- Συνελήφθη 54χρονος ημεδαπός στην πόλη των Γρεβενών για παράβαση της νομοθεσίας περί εράνων και λαχειοφόρων αγορών
- Σύλληψη 37χρονου αλλοδαπού στην πόλη της Καστοριάς, διότι εκκρεμούσε σε βάρος του απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Καστοριάς
- Συνελήφθη από αστυνομικούς του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών της Υποδιεύθυνσης Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Καστοριάς 29χρονος ημεδαπός, για διακίνηση ναρκωτικών ουσιών και παράβαση της νομοθεσίας περί όπλων στην Καστοριά
- Στο πλαίσιο συνεχιζόμενων δράσεων για την καταπολέμηση της διακίνησης των ναρκωτικών ουσιών στη Δυτική Μακεδονία, κατά το επταήμερο 05 έως 11 Δεκεμβρίου, συνελήφθησαν συνολικά 6 άτομα, σε περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας
“Πάριον -Kαμάρι – Καμάρες – Parion – Parium -Kemer – Kimir” Σταύρου Π. Καπλάνογλου
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
Το Πάριον (κατ. Παριανός) ήταν αρχαία ελληνική πόλη της βορείου Μυσίας, στην πεδιάδα της Αδράστειας, στα δυτικά του βορείου στομίου του Ελλησπόντου. Ανάμεσα στην Λάμσακο και την Πρίαπο.
Στην αρχαιότητα, το Πάριον ήταν ένα σημαντικό λιμάνι του Ελλησπόντου. Απέχει 90χλμ. Από το Canakkale και 33χλμ. Από την περιοχή Biga.
Δίπλα από τον αρχαίο οικισμό υπήρχε, μέχρι το 1922, Ελληνικό χωριό, με το όνομα Καμάρες. Από Τουρκικές πηγές είδαμε να γράφεται << 1906 ”Kiep: Kamares n.d. σημαίνει στα Ελληνικά “δωμάτια”, ενώ είδαμε ότι υπήρχε Ελληνικός οικισμός στις αρχές του 20ού αιώνα, δίπλα στο χωρίο Çelikgürü της Βίγκας >>
Υπάρχουν 3 εκδοχές για την προέλευση του ονόματος ΠΑΡΙΟΝ
1.Πήρε το όνομα στην περίοδο του Τρωικού πολέμου από τον γιο του βασιλιά της Τροίας Πρίαμο, τον Πάρη
2. Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι υπήρξε αποικία της Ερέτριας και της Πάρου, από όπου πήρε και το όνομα.
3 Ότι, σύμφωνα με τις κοινές παραδόσεις, είχε πάρει το όνομά του από τον Πάρη, γιο του Ιάσονα
4 Το σύγχρονο όνομα Καμάρες φαίνεται να προέρχεται από μερικά αρχαία υπόγεια κτήρια (kamarai), που εξακολουθούν να υπάρχουν στη θέση τους.
Παραφθορά είναι και το σημερινό όνομα που έγινε Κεμέρ ή Κιμίρ
Ιδρύθηκε από τους κατοίκους των Ερυθρών και της Μιλήτου και υπήρξε αποικία της Ερετρίας και της Πάρου
Η πόλη ιδρύθηκε πιθανότατα πριν από περίπου πριν 3.000 χρόνια ως αποικία από εποίκους από την Ερέτρια (ελληνική πόλις από τη Εύβοια) και από την Πάρο στο Αιγαίο.
Τα νομίσματα της πόλεως βεβαιώνουν την αφθονία της σε αγαθά, ιδίως στην μεγάλη παραγωγή της μίνθης (ένα αρωματικό φυτό της οικογένειας των χειλανθών, που φυτρώνει τόσο στην Μ. Ασία, όσο και στην Ελλάδα και χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική.
Η Συμμαχία της Δήλου ήταν μια πολιτική και στρατιωτική ένωση περίπου 150 αρχαίων ελληνικών κρατών-πόλεων ,κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., υπό την κηδεμονία της πόλης των Αθηνών.
Κύριος λόγος, όμως ήταν ότι ο Παυσανίας είχε κατηγορηθεί για προδοσία και για συνεργασία με τον Πέρση βασιλιά Ξέρξη (πράγμα που οδήγησε του Σπαρτιάτες στην εκτέλεσή του).
Κατά την ελληνιστική περίοδο προσαρτήθηκε στο βραχύβιο βασίλειο του Λυσιμάχου και πολύ αργότερα το 3ο αιώνα στο βασίλειο της Περγάμου.
