ΚΝΙΔΟΣ ή ΝΤΑΤΣΑ & Η ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΔΩΡΙΕΩΝ (DORIANS)
Σταύρου Π. Καπλάνογλου
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η χερσόνησος Δωριέων (Dorians ) ή Κνιδία (Cnidia) ή Τάτσας (Datça ) ,στην Καρία της Μ. Ασίας είναι επίσης γνωστή σήμερα και ως η χερσόνησος Reşadiye είναι μια στενή χερσόνησος μήκους 80 χιλιομέτρων στη νοτιοδυτική Τουρκία στον Κόλπο του Κεραμεικού (Gökova Körfezi) Βρίσκεται ανάμεσα στις δύο μακρόστενες χερσονήσους της περιοχής, την χερσόνησο της Αλικαρνασσού στον βορρά και της Κνίδου στον νότο.
. Η χερσόνησος αντιστοιχεί σχεδόν ακριβώς στη διοικητική περιφέρεια της Datça , μέρος της επαρχίας Muğla . Η πόλη της Datça βρίσκεται στο μέσο της..
Τα παλαιότερα ονόματα για τη χερσόνησο ήταν χερσόνησο Δωριέων ( Dorian )ή Κνιδος (Cnidos) ή Κνίδια (Cnidia ).
Επάνω σε αυτή την Χερσόνησο υπήρχαν 2 πολύς με το όνομα Κνίδος ,η Παλιά Κνίδος που ήταν η πρώτη πόλη που υπήρχε πριν ακόμη από τον Όμηρο στο πιο δυτικό σημείο της χερσονήσου και η δεύτερη πόλη με το ίδιο όνομα που ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. που βρισκόταν στο μέσο περίπου της χερσονήσου και δημιουργήθηκε από τους Κνιδίους που εγκαταλείψανε την πρώτη πόλη για άγνωστους λόγους . που αργότερα μετονομάσθηκε σε Ντάτσα
Η Ελληνική πόλη Κνίδος είχε και άλλα δυο ονόματα Στάδιον και Τριόπιον
Υπάρχουν ερείπια των 2 πόλεων τόσο στη Datça όσο και στην Tekir, μία ή και οι δύο από τις οποίες μπορεί να αντιστοιχούν στην αρχαία Κνίδο ).Σήμερα τις αποκαλούμε Παλαιά Κνίδος στην θέση Burgas και η Νέα Κνίδος στην θέση Datca
ΠΑΛΙΑ ΚΝΙΔΟΣ (Από την ίδρυση- 4ο αιώνα π.Χ. )
Αρχικά υπήρξε η πόλη της Κνίδου, ισχυρό εμπορικό κέντρο, ιερό λατρείας της Αφροδίτης, εξέχον μέλος της Δωρικής Ομοσπονδίας και τόπος τέλεσης των Δωρικών αγώνων.
Βρισκόταν στο ακραίο άκρο της δυτικής άκρης της περιοχής και της χερσονήσου, η τοποθεσία που ονομάζεται σήμερα Tekir, είναι η τοποθεσία της αρχαίας πόλης της Κνίνδο
Βρισκόταν στο ακρωτήριο Τριόπιο της Καρικής χερσονήσου ή χερσονήσου Datca, χτισμένη κατά το μεγαλύτερο μέρος στη Μικρά Ασία και κατά το υπόλοιπο μέρος αυτής πάνω σε μια μικρή βραχονησίδα που συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα με ένα ανάχωμα που σχηματίζει δύο λιμένες, τον ένα από τους οποίους οι κάτοικοί της σχεδίασαν για πολεμικά πλοία και τον έτερο για εμπορικά.
Στο , ακρωτήριο Tekir, όπου συναντιούνται η Μεσόγειος και το Αιγαίο. Είναι προσβάσιμο δια θαλάσσης ή ξηράς.
