Σταύρου Π. Καπλάνογλου
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τα Πάταρα ήταν αρχαιότατη πόλη και λιμένας της Λυκίας, χτισμένη μεταξύ των εκβολών του ποταμού Ξάνθου και του όρμου Αντιφέλλου (σημερινού Κας που βρίσκεται ακριβός απέναντι από το Καστελόριζο ) .
Αργότερα τα Πάταρα ( Patara ), που μετονομάστηκαν σε Ἀρσινόη.
Ήταν μια ακμάζουσα ναυτική και εμπορική πόλη στη νοτιοδυτική ακτή της Λυκίας
Η πόλη αυτή ευρισκόμενη ουσιαστικά στο στόμιο του μεγάλου ποταμού στην κυριολεξία πνίγηκε με το χρόνο από το άμμο που κατέβαζε ο ποταμός Ξάνθος και πάνω από την πόλη δημιουργήθηκε μια μεγάλη αμμώδης παραλία,
Τον 6ο αιώνα μ.Χ. η πόλη παράκμασε και γρήγορα εξαφανισθηκε.
Χρόνια μετά σε απόσταση 4 περίπου χλμ Έλληνες ψαράδες νοτιοανατολικά στον κόλπο του σημερινού Καλκαν θα δημιουργήσουν ένα νέο οικισμό το Καλαμάκι που θα βρίσκεται έξω από το φόβο της πλημμύρας του ποταμού ,θα έχει όμως την ονομασία που θα θυμίζει τον Καλαμώνα που δημιουργήθηκε στην θέση των Πατάρων από την δράση του.
Παρά το γεγονός ότι και τα Πίταρα που αναφερθήκαμε στην προηγούμενη δημοσίευση διεκδικούν τον τίτλο της γενέθλιας πόλης του Αγ, Νικολάου παντού στην βιβλιογραφία ο τίτλος αυτός αποδίδεται στα Πάταρα.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΤΑΡΑ
Η τοποθεσία που βρισκόταν τα Πάταρα είναι μια πεδιάδα περιτριγυρισμένη από λόφους και περιλαμβανόταν στην αρχαιότητα ένα μεγάλο φυσικό λιμάνι
Βρισκοταν 80 χλμ νοτίως της Μάκρης και 4,5 χλμ δυτικά του Καλαμακίου και 90 χλμ δυτικά των Μύρων (Dempre )
ΤΟ ΟΝΟΜΑ
** Η εξέλιξη του ονόματος των Πατάρων
– Πάταρα
Ο Στράβων αναφέρει ότι πήρε το όνομά της από τον Πάταρο, γιο του Απόλλωνα και της Λυκίας, κόρης του Ξάθου.
– Αρσινόη
Έτσι ονομάσθηκε από τον Πτολεμαίος Β’ ο Φιλάδελφος , προς τιμή της συζύγου του.
– Πάταρα
Με βάση το Ιdex anatolicus to 350 μ.Χ. υπήρχε ο οικισμός Πάταρα το δε 1811 υπήρχαν στην θέση αυτή εντυπωσιακά ερείπια της αρχαίας πόλης της Λυκίας που βρίσκονται εν μέρει κάτω από την παραλία
Και σήμερα η θέση φέρει την ίδια ονομασία όπως και μεγάλη αμμώδης παραλία που αποκαλείται Patara beach
——————————
*** Η εξέλιξη του ονόματος του Καλαμακίου
Απο το 1300 μ.Χ. σε θαλασσίους χάρτες και οδηγούς εμφανίζονται στην θέση του σημερινού Καλκαν και παλιότερα Καλαμακίου για αιώνες Καλαμιν ( Kalámin ), Καλαματα ( Kalamáta ) , Καλαμαρία ( Kalamareia). Πόρτα Κανίστρου (Porta Kanistrou ) και όλες οι ονομασίες περιστρέφονται γύρω από τα καλάμια
Η εξειδικευμένη σελίδα idex anatolikoys διευκρινίζει ότι πάντα το Καλαμάκι ήταν Ελληνορθόδοξος οικισμός και παραθέτει το παρακάτω πινάκα για τα χρόνια που διαρκούσε η κάθε ονομασία
1300 ~ Kalámi / Kalamáta / Kalamáreia
1530 – 1876a ▸ 1876: Kalkanlu (διοικητική περιφέρεια )
1811- 1928 ▸ 1921: Καλαμάκι [Yun kalamáki “καλάμι, καλάμι”] I
SN Kalkan mah – Kas ( Δημος Kalkan) – Αττάλεια
ΙΣΤΟΡΙΑ
–Ίδρυση των Πατάρων
1 Εκδοχή :
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ιδρύθηκε από τον Ικάδιο.
