συστήματος εξουσίας, εκτελώντας εντολές έξωθεν εκποιούσε τη Μακεδονία; Αγνοούν ότι οι φανατικοί τζιχαντιστές εξόντωσαν δεκάδες χιλιάδες χριστιανών στη Μέση Ανατολή και οι ψευδοανθρωπιστές δεν είπαν λέξη; Μήπως είναι ευαγγελική ρήση το «σφάξε με αγά να αγιάσω»; Δεν συμπλέουν οι περισσότεροι από τους εμφανιζόμενους ως αριστερούς με τη νέα τάξη πραγμάτων, που επιδιώκει όχι βέβαια τον προλεταριακό διεθνισμό, αλλά τον αφανισμό των εθνών με την εξάλειψη των ιδιαιτεροτήτων τους; Και δεν είναι γνωστοί και οι υπέρμαχοι του αστικού καθεστώτος και έχουν αναλάβει από κοινού με τους πρώτους τον αγώνα αυτό; Αλλά τα έθνη είναι δημιουργήματα του Θεού και καμιά δύναμη δεν θα μπορέσει να τα αφανίσει. 

Καταγγέλλουμε την κοινωνική αδικία, την άγρια καταλήστευση, τους εμπόρους του πολέμου, εξερχόμενοι από το καβούκι της ιδιοτέλειάς μας. Υπερασπιζόμαστε παράλληλα την πατρίδα μας. Έτσι είμαστε συνεπείς προς το σύνολο των ευαγγελικών εντολών.   

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΗΣ»

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.