Περιέχει τον Ναό του Απόλλωνα, τον Ναό του Διονύσου, την Κρήνη του Βολκουράτη, τον Στρογγυλό Ναό και το θέατρο του
Το ανατολικό μισό της χερσονήσου είναι γυμνό, ορεινό και ελάχιστα κατοικημένο. Στη μέση της χερσονήσου, με κέντρο την πόλη της Datça, βρίσκεται η μεγαλύτερη περιοχή καλής γης της χερσονήσου, που εκτείνεται προς τα νοτιοδυτικά του μέσου ισθμού της διαιρώντας τα δύο μισά της μάζας της γης. Το δυτικό τμήμα είναι επίσης ορεινό, υψώνεται σε μέρη πάνω από 1.000 μέτρα, αλλά έχει προς το δυτικό άκρο του στη νότια πλευρά ένα σημαντικό βαθμό καλά ποτισμένου εδάφους που φτάνει στην ακτή της περιοχής Palamutbükü και υποστηρίζει μια ομάδα χωριών γνωστών συλλογικά ως Betçe ( τα πέντε χωριά
Το ακρωτήριο από μόνο του είναι μια μικρή χερσόνησος που είναι σχεδόν ένα νησί, που συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα με μια χαμηλή, 100μ πλάτη γης. στην αρχαιότητα ήταν ένα τεχνητό μονοπάτι. Το αρχαίο όνομα του νησιού ήταν το Τριόπιο , μετά τον Τριόπα , τον θρυλικό ιδρυτή της Κνίδου. Αυτή είναι η τοποθεσία της αρχαίας πόλης της Κνίδου
ΝΕΑ ΚΝΙΔΟΣ -ΝΤΑΤΣΑ (Από τον 4ο αιώνα π.Χ. έως σήμερα )
Σε απόσταση 33 χλμ. από την πρώτη πόλη της Κνίδου Από το Datça, βρίσκεται στο πιο μακρυά από .
Ο Στράβων λέει ότι το κέντρο της Κνίδου, το οποίο ήταν κοντά στη Ντάτσα, μετακινήθηκε σε αυτό το μέρος στην άκρη της χερσονήσου τον 4ο αιώνα π.Χ.
Λέει ακόμη ότι η πόλη της Κνίδου ήταν χτισμένη αμφιθεατρικά και διέθετε δυο λιμάνια που συνδεόταν μεταξύ τους με μια διώρυγα 10 μέτρων περίπου Το βόρειο λιμάνι ήταν το πολεμικό που φιλοξενούσε 20 τριήρεις και το νότιο που ήταν μεγαλύτερο το εμπορικό .
Το Reşadiye ήταν ο αρχικός διοικητικός πυρήνας όταν η πόλη μετονομάστηκε σε Datça και μετατράπηκε σε περιφερειακό κέντρο το 1928, προτού μετακινηθεί στην συνοικία İskele. Το κέντρο της πόλης διασχίζεται από τη σύντομη πορεία του Datça Stream ( Datça Çayı στα τουρκικά ).
Η δεύτερη και μεγαλύτερη έκταση καλής γης βρίσκεται στη μέση της χερσονήσου νοτιοδυτικά του μεσαίου ισθμού διαιρώντας τα δύο μισά και επικεντρώνεται στην πόλη της Datça.
Η πεδιάδα και η κοιλάδα της Datça είναι πολύ εύφορη, με υπέροχους ελαιώνες και , αμύγδαλα και άλλα οπωροφόρα δέντρα, με άφθονο νερό, εάν χρησιμοποιηθεί σωστά.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ 1922
Στην Τάτσα το 1922 υπήρχε Ελληνοχριστιανική κοινότητα που άνηκε στην Μητρόπολη Ηλιουπόλεως και Θειρών Στον σχετικό κατάλογο της μητροπόλεως που δίνει το Οικονομικό Πατριαρχείου καταγράφεται:
μα) Τάτσα (Datça) από τη σημερινή Επαρχία Datça (Τάτσας) του Νομού Muğla (Μεβώλων)
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ
–ΤρΙοπιον
Η Κνίδος ήταν κτισμένη τόσο στη χερσόνησο, όσο και στην «Τριόπιον Νήσον», τη συνέχεια του Τριοπίου Ακρωτηρίου. Κατά την αρχαιότητα η νήσος αυτή συνδεόταν με τη χερσόνησο με γέφυρα και δρόμο, ενώ σήμερα με ένα στενό αμμώδη ισθμό, έπαψε δηλαδή να είναι νησί Δεν γνωρίζουμε αν το όνομα του Νησιού προϋπήρχε της πολύς Τριόπιον ή το αντίθετο
Το όνομα αυτό δόθηκε πιθανόν πριν από την έλευση αποίκων….