Στην ελληνική μυθολογία ο Ικάδιος ήταν γιος του θεού Απόλλωνα και της Νύμφης Λυκίας. Ο Ικάδιος γεννήθηκε στη Μικρά Ασία και για να τιμήσει τη μητέρα του έδωσε το όνομά της στη χώρα στην οποία είδε το φως.
Ο Ικάδιος ίδρυσε την πόλη Πάταρα και το μαντείο του Απόλλωνα στην πόλη αυτή. Αργότερα θέλησε να πάει στην Ιταλία, αλλά ναυάγησε στο ταξίδι, οπότε ένα δελφίνι τον έβγαλε στη βόρεια ακτή του Κορινθιακού Κόλπου, κοντά στους πρόποδες του Παρνασσού. Εκεί ίδρυσε τους Δελφούς, που με το όνομά τους θύμιζαν τη σωτηρία του από το δελφίνι.
Σε άλλη παράδοση, ο Ικάδιος είναι Κρητικός, αδελφός του Ιάπυγα.
2) Εκδοχη :
Παρά την υπόδειξη αυτή του Εκαταίου (δια του Στράβωνα) περί της καταγωγής του ονόματος, τούτο αποδίδεται και σε άλλες αιτίες. Τόσο ο Πάταρος όσο και ο Ξάνθος ήταν παιδιά του Λαπαιώνα που απέκτησαν μεγάλη περιουσία από πειρατείες και στη συνέχεια αποσύρθηκαν στη περιοχή αυτή. Από μεν τον πρεσβύτερο τον Ξάνθο πήρε το όνομα ο παρακείμενος ποταμός, από δε τον Πάταρο η πόλη που αναπτύχθηκε.
– Εποικισμός
Κατά τον Εκαταίο εποικίστηκε από Κρήτες Δωριείς.
– Θρησκευτικό πιστεύω στην αρχαιότητα
”
Στην πόλη λατρευόταν ο Απόλλων ο Παταρεύς, και υπήρχε σπουδαίο μαντείο, ισάξιο αυτού των Δελφών, ήταν “μεγάλη πόλις, λιμένα έχουσα και ιερό Απόλλωνος, κτίσμα Πατάρου. Πτολεμαίος δε ο Φιλάδελφος επισκευάσας, “Αρσινόην” εκάλεσε “την εν Λυκία”, επεκράτησε δε το εξ αρχής όνομα”.
– Μέλος της Λυκιακής συμμαχίας
Τα Πάταρα ήταν μια από τις 6 μεγαλύτερες πόλεις της Λυκίας, οι οποίες εξέλεγαν αντιπροσώπους, μαζί με άλλες 17 πόλεις, για το Συνέδριο της Διοικήσεως του ομοσπονδιακού Λυκιακού διοικητικού συστήματος, του οποίου ο ανώτατος άρχων ήταν ο Λυκιάρχης.
Το σύστημα αυτό καταργήθηκε το 43 μ.Χ. από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Κλαύδιο.
