ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ
H Κύμη (ή Φρικωνίς) ήταν αρχαία πόλη των Αιολέων στα βορειοδυτικά παράλια της Μ. Ασίας.
Πόλη της Αιολίδας, κτισμένη σε ένα μικρό κόλπο βόρεια της χερσονήσου της Φώκαιας, 40 χλμ από την Σμύρνη, στα μισά περίπου της διαδρομής μεταξύ Σμύρνης και Περγάμου, περίπου 4 χλμ. νοτιοδυτικά της σημερινής πόλης Aliağa, και σε απόσταση σχεδόν 7 χλμ. νότια της Μύρινας. Η θέση ονομάζεται Nemrut Limani. Στράβων τοποθετεί την πόλη βόρεια του Έρμου ποταμού στην θέση του σημερινού Τουρκικού χωριού Nemrut. Η Κύμη θεωρούταν η ισχυρότερη και η σπουδαιότερη πόλη της Αιολικής Δωδεκάπολης
ΤΟ ΟΝΟΜΑ
Αμαζόνιον Κατά τον ιστορικό Έφορο η πόλη ιδρύθηκε από τις Αμαζόνες. Και Αμαζόνιου είναι η εναλλακτική ονομασία της Κύμης
Κύμη πιθανοί εποικιστείς από την παραλιακή πόλη της Εύβοιας εγκαταστάθηκαν εκεί και κράτησαν το όνομα της πόλης τους
Φρικωνίς προερχόταν από ονομασία βουνού της Λοκρίδας
Καισάρεια Το 17 μ.Χ. η πόλη χτυπήθηκε σκληρά από τον ισχυρό σεισμό που κατέστρεψε 12 πόλεις στη δυτική Μικρά Ασία. Ανοικοδομήθηκε από τον Τιβέριο και σε ένδειξη ευγνωμοσύνης έλαβε το όνομα Καισάρεια
ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο ιστορικός συγγραφέας Έφορος, από την Κύμη, αναφέρει ότι η πόλη ιδρύθηκε από τις Αμαζόνες. Αμαζόνιον είναι η εναλλακτική ονομασία της σε ένα απόσπασμα του Εκαταίου, που το διασώζει ο Στέφανος Βυζάντιος.
Η Κύμη θεωρείται από τις πρώτες ελληνικές αποικίες στη Μικρά Ασία. Ιδρύθηκε από Αιολείς που μετοίκησαν στη Μικρά Ασία από το όρος Φρίκιον στη Λοκρίδα, με επικεφαλής τους απογόνους του Αγαμέμνονα και του Ορέστη, το Βόρο και το Μάλαο. εξ ου και Φρικωνίς οπός προείπαμε. Οι Αιολείς συνάντησαν στη νέα πατρίδα τους Πελασγούς από τη γειτονική Λάρισα, τους οποίους αφομοίωσαν
Το Χρονικό του Ευσεβίου τοποθετεί την ίδρυση της πόλης στα 1050 π.Χ.Η πόλη φαίνεται να κτίστηκε την περίοδο της μετανάστευσης των Αιολέων Ελάχιστα προϊστορικά όστρακα έχουν έλθει στο φως κατά τη διάρκεια των ανασκαφών, ανεπαρκείς μάρτυρες της προελληνικής φάσης κατοίκησης.
Ο Στράβων λέει ότι η δημιουργοί της Κύμης ήταν Έλληνες από την Κύμη της Ευβοίας που μετά τον Τρωικό πόλεμο παρέμειναν στην Μ. Ασία δημιουργώντας την Κύμη της Αιολίδος ,είχαν την ίδια προέλευση με τους Κυμαίους που δημιούργησαν στην Κάτω Ιταλία -Καμπανία μια άλλη ομώνυμη πόλη.
Οι Κυμαίοι από πολύ νωρίς στράφηκαν στην καλλιέργεια της γης η οποία ήταν πολύ εύφορη,για αυτό και η πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή.