Η πόλη που προϋπήρχε στην θέση της Κνίδου κατά την μυθολογία πίστευαν ότι την ίδρυσε ο Τρίοπας (πατέρας του Πελασγού )
–Κνίδος
Ιδρυτές θεωρούνται και οι Δωριείς άποικοι που έφθασαν εκεί στην αρχή της 1ης χιλιετίας π.Χ.
Το όνομα Κνίδος εμφανίζεται στην βιβλιογραφία το το 454 π.Χ.
— Στάδιον
Το όνομα Στάδια πιθανόν να υπήρχε στον 4ο αιώνα και η μετακίνηση και η ίδρυση της νέας πόλης στο μέσο της χερσονήσου Ντάτσα αποτελεί εξέλιξη της λέξης Σταδία
— Ντάσα -Τάτσα (Datça )
Η Ντάτσα βρίσκεται στην δεύτερη τοποθεσία της Κνίδου που κατά τον Στράβωνα μετακινήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ.
Η εξέλιξη της αρχαίας ονομασίας της πόλης Στάδιο ή Στάδιά έδωσε το σημερινό όνομα Datça
Είχαμε Στάδια – Τάδια -Ντάδια – Ντάτσια -Ντάτσα Stadia- Tadya , Dadya , Dadça και στη συνέχεια Datça
Το όνομα Daçça το συναντάμε από το 1665 μ.Χ.
— Κνίδος
Το 1911 μ.Χ έχουμε μια προσπάθεια επαναφοράς του αρχαίου ονόματος
— Reşadiy
Τόσο η πόλη όσο και η χερσόνησος της Datça ονομάστηκαν Reşadiye για μια σύντομη περίοδο στις αρχές του 20ού αιώνα, προς τιμήν του προτελευταίου Οθωμανού Σουλτάνου Mehmed V Reşad , και ορισμένοι χάρτες ενδέχεται να εξακολουθούν να αναφέρονται στη χερσόνησο με αυτό το όνομα.
Σήμερα το Reşadiye είναι το όνομα μιας από τις συνοικίες της πόλης
Το πρώτο κέντρο της Datça στο χωριό Reşadiye έως το 1947, όταν μετακινήθηκε για να παρουσιάσει δήμο του İskele.
–Ίσκελε
Είναι η ονομασία του νέου δήμου που δημιουργήθηκε στην περιοχή μετά το 1947 όπου ενσωματώθηκε και το χωρίο Reşadiye
1960 
ΙΣΤΟΡΙΑ
Αρχικά η Κνίδος ιδρύθηκε από τους Δωριείς στη θέση που βρίσκεται σήμερα η πόλη Burgas της Τουρκίας, η οποία είναι χτισμένη στο ακρωτήριο Dalatzak, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 1,5 χλμ. από την σύγχρονη πόλη Datca.
Αναφορά της Κνίδου συναντάται και στα Ομηρικά έπη.
Υπήρξε αποικία των Λακεδαιμόνιων η οποία κάποια στιγμή στην αρχαιότητα μετακινήθηκε δυτικά κρατώντας το ίδιο όνομα
Στην αρχαιότητα οι Κνίδιοι θεωρούσαν εαυτούς απογόνους των Σπαρτιατών, οι οποίοι ήδη είχαν αποικίσει τις Λιπάριες νήσους και την πόλη Korchula στην Αδριατική στα τέλη του 6ου αι. π.Χ.
Η Κνίδος ήταν το κέντρο μεταξύ των έξι (6) πόλεων που ίδρυσαν οι Δωριείς. Οι υπόλοιπες πόλεις ήταν : η Κως, η Αλικαρνασσός, η Ιαλυσσός, η Κάμειρος και η Λίνδος της Ρόδου.
Παρά το γεγονός ότι η πόλη προϋπήρχε σαν πόλη των αυτοχθόνων κατοίκων της Καρίας η πεποίθηση όλων των ιστορικών είναι ότι η πόλη αναπτύχθηκε μετά τον 7ο αιώνα
Γεγονός είναι ότι όπως προκύπτει από τα ευρήματα τον 7ο αι. π.Χ. η πόλη αναπτύχθηκε περισσότερο και γινόταν όλο και πιο πυκνοκατοικημένη.
