giapraki.com

«Κράγος, Λυκίων Κράγος , Σίδυμα , Καλαβάντια ,Αντιόχειατου Κραγου, Dodoyra Hisar,Guneyka»ΣταύρουΠ. Καπλάνογλου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Νοτίως της Μάκρης βρίσκονται τα ερείπια μιας αρχαίας Ελληνικής πόλης που άλλαξε πολλές φορές όνομα με αποτέλεσμα να υπάρχει διχογνωμία και σύγχυση για την συνταύτιση διαφόρων ονοματων της πόλης στον ίδιο χώρο με το πέρασμα των αιώνων .

Ετσι θα την συναντήσουμε με τα ονόματα :

Κράγος , Λυκίων Κράγος , Σίδυμα , Καλαβάντια ,Αντιόχεια του Κραγου, Dodoyra Hisar , Γκιοινέι – Γκιουρντέφ κ.α.

Από ότι φαίνεται η πρώτη ονομασία είναι Κράγος ένα όνομα που το συναντήσαμε σαν όρος της περιοχής που μαζί με το αδερφό όρος της περιοχής Αντικράγος αποτελούν την οροσειρά όπου βρισκόταν και η αρχαια Καρμυλεσσός για την οποία μιλήσαμε ήδη, και η παρουσία της αναφέρεται από τον Στράβωνα Έχει δε αποτυπωθεί σε νόμισμα του Λυκιακού συνδέσμου στον οποίο συμμετείχαν και άλλες αρχαίες πόλεις της περιοχής από το 3ο αιώνα π.Χ.. έως και τον 1ο αιώνα μ.Χ. επί Ρωμαίων.

Όπως οι πόλεις Διάς, Πάταρα, Τελμησσός, Τλως και Ξάνθος. Σύμφωνα με τον Στράβωνα, στους πρόποδες του όρους Κράγος, ήταν χτισμένες οι πόλεις Αρτύμνησος και Πίναρα καθώς και η ομώνυμη πόλη Κράγος

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ

Η πόλη Κράγος με άγνωστη την εποχή ίδρυση της και η Αντιόχεια επί Κράγου που είχε επανιδρυθεί στα μέσα του 1ου αιώνα μ.χ. Είχαν κτιστεί στους πρόποδες του όρους Κράγος μεταξύ των ακρωτηρίων Ανεμούριο και Σελινούντα.

Πολλοί θεωρούν ότι πρόκειται και για την πόλη Σίδυμα που προγενέστερα ονομαζόταν Κράγος που εμφανίζεται λίγο πριν από την ίδρυση της Αντιόχειας στην ίδια περιοχή και εμφανίζεται στην βιβλιογραφία και επί Αντίοχων μετονομάστηκε Αντιόχεια (του ή επί του Κράγου για να ξεχωρίζει από τις πολλες Αντιόχειες που υπάρχουν στην Μ. Ασία), Β.Α. του Ακ Νταγκ.

Σήμερα πολλοί τη συσχετίζουν με τα αρχαία ερείπια του σημερινού Γκιουρντέφ ή Γκιουνέι και επίνειον αυτής της πόλης ήταν το λιμάνι με το σημερινό όνομα – Sancaklı Limanı

Τα εντυπωσιακά ερείπια της αρχαίας πόλης της Λυκίας αναφέρονται για πρώτη φορά ότι βρίσκονται στη μέση ενός πολύ πρωτόγονου ορεινού χωριού. και υπάρχουν χαρακτικά Βρετανού ταξιδιώτη Charles Fellows στο βιβλίο του Lycia από το έτος 1847.

ΤΟ ΟΡΟΣ ΚΡΑΓΟΣ ( Κραγεύς ή Καγρεύς ή Ιερά Άκρα )

Το όρος Cragus ή το όρος Cragos ή το όρος Kragos (ελληνικά: Κράγος) – καταγράφεται επίσης ως Hiera Acra – είναι ένα βουνό στην Μ. Ασία στην παλιά αρχαία Λυκία της Μικράς Ασίας.

Ταυτίζεται με το σύγχρονο Sandak Dağ (υψομ. 1000μ.) αποτελεί με τον Αντικράγο τμήμα της μεγάλης οροσειράς του Ταύρου.

