Μύρινα – Μούρινα – Myrina – Αλίαγα – Σεβαστούπολη – Σμύρνη – Aliağa

Σταύρου Π. Καπλάνογλου

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ

Η Μύρινα (Μούρινα ) είναι μία από τις 12 πόλεις της Αιολικής Συμπολιτείας στη Δυτική ακτή της ,Μ.Ασίας στην αρχή και την νότια πλευρά του Ελαϊκού κόλπου περίπου 8 χλμ στα νοτιοδυτικά του Γρυνείου,37 χλμ. ΝΔ της Περγάμου και 50 χλμ Δ της Σμύρνης .

Ήταν αρχαίο λιμάνι του Αιγαίου που είχε και την ίδια ονομασία με τη Σμύρνη
(S-myrna) , στη θέση βρίσκεται η σημερινή πόλη Aliaga ,στο στόμιο του αρχαίου ποταμού Πίθηκος ή Πίθακος ή Τυτναίος, σήμερα είναι ένα μικρό ρέμα, με το όνομα Kocaçay ή Guzelhisar

Ο τότε ποταμός, με τις επιχώσεις του, υποβάθμισε το λιμάνι με αποτέλεσμα να είναι μια από τις αιτίες της εξαφάνισης της τότε πόλης

Σήμερα η Αλίαγα – Aliağa , είναι μια πόλη της επαρχίας της Σμύρνης , έχει ένα μεγάλο λιμάνι, όπου κυρίως γίνονται εκφορτώσεις και διύλιση πετρελαίου , υπάρχει διαλυτήριο παλιών πλοίων και έχει έντονη τουριστική κίνηση .

ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΩΣ ΤΟ 1922

Οι κάτοικοι στην αρχαιότητα ήταν Έλληνες, όπως και όλοι οι κάτοικοι του μεγαλύτερου μέρους της Μ.Ασίας και τους αποκαλούσαν Μουριναίους.

Η αρχαία Μύρινα επέζησε μέχρι τα πρώιμα χρόνια του Βυζαντίου και έπειτα εξαφανίσθηκε .

Στα νότια της αρχαίας Μύρινας και στην απέναντι πλευρά του ποταμού που τότε είχε το όνομα Kocaçay ή Guzelhisar δημιουργήθηκε ο οικισμός Αλίαγα επί Οθωμανών στο τέλος του 16ου αιώνα.

Στα μέσα του 19ου αιώνα ο πληθυσμός του οικισμού που βρισκόταν μέσα σε ένα μεγάλο ιδιωτικό αγρόκτημα ήταν αμιγής Ελληνικός και οι κάτοικοι προερχόταν από τα κοντινά νησιά του Αιγαίου ή από οικισμούς της γύρω περιοχής το 1843 είχε με 260 κατοίκους και μέχρι το 1922 παρέμεινε μικρός οικισμός με όλους τους κατοίκους σχεδόν να παραμένουν Ελληνορθόδοξοι

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ

ΜΥΡΙΝΑ Η πόλη φημολογείται ότι έχει ιδρυθεί από την Αμαζόνα βασίλισσα Μυρίνα, από την οποία πήρε και το όνομά της Οι Αμαζόνες σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες είχαν πολλές καταγωγές.

Ο Όμηρος, στην Ιλιάδα, τις τοποθετεί στην Φρυγικό και την Λυκία ,ο Ευριπίδης στον Πόντο όπως και ο Αισχύλος που τις τοποθετεί στην πόλη Θεμίσκυρα κοντά στον ποταμό Θερμόδοντα, κάπου εκεί κοντά στην σημερινή Σαμψούντα. Λέγεται ότι δημιούργησαν πολλές πόλεις στην Δυτική Μ.Ασία και στα νησιά του Αιγαίου ,και στην Λήμνο η πρωτεύουσα της λέγεται και σήμερα Μύρινα και η παράδοση παραπέμπει την ίδρυση της στις Αμαζόνες .Η Μύρινα πρέπει να προϋπήρχε των άλλων πόλεων της Αιολικής Συμπολιτείας