— Εμπορικές σχέσεις με την Αίγυπτο & την Σικελία
Ανέπτυξε εμπορικές σχέσεις με την Αίγυπτο και την Σικελία και τα προϊόντα της ( κρασί,δημητριακά,σταφύλια και κεραμικά ) ήταν περιζήτητα
Συμμετείχε στην ίδρυση του Ελληνίου στην Ναυκράτι
— Η παρουσία των Κνιδίων στους Δελφούς
Και η δύναμη της πόλης επιβεβαιώνεται από την κατασκευή στους Δελφούς δυο αξιόλογων οικοδομημάτων.1.Τον θησαυρό των Κνιδίων άπω μάρμαρο γύρω στο 550 π.Χ. και 2.Η περίφημη λέσχη των Κνιδίων όπου προσερχόμενοι προσευχόταν και συζητούσαν
Επίσης ανέθεσαν πολλά γλυπτά ,Τα αγάλματα του ιδρυτή της πόλης τους όρθιο δίπλα σε ένα άλογο και Τρίοπα της Απολλωνία Τριάδας που τοξεύει τον Τιτυο.
— Κατάληψη από τους Πέρσες
Λίγο μετά τον 6ο αιώνα οι Πέρσες κατέλαβαν την πόλη
Ο Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς αναφέρει πως : «Όταν ο Πέρσης στρατηγός Άρπαγος κατέκτησε την Ιωνία, οι Κνίδιοι άρχισαν να σκάβουν ισθμό – κανάλι – μήκους, περίπου 1000 μ. , για τη σύνδεσή τους με την ηπειρωτική χώρα και να μετατρέψουν το ακρωτήριο σε νησί.
— Απελευθέρωση από τους Αθηναίους
Το 478π.Χ. απελευθερώνεται από τους Αθηναίους και γίνεται μέλος της Αθηναϊκής συμμαχίας με εισφορά 3 ταλάντων
— Πελοποννησιακός πόλεμος
Το 394 π.Χ. κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου η Κνίδος ταλαντεύθηκε ανάμεσα στα αντιμαχόμενα μέρη. Το ίδιο έτος, ο Αθηναίος ναύαρχος Κόνων νίκησε σε ναυμαχία στην Κνίδο τους Σπαρτιάτες ηγούμενος και του περσικού στόλου. Στη ναυμαχία αυτή η Σπάρτη συμμετείχε με 120 τριήρεις υπό την αρχηγεία του Πεισάνδρου απέναντι σε κατά πολύ ισχυρότερο στόλο υπό την αρχηγία του Κόνωνα και του Πέρση Φαρνάβαζου. Ο σπαρτιατικός στόλος καταστράφηκε ολοσχερώς και ο Πείσανδρος σκοτώθηκε
— Απόσπαση από τους Αθηναίους
Αποσπάσθηκε από τους Αθηναίους από τον Τισσαφέρνη με την βοήθεια της Σπάρτης και στην συνέχεια έγινε ορμητήριο των στρατευμάτων των Λακεδαιμόνιων.
— Σύμμαχος με την Ρόδο ,Έφεσο Σάμο και Βυζάντιο
Το 390 π.Χ έγινε σύμμαχος με την Ρόδο ,Έφεσο Σάμο και Βυζάντιο
— Αγάλματα του Πραξιτέλη
Ανάμεσα στο 364-361 πήγε στην Κνίδο ο Πραξιτέλης που κατασκεύασε το άγαλμα της Αφροδίτης της Κνιδίας που έγινε διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο και μπήκε και σε νομίσματα της πόλης
–Ελληνιστική περίοδο 285 – 222 π.Χ
Στην ελληνιστική περίοδο 285 – 222 π.Χ. η Κνίδος πέρασε στην κυριαρχία των Πτολεμαίων.
— Ρωμαίοι
Κατά την επέκτασή τους στην περιοχή, οι Ρωμαίοι απέκτησαν εύκολα την συμμαχία των Κνιδίων και τους αντάμειψαν για τη βοήθειά τους εναντίον του Αντιόχου αφήνοντας την πόλη τους ανεξάρτητη από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
— Βυζάντιο
Κατά τη βυζαντινή περίοδο η Κνίδος πρέπει να είχε ακόμα αρκετά σημαντικό πληθυσμό, καθώς στα ερείπια της εντοπίζονται πολλά κτίσματα βυζαντινού ρυθμού και υπάρχουν αρκετά χριστιανικά ιερά στη γύρω περιοχή.
— Περσών και των Αράβων 7ο μ.Χ.