– Πέρσες
Τα Πάταρα καθώς και ολόκληρη την περιοχή της Λυκίας είχαν καταλάβει οι Πέρσες
– Μ. Αλέξανδρος
Από τους Πέρσες από τους οποίους και περιήλθε στον Μέγα Αλέξανδρο όπου και διόρισε διοικητή τον σπουδαίο ναύαρχο του Νέαρχο.
– Ελληνιστικοί χρόνοι
Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου τα Πάταρα περιήλθαν στον Αντίγονο και τον γιό του Δημήτριο, στη συνέχεια στους Πτολεμαίους εκ των οποίων ο Πτολεμαίος Β’ ο Φιλάδελφος την ονόμασε Αρσινόη, προς τιμή της συζύγου το
– Κατάληψη από τον Φίλιππο τον Ε’
Το 196 π.Χ. την κατέλαβε ο Φίλιππος Ε’ της Μακεδονίας
–Ρωμαίοι
επί Πομπήιου περιήλθε ουσιαστικά μαζί με όλη τη περιοχή στους Ρωμαίους, που όμως διατήρησαν την αυτοδιοίκηση τους μέχρι το 43 (μ.Χ.). Το 155 η πόλη που βρισκόταν τότε στη μεγαλύτερη ακμή της υπέστη μεγάλη καταστροφή από σεισμό
– Βυζάντιο
Στο λιμάνι των Πατάρων προσορμίσθηκε ο Απόστολος Παύλος στην τρίτη περιοδεία του, προερχόμενος από τη Ρόδο, μαζί με τον Ευαγγελιστή Λουκά και με άλλους συνταξιδιώτες του. Τα Πάταρα ήταν η γενέτειρα του Αγίου Νικολάου.
– Απόστολος Παύλος
Στην Τρίτη αποστολική περιοδεία ο Απόστολος Παύλος πέρασε και από τα Πάταρα ακολουθώντας την διαδρομή :
Αντιόχεια, Γαλατία, δυτική Βιθυνία, Φρυγία, Έφεσος (3ετής παραμονή), Τρωάδα, Μακεδονία, Δαλματία, Κόρινθος, Φίλιπποι, Τρωάδα, Άσσος, Μυτιλήνη, Σάμος, Μίλητος, Κως, Ρόδος, Πάταρα, Τύρος, Πτολεμαΐδα, Καισάρεια, Ιεροσόλυμα 53-57 μ.Χ.
– Άγιος Νικόλαος
Ο Άγιος Νικόλαος ( 270 – 343) ήταν επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας (Μικρά Ασία), γι’ αυτό και αναφέρεται και ως Νικόλαος Μύρων, ενώ στη Δύση αναφέρεται και ως Νικόλαος του Μπάρι, καθώς στο Μπάρι βρίσκονται τα λείψανά του.
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 270 στα Πάταρα της Λυκίας, στη Μικρά Ασία, από Έλληνες γονείς ευσεβείς και εύπορους και έτυχε επιμελημένης μόρφωσης.
Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας.
Από πολύ νωρίς είχε αφιερωθεί στα Θεία, μετά την μετάβασή του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο
. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του χειροτονήθηκε ιερέας.
Στην αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο και έγινε ηγούμενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας.
Όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας,εγινε Αρχιεπίσκοπος.
Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ανέπτυξε έντονη δράση και επεξέτεινε τους αγώνες του για την προστασία των φτωχών και των απόρων ιδρύοντας νοσοκομεία και διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Εξορίσθηκε από τους Ρωμαίους επί Διοκλητιανού για την συμπαράσταση του σε διωκόμενους Χριστιανούς και υπέστη βασανιστήρια.
Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος που ανέδειξε σαν επίσημη θρησκεία τον Χριστιανισμό επανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο.