ΣΜΥΡΝΗ λέγεται ότι ονομάστηκε Σμύρνη για κάποιο χρονικό διάστημα , αυτό τουλάχιστον αναφέρει σύμφωνα με τον Syncellus,( λατινική ονομασία του Ελληνα Γιώργιου Συγγέλλου ή ο Σύναλλου ή Συσέλλου), που πέθανε μετά το 810 μ.Χ. και ήταν συνεργάτης του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιου , ήταν εκκλησιαστής και συγγραφέας . Που είχε κάνει σπουδαίο έργο κυρίως με ένα χρονικό της παγκόσμιας ιστορίας, χρονογραφίες Ekloge (Εκλογὴ Χρονογραφίας ή Εξαγωγή της Χρονογράφου )

ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΗ Το όνομα αυτό το πήρε μετά την ανοικοδόμηση από τις τεράστιες ζημίες που υπέστη με τον σεισμό του 17 π.Χ., όνομα που κράτησε και μέχρι την εξαφάνιση της στις αρχές των Βυζαντινών χρόνων.

Το όνομα το αναφέρει ο Πλίνιος .

ALIAGA – AΛΙΑΓΑ ή ΑΛΙΑΔΑ Το 1585 μ.Χ. εμφανίζεται με το όνομα Aliaga Farm όντας ιδιωτικό αγρόκτημα μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα.

Στην αρχή ήταν ένας μικρός οικισμός εντός του αγροκτήματος και στο τέλος του 16ου αιώνα, μετατράπηκε σε ένα μικρό χωριό με το όνομά Aliaga το 1843 είχε 260 κατοίκους.

Με την ονομασία χωρίου Aliağa εμφανίζεται στην ίδια θέση και με απόλυτα Ελληνικό πληθυσμού στα τέλη του 19ου αιώνα έτσι εμφανίζεται το 1890 μ.Χ. και στις αρχές του 20ου αιώνα έως το 1914, οπότε χάνονται οι πληροφορίες ,προφανώς από τις διώξεις που είχαν αρχίσει και την απομάκρυνση του Ελληνικού πληθυσμού από τις ακτές του Αιγαίου.

Η πόλη πήρε το όνομά της από ένα μέλος της επιρροής οικογένειας Karaosmanoğlu Ali Ağa,, που ήταν ο ιδιοκτήτης μιας τεράστιας έκτασής στην περιοχή.

ALIAGA Μετά την ανταλλαγή θα εμφανισθεί με το όνομα και πάλι Αλίαγα και κατοίκους μουσουλμάνους που ήρθαν από την Ελλάδα ,με αυτό το όνομα σήμερα είναι μια αξιόλογη πόλη 60000 (απογραφή 2012 ) κατοίκων.

Το 1924 έγινε πόλη με τους Τούρκους που έρχονταν από τη Δράμα και την Καβάλα.

Ήταν ένας δήμος στην επαρχία Μενεμένης το 1937 και έγινε δήμος το 1952.

Διαχωρίστηκε τελικά από την Μενεμένη και έγινε ξεχωριστός δήμος το 1982.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Μύρινα, στην αρχαιότητα, ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής Αιόλιας, μετά την Κύμη Η Μυρίνα, βρίσκεται στην ακτή του κόλπου του κόλπου Çandarlı (Ελαϊτικού) στα βόρεια της σημερινής πόλης Aliağa στο στόμιο του ρέματος Güzelhisar (Titnaios).

Η Μύρινα, ήταν μια λιμενική πόλη που βρισκόταν στους γύρω λόφους, με την σημερινή ονομασία Oteki Tepe και Birki Tepe ( Η θεση της Ακρόπολης ), όπου μπορούμε να συναντήσουμε μερικά ερείπια από τα τείχη ,το αρχαίο θέατρο και στην ακτή υπάρχουν υπολείμματα της υποδομής του αρχαίου λιμανιού..