Το τέλος της Κνίδου πρέπει να συνδυαστεί με τις επιδρομές των Περσών και των Αράβων στα παράλια της Μικράς Ασίας κατά τον 6ο και 7ο μ.Χ. αι. Από την εποχή της ακμής του Βυζαντίου έχουν διασωθεί τα ερείπια δύο (2) βασιλικών διακοσμημένων με ψηφιδωτά άριστα διατηρημένα μέχρι σήμερα.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ
Από την αρχαία πόλη της Κνίδου έχουν διασωθεί και με τις ανασκαφές που έγιναν αρκετά μέρη σημαντικών κτισμάτων που διατρανώνουν τις παλιές δόξες της πόλης, ιδίως στους Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους
Η πόλη είναι κτισμένη με το Ιπποδάμειο σύστημα
Η πρώτη ανασκαφή έγινε από τον C.T. Newton κατά τα έτη 1857 και 1858.
Υπάρχουν αρκετά κατάλοιπα τειχών που προστάτευαν την πόλη από την επιδρομή διαφόρων εχθρών της .
Τα ίδια τα τείχη, τόσο πάνω στο νησί όσο και στη χέρσο, είναι ορατά ακόμα σε όλη τους την περίμετρο, και σε πολλά μέρη, ιδίως περί την ακρόπολη στη βορειοανατολική γωνιά της πόλεως, διατηρούνται πολύ καλά.
Το μέγιστο μήκος της πόλεως ήταν περίπου ενάμισι χιλιόμετρο.
Ολόκληρη η έκταση μέσα στα τείχη της είναι ακόμα διάσπαρτη με υπολείμματα αρχαίων κτισμάτων.
Έτσι διακρίνουμε εντός των τειχών την αρχαία αγορά, 2 θέατρα, το γυμνάσιο, ένα ωδείο, ναούς του Διονύσου, των Μουσών, της Αφροδίτης του Απόλλωνα του Καρνείου και του «Τριοπίου Απόλλωνος», ιερά της Αρτέμιδας, του Ασκληπιού, του Ερμή και της Δήμητρας, καθώς και πολλά μικρότερης σημασίας κτίσματα,.
Πολλες Ελληνιστικές και Ρωμαϊκές οικίες με θαυμάσιες τοιχογραφίες και δωρική στοά που πάνω σε αυτή κτίστηκαν βυζαντινές εκκλησίες
Έξω από τα τείχη βρέθηκε νεκρόπολη με πολλούς τάφους και στάδιο
Επίσης, το γενικό σχέδιο της πόλεως με όλες τις λεπτομέρειες του.
ΘΡΗΣΚΕΙΑ – ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ
Στους καταλόγους του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Μητροπόλεως Ηλιουπόλεως και Θείρων βλέπουμε στην πόλη Τάτσα (Datça) να υπάρχει Χριστιανική κοινότητα Ελληνορθοδόξων καταγράφεται: μα) Τάτσα (Datça) από τη σημερινή Επαρχία Datça (Τάτσας) του Νομού Muğla (Μεβώλων)
Το γεγονός αυτό από μόνο του προϋποθέτει ύπαρξη εκκλησίας και σχολείου για την εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων ,δυστυχώς παρά την επίμονη ερευνά μας και στην περίπτωση αυτή όπως και στην περίπτωση της Μύνδου δεν βρήκαμε κανένα άλλο στοιχείο για την Ελληνική παρουσία που και σε αυτή την περίπτωσή θα είχε το 1922 -23 την ίδια μοίρα με τις διώξεις, με όλες τις χριστιανικές κοινότητες των παραλίων του Αιγαίου από το 1914 έως το 1922
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Η πόλη ανέπτυξε σε μεγάλο βαθμό την αμπελουργία. Κύρια προϊόντα εξαγωγής ήταν το κρασί και το ελαιόλαδο. Από τα ερείπια διαφαίνεται ότι εκεί υπήρχαν οργανωμένοι χώροι παραγωγής και αποθήκευσης των προϊόντων αυτών. Μέρος των κτιρίων που κατέρρευσαν, κατά πάσα πιθανότητα από τον καταστροφικό σεισμό που έπληξε την περιοχή, κυρίως την Κω και την Κνίδο, το έτος 469 μ.Χ., ανήκει σε αυτά τα κτίρια
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
— Αγαθαρχίδης
Ο περιπατητικός φιλόσοφος Αγαθαρχίδης
— Άρατος
Ο ιστορικός Άρατος
— Αρτεμίδωρος
Ο ρήτορας Αρτεμίδωρος
— Κτησίας
συγγραφέας και ιατρός Κτησίας
— Σώστρατος κατασκευαστής του ονομαστού Φάρου της Αλεξανδρείας
Στην Κνίδο γεννήθηκε ο αρχιτέκτονας Σώστρατος που έχτισε τον περίφημο φάρο της Αλεξάνδρειας, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
— Εύδοξος Ο μαθηματικός και αστρονόμος
Εδώ, επίσης, γεννήθηκε ο Εύδοξος – 4ος αι. π.Χ. – αστρονόμος, ο οποίος υπολόγισε πρώτος την περιφέρεια της γης και ίδρυσε το πρώτο αστεροσκοπείο στην Κνίδο. Εδώ κατασκευάστηκε το πρώτο ηλιακό ρολόι του κόσμου από μάρμαρο σε σχήμα καρέκλας και έδειχνε το έτος και την ώρα της ημέρας.
