Το ρητορικό ερώτημα «Πόση αλήθεια καταστροφή μπορεί να αντέξει τούτος ο μικρός τόπος, αυτός ο πολύπαθος λαός; » με το οποίο ξεκινούσε από αυτή εδώ την σελίδα στις 25 Μαΐου το άρθρο « Στάχτη πάνω στην Στάχτη η πράσινη ανάπτυξη τους » που γράφτηκε με αφορμή την πρώτη μεγάλη πυρκαγιά της φετινής αντιπυρικής περιόδου, μένει να «απαντηθεί» από τον ίδιο τον λαό όταν κάποια στιγμή θα τελειώσει και ο τωρινός του εφιάλτης!
Το ερώτημα όμως για το πόση αναλγησία, υποκρισία, συγκάλυψη και εγκληματική ανευθυνότητα, μπορεί να διοχετεύει σε παρόμοιες τραγικές και ολέθριες καταστάσεις το αστικό πολιτικό σύστημα, με την βοήθεια των μονίμως « έκπληκτων » σε κάθε δράμα του λαού συστημικών Μ.Μ.Ε. και των «διαθέσιμων» επιστημόνων, ειδικών και κρατικών λειτουργών για την παραπλάνηση του. Αυτό το ερώτημα δεν θα απαντηθεί ποτέ, αν δεν υποστεί από τον ίδιο τον λαό οριστική αμφισβήτηση το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που είναι η μήτρα των δεινών του!
Αυτές τις μέρες που είναι σε πλήρη εξέλιξη το νέο προδιαγεγραμμένο έγκλημα σε βάρος της ζωής και της περιουσίας του ελληνικού λαού και σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας, η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όπως και όλες οι προηγούμενες σε αντίστοιχες καταστάσεις, δοκιμάζει τα όρια μας σε όλα τα επίπεδα.
Για όσους καλοπροαίρετα θα αναρωτιούνται αν ήταν άραγε αναμενόμενη αυτή η καταστροφή που είναι σε πλήρη εξέλιξη σε όλη σχεδόν την χώρα, η απάντηση μετά βεβαιότητας είναι μία!
Ναι ήταν αναμενόμενη, με μόνο απροσδιόριστο σημείο τον χρόνο και τον τόπο!
Οι λόγοι που την οριοθετούν ως αναμενόμενη, περιγράφονται αναλυτικά και σταχυολογημένα στην σχετική συζήτηση που έγινε στο iEidiseis στις 3 και 4 Ιούλη του 2020 στην ενότητα opinions καθώς και στο προαναφερόμενο πρόσφατο άρθρο και μέσα από την ίδια την εξέλιξη των γεγονότων επιβεβαιώνονται πλήρως οι επισημάνσεις και τα συμπεράσματα που εμπεριέχονται.
Ο προσδιορισμός όμως της καταστροφής ως αναμενόμενο γεγονός, δεν απορρέει ως αίτιο της κλιματικής αλλαγής, ούτε από την παγκοσμιότητα του φαινομένου έτσι όπως επιχειρείτε να παρουσιαστεί μέσα από χρωματικές απεικονίσεις των πυρκαγιών σε όλο τον πλανήτη.
Η μόνη αποδεδειγμένα παγκοσμιοποιημένη αιτία που υφίσταται πλέον για όλες σχεδόν τις χώρες το κόσμου, είναι η ασύστολη εκμετάλλευση και καταλήστευση του παγκόσμιου φυσικού πλούτου και των πηγών ενέργειας από τα μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα με τις τραγικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων.