Η ΙΔΡΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΥΡΙΝΑ

Κατά τον πρώτο Ρωμαίο γεωγράφο Pomponius Mela, που γεννήθηκε στην Ισπανία και έζησε μέχρι το 45 μ.Χ. η Μύρινα ιδρύθηκε πριν από την ίδρυση των άλλων Αιολικών πόλεων της Μικράς Ασίας από κάποιον Μυρίνα χωρίς να δίνει άλλα στοιχεία.

ΙΔΡΥΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΜΑΖΟΝΕΣ

Η άποψη του Στράβωνα με τον οποίο ο P.Mela στις γενικές απόψεις συμφωνούσε, θεωρεί ότι η Μύρινα είναι δημιούργημα των Αμαζόνων και δη της Βασίλισσας τους Μύρινας, την ίδια άποψη με τον Στράβωνα έχει και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης που έζησε την ίδια περίπου περίοδο με τον P.Mela.

ΠΕΡΣΕΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΛΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΕΤΡΙΑ

Ο Αρταξέρξης έδωσε το Γκρηνιό και τη Μύρινα στον Γρηγόλιο, έναν Ερέτρια που είχε εξοριστεί από την πατρίδα του για να ευνοήσει τα συμφέροντα της Περσίας.

Η παραπάνω αναφορα γίνεται από τον Ξενοφώντα

ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΠΕΡΓΑΜΟΥ

Η Μύρινα αποτέλεσε τμήμα του Βασιλείου της Περγάμου τον 3ο αιώνα π.Χ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΙΛΙΠΠΟΣ Γ’

Για κάποιο διάστημα η Μύρινα καταλαμβάνεται από τον Φίλιππο τον Ε’ της Μακεδονίας.

ΡΩΜΑΙΟΙ

Οι Ρωμαίοι ήταν αυτοί που ανάγκασαν τον Μακεδόνα βασιλιά να εκκενώσει την Μύρινα .

Κάτω από τη Ρωμαϊκή κυριαρχία, η Μύρινα έγινε μέρος της ρωμαϊκής επαρχίας της Ασίας και η επισκοπή της ήταν ανήκε στην Μητρόπολη Εφέσου , έως το 787 μ.Χ που ο επίσκοπος της λεγόταν Κοσμάς.

ΟΙ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ

Τεράστιες ζημίες υπέστη η αρχαία Μύρινα από σεισμό την εποχή που η πόλη ήταν στην κυριαρχία των Ρωμαίων.

Ο πρώτος συνέβη το 17 μ.Χ κατά την βασιλεία του Τιβέριου Η Μύρινα ήταν μια από τις δώδεκα πόλεις, που καταστράφηκαν σε μια νύχτα και ξαναχτίστηκαν με τη βοήθεια του Τιβέριου,.

Και ο δεύτερος το 106 μ.Χ. κατά την βασιλεία του Τραϊανού. που και σε αυτή την περίπτωση ακολούθησε και πάλι ανοικοδόμηση

ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ

Η Μύρινα ήταν ένα πολύ ισχυρό μέρος, αν και όχι πολύ μεγάλο, και είχε ένα καλό λιμάνι. Ο Πλίνιος αναφέρει τη φήμη των στρειδιών του, Στρείδι το οποίο απεικονίζεται τόσο σε νομίσματα του Γρυνείου όσο και της Μύρινας

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για την αρχαία αυτή λιμενική πόλη.

Η Μύρινα είναι γνωστή σχεδόν αποκλειστικά για το διάσημο ναό και το μαντείο του Απόλλωνα που βρισκόταν στο Γραινείον. Σε απόσταση δηλαδή 8 χιλιομέτρων βόρεια και για τον οποίο μιλήσαμε

Από ότι φαίνεται από τα νομίσματα που βρέθηκαν και μερικά από αυτά, από καλλιτεχνικής απόψεως ξεχωρίζαν, από νομίσματα άλλων Ελληνικών πόλεων, η οικονομική κατάσταση πρέπει να ήταν καλή

Πέρα από αυτό, η Μύρινα, από ανασκαφές που έγιναν από τον 19ο αιώνα, φάνηκε ότι ήταν ένα διάσημο κέντρο για τα καλλιτεχνήματα από τερακότα

Τα ερείπια είναι λιγοστά.