Οι χάρτες της Λυκίας δείχνουν σημαντικές αρχαίες πόλεις και μερικά μεγάλα βουνά και ποτάμια σε αυτή την περιοχή..

Ο Στράβων βαδίζοντας από τα δυτικά προς τα ανατολικά μετά το ακρωτήριο της Μάκρης (Telmissus,) αναφέρει τον Αντίκραγο με την Καρμυλεσσό (Λεβίσι ) και, στη συνέχεια, τον Κράγο με οκτώ κορυφές (ή ακρωτήρια) και την πόλη Κράγος με το ίδιο όνομα με το βουνό .

Τα Πίναρα βρισκόταν στο εσωτερικό στο κάτω μέρος του όρους Κράγος..

Καθώς εκτείνεται νότια από την περιοχή της Μάκρης και σχηματίζει το δυτικό όριο της κάτω λεκάνης του ποταμού Ξάνθου

ΤΟ ΟΝΟΜΑ

Τα πολλά ονόματα της πόλεως που προαναφέραμε κατά χρονολογική εμφάνιση έχουν ως εξής :

– Κράγος

Για την προέλευση του ονόματος υπάρχουν διάφορες εκδοχές

1. Στο βουνό και την πολη δόθηκε το όνομα προς τιμήν του Κράγκος ,κατά την μυθολογία ο Κράγκος ή Cragus ήταν ένας Λύκιος θεός που ταυτίζεται με τον Δία, και εξανθρωπισμένος σε γιο των Τρεμίλων.

Ο Κράγκος λατρευόταν ως θεός της νίκης και της δύναμης.

Σύμφωνα με τον Στέφανο του Βυζαντίου, μια κόρη του Ογύγη (Ogygus ) που ονομάζεται Πραξιδίκη ) Praxidike παντρεύτηκε τον Τρέμιλο ( Tremilus ή τους Tremiles ( που ήταν ένας λόγος που η προηγούμενη ονομασία της Λυκίας ήταν Τελμίλια ή Τρεμίλη ) και απέκτησε από αυτόν τέσσερις γιους: Τλως ( Tlos ). Ξάνθος (Xanthus ), Πίναρος ( Pinarus ) και Κράγος (Cragus ). Από αυτούς ο Τλώς είχε μια Λυκική πόλη που που έδωσε το όνομα του . Το ίδιο συνέβη και με τον Κράγο που είχε παντρευτεί την Μίλη ( Milye ), αδελφή του Σόλυμου (Solymus )

2.Στην αρχαία Ελληνική γλώσσα ο κραγός, είναι η δυνατή φωνή, κραυγή.

Ετυμολογικά η αρχαία αυτή Ελληνική λέξη έχει εξελιχθεί ως εξής :

θ. κραγ– τού κράζω (πρβλ. αόρ. β’ κραγον+ κατάλ. –ός].. κραγόν (κράγον) επίρρ. με κραυγή, με ξεφωνητό («διαθαλεῑ ἡμᾱς ἅπαντας καὶ κράγον κεκράξεται», Αριστοφ.).

Το υψόμετρο και τα απόκρημνα βράχια του βουνού εκείνες τις εποχές για την επικοινωνία στο βουνό απαιτούσαν δυνατές κραυγές

3. Το όνομα Κράγος προϋπήρχε στο βουνό και ακολούθησε και το όνομα η πόλη όταν πρώτο ιδρύθηκε.

-Λυκίων Κράγος

Στα αρχαία νομίσματα αναφέρεται ομοσπονδία ελληνικών πόλεων στην περιοχή αυτή με το όνομα «Λυκίων Κράγος», στην οποία υπαγόντουσαν οι πόλεις Διάς, Πάταρα, Τελμησώς, Τλώς και Ξάνθος

– Σίδυμα

Με το όνομα αυτό εμφανίζεται το 21 μ.Χ. στους πινάκες του idex anatolicus

– Αντιόχεια του Κράγου

To Αντιόχεια το πήρε η πόλη ανάμεσα στο 41 έως 72 μ.Χ. από τον Αντίγονο τον Δ’ που κυβέρνησε αυτή την περιοχή κατά τη διάρκεια της οποίας και επανίδρυσε την πόλη

