Στη χώρα που γεννήθηκε η Τραγωδία, η οποία δίδαξε το μέτρο και την ισορροπία ανάμεσα στην Ύβρι και την Τιμωρία, συμβαίνουν πρωτόγνωρα πράγματα.
Η Θυσία εκπορεύεται από το Θείον, Υπακούει στους άγραφους ηθικούς νόμους, Σέβεται τα Ιερά και τα όσια, Αποφασίζει στο όνομα των υψηλών ιδανικών.. Υπαγορεύεται από ανώτερες δυνάμεις . Είναι πράξη ιερή, αυτόβουλη.
Στις μέρες μας, προτού ακόμα ησυχάσουν τα πνεύματα από την ταραχή που προκάλεσε το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών, διαπράττεται και άλλη ιεροσυλία. Η Ασέβεια σαν δικηγόρος των δολοφόνων βγήκε στη γύρα και επιδεικνύει την πραμάτεια της στην αρένα των εκλογών. Φωνασκεί και σπέρνει τη σύγχυση. Το πρόσωπό της ψεύτικο αλλάζει έκφραση κατά παραγγελία. Απεχθάνεται το Σεβασμό, Επιτίθεται προκλητικά και προσβλητικά, Βιάζει την Ευγένεια και την Ισονομία, απωθεί την Αλήθεια. Λερώνει την ιερότητα της θυσίας, την επισείει ανερυθρίαστα προς το κοινό σαν λάφυρο.
Ο θύτης δεν δικαιούται να προσβάλλει το θύμα, να εμπορεύεται τον πόνο του.
Η νεολαία υψώνει οργισμένη το ανάστημά της , ασπίδα στα ιερά και τα όσια. Εμείς, οι θεατές έχουμε χρέος να μην επιτρέψουμε την ιεροσυλία, να κρατήσουμε καθαρή τη ματιά μας και την κρίση μας.
Το χρωστάμε στους αδικοχαμένους νεκρούς. Η Ύβρις επισύρει την Τιμωρία.
Αυτή η Άνοιξη δεν μπορεί να ζεστάνει τις καρδιές αυτών που τους χτύπησε το χέρι των δολοφόνων
Όπου κοιτάξεις είναι το κακό
κι ακόμα Μάρτης σήμερα
Ένα παγερό φαρμακωμένο φως
Όπου κοιτάξεις είναι το κακό
Κι εκείνο τα άλλο συνεχώς επινοείται
Μονάχα ψέματα . Κι οι σάκοι σε σωρούς βουνά
Βαγόνια αμπαρωμένα όλη τη νύχτα
Κι εκείνο το άλλο συνεχώς επινοείται
.Για να μην ανασαίνεις.
… (Τάκης Σινόπουλος)
Κοζάνη 21-3-2023
Γκουτζιαμάνη Γιάννα