Το 133 π.Χ. οι Ρωμαίοι την κατέστησαν αποικία τους (Colonia) της επαρχίας της Ασίας και γνώρισε νέα περίοδο ακμής.
Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. το Πάριον ανήκε στην βυζαντινή επαρχία του Ελλησπόντου. Κατά την ελληνιστική περίοδο το έμβλημά της που απεικονίζεται στα νομίσματα, ήταν το γοργόνειον.
Επίσης υπήρχε ο Ναός του Έρωτος και ένα μεγάλο άγαλμα που είχε κατασκευάσει ο Πραξιτέλης.
Στην αρχαία πόλη-λιμάνι της Ελληνιστικής περιόδου ανευρέθηκαν αντικείμενα, που αποδεικνύουν ότι, κατά την Ρωμαϊκή περίοδο, ήταν τελωνειακό κέντρο για εμπορεύματα που κατευθυνόταν για την Κωνσταντινούπολη και τον Βόσπορο.
Μόλις το 2005 έγιναν εργασίες εκσκαφής και βρέθηκαν το ρωμαϊκό θέατρο , τα ρωμαϊκά λουτρά, το λουτρό με κλίση, Αγορά και τα καταστήματα, ωδείο, η νότια νεκρόπολη,το υδραγωγείο και ένας τύμβος ανασκάφθηκε και εντοπίστηκαν αρκετά αρχαιολογικά ευρηματα..
ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΤΟ 2016
Οι ανασκαφές συνεχίσθηκαν, με πολλά εντυπωσιακά ευρήματα, ανάμεσά τους παιδικά παιχνίδια που χρονολογούνται στην Ελληνιστική Περίοδο και ανακαλύφθηκαν μέσα σε τάφους, οι οποίοι ανήκουν σε παιδιά,
Στους τάφους των κοριτσιών υπήρχαν θηλυκές φιγούρες, ενώ στους τάφους των αγοριών αρσενικές.
Από τη βιογραφία του μάρτυρος Aγίου Ονησιφόρου, πιστοποιείται η ύπαρξη χριστιανικής κοινότητας στο Πάριον πριν το 180 μ.Χ.
Στη συνέχεια, με εντολή του βυζαντινού αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β Παλαιολόγου, η Μητρόπολη ισχυροποιήθηκε έχοντας ευρύτερη από την αρχική δικαιοδοσία. Κατά το 640 το Πάριον έγινε ανεξάρτητη αρχιεπισκοπή και παρέμεινε έτσι, μέχρι το τέλος του δέκατου τρίτου αιώνα. .
Υπήρχαν αρκετοί χριστιανοί στο Πάριον, που μαρτύρησαν τα χρόνια των διωγμών του Χριστιανισμού όπως Άγιος Μένιγνος , Άγιος Θεαγένης , Άγιος Βασίλειος από το Πάριον, ο Άγιος Ονησιφόρος .
Ο Άγιος Μένιγνος μαρτύρησε επί αυτοκράτορα Δεκίου, στις 22 Νοεμβρίου. Ο Άγιος Μένιγνος καταγόταν από την πόλη Πάριο και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Δεκίου (περί το 251 μ.Χ.) υποστηρίζοντας την πίστη του .
Συνελήφθη και επειδή δεν θέλησε να ασπαστεί τα είδωλα, τον οδήγησαν στον τόπο του αποκεφαλισμού..
Ο Άγιος Θεογένης Υπήρξε επίσκοπος και μαρτύρησε δια πυρός στις 3 Ιανουαρίου Άγιος Βασίλειος από το Πάριον
Ο Άγιος Βασίλειος υπήρξε επίσκοπος και μαρτύρησε τον 9ου αιώνα. Εορτάζεται στις 12 Απριλίου.
Δυστυχώς πληροφορίες για τις Καμάρες και την ζωή τον κατοίκων κατά την περίοδο του 19ου και του 20ου αιώνα και μέχρι την Μικρασιατική καταστροφή δεν μπορέσαμε να βρούμε ,η αναζήτηση θα συνεχισθεί και σε περίπτωση συγκέντρωσης αξιόλογου υλικού θα επανέλθουμε με νέα δημοσίευση.
Το Πάριον το 2012 ήταν ένα χωρίο με 818 κατοίκους με το όνομα Kemer Köyü ( Κεμέρ), που αποτελεί παραφθορά του Ελληνικού ονόματος Καμάρες.
0 comments