Από ότι φαίνεται η δυναστεία αυτών των Αντιοχων που βασίλεψαν υπό επιτροπεία των Ρωμαίων στην περιοχή δεν έχει σχέση με την δυναστεία που είχε δημιουργήσει ο Αντίοχος Α’ ο Μονόφθαλμος

**Δυναστεία Αντιγονιδών, κυβέρνησε το αρχαίο Μακεδονικό Βασίλειο από το 294 π.Χ.–168 π.Χ.

– Καλαβάντια

Εμφανίζεται στην περιοχή στην μετέπειτα εποχή

– Δοδούρ Χισάρ (Dodur Hisar )

Το όνομα εμφανίζεται το 1847 στους πινάκες του idex anatolicus το οποίο διευκρινίζει ότι :’’Υπάρχουν τα εντυπωσιακά ερείπια της αρχαίας πόλης της Λυκίας βρίσκονται στη μέση ενός εξαιρετικά πρωτόγονου ορεινού χωριού. Υπάρχουν χαρακτικά Βρετανού ταξιδιώτη Charles Fellows στο βιβλίο του Lycia με ημερομηνία 1847.’

– Γκουνέι Guney )– Γκιουρντέφ

– Με τα ονόματα Γκιοινέι-ή Γκιουρντέφ ή και άλλα Τουρκικά ονόματα εμφανίζονται διάφοροι οικισμοί στην περιοχή με ένα πολύ μικρό αριθμό κατοίκων στον προηγούμενο αιώνα, άγνωστης προέλευσης.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Η πληροφορίες για αυτή την πόλη είναι περιορισμένες .

Παραθέτουμε κάθε πληροφορία με την χρονολογική σειρά εμφάνισης του κάθε ονόματος ξεχωριστά.

– Κράγος

Cragus (Λυκία) Το Cragus ή το Cragos ή το Kragos (ελληνικά: Κράγος) ήταν μια αρχαία πόλη της Λυκίας, της Μικράς Ασίας κοντά ή στο όρος Cragus. Η τοποθεσία του είναι στη σύγχρονη Τουρκία (πιθανότατα στην επαρχία Muğla). Ο Strabo (σελ. 665), περιγράφει την Cragus ως πόλη μέσα στο όρος Cragus. Υπάρχουν νομίσματα της πόλης Cragus της ρωμαϊκής αυτοκρατορικής περιόδου, με το επιγραφή Λυκιων Κρ. ή Κρα. ή Κραγ.

Ο William Martin Leake (Geog. Journal, τόμος xii. Σ. 164) υποθέτει ότι ο Κράγκος μπορεί να είναι η ίδια πόλη με το Σίδυμα, ένα μέρος που αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο. βιβλιογραφικές αναφορές

– Σίδυμα

Το Σίδυμα αναφέρθηκε τον 1ο αιώνα π.Χ. από τον Αλέξανδρο Πολυχίστορα, και αργότερα από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, τον Στέφανο του Βυζαντίου, το Συνέδεμο και την Επισκοπή των Κοινοτήτων

Τα εναπομείναντα ερείπια της είναι της εποχής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όταν ήταν μια ασήμαντη αλλά ακμάζουσα πόλη, και δεν έχουν βρεθεί επιγραφές Λυκίων εκεί και δεν υπάρχουν τάφοι από Λυκικούς βράχους, αλλά το όνομά του φαίνεται να δείχνει μια παλαιότερη προέλευση.

Πάνω από τα σημερινά ερείπια, που βρίσκονται σε μια κοιλάδα, υπάρχει ένα τείχος που μπορεί να υποδηλώνει την ύπαρξη στο λόφο μιας πόλης της οποίας δεν υπάρχουν ίχνη.

Το μοναδικό νόμισμα του Σίδυμα που έχει βρεθεί είναι του τύπου του Λυκικού Συνδέσμου.