Ο χώρος της Μύρινας που ανακαλύφθηκε στο στόμιο του ποταμού, που ήταν ο αρχαίος Πύθικος, του οποίου οι φερτές ύλες στην διάβα των χρόνων, είχε καλύψει το αρχαίο λιμάνι της πόλης.

Η πόλη χτίστηκε σε δύο λόφους μέτριου ύψους στο στόμιο του ποταμού Πύθικου ή Τίτεινου, τώρα του Guzel hisar

Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης βρισκόταν στον μεγάλο λόφο, όπου υπάρχουν μικρά υπολείμματα τοίχων πολυγωνικού κυκλώματος και πιο εμφανή υπολείμματα βυζαντινού τοίχου.

Στους πρόποδες του λόφου αυτού του λόφου υπάρχει ένα κοίλο που πιθανώς κρατούσε ένα θέατρο, αν και δεν σήμερα τίποτα δεν φαίνεται.

Ο μικρότερος λόφος, προφανώς ήταν καταλυμένος στην αρχαιότητα, αλλά δεν υπάρχει τίποτε αξιόλογο σήμερα. Στην ακτή υπάρχουν υπολείμματα αρχαίας αποβάθρας, ενδιαφέρουσα για τα προβαλλόμενα μπλοκ που διαπερνούν μια στρογγυλή τρύπα με για τα σκάφη..

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ – ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

Οι ανασκαφές (1880-1882) έφεραν στο φως περίπου τέσσερις χιλιάδες τάφους, που χρονολογούνται από τους δύο τελευταίους αιώνες π.Χ.σε αυτούς υπήρχαν μεγάλος αριθμός αντικειμένων της Ελληνιστικής εποχής αλλά και ένας μικρότερος αριθμός αντικειμένων που ανήκουν σε παλιότερες τις εποχές, στην αρχαϊκή εποχη κυρίως.

. Γενικά, ήταν απλοί ορθογώνιοι τάφοι που κρατούσαν ένα ενιαίο σώμα, Οι επιγραφές, πάνω σε ταφόπλακες ή σε χάλκινα ταμπλέτες, χρονολογούν τη νεκρόπολη στο σύνολό της στην μεταγενέστερη ελληνιστική περίοδο.

Τα περιεχόμενα του τάφου ήταν μεγάλης ποικιλίας: μικρά χάλκινα νομίσματα για το ναύλο του χάρου, πλάκες και μπουκάλια για φαγητό και ποτό του νεκρού, καθρέφτες, βελόνες, λάμπες και άλλα αντικείμενα καθημερινής χρήσης και πάνω από 1000 ειδώλια από τερακότα που ανταγωνίζονται εκείνα της Τανάγρας της Βοιωτίας.
Υπάρχουν επίσης και διάφοροι τάφοι με βράχους στους γειτονικούς λόφους. Ένας από αυτούς, τώρα γνωστός ως Intas, περιλαμβάνει ένα κεντρικό θάλαμο με δέκα κόγχες

Ξεχωρίζαν τα γλυπτά από terakotta, που αντιπροσωπεύουν τις θεότητες του Ελληνικού πανθέου. παιδικά παιχνίδια, αναπαραγωγές διάσημων έργων κλπ’

O πλούτος των γλυπτών , η ποιότητα τους και κυρίως των ειδωλίων στους τάφους , φαίνεται ότι η Μύρινα ήταν πράγματι ήταν ένα κέντρο διάσημο για γλυπτά terra cotta στην Ελληνιστική Περίοδο.

ΤΕΡΑΚΟΤΑ

Η τερακότα είναι κεραμικό υλικό. Η ονομασία της προέρχεται από την λατινική και σημαίνει “οπτό χώμα” “ψημένη γη”.

(terra = χώμα, γη και cotta = οπτό, ή ψημένο )

. Το τερακότα είναι ο όρος που συνήθως χρησιμοποιείται για τα γλυπτά καλλιτεχνήματα αλλά και πήλινα σκεύη για πρακτικές ανθρώπινες ανάγκες ,αγγεία,διακοσμημένα, κεραμιδιά,τούβλα,διακοσμητικές επιφάνειες κτιρίων και άλλα.

Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης για να αναφερθεί στο φυσικό καφετί πορτοκάλι χρώμα των περισσότερων τερακοτών, το οποίο ποικίλλει σημαντικά.

Τα ειδώλια που βρέθηκαν στην Μύρινα ήταν αρίστης καλλιτεχνικής ποιότητας και εδειξαν ότι και

η πόλη αυτή μαζί με άλλες Ελληνικές πόλεις της αρχαιότητος όπως η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου , η Τανάγρα της αρχαίας Βοιωτίας και η Τάραντα της Νότιας Ιταλίας (Μεγάλη Ελλάδα) είχαν παρουσιάσει εξαιρετικά δημιουργήματα και το εργαστήρια κατασκευής έργων από ψημένο πηλό μαζί με το αντίστοιχο εμπόριο ήταν τα έργα terra cotta ήταν πολύ διαδομένα στην Ελληνιστική κυρίως επικράτεια

Το μέγεθός των πήλινων αγαλμάτων κυρίως, κυμαινόταν από 15 ως 35 εκατοστά και χρησίμευαν ως ταφικά κτερίσματα ή ως γούρια στον κάτοχό τους

Η περίοδος της μεγάλης κυκλοφορίας τους ξεκινούσε με τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα τον 5ο αιώνα π.Χ. και ήταν πολύ δημοφιλή το 3ο και τον 4ο αιώνα.

Οι τάφοι που βρέθηκαν στην Κίνα με ένα τεράστιο αριθμό από στρατιώτες και ζώα της εποχή του αυτοκράτορα Qin Shi Huang ( 209-210 π.Χ ) λέγεται ότι πιθανόν να έχουν την απαρχή του δημιουργήματος από την παρουσία του Μ.Αλεξάνδρου στην περιοχη της Ινδίας όπου μεταφέρθηκε η Ελληνική τέχνη και από εκεί έφθασε στην Κίνα

Κρίνοντας από τα ειδώλια στους τάφους φαίνεται ότι η Μύρινα ήταν ένα κέντρο διάσημο για γλυπτά terra cotta στην Ελληνιστική Περίοδο. Τα έργα που βρέθηκαν στις εκσκαφές εκτίθενται στο Λούβρο και στο Μουσείο Αρχαιολογίας της Κωνσταντινούπολης.

.

Ο ΒΙΟΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΥΡΙΝΑΣ ΤΗΣ Μ.ΑΣΙΑΣ

Ανάμεσα στην αρχαια Ελληνική πόλη της Μύρινα και της νέας πόλης Αλίαγα που δημιουργήθηκε στην Οθωμανική περίοδο περνούσε ένα μικρο ποτάμι σήμερα που ονομάζεται στα Τουρκικά Güzelhisar cay ο αρχαίος Πύθικος ή Τιτναίος

Στην έξοδο του μικρού αυτού ποταμού δημιουργείται ένας υγροβιότοπος 270 περίπου στρεμμάτων που είναι ένας μικρός παράδεισος-καταφύγιο με χιλιάδες πουλιά.

Κοπάδια από 425 είδη πανέμορφων πουλιών κατακλύζουν την περιοχή όπου βρίσκουν τροφή και μερικά από αυτά παραμένουν στην περιοχή και τον χειμώνα ενώ άλλα από αυτά είναι διερχόμενα στο δρόμο για πιο ζεστά μέρη.

Το θέαμα είναι εκπληκτικό και πολύς κόσμος επισκέπτεται την περιοχη.Ιδίως την περίοδο που αποσύρονται τα νερά .

Ανάμεσα στα είδη των πουλιών ξεχωρίζουν. Τα φλαμίνγκο,οι κύκνοι , μεγάλος αριθμός από πολλές και διαφορετικές πάπιες,,πελεκάνοι,γλάροι κ.α.

Είναι μια βαλτώδης περιοχή όπου μπορείτε να δείτε όλη την ομορφιά της φύσης.