Η ελληνική πόλη Μω(ο)κισσός της Καππαδοκίας – Σταύρου Π. Καπλάνογλου, Συγγραφέα – Ιστορικού ερευνητή.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΜΩ(Ο)ΚΙΣΣΟΣ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

*** ΚΙΡΣΕΧΙΡ :Η ΠΟΛΗ & Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΗΜΕΡΑ***

(Αλλα ονόματα : Παρνασσός , Μωκισσός ,Ιουστινιανούπολη , Σαραβέννα, Λουτρό Σαραβέννας και τα ίδια με πολλές παραλλαγές σε λατινική γραφή)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η πόλη Μόκισσος/Μάκισσος που αναφέρεται στις βυζαντινές πηγές σήμερα ονομάζεται Κιρσεχίρ και είναι πρωτεύουσα στην ομώνυμη επαρχία της Καππαδοκίας

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ

Η πόλη Βρίσκεται σε απόσταση 134 χλμ από την Καισάρεια ,214 χλμ από την Άγκυρα . 93 χλμ από την Νεάπολη της Καππαδοκίας και 175 χλμ από την Νίγδη .Σε υψόμετρο 1027 μέτρα

ΤΟ ΌΝΟΜΑ

Διαχρονικά το σημερινό Κιρσεχιρ μπορούμε να το συναντήσουμε

με τις ονομασίες Παρνασσός , Μωκισσος ,Ιουστινιανουπολη , Σαραβεννα,Λουτρο Σαραβεννας Παρνασσός Κιρσεχιρ και πολλές άλλες παραλλαγές.

– Παρνασσός

Παρνασσός : Σύμφωνα με πληροφορίες είχε αυτό το όνομα στην αρχαιότητα μια ονομασία για την οποία η Τούρκοι αμφισβητούν γράφοντας στα αρχεία τους << Είναι βέβαιο ότι το αρχαίο όνομά του δεν ήταν Παρνασσός. >>

– Μόκισσος/Μάκισσο

Κατά την περιδο τοτ Βυζαντίου ονομάζεται Μόκισσος ή Μάκισσο

Οι Τουρκοι αμφισβητούν και σε αυτό το όνομα την ύπαρξη της πόλης Μόκισσος που αναφέρεται στις βυζαντινές πηγές λέγοντας ότι ενδεχόμενα να βρίσκεται πολύ πιο νότια κοντά στην Ιχλαρα του Ακσαραυ και θα πρέπει μάλλον να είναι το Χελβάντερε

Δεν υπάρχει αμφιβολία από τους ιστορικούς και κάνεις δεν συμφωνεί με τα αναγραφόμενα ιστορικά αρχεία που προαναφέραμε ,ότι η τοποθεσία του Μωκίσσου, ή Μοκέσου, είναι αυτή που καταλαμβάνεται από τη σύγχρονη πόλη Κιρσεχίρ

Και ο Ο Στέφανος ο Βυζάντιος ονομάζει την πόλη Μούκισσος (Μούκισσος). Στο Συνέκδημο , το όνομα εμφανίζεται ως Ρηγεμούκισος

Παραπλήσια ονόματα : : Mokissos, Makissos, Macissus, Mocissus, Mokisos, Mokessos, Macis, αλλά και Μοτσέσος.

– Ιουστινιανουύολη

Το όνομα δόθηκε προς τιμήν του Ιουστινιανου για την ανοικοδόμηση που την έκανε και την ανορθωσε Το όνομα Ιουστινιανούπολη διατηρήθηκε μέχρι το τέλος της βυζαντινής κυριαρχίας

Παραπλήσια ονόματα : Justinianopolis, Jüstinianopoli

– Σαραβένα

Στα Τουρκικά αρχεία αποδέχονται μόνον ότι το 400 μ,Χ. Λεγόταν Aquae Saravenae

Παράγωγα ονόματα :

Παραπλήσια ονόματα : Aquae Saravenae η Λουτρό Σαραβενας

– Κιρσεχίρ

Στα ίδια αρχει γράφουν ότι το 1282 μ.Χ, λεγόταν Κιρσεχίρ

ονομασία που διατηρείται μέχρι σήμερα

Στα τουρκικά, “Kır Şehri” σημαίνει “στεπική πόλη” ή “πόλη λιβαδιών”.