Ο Αμαζόνιος, τα δάση της Καλιφόρνιας, της Αυστραλίας , της Νότιας Ευρώπης, της Αφρικανικής Ηπείρου και της Νοτιοανατολικής Ασίας, καίγονται , καταστρέφονται και εκχερσώνονται γιατί έχουν σκόπιμα αποσαθρωθεί όπως και στην χώρα μας οι όποιοι μηχανισμοί και δομές που υπάρχουν για την δασοπροστασία και το φυσικό περιβάλλον, με σκοπό την εξοικονόμηση οικονομικών πόρων και την δημιουργία πρόσφορου επενδυτικού εδάφους προς χάριν των αναπτυξιακών σχεδιασμών μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Αυτό συνέβη και στις πρώην ανατολικές χώρες από την στιγμή που ο κεντρικός σχεδιασμός με ευθύνη του κράτους για την διαχείριση και προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, υπονομεύτηκε με τις μεγάλες περικοπές των πιστώσεων που χρηματοδοτούσαν σχετικά προγράμματα και οι συνέπειες φάνηκαν άμεσα, όπως χαρακτηριστικά έγινε στα εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης σημερινής Ρωσίας, με την εκδήλωση πρωτόγνωρων μεγάλων δασικών πυρκαγιών μετά το 2006 ( χρονιά που ξεκίνησαν οι μεγάλες περικοπές ), οι οποίες αφάνισαν εκατομμύρια στρέμματα δασικής γης και απείλησαν πυρηνικές εγκαταστάσεις.
Όλο αυτό το αδηφάγο οικονομικό αλισβερίσι με το περιβάλλον, τα δασικά οικοσυστήματα και γενικότερα τον φυσικό πλούτο του πλανήτη ονομάστηκε σε παγκόσμια κλίμακα « Πράσινη ανάπτυξη».
Για την αφεντιά της φτιάχτηκαν όπως και στην χώρα μας τα λεγόμενα «Πράσινα Ταμεία» όπου εκεί συσσωρεύονται οι οικονομικοί πόροι που με την μορφή ειδικών τελών, φόρων, περιβαλλοντολογικών προστίμων για την νομιμοποίηση αυθαιρέτων κ.λπ. αποσπώνται από τους πολλούς εκατομμύρια ευρώ για να κάνουν πάρτι οι λίγοι «χαρισματικοί» επενδυτές που εκπροσωπούν εννοείτε την « υγιή » επιχειρηματικότητα.
Για να γίνεται όμως το χάπι της πράσινης ανάπτυξης πιο ευκολοκατάπιο από τον λαό που την χρηματοδοτεί, έτσι για ξεκάρφωμα χρηματοδοτούν κάποιες παρεμβάσεις, που στην πραγματικότητα δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε στο περιβάλλον εκτός από το επικοινωνιακό άλλοθι που έχει ανάγκη το εκάστοτε πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης της χώρας για να κλίνει τα μάτια των υποψήφιων θυμάτων της καταστροφικής τους πολιτικής, να όπως αυτό που έκαναν φέτος με τα 1.700.000 ευρώ που «σπατάλησαν» από τα αποθεματικά του πράσινου ταμείου για την πρόληψη !
Και για να εξευμενίσουν την εγκληματική αντιδασική και αντιπεριβαντολογική πολιτική που γεννά θύματα και καταστροφές, μόνο και μόνο για να δίνεται χώρος στους επικαρπωτές του φυσικού πλούτου της χώρας για νέες επενδύσεις, ακόμη και σε περιοχές Natura, καλή ώρα όπως και ο έρμος ο Ερημίτης στην Κέρκυρα που τον έπιασαν στο στόμα τους….. και μετά από ένα μήνα κάηκε και αυτός.
Επιστρατεύουν τα « φιλανθρωπικά » και « πατριωτικά » αισθήματα των « εθνικών ευεργετών» στήνοντας δημόσιες φιέστες παράδοσης και παραλαβής της πραμάτειας που προσφέρουν ως «ανταποδοτικό» τέλος για το 1,2 δις ευρώ που απώλεσε σωρευτικά το Π.Σ. από το 2009 για χάρη της αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας, για να κινηθούν τα καθηλωμένα μέσα στην αντιπυρική από έλλειψη ελαστικών και βλαβών πυροσβεστικά οχήματα, για να βάλουν στο πρόσωπό τους οι ταλαίπωροι πυροσβέστες καμία προστατευτική μάσκα και κανένα άρβυλο στα πόδια τους.
Ναι αυτοί οι πυροσβέστες που κοντεύουν να ξεχάσουν και οι ίδιοι ότι είναι εργαζόμενοι, αφού πλέον για να καλυφθούν τα τεράστια κενά σε προσωπικό του Π.Σ., έχουν μόνιμα στην πλάτη τους ένα σακίδιο με τα άκρως απαραίτητα που θα τους επιτρέψουν να επιβιώσουν σε όποιο σημείο της χώρας και αν ξημερώνουν καθημερινά εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τις οικογένειες τους, για να σβήνουν τις πυρκαγιές που δημιουργούν οι εγκληματικές αντιδασικές πολιτικές που με συνέπεια εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις.