— Ευρυχών ο Κνίδιος
Στην Κνίδο υπήρξε η δεύτερη μετά την Κω ιατρική ακαδημία την οποία ίδρυσε ο Ευρυχών ο Κνίδιος.
— Πραξιτέλης
Από την Κνίδο πέρασε ο διάσημος γλύπτης Πραξιτέλης .
Εδώ φιλοτέχνησε σε παριανό λευκό μαρμάρινο άγαλμα της θεάς Αφροδίτης της Κνίδου. Αυτό το περίφημο γλυπτό στήθηκε στο κέντρο του ναού της θεάς και σε έναν όμορφο κήπο μιας απόκρημνης παραλίας με θέα το βόρειο κόλπο. Τον 4ο αι. π.Χ. ήταν το πρώτο άγαλμα γυμνής γυναίκας Μέχρι εκείνη την χρονική περίοδο υπήρχαν μόνο ανδρικά γυμνά αγάλματα
Η ΚΝΙΔΟΣ ΚΑΙ Η ΝΤΑΣΤΑ ΣΗΜΕΡΑ
Η αρχική Κνίδος στο Τεκιρ σήμερα είναι έρημη και δέχεται επισκέπτες από πολλά μέρη του κόσμου
Η Νέα Κνίδος ή Τάτσα σήμερα έχει πληθυσμό 11.261 κατοίκους το 2012 και συνολικά και η περιοχή σε 17357
Η παλιά Ντάτσα σήμερα είναι ένα πολύ γλυκό μέρος με τα πέτρινα σπίτια, τα στενά πέτρινα δρομάκια διακοσμημένα με βουκαμβίλιες, πολύχρωμα καταστήματα, καφετέριες, μπαρ και εστιατόρια, το σπίτι του διάσημου ποιητή Can Yücel.
Οι συνοικίες της πόλης Datça είναι οι Reşadiye, Eski Datça «Old Datça» και İskele «quay», που χωρίζονται περίπου ένα μίλι μεταξύ τους. Το Reşadiye ήταν ο αρχικός διοικητικός πυρήνας όταν η πόλη μετονομάστηκε σε Datça και μετατράπηκε σε περιφερειακό κέντρο
το 1928, προτού μετακινηθεί στην συνοικία İskele
Η περιοχή Datça έχει εννέα χωριά διάσπαρτα κατά μήκος της χερσονήσου. Ανάμεσα τους το χωριού Emecik, που απέχει 20 χλμ. από το Datça,
Το Emecik ήταν ένα σημαντικό κέντρο στην αρχαιότητα και σε μεταγενέστερες περιόδους. Εκεί βρίσκεται το ιερό του Απόλλωνα της ελληνιστικής περιόδου, τα ερείπια του ναού του Απόλλωνα και τα ερείπια της Μεγάλης Βασιλικής που ανήκουν στην πρώιμη βυζαντινή περίοδο, το κάστρο Özil στο λόφο πίσω από το χωριό διακοπών Karaincir, το κάστρο της Αλαβάρα στην πλευρά του Αιγαίου,
Απασχόληση των κατοίκων η γεωργία (λαχανικών, τομάτες, ελιά, η μελισσοκομία ,κτηνοτροφία και τουρισμός