Παραπλήσια ονόματα : Kır Şehri, Gül Şehri, Kirchehir

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ

H πόλη είχε πληθυσμό έφτανε στους 9000 κατοίκους εκ των οποίων 8000 ήταν Μουσουλμανοι και οι 1000 Χριστιανοί κυρίως Αρμένιοι και λίγοι Έλληνες

ΙΣΤΟΡΊΑ

Το Κιρσεχίρ, που βρίσκεται στο σταυροδρόμι των εμπορικών δρόμων, ήταν το λίκνο μεγάλων πολιτισμών που διαμόρφωσαν την ιστορία, συμπεριλαμβανομένων των Χετταίων, Περσών, Ελλήνων Ρωμαϊων, Βυζαντινών, Συγκεκριμένα κατά την περίοδο των Χετταίων, η λεκάνη του Κιρσεχίρ ήταν γνωστή ως η χώρα «Ahiyuva», δηλαδή «η χώρα των Αχαιών», όπως ήταν γνωστοί οι Έλληνες στους Χετταίους.

Η λεκάνη αυτή πήρε και την ονομασία Καππαδοκία την εποχή των Ρωμαίων και των Βυζαντινών

– Παρνασσός

Ο Παρνασσός ή Παρνασσός ( αρχαία ελληνικά : Παρνασσός ) ήταν μια πόλη στο βόρειο τμήμα της αρχαίας Καππαδοκίας , στη δεξιά όχθη του ποταμού Χάλυς , και πάνω ή κοντά σε ένα λόφο, στον οποίο όφειλε το όνομά του, στο δρόμο μεταξύ Αγκύρας και Αρχελαΐδας . , περίπου 63 μίλια δυτικά της τελευταίας πόλης.

–Επί Ρωμαίων

Ως πόλη στην ύστερη Ρωμαϊκή επαρχία της Καππαδοκίας Τερτία , ο Παρνασσός ήταν αρκετά σημαντικός ώστε να γίνει επισκοπή του Μητροπολίτη Μωκίσσου , υπό την κυριαρχία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως

Το μέρος ονομάζεται «Λουτρό Σαραβένα» αναφέρεται στον Πίνακα του Πεύτιγκερ αναφέρεται ξανά ως Σαραβένα το 979 λόγω της εξέγερσης του Βάρδα Σκληρού.

Ο Πίνακας του Πεύτιγκερ είναι αρχαίος ρωμαϊκός οδικός χάρτης που δείχνει το οδικού δικτύου της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας..

Ο χάρτης είναι ένα αντίγραφο περγαμηνής που χρονολογείται από το 1200 περίπου. Καλύπτει την Ευρώπη τις Βρετανικές Νήσους , τη Βόρεια Αφρική και τμήματα της Ασίας , συμπεριλαμβανομένης της Μέσης Ανατολής , της Περσίας και της Ινδίας

Ο χάρτης που πήρε το όνομά του από τον Γερμανό αρχαιοφύλακα του 16ου αιώνα Konrad Peutinger, διατηρείται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας στη Βιέννη από το 1738.

Η Στάση του Βάρδα Φωκά ήταν μία εξέγερση που έγινε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία την περίοδο 987-989, κατά τη βασιλεία του Ιωάννη Τσιμισκή. Ηγέτης της εξέγερσης ήταν ο Βάρδας Φωκάς, μέλος γνωστής οικογένειας ευγενών της αυτοκρατορίας, και ανιψιός του προηγούμενου δολοφονημένου αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Ο Βάρδας Φωκάς εκμεταλλευόμενος τον πόλεμο των Βυζαντινών με τους Ρως επαναστάτησε διεκδικώντας τον θρόνο

— Ιουστινιανός

Η μικρή πόλη Μωκισσός έγινε σημαντική επι Ιουστινιανού , διευρύνθηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό , ο οποίος την μετονόμασε Ιουστινιανούπολη και την έκανε πρωτεύουσα ενός μεγάλου τμήματος της Καππαδοκίας

— Ιουστινιανός

Η μικρή πόλη Μοκισσός έγινε σημαντική επι Ιουστινιανού , διευρύνθηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό , ο οποίος την μετονόμασε Ιουστινιανούπολη και την έκανε πρωτεύουσα ενός μεγάλου τμήματος της Καππαδοκία .