Τους πυροσβέστες που χειμώνα – καλοκαίρι δεν έχουν πλέον κανένα σταθερό ωράριο, καμία σταθερή και μόνιμη έδρα κατοικίας, που δεν πληρώνονται ούτε ένα ευρώ για τις χιλιάδες ώρες υπερωρίας που εργάζονται. Που εργάζονται, αν αυτό τελικά λέγεται εργασία, συνεχόμενα 24ωρα, 48ωρα, 72ωρα υπό συνθήκες καύσωνα, χωρίς ύπνο, με υποτυπώδη φαγητό (και αυτό από προσφορές των λαϊκών ανθρώπων) και λιγοστό πόσιμο νερό.
Αυτούς που φαντάζουν στα μάτια του λαού μας (και όχι στα μάτια των κυβερνόντων και των αφεντικών τους που ξεχειλίζουν από υποκρισία) ως οι πραγματικοί ήρωες που στέκονται στο πλευρό του στα δύσκολα. Αυτών που χάνουν και την ζωή τους αν χρειαστεί για να τον προστατέψουν. Όλων αυτών των εξουθενωμένων μαχητών που για να μην κινδυνέψουν να καούν όταν θέλουν για λίγο να ξαποστάσουν, κάνουν στρώμα την καυτή άσφαλτο δίπλα στα μέτωπα της φωτιάς για να αντλήσουν λίγες δυνάμεις και να συνεχίσουν τον τιτάνιο αγώνα τους!
Παράγοντες που συνέβαλαν στην εξέλιξη των μεγάλων καταστροφικών πυρκαγιών Έχει όμως μία σημασία να γίνει μία προσεκτική προσέγγιση όλων αυτών των παραγόντων που καθιστούσαν την καταστροφή αναμενόμενη εξέλιξη και ζήτημα χρόνου. Όπως επίσης έχει μία ιδιαίτερη αξία να αναλυθεί η διαφαινόμενη τακτική που επιλέγει η κυβέρνηση για την επικοινωνιακή διαχείριση της γενικευμένης πλέον λαϊκής δυσαρέσκειας και αγανάκτησης για τις μεγάλες καταστροφές, με την βοήθεια του προσκείμενου σε αυτή μηχανισμού προπαγάνδας και στήριξης. Η κυβέρνηση υπό το βάρος του αρνητικού αντίκτυπου που δημιούργησε η μεγάλη πυρκαγιά που ξεκίνησε από το Σχίνο Κορινθίας στις αρχές της αντιπυρικής περιόδου και αφού πλέον αποκαλύφθηκε και στον πλέον αδαή μέσα από τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής της πυρκαγιάς, ότι οι διαβεβαιώσεις των αρμοδίων κυβερνητικών παραγόντων για την ετοιμότητα του μηχανισμού της πολιτικής προστασίας, ήταν αντίστοιχης σοβαρότητας με τις διαβεβαιώσεις που έδιναν και οι αρμόδιοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ παραμονές της μεγάλης καταστροφής στο ΜΑΤΙ, επέλεξε την γνωστή τακτική της άμεσης επικοινωνιακής αντίδρασης.
Απανωτές συσκέψεις και συνεντεύξεις τύπου για τις «τολμηρές» και «γενναίες» αποφάσεις της μέσα στην καρδιά όμως της αντιπυρικής περιόδου, που συμπυκνώθηκαν στο καθαρισμό των περιαστικών δασών σε 18 δήμους της Αττικής όπως και αυτός της Βαρυμπόμπης και της Ιπποκράτειου Πολιτείας που το έργο του « ολοκληρωτικού » καθαρισμού το έφερε σε πέρας η ίδια η πυρκαγιά ! Κουβέντα όμως για τον μεγάλο ασθενή που λέγεται ΠΡΟΛΗΨΗ και είναι άκρως απαραίτητη για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, πολύ πιο απαραίτητη από τα 29 πανάκριβα ιδιωτικά εναέρια μέσα, όπου η ενοικίαση τους μόνο ( όχι η αγορά τους ) με 40.800.000 ευρώ, στοίχισαν 24 φορές περισσότερο από το 1.700.000 ευρώ που δόθηκαν από το πράσινο ταμείο για τις προληπτικές παρεμβάσεις σε δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα δασικών οικοσυστημάτων !
