Οι εργατικές κατοικίες στον «Υπνότοπο» της ΖΕΠ

Οι εργατικές κατοικίες της περιοχής της ΖΕΠ είναι ένας καινούριος οικισμός της Κοζάνης, έξω από την πόλη, αλλά στο Kέντρο Διοίκησης της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.

Όταν όμως δόθηκαν τα σπίτια της 3ης εργολαβίας, του «Αίαντα», τα πράγματα άλλαξαν. Τότε μάλιστα το είχαμε προωθήσει πολύ το θέμα, είχε ακουστεί και σε πανελλαδικά μέσα ενημέρωσης. Οι κατοικίες που δόθηκαν σε εκείνη τη φάση ήταν κυριολεκτικά απαράδεκτες. Οι συνάδελφοι εργαζόμενοι που διαμαρτυρήθηκαν τότε στον ΟΕΚ, βρίσκονται ακόμα στα δικαστήρια με αυτή την εταιρεία. Ό,τι χρήματα είχε τότε ο σύλλογος, τα έδωσε για να στηρίξει τους εργαζομένους που ‘κυνήγησαν’ την εταιρεία.’

– Ποια προβλήματα αντιμετωπίζετε αυτή τη στιγμή τόσο ως προς τις συνθήκες ζωής σας στην περιοχή της ΖΕΠ, όσο και ως προς πρακτικά θέματα που έχουν να κάνουν με την κατασκευή των κατοικιών;

Δεν έχουμε περίπτερο, γιατί δεν υπάρχει το μέρος στο οποίο μπορεί να στηθεί ή γιατί πάντα εμφανίζονται διάφορα γραφειοκρατικά εμπόδια και κωλύματα λόγω της έλλειψης προδιαγραφών.

Είναι βέβαια άξιον απορίας το γιατί δεν υπήρξε πρόβλεψη για όλα αυτά, εφόσον σε όλες τις άλλες εργατικές κατοικίες που γίνονται ανά την Ελλάδα, υπάρχει πρόβλεψη για χώρους ανάπτυξης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών. Ήρθαμε μάλιστα σε σύγκρουση με τη ΔΕΠΕΠΟΚ για το συγκεκριμένο θέμα. Ευτυχώς βέβαια είναι δαιμόνιος ο κόσμος και βρίσκει λύσεις (έχουμε ας πούμε ‘κινητό’ φούρνο). Όμως αυτή η κατάσταση δεν δικαιολογείται, γιατί δεν είμαστε χωριό αγροτικού τύπου. Είμαστε αστικός οικισμός, έχουμε εργάτες και υπαλλήλους. Είναι ένας αστικού χαρακτήρα οικισμός, που θα έπρεπε  να λειτουργεί με άλλες προϋποθέσεις.

Στον χάρτη της ΔΕΠΕΠΟΚ προβλέπεται επίσης νηπιαγωγείο και σχολείο. Και μάλιστα το νηπιαγωγείο υποτίθεται ότι θα το χρηματοδοτούσε η εργατική εστία. Αυτό όμως μένει στα χαρτιά και σκοντάφτει πάντα στο οικονομικό.

Η περιοχή μας δεν έχει επίσης Εκκλησία. Εμείς έχουμε κάνει τις απαραίτητες κινήσεις και προς το δήμο και προς τη ΔΕΠΕΠΟΚ και προς την Μητρόπολη. Αλλά δεν είναι στη δική μας δυνατότητα να κάνουμε κάτι περισσότερο. Είναι στο χέρι τους.

Ένα άλλο πρόβλημα επίσης είναι ότι η ΒΔ πλευρά του οικισμού είναι κυριολεκτικά ακάλυπτη από βροχές. Οπότε όταν βρέχει, μπαίνουν νερά μέσα στα σπίτια. Κάποιοι κάτοικοι έκαναν ανεμοφράκτες. Κάποια στιγμή βέβαια, χρηματοδότησε ο ΟΕΚ μια μετατροπή κάνοντας σκέπαστρα , πολλά προβλήματα όμως παραμένουν. Προτού γίνει η οριστική παραλαβή από τις εταιρείες, ό,τι εντοπίσαμε, το καταγράψαμε και ήρθαν οι εταιρείες ‘Αθωνική’ και ‘Έργον Διεθνής’ και το διόρθωσαν μέσα στα όρια που επέβαλε ο νόμος. Μετά όμως τέλειωσε η υποχρέωση τους, και τα υπόλοιπα προβλήματα που προέκυψαν, τα επιβαρύνθηκε ο κόσμος.