Παράλληλα βελτιώθηκε και το πολίτευμα τους που από βασιλεία έγινε ολιγαρχία και στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ τυραννίδα. Ονομαστός έμεινε ο τύραννος Αρισταγόρας για τον οποίο θα μιλήσουμε αργότερα.
. Ο Αριστοτέλης την αναφέρει ως παράδειγμα δημοκρατίας όπου μετεξελίχθηκε σε Τυραννία. Η πόλη στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. ακολούθησε την μοίρα των υπόλοιπων ελληνικών πόλεων και υποτάχθηκε στους Λυδούς.
Η Κύμη ανήκε στις Αιολικές πόλεις, ωστόσο οι κάτοικοί της θεωρούσαν πως ήταν Ιωνικής καταγωγής και πιθανόν μίλαγαν και την Ιωνική διάλεκτο. Βρίσκονταν άλλωστε πολύ κοντά στην Ιωνική αποικία Φώκαια.
ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΛΥΔΟΥΣ
Η Κύμη αναπτύχθηκε τα επόμενα χρόνια ως μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής. Περιβαλλόταν από τις υπόλοιπες Αιολικές πόλεις στα βόρεια, τα νησιά του Αιγαίου στα δυτικά, και τις ψηλές οροσειρές στα ανατολικά.
Η πόλη δεν ανέπτυξε ιδιαίτερες εμπορικές σχέσεις με τους λαούς στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας αλλά ήταν περισσότερο στραμμένη προς την θάλασσα. Πολιτικά η Κύμη ήταν αρχικά μία δημοκρατία αποίκων καθεστώς που σταδιακά αντικαταστάθηκε από Τυραννικό πολίτευμα
ΛΥΔΟΙ
Όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος ήταν μία από τις πόλεις στις οποίες είχε καταφύγει ο Λυδός κυβερνήτης Πακτύης μετά την αποτυχημένη επανάσταση που παρακίνησε εναντίον των Περσών.
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΟΛΗ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΔΩΔΕΚΑΠΟΛΗΣ
Τον 5ο αιώνα η Κύμη αναφέρεται από τον Ηρόδοτο ως πόλη της Αιολικής Δωδεκάπολης. Όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος ο Τύραννος της Κύμης Αρισταγόρας ήταν ένας από τους ηγέτες των Ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας που αποφάσισαν για την εκδήλωση της Ιωνικής επανάστασης
Η Κύμη ευημερούσε και εξελίχθηκε σε μια περιφερειακή μητρόπολη και ίδρυσε περίπου τριάντα πόλεις και οικισμούς στην Αιολίδα.
ΠΕΡΣΕΣ
Στους Περσικούς πολέμους ο κυβερνήτης Σανδόκος της Κύμης προσέφερε πενήντα πλοία στο ναυτικό των Περσών
Συνεισέφεραν πλοία στον Δαρείο το 512 π.Χ
στον Ξέρξη το 480 π.Χ.
. Μετά την ήττα των Περσών στην Σαλαμίνα, ο Ξέρξης κατέπλευσε με τον στόλο του στην Κύμη. Η Κύμη αποτελούσε την κύρια ναυτική βάση για το βασιλικό ναυτικό των Περσών Το γεγονός αυτό φανερώνει και το μέγεθος του λιμανιού της αρχαίας Κύμης.
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΛΟΥ
Μετά το τέλος των Περσικών πολέμων προσχώρησε στην Α’ Αθηναϊκή συμμαχία πληρώνοντας φόρο 12 ταλάντων.
Αυτή την εποχή ίδρυσε πιθανόν τις πόλεις Κεβρήνα και Σίδη
Η Κεβρήνη ή Κεβρηνία ή Κέβρηνα ήταν αρχαία πόλη στην στη περιοχή της Τρωάδος (ονομάστηκε από τον κοντινό ποταμό Κεβρήνα.
Οι κάτοικοί της είχαν κάποτε μεταφερθεί, από τον Αντίγονο τον Α έναν από τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, για να οικοδομήσουν την Αντιγόνεια. Η επιστροφή των Κεβρηνών στην πόλη τους επετράπη όταν η Αντιγόνεια περιήλθε στον Λυσίμαχου ο οποίος τη μετονόμασε σε Αλεξάνδρεια (300 π.Χ.