Ιδιωτικά εναέρια μέσα τα οποία θα ήταν αχρείαστα αν κατ αρχήν ήταν εδώ και χρόνια εκσυγχρονισμένος ο εθνικός εναέριος στόλος που σκόπιμα αφέθηκε στην τύχη του και μαζί τους και οι 12 νεκροί πιλότοι των παμπάλαιων καναντέρ και αν υπήρχε ολοκληρωμένος και ενιαίος σχεδιασμός για την διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων σε συνδυασμό με τις απαραίτητες προληπτικές παρεμβάσεις όπως:
Οι έγκαιροι καθαρισμοί από την συσσωρευμένη νεκρή καύσιμη ύλη. Η διάνοιξη και ο καθαρισμός αντιπυρικών ζωνών, δασικών και αγροτικών δρόμων. Η τοποθέτηση υδατοδεξαμενών , πυροσβεστικών κρουνών και ερμαρίων με αντίστοιχο πυροσβεστικό υλικό. Η δημιουργία εκτεταμένου δικτύου πυροφυλακίων. Η ενθάρρυνση και η ενίσχυση επαγγελμάτων που σχετίζονται με την αξιοποίηση και την ελεγχόμενη εκμετάλλευση των δασών όπως η ρυτινοκαλλιέργεια, η υλοτομία, η μελισσοκομία, η κτηνοτροφία, Οι οργανωμένες παρεμβάσεις με ευθύνη και εποπτεία των δασαρχείων για την δημιουργία επισκέψιμων χώρων αναψυχής προς όφελος του λαού.
Στοιχίζει πιο λίγο βλέπετε να επιλέξουν 18 δήμους στην πιο νευραλγική και πολύπαθη περιοχή της χώρας προς χάριν εντυπώσεων και να χρηματοδοτήσουν με λίγα εκατομμύρια ευρώ τον επιφανειακό καθαρισμό τους, από το να χρηματοδοτήσουν την ουσιαστική και ολοκληρωτική διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας. Γιατί όπως αποφάνθηκε και η επιτροπή των «σοφών» επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλή τον γερμανό καθηγητή που ανέλαβε με αρκετούς πρόθυμους έλληνες επιστήμονες να επισπεύσουν την παράδοση του δασικού πλούτου της χώρας στα επιχειρηματικά συμφέροντα με πορίσματα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους, όπως π.χ. ότι τα ιδιωτικά δάση προστατεύονται πιο αποτελεσματικά από τα κρατικά !!
Μόνο που τους ξέφυγε μία μικρή αλλά πικρή για τους εντολοδόχους τους αλήθεια!
Ότι όντως τα κρατικά δάση καίγονται πιο εύκολα, από την στιγμή που έχουν εγκαταλειφθεί σκόπιμα για 28 ολόκληρα χρόνια από τους εκάστοτε κυβερνητικούς διαχειριστές στην τύχη τους. Άλλωστε και ο ασύλληπτος τραγικός απολογισμός όλη αυτή την περίοδο από το 1993 μέχρι και το 2020 των 7.170.444 στρεμμάτων καμένων δασικών εκτάσεων και των 248 νεκρών από τις δασικές πυρκαγιές, αυτά ακριβώς τα πολύ «σοφά» συμπεράσματα τους επιβεβαιώνουν.
Είναι γεγονός ότι τα κρατικά δάση καίγονται ακόμη πιο εύκολα, όταν εκτός από την εγκατάλειψη τους, η κυβέρνηση Σημίτη μερίμνησε από το 1998 να γίνει ο αντιεπιστημονικός διαχωρισμός της πρόληψης από την καταστολή, μεταφέροντας την δασοπυρόσβεση στο πυροσβεστικό σώμα, αποκόβοντας και απαξιώνοντας πλήρως τον πλέον αρμόδιο επιστημονικό φορέα την δασική υπηρεσία.
Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε αντί να ενισχύσει το Π.Σ. με προσλήψεις αντιθέτως επέλεξε να το αποδυναμώσει ακόμη περισσότερο, αποσπώντας το 2017 από τον επιχειρησιακό σχεδιασμό με όρους ενοικίασης 700 και πλέον μάχιμους πυροσβέστες για την στελέχωση των ιδιωτικών πυροσβεστικών υπηρεσιών των 14 αεροδρομίων της Φράπορτ, των 11 πυροσβεστικών κλιμακίων των ιδιωτικών οδικών αξόνων και που έφθαναν περί τους 1.000 συμπεριλαμβανομένου και αυτών που στελεχώνουν το ιδιωτικό αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και τις 9 πυροσβεστικές υπηρεσίες των ΒΙ.ΠΕ.
Μέσα από αυτή την σοβαρή αποδυνάμωση του Πυροσβεστικού Σώματος προέκυψε την επόμενη χρονιά το ΜΑΤΙ, γεγονός όμως που επιμελώς δεν σχολιάζεται για να μην ενοχοποιηθεί για την μεγάλη καταστροφή και το « υγειές » επενδυτικό περιβάλλον!
Όταν το 2020 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έβαλε την ταφόπλακα στην πολιτική προστασία της χώρας με τον Νόμο 4662/2020 μετατρέποντάς την σε έναν άτυπο κατασταλτικό μηχανισμό, γεγονός το οποίο το επιβεβαιώνει και η ίδια στην σελίδα 10 της Λευκής Βίβλου για την « προστασία του πολίτη ». Έναν μηχανισμό που στάθηκε ανύπαρκτος και αδύναμος να βοηθήσει τους χιλιάδες πληγέντες από τις πλημμύρες το 2020 στην Εύβοια και την Θεσσαλία και από τις χιονοπτώσεις τον χειμώνα της φετινής χρονιάς τους εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους της Εύβοιας και της Αττικής.
Έτσι κόβοντας ο ένας και ράβοντας ο άλλος, δημιούργησαν το πιο εκρηκτικό μείγμα για να καταστήσουν συνειδητά το Π.Σ. αναποτελεσματικό όσον αφορά τις δασικές πυρκαγιές, υπό το βάρος των τεραστίων ελλείψεων σε προσωπικό, μέσα και υποδομές παρά τις τιτάνιες προσπάθειες των πυροσβεστών.
Διατηρώντας πεισματικά την χουντικής έμπνευσης στρατιωτικού τύπου οργάνωση του και έχοντας μόνιμη πολιτική υποχρηματοδότησης ακόμη και για τις στοιχειώδης λειτουργικές του ανάγκες και χωρίς τις απαραίτητες εκσυγχρονιστικές οργανωτικές παρεμβάσεις που ήταν απαραίτητες στην βάση των σύγχρονων αναγκών και της κοινωνικής του αποστολής.
Θα πρέπει να θυμίσουμε ότι από το 2006 με αφορμή την μεγάλη πυρκαγιά στα Δερβενοχώρια ο τότε Υπαρχηγός του Π.Σ. είχε δηλώσει ότι με την υπάρχουσα κατάσταση το πυροσβεστικό σώμα δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα δύο μεγάλα συμβάντα , πόσο μάλλον τώρα που εκδηλώθηκαν 6 μεγάλα συμβάντα ταυτόχρονα και δεκάδες άλλα πιο μικρά σε όλη τη χώρα.
Άλλωστε και η τραγική εμπειρία του 2007 επιβεβαίωσε αυτά τα συμπεράσματα, αλλά από τότε μέχρι και τις μέρες μας δεν ίδρωσε το αυτί καμίας κυβέρνησης για να πάρει τα ανάλογα μέτρα.
Αντιθέτως στο υπάρχον προσωπικό πρόσθεσαν και ακόμη περισσότερες αρμοδιότητες και το διασκόρπισαν σε δεκάδες νέες δομές όπως οι 25 ιδιωτικές πυροσβεστικές υπηρεσίες, τα 80 εποχικά πυροσβεστικά κλιμάκια, οι 20 και πλέον δημοτικοί εθελοντικοί πυροσβεστικοί σταθμοί που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια προς αντικατάσταση των οργανωμένων κρατικών πυροσβεστικών υπηρεσιών, τα 2 αερομεταφερόμενα τμήματα, το ΜΕΤΠΕ και πάει λέγοντας !