Ο William Martin Leake (Geog. Journal, τόμος xii. Σ. 164) υποθέτει ότι ο Κράγκος μπορεί να είναι η ίδια πόλη με το Σίδυμα, ένα μέρος που αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο. βιβλιογραφικές αναφορές

– Αντιόχεια του Κράγου

Η ρωμαϊκή πόλη Antiochia ad Cragum βρίσκεται στη νότια-κεντρική ακτή της Τουρκίας στην αρχαία Rough Cilicia,

Ήταν γνωστή η περιοχή σαν καταφύγιο άλλα και ορμητήριο συγχρόνως των πειρατών

**Πειρατές

-* Ιστορικά, η τοποθεσία της Αντιόχειας ad Cragum με το λιμάνι της πιθανώς χρησίμευσε ως ένα από τα καταφύγια για τους φημισμένους πειρατές της Κιλικίας που λειτουργούσαν από αυτές τις ακτές και επιτίθεντο σε παράκτιες κοινότητες της ανατολικής Μεσογείου κατά το πρώτο μισό του πρώτου αιώνα π.Χ.

** Η εξολόθρευση των πειρατών

Ο Ρωμαίος στρατηγός Πομπήιος τερμάτισε τη μάστιγα των πειρατών το 67 π.Χ. με μια ναυτική νίκη στο κοντινό Κορακάσι (Αλάνια).

Κανένα ίχνος πειρατικού παρελθόντος της Αντιόχειας δεν επιβιώνει ανάμεσα στα ερείπια που είναι ορατά σήμερα.

Η ίδρυση της Αντιόχειας του Κραγου

Ο αυτοκράτορας Καλιγούλας παραχώρησε τον έλεγχο της Τραχείας Κιλικιας σε έναν από τους Βασιλείς κατεχομένων περιοχών που βρισκόταν υπό τον έλεγχο των Ρωμαίων, τον Αντιόχο Δ’ της Κομμαγηνής προσωρινά για μια σύντομη περίοδο το 38 μ.Χ. Ο Αντίοχος στη συνέχεια αποκαταστάθηκε οριστικά στην εξουσία το 41 μ.Χ. από τον αυτοκρατοραΚλαύδιο.

Κυβέρνησε συνεχώς μέχρι το 72 μ.Χ., κατά τη διάρκεια της οποίας ίδρυσε την πόλη που πήρε το όνομά του. Και θεωρείται ο άνθρωπος που επανίδρυσε την χαμένη πόλη του Κάργου

Όλες οι πληροφορίες οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Αντιόχεια του Κράγου ήταν δημιούργημα του Αντίοχος Δ΄ της Κομμαγηνής

Στην αρχαιότητα Κομμαγηνή λεγόταν η γεωγραφική περιοχή που περικλείεται δυτικά από την οροσειρά του Ταύρου, και έφθανε νότια στις πεδιάδες της Συρίας και ανατολικά από τον Ευφράτη ποταμό, δηλαδή τμήμα της σημερινής νοτιοανατολικής Τουρκίας.

Μετά την κατάλυση της Περσικής Αυτοκρατορίας στην οποία ανήκε, η Κομμαγηνή περιήλθε στο βασίλειο των Σελευκιδών. Το 162 π.Χ. αποσπάσθηκε και απετέλεσε ιδιαίτερο βασίλειο, κατά την εποχή των Επιγόνων, με πρωτεύουσα τα Σαμόσατα.

Σπουδαιότεροι βασιλείς της Κομμαγηνής ήταν ο Αντίοχος Α΄ και ο Αντίοχος Δ΄ (72 μ.Χ.) επί του οποίου το Βασίλειο αυτό καταλύθηκε από τους Ρωμαίους και επαναπροσαρτήθηκε στη Συρία αποτελώντας ρωμαϊκή επαρχία.

Κατά τους βυζαντινούς χρόνους ονομαζόταν “Ευφρασία” διατηρώντας όμως και το όνομα “Κομμαγηνή” και αποτελούσε επίσης επαρχία, αποτελούμενη από 12 κυρίως πόλεις. Τότε πρωτεύουσά της ήταν η Ιεράπολις.

, Η αρχαία πόλη της Αντιόχειας του Κράγου κατασκευάστηκε σε επικλινές έδαφος που κατεβαίνει από την οροσειρά του Ταύρου μέχρι τη θάλασσα. Βρίσκεται σε τοποθεσία μερικές εκατοντάδες μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, προστατευμένη σε πολλές πλευρές από γκρεμούς και απότομες πλαγιές που πέφτουν κατακόρυφα στη θάλασσα.