Το 325 μ.Χ έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, και καταπολέμησε τις διδασκαλίες του Αρείου. Ο Άγιος Νικόλαος αποδήμησε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 343. Μετά τον θάνατό του ονομάστηκε «Μυροβλύτης», καθώς σύμφωνα με την παράδοση της χριστιανικής θρησκείας,
– Άγιος Μεθόδιος Επίσκοπος Πατάρων
Ο Άγιος Μεθόδιος Επίσκοπος Πατάρων, ήταν ένας επίσκοπος στους χρόνους των σκληρών διωγμών
Την 20ή Ιουνίου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Μεθοδίου, Επισκόπου Πατάρων, της Λυκίας, που ως γνωστόν είναι η γενέτειρα του Αγίου Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων. Ο Άγιος Μεθόδιος έζησε ενωρίτερα από τον Άγιο Νικόλαο, στην τελευταία περίοδο των σκληρών διωγμών των Ρωμαίων αυτοκρατόρων κατά των χριστιανών.
Ο Άγιος Μεθόδιος απέκτησε ασυνήθιστη για την εποχή του μόρφωση πάνω σε φιλοσοφικά και θεολογικά θέματα. Με τα αξιόλογα συγγράμματά του υπερασπιζόταν τα Ορθόδοξα Δόγματα και στήριζε την Εκκλησία. Υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες θεολογικές και εκκλησιαστικές προσωπικότητες των πρώτων Χριστιανικών αιώνων
– Η παρακμή των Πατάρων
Παράκμασε μετά την εποχή του Ιουστινιανού. 482 -565 μ.Χ.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ
Στα βορειοανατολικά του λιμανιού των Παταρων βρίσκεται ο λόφος Tepecik πάνω στον οποίο υπάρχει μια τοποθεσία της Εποχής του Χαλκού.
Η τοποθεσία είναι μια πεδιάδα περιτριγυρισμένη από λόφους και περιλαμβανόταν στην αρχαιότητα ένα μεγάλο φυσικό λιμάνι Στα βορειοανατολικά του λιμανιού βρίσκεται ο λόφος Η μεταγενέστερη πόλη βρίσκεται στις πλαγιές αυτού του λόφου και στα νότια και δυτικά Δεν βρέθηκε η τοποθεσία του μαντείου και του ναού του Απόλλωνα.
Το όνομα Patara είναι συνδεδεμένο με τα πολλά ερείπια της πόλης που βρίσκονται στην ακτή της θάλασσας, στα ανατολικά του ποταμού Ξάνθος, και αποτελούνται από :
– Θέατρο
Υπάρχει ένα θέατρο που ανασκάφηκε στη βόρεια πλευρά ενός μικρού λόφου (λόφος Kurşunlu ),Το θέατρο χτίστηκε στη βασιλεία του Αντωνίνου Πίου (Αντωνίνος Πίος 86 μ.Χ. – 161 ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας, θετός γιος και διάδοχος του Αδριανού του οποίου υπήρξε διάδοχος ). η διάμετρος του σταδίου ήταν 81 μέτρα και έχει περίπου 30 σειρές καθισμάτων
– Ναός
Υπάρχει ένας ερειπωμένος ναός στην πλευρά του ίδιου λόφου που βρίσκεται το θεατρο, και ένας βαθύς κυκλικός λάκκος, με μοναδική εμφάνιση, που μπορεί να ήταν η έδρα του μαντείου.
– Τα τείχη
Τα τείχη της πόλης περιβάλλουν μια μεγάλη περιοχή . Μπορούν εύκολα να εντοπιστούν, καθώς και η κατάσταση ενός κάστρου που υπήρχε στο λιμάνι, και πολλοι πύργοι που πλαισίωναν τα τείχη είναι σχετικά καλή.
Και μέσα στους τοίχους, ναοί, βωμοί, βάθρα και θραύσματα γλυπτικής εμφανίζονται σε αφθονία, αλλά ερειπωμένα και ακρωτηριασμένα.
– Σαρκοφάγοι
Στο εξωτερικό των τειχών υπάρχει ένα πλήθος από πέτρινες σαρκοφάγους, οι περισσότεροι από τους οποίους φέρουν επιγραφές, αλλά όλες ανοιχτές και κενές.