Η Σίδη ήταν αρχαία Ελληνική πόλη στην Παμφυλία στην νότια ακτή της Μ. Ασίας. Ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ., και άκμασε ιδιαίτερα επί της Ρωμαϊκής περιόδου κατά τον 2ο και 3ο αιώνα μ.Χ.. Βρίσκεται στην περιοχή της Αττάλειας . Η προστάτιδα θεότητα της ήταν η Αθήνα η παράσταση της οποίας υπήρχε στα νομίσματα της πόλεως.
ΤΙΣΑΦΕΡΝΗΣ
Το 400 π. Αντιστάθηκε στον Τισσαφέρνη με επιτυχία . Ο Τισσαφέρνης ήταν σατράπης της Λυδίας και αξιωματικός του Περσικού στρατού της περιοχής της Μ. Ασίας. Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου συμμάχησε με τους Σπαρτιάτες και τους βοήθησε να κερδίσουν τους Αθηναίους.
ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ
Το 190 π. Χ. περιήλθε στην εξουσία των Σελευκιδών
Ο Πολύβιος αναφέρει ότι η Κύμη πέτυχε να απαλλαχτεί από την φορολογία που είχε επιβάλλει ο Αντίοχος ο Γ’. αφού έγινε αυτόνομη μετά την ήττα του από τους Ρωμαίους
ΡΩΜΑΙΟΙ
Κατά την Ρωμαϊκή εποχή γνώρισε εμπορική ανάπτυξη.
Την εποχή του αυτοκράτορα Τιβέριου το 17π.Χ. η πόλη φαίνεται πως υπέφερε από έναν ισχυρό σεισμό.
ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Την Βυζαντινή περίοδο η Κύμη ήταν έδρα Επισκοπής
ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Οι αρχαιολόγοι άρχισαν αρχικά να ενδιαφέρονται για την τοποθεσία στα μέσα του 19ου αιώνα
Υπάρχουν λίγα ερείπια από την αρχαία πόλη πάνω σε δυο λόφους της περιοχής στην σημερινή Nemrut Liman ,πρόκειται περί τειχών πολυγωνικής τοιχοποιίας Σε μια κοιλότητα στην πλαγιά του ενός λόφου πρέπει να υπήρχε θέατρο οι πέτρες όμως έχουν εξαφανισθεί λόγω λιθοκλοπής,
Τα ερείπια του αρχαίου λιμανιού διακρίνονται σε μια βαλτώδη περιοχή στις εκβολής του ποταμού Ξούθου
Η βορειοδυτική πλευρά του νότιου λόφου χρησιμοποιήθηκε ως οικιστική περιοχή κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ύπαρξης της πόλης.
Ένα μακρύ και ίσιο τοίχωμα από βορρά προς νοτιοανατολικό άκρο αντιπροσώπευε την αρχαιότερη οικοδομική φάση. . Υπάρχει αβεβαιότητα ως προς τη χρονολόγηση του τείχους, αλλά αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι χτίστηκε πριν από τα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. Κάποια τείχη που ανήκαν στην αυτοκρατορική Ρωμαϊκή εποχή κατασκευάστηκαν με λευκά κονιάματα και τούβλα. . Στην περιοχή της δεξαμενής, χτίστηκε μια αίθουσα διακοσμημένη με τοιχογραφίες. Ένα μεγάλο σπίτι υπήρχε στην περιοχή εμπλουτισμένο με πολυχρωματικά μωσαϊκά. Υπάρχει ακόμη ένας μακρύς τοίχος που όλα τα χαρακτηριστικά του δείχνουν ότι η περιοχή αυτή χρησιμοποιήθηκε και κατά τη βυζαντινή εποχή.
ΑΛΛΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Γεωμετρική, και αρχαϊκή κεραμική, διακοσμημένη έχει βρεθεί ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα σε σχετικά μεγάλους αριθμούς. Πήλινα ειδώλια τερακότα όμοιά με της Μύρινας, Νοτιότερα του ναού της Ίσιδας ανασκάφηκε ένας αποθέτης με πολυάριθμη ελληνιστική κεραμική και ειδώλια του τύπου της’’ κουροτρόφου.’’ Εδώλια δηλ. που κρατούν βρέφος στην αγκαλιά.
Αντίθετα, λίγα είναι τα σημαντικά έργα πλαστικής που έχουν βρεθεί στην επικράτεια της πόλης. Ξεχωρίζει αναμφίβολα ο θαυμάσιος χάλκινος έφηβος που τρέχει.
Ένα άγαλμα καθιστής ανδρικής μορφής, π αλλά και δύο στήλες σε σχήμα ναΐσκου και μια ένθρονη Κυβέλη ανήκουν στην Ύστερη Αρχαϊκή περίοδο και προέρχονται από τις ανασκαφές τ στη νεκρόπολη της Κύμης.
Άξια λόγου είναι επίσης η κεφαλή του Αλεξάνδρου ( 4ος αι. π.Χ.).
Το άγαλμα μιας γυναίκας (1ος αι. π.Χ.),
Το κάτω τμήμα του ανδριάντα ενός στρατιωτικού (αρχές 2ου αι. π.Χ.) και
Η κεφαλή του Αυγούστου από μάρμαρο .
Το ρωμαϊκό αντίγραφο κεφαλής της Αφροδίτης της Κνίδου, και
Ένα μαρμάρινο ακέφαλο άγαλμα Αμαζόνας από τη Ρωμαϊκή περίοδο.
Ο ΘΥΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΜΗΣ
Μοναδικής αξίας εύρημα είναι ενα σύνολο των κοσμημάτων που είναι γνωστό ως ο θησαυρός της Κύμης. Περιλαμβάνονται διαδήματα με διακόσμηση από ανάγλυφα γοργόνεια, διαδήματα με περίαπτα σε φυτικά μοτίβα, περιδέραια, δίσκοι, ρόδακες και ενώτια σε διάφορα σχήματα, εκ των οποίων ξεχωρίζουν τα εντυπωσιακά δισκόμορφα ενώτια που απολήγουν σε πυραμιδοειδή κοσμήματα και χρονολογούνται στα τέλη του 4ου αι. π.Χ.
ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ
Η Κύμη εξέδιδε νόμισμα από τον 7ο αιώνα π.Χ. έως τον 3ο αιώνα μ.χ.
Αναφέρεται ότι ήταν η πρώτη πόλη που έκοψε νόμισμα τον καιρό του Μίδα στις αρχές του 7ου αιώνα. π.Χ. Το νομισματοκοπείο της πόλης ήταν ενεργό ήδη από τα τέλη του 7ου αι. π.Χ. Τα πρώτα νομίσματα . Στον μπροστινό μέρος εμφανιζόταν η προτομή ενός αλόγου και στο πίσω μέρος ένα έγκοιλο τετράγωνο, που περιέχει ένα άλλο έγκοιλο τετράγωνο στο οποίο είναι εγγεγραμμένο ένα αστέρι. Στα μέσα περίπου του 6ου αι. π.Χ. αλλά και στην συνέχεια η πόλη κόβει νόμισμα από ήλεκτρο, με τις ίδιες παραστάσεις βάρους 12 και 14 γραμ..
Στον 5ο αι. π.Χ. αργυρό νόμισμα στον τύπο της κεφαλής του αετού με την επιγραφή ΚΥ και το έγκοιλο τετράγωνο αλλά και άλλα με την επιγραφή ΚΥ με τον αετό, την κεφαλή ή την προτομή του αλόγου και το ρόδακα καθώς και το όνομα του υπεύθυνου αξιωματούχου.
Το 334 π.Χ. εντοπίζεται μία κοπή τετραβόλων με την κεφαλή του Πέρση σατράπη Σπιθριδάτη και την προτομή του αλόγου.