 

– Βιογραφία του Αντίοχου Δ’ του Κομμαγηνή

Ο Αντίοχος ο Δ’ ήταν γιος του Αντιόχου Γ’ ( βασιλιάς της Κομμαγηνής 12 π.Χ.-17 μ.Χ.) ) και εγγονός του Μιθριδάτη Γ΄ της Κομμαγηνής

Ο Αντίοχος Γ΄ και πατέρας Αντιόχου Δ’ είχε Αρμενική και Ελληνική καταγωγή. Όταν το 17 μ.Χ. απεβίωσε, δημιουργήθηκαν μεγάλα ζητήματα στο βασίλειο, που βρισκόταν σε πολιτική αναταραχή τότε. Τότε ο ο γιος του ήταν μικρός. Δημιουργήθηκαν δύο μερίδες: οι ευγενείς ήθελαν να τεθούν υπό την εξουσία της Ρώμης και οι πολίτες ήθελαν να διατηρηθεί η Κομμαγηνή ανεξάρτητη, υπό την εξουσία δικού της βασιλιά.

Και οι δύο έστειλαν πρέσβεις στη Ρώμη, ζητώντας από τον Τιβέριο να αποφασίσει για το μέλλον της. Ο Τιβέριος την έκανε μέρος της επαρχίας της Συρίας. Αυτό κράτησε ως το 38 μ.Χ., όταν ο Καλιγούλας αποκατέστησε το βασίλειο στα τέκνα τού Αντιόχου Γ΄.

Ο Αντίοχος Γ΄ και ο γιος του Αντίοχος Δ΄ τιμήθηκαν σε μνημείο στην Αθήνα, το οποίο η πόλη αφιέρωσε στον εξέχοντα και σεβαστό πολίτη της Φιλόπαππο, εγγονό τού Αντιόχου Δ΄. Το αριστερό γλυπτό τού μνημείου είναι ο Αντίοχος Δ΄, όπως δηλώνει η από κάτω του επιγραφή “βασιλεύς Αντίοχος, βασιλέως Αντιόχου υιός”.

– Αντιόχεια του Κράγου= Κράγος

Μερικοί μελετητές ισχυρίζονται σε βιβλιογραφικές αναφορές ότι η Αντιόχεια του Κράγου. ότι ήταν η ίδια πόλη με την Κράγος στη Μικρά Ασία στους πρόποδες του όρους Cragus.

Η πόλη της Αντιοχείας του Κράγου φαίνεται να έχει φτάσει στη μεγαλύτερη έκταση της κατά τη μετέπειτα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, από τον τρίτο αιώνα και μετά. Αυτή είναι η περίοδος που διερευνούν οι τρέχουσες ανασκαφές.

Η αρχαία πόλη της Αντιόχειας ad Cragum κατασκευάστηκε σε κυρίως επικλινές έδαφος που κατεβαίνει από την οροσειρά του Ταύρου μέχρι τη θάλασσα.

Βρίσκεται σε τοποθεσία μερικές εκατοντάδες μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, προστατευμένη σε πολλές πλευρές από γκρεμούς και απότομες πλαγιές που πέφτουν κατακόρυφα στη θάλασσα. Το τμήμα του χώρου όπου διατηρείται η αρχαία αρχιτεκτονική μέσα στα σύγχρονα όρια του χωριού Güney καταλαμβάνει μια μεγάλη έκταση, έκτασης άνω των 75 στρεμμάτων

– Καλαβάντια 45-46 μ.Χ.

Καλαβάντια Η Καλαβάντια (Αρχαία Ελληνική: Καλαβαντία) ή η Καλαμπάτια (Καλαβατία) ήταν μια πόλη της αρχαίας Λυκίας, η οποία σύμφωνα με το Stadiasmus Patarensis * ήταν 24 στάδια οδικώς από τα Σίδυμα. ( 4,5 περίπου χλμ )

*Stadiasmus Patarensis

Το Stadiasmus Patarensis, επίσης γνωστό ως Stadiasmus Provinciae Lyciae και το Miliarium Lyciae, είναι ένα αρχαίο ρωμαϊκό ορόσημο από την πόλη της Πατάρας. (βρίσκεται λίγα χλμ νοτίως των Συδίμων ) . Χρονολογείται στο έτος 46 μ.Χ.