– Λιμάνι
Η κατάσταση του λιμανιού είναι ακόμα εμφανής, αλλά είναι ένα βάλτο, πνιγμένο με άμμο και θάμνους.
– Λουτρά
Υπάρχουν επίσης ερείπια λουτρων, τα οποία, σύμφωνα με επιγραφή τους, κατασκευάστηκαν από τον Βεσπασιανό .
Ίσως ο παλαιότερος φάρος στον κόσμο, ο φάρος της Πατάρας, χτίστηκε το 60 μ.Χ.
– Μνημονικούς πυλώνας
Το 1993 ανακαλύφθηκε ένα Ρωμαϊκό ορόσημο στην Πάταρα, το Stadiasmus Patarensis . Πρόκειται για έναν μνημειακό πυλώνα στον οποίο είναι εγγεγραμμένος στα ελληνικά μια αφιέρωση στον Κλαύδιο και μια επίσημη ανακοίνωση για δρόμους που χτίζονται από τον κυβερνήτη, Quintus Veranius Nepos , στην επαρχία Lycia et Pamphylia , δίνοντας ονόματα και αποστάσεις, ουσιαστικά ένα μνημειακό δημόσιο δρομολόγιο . [18] Η κολόνα εκτίθεται στον κήπο του Μουσείου της Αττάλειας .
Η ιστοσελίδα ανασκαφεί αυτή τη στιγμή κατά τη διάρκεια δύο θερινών μηνών κάθε χρόνο από μια ομάδα Τούρκων αρχαιολόγων.
Στο τέλος του 2007, όλη η άμμος είχε αφαιρεθεί από το θέατρο και κάποια άλλα κτίρια, και οι κίονες στον κεντρικό δρόμο είχαν ανακατασκευαστεί εν μέρει Οι ανασκαφές αποκάλυψαν τοιχοποιία σε αξιοσημείωτη κατάσταση.
– Το άγαλμα
Τον Μάιο του 2020, ανακαλύφθηκε στην Πατάρα ένα άγαλμα 1.900 ετών γυναίκας. [19] Τον Οκτώβριο του 2020, βρέθηκαν στην Πατάρα μια κουζίνα 2.400 ετών και ένα “γυναικείο δωμάτιο”, με καθρέφτες, στολίδια και αρωματικά δοχεία. [20] Τον Οκτώβριο του 2020, αρχαιολόγοι με επικεφαλής τον αρχαιολόγο Μουσταφά Κοκάκ ανακοίνωσαν την ανακάλυψη 2.000
Πατάρα, Χολεκέμερ
Αυτό το νερό του καναλιού φτάνει στα Πάταρα διασχίζοντας τον λόφο χωρίς κανένα υλικό. Επειδή ο λόφος που ρέει το νερό είναι ψηλός, του έδωσαν γιλέκο και επιτάχυναν το νερό από τον χαμηλότερο λόφο και έφτασαν στον ψηλότερο λόφο. Το μέρος στο οπτικό είναι όπου επιταχύνεται το νερό. Τόσο εκπληκτική μηχανική. Δεν μπορεί να εξαρτάται από τη σύμπτωση που το νερό κυλά σωστά με τη δική του γοητεία. Η ημέρα του κύριου πόρου μας που ανταποκρίνεται στην απαίτηση νερού της αρχαίας πόλης βρίσκεται στα σύνορα του Bodamya / Ισλαμικού Χωριού. Τα νερά συγκόλλησης εδώ, ζώνες, σωλήνες μαγειρεμένου εδάφους, πέτρες πλεγμένες ή ανοικτά κανάλια παραδόθηκαν στα Πάταρα με υδατοδρόμιο 22.5 χλμ. Ποιος ξέρει πόσοι άνθρωποι έχουν συνεισφορά, καρδιά, και ζωές στην επεξεργασία και το βόλεμα των μεγάλων λίθων.