Ένα άλλο θέμα είναι αυτό σχετικά με τη θέρμανση. Ενώ βρισκόμαστε σε περιοχή που την χαρακτηρίζει η τηλεθέρμανση, οι εργατικές κατοικίες μας παραδόθηκαν με λέβητες πετρελαίου. Επί δυο χρόνια λειτουργούσαν όλοι τους λέβητες, και μετά έγινε η σύνδεση με την τηλεθέρμανση και πληρώσαμε κάποια έξοδα και για τη σύνδεση. Τελικά κερδισμένος ήταν  μόνο αυτός που είχε αναλάβει την εργολαβία εγκατάστασης των λεβήτων.  Μέσα όμως στις υποχρεώσεις του ΟΕΚ ήταν να μας παρέχει θέρμανση, να μας συνδέσει με την τηλεθέρμανση, να αναλάβει το κόστος της εγκατάστασης. Τώρα πληρώσαμε λέβητες, οι οποίοι τελικά αχρηστεύτηκαν.

Επίσης να αναφέρω και το γεγονός ότι η περιοχή μας είναι τελείως γυμνή από δέντρα και πράσινο. Έπρεπε να γίνει δενδροφύτευση πριν καν παραδοθούν τα σπίτια. Τότε βέβαια υπήρχε μια βιασύνη να παραδοθούν τα κλειδιά, εφόσον άλλωστε πλησίαζαν οι δημοτικές εκλογές. Όχι βέβαια ότι αν δεν ήταν οι εκλογές θα γινόταν πολύ καλύτερη δουλειά…

– Ένα άλλο σοβαρότατο ζήτημα που προκύπτει, κατά πώς φαίνεται, είναι η κοστολόγηση των κατοικιών. Πείτε μας γι’ αυτό…

Αυτό είναι το μεγαλύτερό μας πρόβλημα Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η τιμή των κατοικιών. Κι αυτή θα είναι η μεγάλη μας μάχη, εφόσον μάλιστα διανύουμε και περίοδο οικονομικής κρίσης. Εμείς το σύνθημα που υιοθετήσαμε είναι: ‘Δε φεύγω. Δεν πληρώνω’. Όταν μπήκαμε στα σπίτια δεν γνωρίζαμε το κόστος τους, κι ακόμα δεν το ξέρουμε. Ο σύλλογός μας συμμετέχει στην Ομοσπονδία συλλόγων οικιστών εργατικών κατοικιών Μακεδονίας Θράκης Ηπείρου Θεσσαλίας. Ένα από τα αιτήματά μας πριν από 4-5 χρόνια –σημειωτέον ότι δεν είναι πλέον ίδιες οικονομικά οι συνθήκες- ήταν ότι η ανώτερη τιμή έπρεπε να είναι 450 ευρώ το τετραγωνικό. Βέβαια, για τα σημερινά δεδομένα, ακόμα και τα 450 ευρώ, είναι πολλά. Αυτό πάντως είναι ένα ζήτημα που το επόμενο διάστημα και θα το αναδείξουμε και θα το παλέψουμε!

Ξέρουμε όμως ότι, έτσι όπως είναι ο κανονισμός του ΟΕΚ, εμμένει στα τυπικά. Δηλαδή αν υπάρχει μια συμφωνία πατέρα και γιού ότι ένα σπίτι θα μείνει ανεκμετάλλευτο γιατί θα το κληρονομήσει κάποτε ο γιός, αυτό δε μπορεί να το ξέρει ο ΟΕΚ. Μπορεί όμως να το ελέγξει. Και το πρόβλημα είναι ότι δεν το κάνει. Υπάρχει μάλιστα και άρθρο στον κανονισμό για τη λειτουργία του ΟΕΚ, ώστε να γίνονται έλεγχοι, και σε περίπτωση που δεν κατοικείται ένα σπίτι για κάποιο συγκεκριμένο διάστημα, να δίνεται αυτό το σπίτι στον επόμενο δικαιούχο που είναι στη λίστα αναμονής. Εμείς το αναδείξαμε αυτό το θέμα και δεχτήκαμε και απειλές μάλιστα. Πολλά επίσης σπίτια δεν έχουν αποδοθεί και μένουν έτσι ανεκμετάλλευτα, ενώ μέχρι να αξιοποιηθούν, θα χρειάζονται ανακαίνιση.

– Πόσο αισιόδοξοι είστε σχετικά με την ικανοποίηση των αιτημάτων σας και πόσο αποφασισμένοι είστε να αγωνιστείτε γι’ αυτό;

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.