– Περιοχή που κατά καιρούς την έλεγχαν οι Πειρατές

Στην πραγματικότητα, τις πρώτες μέρες, οι πειρατές κυβέρνησαν τις ακτές της Λυκίας. Οι πολυάριθμοι παράδεισοι όρμοι κατά μήκος της ακτογραμμής ήταν τέλεια κρησφύγετα για ληστές στη θάλασσα και freebooters.

Ένα από αυτά τα κρησφύγετα ήταν η Καλαμπάντια, που βρίσκεται περίπου 3,5 χιλιόμετρα νότια του Καμπάκ

Τα ερείπια είναι σαφώς ορατά από το νερό

Μέλος του Λυκιακού συνδέσμου

Αφού είχαν φύγει οι πειρατές, η Καλαμπάντια έγινε το λιμάνι της Σιδύμα, ένα από τα πιο δραστήρια μέλη του Λυκικού Συνδέσμο

Τα αρχαία νομίσματα αναφέρεται ομοσπονδία ελληνικών πόλεων στην περιοχή αυτή με το όνομα «Λυκίων Κράγος». Σε επιγραφές των Οινοάνδων αναφέρεται ανάλογος σύνδεσμος πόλεων με το όνομα «η περί Κράγον συντέλεια», πιθανώς ο ίδιος εκ των νομισμάτων.

Οι Λυκιακές πόλεις είχαν δημιουργήσει το κοινό των Λυκίων που ήταν μια ομοσπονδία των πόλεων της Λυκίας. Από αυτές 23 πόλεις είχαν δικαίωμα ψήφου και αποφάσιζαν από κοινού σε περιπτώσεις πολέμων και συμμαχιών. Το κοινό υπήρχε από τον 3ο αιώνα π.Χ. και διατηρήθηκε και στα ρωμαϊκά χρόνια.

– – Αυτοκράτωρ του Βυζαντίου Μαρκιανός & η σχέση του με την περιοχή.

(Η Ορθόδοξη εκκλησία τον αναγνωρίζει ως άγιο. )

Ο Μαρκιανός ( 392 – 457 μ.Χ.) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας (450-457μ.Χ.), της Θεοδοσιανής δυναστείας, ο οποίος διαδέχτηκε τον Θεοδόσιο Β’.

Ο Μαρκιανός όταν ήταν ακόμα ένας απλός στρατιώτης, αποκοιμήθηκε ενώ στηριζόταν σε ένα κυνήγι κοντά στη Σιδύμα και βρέθηκε να προστατεύεται από έναν μεγάλο αετό, που αποτελεί πρόβλεψη της μελλοντικής του ανύψωσης.

Η βασιλεία του χαρακτηρίστηκε από ανάκαμψη του Βυζαντίου, το οποίο ο Μαρκιανός προστάτεψε από εξωτερικές απειλές και αναμόρφωσε οικονομικά.

Όμως οι απομονωτικές του πολιτικές άφησαν τη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίς συμμάχους απέναντι στα βαρβαρικά φύλα, με αποτέλεσμα τις επιδρομές του Αττίλα στην Ιταλία και την άλωση της Ρώμης από τους Βάνδαλους.

Η Ορθόδοξη εκκλησία τον αναγνωρίζει ως άγιο.

Υπήρξε ο πρώτος που στέφτηκε Αυτοκράτορας από τον Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης.

Ως αυτοκράτορας, αρνήθηκε να καταβάλει τον βαρύτατο ετήσιο φόρο στον ηγεμόνα των Ούννων Αττίλα, ο οποίος τότε στράφηκε εναντίον της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Ασχολήθηκε επίσης με θρησκευτικά και εκκλησιαστικά θέματα.

Προήδρευσε της «εν Χαλκηδόνι» Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, κατά την οποία και καταδικάστηκε η αίρεση του Ευτυχή και του Νεστορίου.

Πέθανε το 457 άτεκνος,

Η Ορθόδοξη εκκλησία τον αναγνωρίζει ως άγιο.