Στις αρχές του 3ου αι. π.Χ., πιθανόν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντιόχου Α’
εμφανίζεται πλέον η κεφαλή της Αμαζόνας Κύμης, που θεωρείται οικίστρια της πόλης, ενώ στο πίσω μέρος εμφανίζεται ένα όρθιο άλογο ή ένα αγγείο και το όνομα του αξιωματούχου, η επιγραφή ΚΥ και άλλα μονογράμματα.
Μετά το 190 π.Χ. η πόλη κόβει αργυρά τετράδραχμα και δραχμές, με την κεφαλή της Κύμης και το όρθιο άλογο με την επιγραφή ΚΥΜΑΙΩΝ και το όνομα των αξιωματούχων.
Στην ίδια περίοδο έχουμε και χάλκινα νομίσματα με προτομή αλόγων , αγγεία, κάνθαροι και φαρέτρα με τόξο
Επί Ρωμαίων νομίσματα από την εποχή του Νέρωνα έως την εποχή του Γαλιηνού 268 μ.Χ, την Κύμης ως Αμαζόνα, την Άρτεμης ή την Κυβέλης, την Ίσιδα, τον Ποσειδώνα την Αθηνά, την Σίβυλλα, και τον ποταμός Ξάνθο κρατώντας ένα κλαδί και την επιγραφή ΑΙΛ ΕΡΜΕ ΚΥΜΑ ΞΑΝΘΟΣ.
Βρέθηκε ακόμη νόμισμα που απεικονίζει τον Όμηρος και την μητέρα του Κριθηίς την καταγωγή του οποίου διεκδικούσαν από τότε Κυμαίοι
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
Αρισταγόρας ο Κυμαίος
Τύραννος της Κύμης Αρισταγόρας ήταν ένας από τους ηγέτες των ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας που αποφάσισαν για την εκδήλωση της Ιωνικής επανάστασης .
Η Ιωνική Επανάσταση (500/499 π.Χ. – 494 π.Χ.), και οι σχετικές επαναστάσεις στην Αιολίδα , στη Δωρίδα, στην Κύπρο και στην Καρία ήταν στρατιωτικές εξεγέρσεις πολλών περιοχών της Μικράς Ασίας κατά της Περσικής κυριαρχίας και έληξαν με την αποφασιστική νίκη των Περσών και την κατάπνιξη της εξέγερσης. Αιτία της επανάστασης ήταν η δυσαρέσκεια των κατοίκων των Ιωνικών πόλεων εναντίον των τυράννων, τους οποίους οι Πέρσες διόριζαν κυβερνήτες στις Ιωνικές πόλεις,
ΗΣΙΟΔΟΣ
Ο Ησίοδος υπήρξε ποιητής ,συγγραφέας , Ραψωδός, μυθογράφος
Γιος του Δία και της Πυκιμήδης, γεννήθηκε τον 8ο αιώνα π.Χ.στην Αιολική Κύμη και πέθανε τον 7ο αιώνα π.Χ. . Οι γονείς του ήταν φτωχοί και γι’ αυτό ξενιτεύτηκαν στη Βοιωτία, όπου καλλιεργούσαν ένα μικρό αγρόκτημα στις πλαγιές του Ελικώνα, στο χωριό Άσκρα, κοντά στις Θεσπιές.
Μεγάλα έργα του
Θεογονία,
Έργα και Ημέραι ,
Κατάλογος Γυναικών,
Ασπίδα του Ηρακλή
Ο Ησίοδος υπήρξε ο δεύτερος σε σπουδαιότητα αρχαίος ποιητής μετά τον Όμηρο.
Επισκεπτόμενος συχνά το όρος Ελικώνα, όπου οι μύθοι έλεγαν ότι κατοικούσαν οι Μούσες, έλεγε ο ίδιος ότι εκείνες του έδωσαν το χάρισμα της ποίησης. Επειδή μεγάλωσε σε αυτό το ιερό και αγροτικό περιβάλλον τα ποιήματα του έχουν διδακτικό και θρησκευτικό περιεχόμενο, ενώ με τον Ησίοδο η Ελλάδα βγαίνει από το πεδίο του μύθου αποκλειστικά, αφού ο ίδιος αντλεί τα θέματα του όχι μόνο από τη φαντασία, αλλά και από την ζωή φέρνοντας έτσι την ποίηση πιο κοντά στον άνθρωπο.