************************ ΚΑΛΑΜΑΚΙ ( ΚΑΛΚΑΝ) *****************************
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το Καλαμάκι ή Kalkan ήταν ένα Ελληνικό ψαροχωρι το 1922 και σήμερα είναι μια πόλη στην Μικρασιατική ακτή της Μεσογείου και ένας σημαντικός τουριστικός προορισμός. Η περιοχή περιλαμβάνει πολλά ιστορικά μνημεία αναμεσα τους και τα Παταρα που ήταν πόλη της αρχαιότητος όπου γεννήθηκε ο Αγ.Νικολαος η.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ
Το Kalkan Είναι παραθαλάσσιο και βρίσκεται 21 χιλιόμετρα δυτικά του Kas και 5 χιλιόμετρα ανατολικά από τα Πάταρα , βρίσκεται ανάμεσα στην Μάκρη και την Αντίφελλο (Κας)και ήταν το μόνο ασφαλές λιμάνι της περιοχής και μια παλιά αλιευτική Αν και ανήκει διοικητικά στην επαρχία της Αττάλειας, το Kalkan συνδέεται στενότερα με την Μάκρη οικονομικά και για τις μετακίνησης των κατοίκων .
Το Καλαμάκι (Kalkan) Είναι παραθαλάσσιο και βρίσκεται 21 χιλιόμετρα δυτικά του Kas και 5 χιλιόμετρα ανατολικά από τα Παταρα
Είναι μια παραθαλάσσια αλιευτική πόλη και το μόνο ασφαλές λιμάνι μεταξύ Αντίφελλου (Kaş) και Μάκρης (Fethiye). Βρίσκεται 21 χιλιόμετρα δυτικά του Kas και 5 χιλιόμετρα ανατολικά από τα Παταρα
ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ 1922
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1922, όλοι οι κάτοικοί του ήταν Έλληνες . Έφυγαν το 1923 λόγω της ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και μετανάστευσαν κυρίως στην Αττική , όπου ίδρυσαν τη νέα πόλη του Καλαμακίου . Τα πολλά ερειπωμένα ελληνικά σπίτια εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη στο Καλκάνι.
Το καλαμάκι ήταν ένας καθαρός Ελληνικός οικισμός που 1914 κατά την Τουρκική απογραφή μετρούσε 410 κάτοικους
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΙΣ ΤΟΝ 16ο αιώνα μ.Χ.
Τον 16ο αιώνα, μετά την υπαγωγή των Δωδεκανήσων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι κάτοικοί τους μετανάστευαν στη Μικρά Ασία, όπου είτε δραστηριοποιούνταν στον εμπορικό τομέα, κάτι που συνήθως προϋπέθετε μονιμότερη εγκατάσταση είτε πρόσφεραν εποχιακή εργασία ως τεχνίτες και εργάτες γης. Σε αρκετές περιπτώσεις δημιουργήθηκαν παροικίες Δωδεκανησίων. Μετανάστες από το Καστελόριζο είχαν δημιουργήσει παροικίες στους οικισμούς Καλαμάκι,Αντίφελλο, Τρίστομο,Μύρα Λυκίας και Φοίνικα, απ΄ όπου στις αρχές του 20ού αιώνα μετέφεραν ξυλεία σε νησιά του Αιγαίου και σε λιμάνια της ανατολικής Μεσογείου.