Ο Ιουστινιανός χώρισε την Καππαδοκία σε τρεις επαρχίες και έκανε αυτή την οχυρή τοποθεσία στη βορειοδυτική Καππαδοκία μητρόπολη της Cappadocia Tertia, δίνοντάς της το όνομα Ιουστινιανούπολη

Ο Ιουστινιανός Α’ γεννήθηκε στο Ταυρίσιο της Δαρδανίας το 482. Τη νύχτα της 14ης Νοεμβρίου 565, υπέστη καρδιακή προσβολή. Και πέθανε.

Ήταν ένας από τους σημαντικότερους αυτοκράτορες του Βυζαντίου, είναι ο Ιουστινιανός Α’. Τα όνομά του έχει συνδεθεί, κυρίως, με την εδαφική επέκταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας, με τα μεγαλοπρεπή έργα, με τις νομοθετικές και φορολογικές ρυθμίσεις, ενώ πολλά έχουν γραφτεί για τη σύζυγό του Θεοδώρα και το αμαρτωλό παρελθόν της. Εκείνο που δεν είναι γνωστό, είναι ότι ο Προκόπιος, ο οποίος ενώ στα έργα του «Ιστορίες» και «Περί Κτισμάτων» αποθέωνε τον Ιουστινιανό, στο έργο «Ανέκδοτα» ή «Απόκρυφη Ιστορία»

–Σελτζούκοι

Οι Σελτζούκοι κατέλαβαν την πόλη τη δεκαετία του 1070 και έδωσαν το σημερινό όνομα. Έγινε η κύρια πόλη ενός σαντζακιού στο οθωμανικό βιλαέτι της Ανγκήρας,

–Δανισμενίδες –Χουλαγκουνς —

Πριν από την κατάκτηση του κράτους των Δανισμενιδών από το Σουλτανάτο του Ικόνιου, η πόλη άλλαζε συνεχώς χέρια.

Από το 1307 έως το 1335 , το Kırşehir ανήκε στους Hulaguids και υπήρχε νομισματοκοπείο εδώ.

Από τα μέσα του 13ου έως τα μέσα του 14ου αιώνα, η πόλη ήταν σημαντικό πολιτιστικό κέντρο της Μικράς Ασίας

–Βογιαζίτ Α’

Μετά την κατάκτηση του Κιρσεχίρ από τον Σουλτάνο Βαγιαζήτ Α’, η πόλη πέρασε τελικά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία

–19ος αιώνας

Τον 19ο αιώνα, το Κιρσεχίρ ήταν προσκολλημένο στο σαντζάκι της Άγκυρας.

Από το 1867 έως το 1922, το Κιρσεχίρ ήταν μέρος του βιλαέτι της Ανγκήρας.

–1912 Μ.χ.

Το 1912, είχε 8000 Μουσουλμάνους και 1000 Χριστιανούς Αρμένιους και Έλληνες, κυρίως Αρμένιους.

–Το κάστρο

Το Κάστρο Kırşehir βρίσκεται σε έναν λόφο, που πιστεύεται ότι χτίστηκε τον 4ο αιώνα. Καλύπτει έκταση 10 στρεμμάτων. Θεωρείται ότι χτίστηκε από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Δεν έχει απομείνει τίποτα από αυτό.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Στιν κατάλογο της Ιεράς Μητρόπολης της Καισαρείας εμφανίζεται η Χριστιανική κοινότητα της Μόκησσου

Μόκισος ήταν επίσης η επίσημη ονομασία μιας ανενεργής πλέον Μητρόπολης της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας . Ο σημερινός επίσκοπος Μοκίσου είναι ο Δημήτριος, ο οποίος είναι πρωτοσύγκελος της Ελληνορθόδοξης Μητροπόλεως Σικάγου .