ΕΦΟΡΟΣ ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ & ο ΔΗΜΟΦΙΛΟΣ
Από την Κύμη κατάγονταν, ο Ιστορικός του 4ου αιώνα π.Χ.
Ο Έφορος, ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός. Που κατά τον Πλούταρχο αρνήθηκε την προσφορά του Μ. Αλεξάνδρου να ακολουθήσει τα Μακεδονικά στρατεύματα για να καταγράψει την ιστορία τους Ήταν ο πατέρας του Δημόφιλου, που ήταν και αυτός ιστορικός και συγγραφέας.
Ο Έφορος έγραψε την Παγκόσμια ιστορία σε 29 τόμους υπήρχε και 1 τόμος ακόμη που γράφηκε από τον γιο του Δημόφιλο που περιέχει μία συνοπτική περιγραφή του Ιερού Πολέμου, μαζί με άλλα αφηγήματα από τις μέρες των Ηρακλείδων μέχρι τη κατάληψη της Περίνθου το 340 π.Χ. από το Φίλιππο της Μακεδονίας , καλύπτοντας τα χρόνια 356-340 π.Χ,, Καλύπτουν ιστορία περίπου 700 ετών
Άλλα έργα του Εφόρου ήταν
Επιχώριος λόγος
Μία πατριωτική πραγματεία στον οποίο εγκωμίασε τις παραδόσεις της Κύμης.
Περί ευρημάτων, ένα βιβλίο για εφευρέσεις,
Περί λέξεως,
Μια Διατριβή περί Ανακαλύψεων
Σχετικά με τα Καλά και Κακά Πράγματα
Περί Αξιοσημείωτων Πραγμάτων σε Διάφορες Χώρες
Μία Διατριβή περί Χώρας μου, στην ιστορία και τις αρχαιότητες της Κύμης
Μία Έκθεση περί Στυλ, το μόνο ρητορικό έργο του, το οποίο ενίοτε αναφέρεται από το ρήτορα Θέωνα
ΟΜΗΡΟΣ
Πολλές πόλεις διεκδικούν την πατρίδα του Ομήρου ανάμεσα σε αυτές είναι και η Κύμη της Αιολίδος ,βέβαια η μεγάλη μερίδα των ερευνητών από την αρχαιότητα θεωρούν ότι γεννήθηκε στην Σμύρνη και κάποιοι άλλοι στην Χίο αλλά δε παύει η Κύμη να τον διεκδικεί.
Όπως μαρτυρά ο ψευδοηροδότειος Βίος του Ομήρου. Η μητέρα του ποιητή, η Κριθηίς, καταγόταν από την Κύμη.
ΜΕΛΑΝΟΠΟΥΣ
Ήταν συγγραφέας μια ωδής.
ΕΦΟΡΟΣ Ο ΝΕΟΣ
Τον αναφέρει το λεξικοί Suidas για την ιστορία που έγραψε για την ζωή του Κλαύδιου Γαληνού που ήταν ο δεύτερος σπουδαιότερος Έλληνας ιατρός της Αρχαιότητος μετ τον Ιπποκράτη, έγραψε 7 βιβλία και εκτός αυτού έγραψε και άλλα έργα ανάμεσα τους και ένα για την Κόρινθο.
ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ
Άλλος ιστορικός κάποιας φήμης είναι ο Ηρακλείδης, συγγραφέας των Περσικών, που συνεχίζει το έργο του Κτησία. Κομμάτια από το έργο του διατηρούνται κυρίως από τον Αθηναίο
ΑΝΤΙΔΩΡΟΣ
Ο Αντίδωρος ήταν φιλόλογος από την Κύμη και έζησε γύρω στο 300 π.Χ.