Ας βγουν έστω και τώρα όμως τα απαραίτητα συμπεράσματα μέσα από τα ασύλληπτα τραγικά αποτελέσματα των φετινών πυρκαγιών που ακόμη είναι σε εξέλιξη.
• Σε τι ωφέλησε τον ελληνικό λαό και τα πολύτιμα δάση μας ο πολυκερματισμός των δυνάμεων του πυροσβεστικού σώματος την στιγμή που σε αρκετές περιπτώσεις αρκετές περιοχές στην Βόρειο Εύβοια δεν υπήρχε διαθέσιμο ούτε ένα πυροσβεστικό όχημα για να προστατεύσει τις περιούσιες και την ζωή των κατοίκων τους;
• Τι εξυπηρέτησε η δημιουργία τόσων δομών χωρίς τις απαραίτητες προσλήψεις εκτός από την επικοινωνιακή τακτική της κυβέρνησης;
• Η τραγική εμπειρία από παρόμοια τακτική που εφαρμόστηκε και το 1998 – 2000 με την διασπορά του υπάρχοντος προσωπικού στα δεκάδες τότε νεο ιδρυθέντα πυροσβεστικά κλιμάκια που έγιναν σε όλη την χώρα χωρίς τις απαραίτητες προσλήψεις, δεν ήταν αρκετή για να μην επαναληφθεί το ολέθριο λάθος που πλέον τις συνέπειες του τις ξαναζούμε και στις μέρες μας;
Έχει όμως μία ιδιαίτερη σημασία να ρίξουμε μία πιο προσεκτική ματιά στον βασικό παράγοντα που τροφοδοτεί τις καταστροφικές πυρκαγιές και που δεν είναι άλλος από την ολική και σκόπιμη απουσία προληπτικών παρεμβάσεων στα δασικά οικοσυστήματα.
Η καθοδική εξέλιξη των πιστώσεων για τις προληπτικές παρεμβάσεις από τα δασαρχεία όλης της χώρας κατά 97,88% από το 2005 μέχρι και σήμερα, όπου σύμφωνα με τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού της προηγούμενης κυβέρνησης κατά την διάρκεια συνεδρίασης της διαρκούς επιτροπής στην βουλή τον Απρίλιο του 2019, το 2005 οι σχετικές πιστώσεις ήταν 80.000.000 ευρώ.
Σύμφωνα πάντα με τον ίδιο τον υπουργό το 2015 μειώθηκαν σταδιακά σε 17.000.000 ευρώ. Το 2020 σύμφωνα με απάντηση που κοινοποίησε το αρμόδιο υπουργείο περιβάλλοντος σε ερώτηση βουλευτών του Κ.Κ.Ε. οι σχετικές πιστώσεις ήταν 4.454.000 ευρώ και για φέτος σύμφωνα με την υπ. αριθ. 209.11.1/2021 απόφαση του Δ.Σ. του Πράσινου Ταμείου κατέληξαν στα 1.700.000 ευρώ!!
Σημειωτέον ότι οι πιστώσεις αυτές δεν αφορούν καθαρισμό των δασών από τα ξερά κλαδιά, κορμούς και θάμνους που συσσωρεύονται επί δεκαετίες , αλλά μόνο τον καθαρισμό και την συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου και των αντιπυρικών ζωνών όπου αυτά υφίστανται.
Τα ίδια τα στοιχεία του φετινού καταμερισμού των πιστώσεων από το Πράσινο Ταμείο για τις προληπτικές παρεμβάσεις στις περιοχές που επλήγησαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές είναι αποκαλυπτικά για την συστηματική και χρόνια εγκατάλειψη των δασικών οικοσυστημάτων και για την υποκρισία και της σημερινής κυβέρνησης για το κατά πόσο είναι στις προτεραιότητες της η προστασία του δασικού πλούτου της χώρας και των κατοίκων που ζουν κοντά ή μέσα σε αυτά!