– Μητροπολιτική Αρχιεπισκοπή Μωκίσσου

Ο Μόκισσος ήταν επίσης χριστιανική επισκοπή και έγινε μητροπολίτης ,, όπως μας πληροφορεί ο Προκόπιος

Ως πόλη στην ύστερη ρωμαϊκή επαρχία της Καππαδοκίας Τερτία , ο Παρνασσός ήταν αρκετά σημαντικός ώστε να γίνει επισκοπή του Μητροπολίτη Μωκίσσου , υπό την κυριαρχία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως .

Αρκετοί από τους επισκόπους της τεκμηριώθηκαν ιστορικά:

• Ο Παγκράτιος, ένας Αρειανός αιρετικός σχισματικός, ανάμεσα στους αντιφρονούντες επισκόπους που αποχώρησαν από τη Σύνοδο της Σάρδικας και πραγματοποίησαν ένα μικρό συμβούλιο στη Φιλιππούπολη (τώρα Φιλιππούπολη Βουλγαρία) εκδίδοντας ξεχωριστή Αρειανή θέση.

• Ο Ύψιος και ο Εκδήτιος, τους οποίους ανέφερε σε επιστολή ο Πατέρας της Εκκλησίας Άγιος Βασίλειος ο Μέγας της Καισάρειας Μαζάκας στην Καππαδοκία

• Ο Ευστάχιος Α΄ συμμετείχε κατά τη διάρκεια της 30ετούς θητείας του σε διάφορες μεγάλες συνόδους: στη σύνοδο της Εφέσου το 431, εναντιούμενος στην ομολογία της πίστης. η Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης του 448 που συγκλήθηκε από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φλαβιανό για να καταδικάσει τον αιρετικό αντινεστοριανό αρχιμανδρίτη Ευτύχη . η Σύνοδος της Χαλκηδόνας το 451· Υπέγραψε επίσης το 458 την επιστολή των επισκόπων της Καππαδοκίας προς τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Λέοντα Α’ τον Θράκα μετά τη δολοφονία των Κόπτων του Πατριάρχη Πρωτερίου Αλεξανδρείας και υπέγραψε το συνοδικό διάταγμα του Πατριάρχη (αγίου) Γενναδίου της Κωνσταντινούπολης κατά της Σιμωνίας γύρω στο 459.

Ο Πέτρος συμμετείχε στη Ε’ Οικουμενική Σύνοδο (σύνοδο της Κωνσταντινούπολης ο

• Ο Ευστάχιος Β’ ήταν παρών στη Σύνοδο «Ληστών» στο Τρούλο το 692

• Ο Στέφανος συμμετείχε στη Β’ Σύνοδο της Νίκαιας το 787

• Ο Τεόγνος συμμετείχε στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 879-880 καταδικάζοντας τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φώτιο Α’ .

Ο τελευταίος, του οποίου το όνομα δεν είναι γνωστό, ήταν Καθολικός και μόνασε μετά την Καθολική Σύνοδος της Φλωρεντίας στα μέσα του 15ου αιώνα από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνη Β’

Η επισκοπή αναφέρεται στο βυζαντινό αυτοκρατορικό Notitiae Episcopatuum μέχρι τα τέλη του 13ου αιώνα, αλλά εξασθένησε, προφανώς με την έλευση των Μουσουλμάνων Σελτζούκων

ΠΑΙΔΕΙΑ

Δεν υπάρχει πληροφορία για ύπαρξη σχολείου των λίγων Ελληνορθόδοξων Χριστιανών που ζούσαν στο Κισκιχέρ στις αρχές του 20ου αιώνα.

ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

Η ενασχόληση στην περιοχή και το Κισκιχέρ την Οθωμανική περίοδο είχε να κάνει με την γεωργία (καλλιέργεια σιτηρών ) και την κτηνοτροφία (εκτροφή αιγοπροβάτων )

Σημαντική ήταν η ταπητουργία στο Κισκιχέρ κάτι που γινόταν και στην Καισαρεια

και αλλά μέρη της Καππαδοκίας.