ΚΡΑΓΟΣ.png

– Dodurga,

Dodurga, Seydikemer Πληθυσμός (2000) • 512 κάτοικοι Το όνομα του χωρίου προέρχεται από τη φυλή “Dodurga”, μια από τις 24 φυλές του Oghuzs. Το Dodurga σημαίνει κυριολεκτικά «αυτόν που έχει πατρίδα, που προστατεύει τη γη που έχει αποκτήσει».Απέχει 194χλμ. Από το κέντρο της πόλης Muğla και 64χλμ. από την περιοχή Fethiye.

– Γκουνέι ( Guney )

Το τμήμα του χώρου όπου διατηρείται η αρχαία αρχιτεκτονική μέσα στα σύγχρονα όρια του χωριού Güney καταλαμβάνει μια μεγάλη έκταση, έκτασης άνω των 75 στρεμμάτων.

– Sancaklı,

Το αρχαίο λιμάνι του Κράγου βρίσκεται κοντά στο σύγχρονο Sancaklı,

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ

. Τα ερείπια της πόλης βρίσκονται σε τρία ύψη.

Στο πρώτο τμήμα μπορείτε να δείτε τον δρόμο με κίονες, αγορά, λουτρό, θριαμβευτική αψίδα και ερείπια εκκλησίας.

Το δεύτερο τμήμα είναι η περιοχή της νεκρόπολης όπου βρίσκονται ταφικές δομές μοναδικές στην περιοχή της Κιλικίας.

Το τρίτο μέρος αποτελείται από ερείπια μεσαιωνικού κάστρου σε απόκρημνους βράχους που εκτείνονται μέχρι τη θάλασσα.

Στα βόρεια της πόλης, υπάρχουν ερείπια ναού των οποίων τα αρχιτεκτονικά στοιχεία είναι ορατά. Στο κέντρο της πόλης, υπάρχει ένα κτίριο που ονομάζεται Triconchos, του οποίου τα τρία τείχη έχουν τη μορφή αψίδας και το οποίο πιστεύεται ότι έχει θρησκευτική λειτουργία.

ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΓΟΥ

Στους πρόποδες του όρους Κράγος έγιναν αρκετές ανασκαφές.

Η ένατη περίοδος ανασκαφής στην αρχαία πόλη της Αντιόχειας του Κράγου διεξήχθη από τον Ιούνιο ως τον Αύγουστο του 2015.

Η ανασκαφή περιέλαβε τα μεγάλα Λουτρά, το Βουλευτήριο/Ωδείο, την περιοχή του βορειοανατολικού ναού και την Ακρόπολη.

– Ο αρχαίος ναός

Εκτός από την ανασκαφή, συνεχίστηκαν οι μελέτες σχετικά με το αρχιτεκτονικό υλικό του βορειοανατολικού ναού σαν εργασίες για την ενδεχόμενη αναστήλωση της δομής.

Η κύρια ανασκαφή του βορειοανατολικού ναού ολοκληρώθηκε το 2012, αλλά συνεχίζεται η μελέτη της αποκάλυψης της βάσης του ναού και του αρχιτεκτονικού υλικού.

–Το αρχαίο λουτρό

Τα ευρήματα στην αρχαία ρωμαϊκή πόλη Antiochia ad Cragum στην Τουρκία περιλαμβάνουν: 1. Πισίνα και λουτρό

με πλατεία πλακόστρωτη με περίτεχνο γεωμετρικό μωσαϊκό που ανακαλύφθηκε το 2012.

2. Ένα συγκρότημα μπάνιου που ήταν μερικώς ανασκαφεί

3. Μια γειτονική τουαλέτα όπου ανακαλύφθηκαν ασυνήθιστα μωσαϊκά φέτος. Και

4. Σε σχήμα ανεμιστήρα ερείπια που κάποτε υποστήριζαν καθίσματα λεύκανσης σε ένα κτίριο που μπορεί να είχε χρησιμεύσει ως συμβούλιο ή βουλευτήριο, αίθουσα μουσικής και θέατρο [Credit: University of Nebraska-Lincoln]

–Κεφαλή της Μέδουσας

Βρέθηκε ακόμη μαρμάρινη κεφαλή της Μέδουσας Πρόκειται για μία μαρμάρινη κεφαλή κανονικού μεγέθους, που δεν ανήκει σε άγαλμα αλλά σε ανάγλυφη παράσταση που κοσμούσε πιθανόν την πρόσοψη του ναού.