Με την παράθεση των στοιχείων που ακολουθούν, έγκειται στην διακριτική ευχέρεια των αναγνωστών για να βγάλουν τα συμπεράσματα τους, για το πόσο σοβαρά πρέπει να πάρει κανείς τους σκοπούς που διατείνεται ότι υπηρετεί το Πράσινο Ταμείο ως Ν.Π.Δ.Δ. στην ιστοσελίδα του, σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος, σε αντιπαραβολή με την αμείλικτη πραγματικότητα των πιστώσεων που διαθέτει για την εξυπηρέτηση αυτών των σκοπών.
«Σκοπός του Πράσινου Ταμείου είναι η ενίσχυση της ανάπτυξης μέσω της προστασίας του περιβάλλοντος με την διαχειριστική, οικονομική, τεχνική και χρηματοπιστωτική υποστήριξη προγραμμάτων, μέτρων, παρεμβάσεων και ενεργειών που αποβλέπουν στην ανάδειξη και αποκατάσταση του περιβάλλοντος, η στήριξη της περιβαλλοντικής πολιτικής της χώρας και η εξυπηρέτηση του δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος » . Σημ: Η υπογράμμιση δική μου.
Αιτούμενες πιστώσεις από όλα τα δασαρχεία της χώρας για το έτος 2021: 17.696.538,76 ευρώ !
Προτεινόμενες πιστώσεις από το Πράσινο Ταμείο – 1.700.000,00 ευρώ
Πιστώσεις που περικόπηκαν – 15.996.538,76 ευρώ
Δηλαδή «σφαγιάστηκαν» το 90,4% των αιτούμενων πιστώσεων!
Το ποσό των 1.700.000 ευρώ που διατίθενται τελικά αντιστοιχεί μόλις στο 0,43% του προϋπολογισμού του Πράσινου Ταμείου για το 2020 που ήταν 391.792.435 ευρώ!
Ας δούμε όμως αναλυτικά τις πιστώσεις που κατανεμήθηκαν στα δασαρχεία στις πληγείσες περιοχές:
-Αττική: Αιτήθηκαν τα δασαρχεία : 1.399.987,73 ευρώ χορηγήθηκαν 149.000 το 10,64%. Ακολούθως:
-Εύβοια: 440.000,00 – 62.000 – 14,00%
-Ηλεία: 630.000,00 – 58.000 – 9,20%
-Αχαΐα: 325.000,00 – 41.000 – 12,61%
-Αιτωλοακαρνανία: 710.773,00 – 53.700 – 7,55%
-Λακωνία: 615.778,97 – 31.000 – 5,00%
-Σάμος: 160.000,00 – 19.000 – 11,87%
-Κόρινθος: 160.000,00 – 24.000 – 15,00%
-Φθιώτιδα: 356.000,00 – 38.000 – 10,67%
-Φωκίδα: 195.000,00 – 28.000 – 14,35%
-Ιωαννίνων: – 635.000,00 – 57.000 – 8,97%
-Γρεβενά: – 340,000,00 – 31.000 – 9,11%
-Κεντρική Μακεδονία: – 6.363.908,00 – 538,500 – 8,46%
Έχει μία σημασία να αναφερθεί ότι δασαρχεία που έχουν ευθύνη τους νευραλγικές περιοχές και έχουν πληγεί αλλεπάλληλες φορές τους χορηγήθηκαν πιστώσεις πολύ κάτω ακόμη και από αυτόν τον μέσο όρο του 9,6% όπως :
-Πολυγύρου : Αιτήθηκε 1.028.908 ευρώ και εγκρίθηκαν μόνο 26.000 ευρώ ! δηλαδή το 2,52%
-Ολυμπίας : « 280.000 « « « 19.000 « ! « « 6,78%
Αυτό και αν λέγεται τελικά προστασία του περιβάλλοντος και εξυπηρέτηση του δημοσίου και κοινωνικού συμφέροντος!
Κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει !
Ας βγάλει επιτέλους ο λαός τα συμπεράσματα του μέσα και από αυτή την δοκιμασία και αμέσως μετά από το πέρας των καταστροφικών πυρκαγιών να οργανώσει τον αγώνα του για να μην ξαναζήσει ποτέ ξανά ο τόπος και όλοι εμείς οι απλοί άνθρωποι παρόμοιες στιγμές !
(Ο Μιχαήλ Μιχαήλ είναι Ανθυποπυραγός ε.α.)
0 comments