ΤΟ ΟΝΟΜΑ
το Καλαμάκι (όνομα προερχόμενο από παλαιό μεγάλο καλαμιώνα) που υπήρχε στην εξοδο του ποταμού Ξανθού
ΙΣΤΟΡΙΑ
Μια πλούσια ιστορία Το Kalkan ήταν ένα σημαντικό λιμάνι τον 19ο αιώνα και το εμπόριο μεταξιού, ελαιολάδου και ξυλείας από τα απέραντα δάση κέδρου και πεύκου συνεχίστηκε μέχρι να εξαφανιστεί τη δεκαετία του 1950, όταν το τουρκικό οδικό σύστημα βελτιώθηκε. Το Kalkan σώθηκε με την άφιξη πλούσιων αγγλικών ιστιοφόρων στη δεκαετία του 1960, όταν ξεκίνησε η τουριστική βιομηχανία. Εξαιτίας αυτού, το Kalkan έχει διατηρήσει όλη την ιστορική του γοητεία – πολλά από τα κτίρια είναι διατηρητέα και όμορφα παλιά σπίτια περνούν στενά δρομάκια που καταλήγουν από το λιμάνι
Δεν είναι γνωστό ακριβώς πότε ιδρύθηκε το Kalkan, αλλά είναι σίγουρο ότι οι πρώτοι έμποροι ήρθαν από το ελληνικό νησί Καστελόριζο και εγκαταστάθηκαν πριν από περίπου 200 χρόνια. Οι αρχικοί έποικοι ήταν Έλληνες και Τούρκοι υπό το καθεστώς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, το Kalkan έγινε το σημαντικότερο εμπορικό λιμάνι της περιοχής, περισσότερο από το μεγαλύτερο από την Μάκρη (Fethiye) και την Αττάλεια ( Antalya). Οι καραβάνια από καμήλες έφερναν εμπορεύματα στα Καλκάνι από την κοντινή κοιλάδα της Ξάνθου και από τα ορεινά υψίπεδα κοντά στο Ελμαλί. Τα φορτηγά πλοία στη συνέχεια φορτώθηκαν στο λιμάνι των Καλκάνι για να αποπλεύσουν για τις άκρες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με κάρβουνο, μετάξι (μπορείτε να δείτε πολλές μουριές στα Καλκάνι σήμερα), ελαιόλαδο (εξακολουθεί να παράγεται στα Καλκάνι) και κρασί, καθώς και βαμβάκι, δημητριακά, σουσάμι, αλεύρι, σταφύλια, βελανίδια που χρησιμοποιούνται για βαφή και ξυλεία από τα απέραντα δάση κέδρων και πεύκων.
ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Η Χριστιανική κοινότητα ανήκε στην Μητρόπολη Πισιδίας είχε μια μεγαλοπρεπή Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία που κτίστηκε το 1800 μετατράπηκε σε τζαμί και είναι το σημαντικότερο της σημερινής πόλης
ΔΙΩΞΕΙΣ
Το 1914 οι Έλληνες του Καλαμακίου υπέστησαν όλους τους διωγμους που δεχθήκαν οι ομόθρησκοι τους στα Μικρασιάτικα παραλία και όχι μόνον,συλλήψεις ,εξορίες ,άρπαγμα περιούσιων και πολλές φορές δολοφονίες ,έτσι πολλοί αναγκάσθηκαν να μεταναστεύσουν για να τις αποφύγουν .
Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1920, όλοι οι κάτοικοί του Καλαμακίου Μ. Ασίας ήταν Έλληνες..έφυγαν το 1923 λόγω της ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και εγκαταστάθηκαν μετανάστευσαν κυρίως στην Αττική, όπου ίδρυσαν τη νέα πόλη Καλαμάκι. (O Άλιμος ή Καλαμάκι ) που βρίσκεται στο νότιο τομέα του λεκανοπεδίου Αθηνών στην περιφέρεια Αττικής
ΤΟ ΚΑΛΚΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Αν και μέρος της επαρχίας της Αττάλειας διοικητικά, η Καλκάν συνδέεται πιο στενά με την Μάκρη (Φετίγιε) οικονομικά και για τη μεταφορά. Έχει πληθυσμό περίπου 2000 ανθρώπων
Στο σημερινό Καλκάν πολλά σπίτια των Ελλήνων διατηρούν την παλιά τους μορφή