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ

ΑΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΕΠΙ ΚΡΑΓΟΥ

Στα αρχαία νομίσματα αναφέρεται η Ομοσπονδία Ελληνικών Λυκιακών πόλεων με το όνομα «Λυκίων Κράγος»,.

Στα νομίσματα αυτά στην μια πλευρά υπάρχει συνήθως η κεφαλή του θεού Απόλλωνα με διάφορους σχεδιασμούς (δαφνοστεφανωμένος ή όχι ,με μπούκλες ή όχι κ.α )

και την άλλη πλευρά έχει στην πάνω πλευρά την λέξη ΛΥΚΙΩΝ (το όνομα του συνδέσμου ) , τα 4 γράμματα Κ-Ρ-Γ-Α (Κράγος) ή ΛΥΚΩΩΝ ή Λ-Υ και άλλα γράμματα που προσδιόριζαν τον τόπο που εκδόθηκαν και την συμμετοχή της πόλης Κράγος στην ομοσπονδία των Λυκίων και ακόμη λύρα ή αρχαία κιθάρα Η εποχή έκδοσης τους προσδιορίσθηκε μεταξύ 48 π.Χ. και 27 π,Χ,όπως φαίνεται στην συνέχεια από κάποια νομίσματα που περιήλθαν σε γνώση μας :

40-34 π.Χ. Απόλλωνα Λ-Υ α. / K-Ρ

42 π.Χ. Απόλλωνα Λ-Υ στα χωράφια. / K-Ρ-A λύρας, τρίποδο

31-27 π.Χ Απόλλωνα ΛΥ σε διάφορα πεδία / K-Ρ προς λύρας

30-27 π.Χ. Απόλλωνα ΛYKIΩN πάνω, K-Ρ A-Γ δεξιά της λύρας, κριθαριού-καλαμποκιού

48-27 π.Χ. Απόλλωνα ά / ΛΥΚΩΩΝ, Κ-Ρ Α-Γ

48-27 π.Χ. Αρτέμιδα. AR

Β ) ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ

Ένα επαρχιακό νομισματοκοπείο λειτούργησε στην πόλη τους Αυτοκρατορικούς χρόνους (Αδριανός έως Γαλήνος) και παρήγαγε νομίσματα που φέρουν αετό με φτερά απλωμένα, αγωνιστικό δοχείο, Δία όρθιο ή καθισμένο, στάση Απόλλωνα, όρθιο Διονύσιο και Τύχη κάθισε σε ναό τετραστύλου. Cilicia Trachea, Antiochia ad Cragum

147-161 μ.Χ.

Φαύστα –Νόμισμα της Τύχης

Μια πλευρά : ΦΑΥϹΤЄΙ-Ν-ΑN ϹЄΒΑ, γυμνή κεφαλή και ντυμένη προτομή δεξιά; πρώιμο χτένισμα

Η άλλη πλευρά : ΑΝΤ-ΙΟ-ΧЄ-ΩΝ Τ-ΗϹ ΠΑΡ, ναός με τέσσερις κίονες και στρογγυλεμένο αέτωμα που περικλείει άγαλμα του πυργίσκου της τυχης Tyche, καθισμένο, αριστερά, κρατώντας το πηδάλιο και την κερατοειδή.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ

Μικρή κρυφή εκκλησία στα Καλαμπάνια

Ακόμα και εκείνοι που γνωρίζουν την Καλαμπάντια, μπορεί να μην γνωρίζουν ότι υπάρχει μια εκκλησία ανάμεσα στα ερείπια. Το μεγαλύτερο μέρος της κατέρρευσε, αλλά η αψίδα είναι πλήρως διατηρημένη Υπάρχει στους τείχους τα περιγράμματα των εννέα αγίων που απεικονίστηκαν και ορισμένα τμήματα των πολύχρωμων τοιχογραφιών και των μενταγιόν των αγίων είναι ακόμα ορατά. Η δίκλιτη εκκλησία βρίσκεται περισσότερο προς το νοτιοανατολικό τμήμα του χώρου και είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί από ένα επισκέπτη

Σίγουρα στο μέλλον οι ανασκαφές των αρχαιολόγων έχουν πολλά να δώσουν ακόμη .

Exit mobile version