ΣΗΜΕΡΑ

Το Κιρσεχέρ το 2010 είχε 108628 άτομα πληθυσμό.

0000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

Η ΕΠΑΡΧΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΙΡΣΕΧΙΡ

Η επαρχία Κιρσεχίρ είναι επαρχία της Καππαδοκίας (Μια από τις πέντε ) και αποτελεί τμήμα της Περιφέρειας της Κεντρικής Μ. Ασίας .Ο πληθυσμός σήμερα είναι 244.519

Το μέσο υψόμετρο είναι περίπου 985 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Πρωτεύουσα της επαρχίας είναι το Κιρσεχίρ .

244.519

Η επαρχία Κιρσεχίρ ιδρύθηκε αρχικά το 1924.

Στις 30 Ιουνίου 1954, η επαρχία Κιρσεχίρ υποβιβάστηκε από επαρχία σε τμήματα άλλων επαρχιών της επαρχίας Νεβσεχίρ , της επαρχίας Άγκυρας τρία χρόνια αργότερα, την 1η Ιουλίου 1957, η επαρχία Κιρσεχίρ επανιδρύθηκε .

Η επαρχία Κιρσεχίρ χωρίζεται σε 7 περιφέριες της πρωτεύουσας Κιρσεχίρ και των Akçakent , Akpınar , Boztepe , Çiçekdağı , Καμάν και Mucur

DUKSDIRLI H ΥΠΟΓΕΙΑ ΠΟΛΗ KONTA ΣΤΗΝ ΜΟΚΙΣΣΟ

Κατά τη Ρωμαϊκή Περίοδο, τον 2ο αιώνα μ.Χ., ο Χριστιανισμός φάνηκε να εξαπλώνεται ραγδαία στην περιοχή και έγινε μεγάλος αγώνας μεταξύ ειδωλολατρών

και χριστιανών. Για το λόγο αυτό, αναδύθηκαν πολλές υπόγειες πόλεις που χτίστηκαν από χριστιανούς τον 3ο και 4ο αιώνα στην περιοχή της Καππαδοκίας για προστασία, καταφύγιο και λατρεία.

Η υπόγεια πόλη Νταουλκαδιρλι (Dulkadirli ), που βρίσκεται εντός των συνόρων της Μωκισσου ( Kırşehir ), ηταν μια από αυτές .

Ξεκινά με μια σήραγγα σε σχήμα θόλου μήκους 22 μέτρων και ανοίγει σε μια ανοιχτή αυλή μήκους 30×50 μέτρων και ύψους περίπου 20 μέτρων.

Υπάρχουν 5 αίθουσες και 8 δωμάτια δημιουργημένα σε λατρευτικό τύπο στην ανατολική, δυτική και βόρεια πρόσοψη της αυλής.

Η πρόσβαση στον κάτω όροφο γίνεται μόνο από το δωμάτιο 5 μέσω μιας σκάλας σε σχήμα ανεμιστήρα. Υπάρχει επίσης ένα πηγάδι νερού σε αυτό το δωμάτιο.

Στο τμήμα της πόλης υπάρχουν δύο πέτρινοι ογκοι , οι οποίες πιστεύεται ότι είναι μυλόπετρες, αλλά πιστεύεται ότι αυτές οι πέτρινες μάζες θα μπορούσαν επίσης να είχαν χρησιμοποιηθεί για να κλείσουν τις στρογγυλές καμάρες ως πόρτες.

Υπάρχει μια άλλη μικρή μυλόπετρα στο πηγάδι στο δωμάτιο στο τέλος της στοάς.

Υπάρχει επίσης ένας μικρός χώρος λατρείας στον ίδιο χώρο, διακοσμημένος με κόγχες σκαμμένες στο βράχο και πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκε από χριστιανούς. 130 μέτρα ανατολικά της υπόγειας πόλης, υπάρχει συνέχεια του οικισμού με δύο αυλές.

*ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΕΡΕΙΠΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΚΙΡΣΕΧΙΡ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ KAΓΙAK ( CAYAK ) :

Βρίσκεται κοντά στο χωριό Kırşehir Merkez Taburoğlu. Κατά τη βυζαντινή περίοδο, 10-11 αι. Χρονολογείται σε. Είναι ένα από τα σημαντικά έργα που αντικατοπτρίζει την αρχιτεκτονική της πρωτεύουσας της βυζαντινής περιόδου. Θεωρείται ότι χτίστηκε ως τόπος θυσίας από δύο αυτοκράτορες. Το κτίριο, που αποτελείται από δύο εκκλησίες, είναι κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από τούβλα. Ο τρούλος που κάλυπτε το κτίριο παρέμεινε όρθιος μέχρι τον σεισμό του 1938

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΚΣΑΚΛΗ ( AKSAKLI ) :

Βρίσκεται στο χωριό Aksaklı της περιοχής Mucur. Έχει τη μορφή βράχου εκκλησίας, σχηματίζει ενότητα με την υπόγεια πόλη και χρονολογείται στην ίδια περίοδο. Στους τοίχους του ναού υπάρχουν τοιχογραφίες (προσκυνήματα). Η κατασκευή αυτή, που είναι ένα πολύ σημαντικό έργο, είναι τουριστικής σημασίας.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΑΤΣΙΦΑΚΙΛΗ ( HACIFAKILI )

Βρίσκεται στο χωριό Hacıfakılı της επαρχίας Akçakent. Η περιοχή όπου βρίσκεται το χωριό Hacıfakılı είναι ένας σημαντικός οικισμός της βυζαντινής περιόδου. Φαίνεται ότι πολλά λερωμένα υλικά αυτής της περιόδου χρησιμοποιήθηκαν σε τοίχους σπιτιών και κήπου. Το κτίριο που είναι γνωστό ως εκκλησία έχει μόνο ένα δωμάτιο και ως υλικό χρησιμοποιήθηκε τούβλο. Δείχνει χαρακτηριστικά της βυζαντινής περιόδου.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΤΙΝΙΑΖΙ: (ALTINYAZI ) :

Βρίσκεται στο χωριό Altinyazı της περιοχής Mucur. Είναι μια βραχώδης εκκλησία και στο εσωτερικό της υπάρχουν ανάγλυφες σταυροί. Αποτελεί μια ακεραιότητα με την υπόγεια πόλη που βρίσκεται κάτω από το χωριό. Χρονολογείται από την πρώιμη εξάπλωση του Χριστιανισμού.

ΛΙΜΝΗ ΣΕΓΙΦΕ ( Seyfe )

Η λίμνη Seyfe , μια αλμυρή λίμνη , απέχει 15χλμ. από το κέντρο της περιοχής Kırşehir Mucur. Είναι καταφύγιο πολλών πτηνών και ειδικότερα των Φλαμιγκο . Που πολλά από αυτά κινδυνεύουν να εξαφανισθούν

Η λίμνη Seyfe, είναι επίσης γνωστή ως παράδεισος πουλιών. Δεδομένου ότι σχεδόν 600 χιλιάδες πουλιά ζουν εδώ, έχει επίσης τη διάκριση ως Εθνικό Πάρκο.ς

ΙΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ

Υπάρχουν πολλές ιαματικές πηγές στο Kırşehir,

Κάποιες από αυτές είναι :

1.ARAKURT ( Kırşehir, )

Βρίσκεται εντός των ορίων του χωριού Karalar στην κεντρική περιοχή της επαρχίας Kırşehir. Η ιαματική πηγή απέχει 16χλμ. από το Kırşehir.

Θετικά αποτελέσματα επιτυγχάνονται έναντι πολλών ασθενειών όπως οι ρευματισμοί, οι νευραλγίες και οι γυναικολογικές παθήσεις.

2.ΖΕΣΤΗ ΠΗΓΗ ΜΑΧΜΟΥΤΛΟΥ ( Mahmutlu Kırşehir, )

Είναι πηγή ζεστού νερού που αντλειται από 300 μέτρα βάθος

3. BULAMUL (Bulamaçlı Kırşehir, )

Βρίσκεται εντός των ορίων της περιφέρειας Çiçekdağı της επαρχίας Kırşehir. Απέχει 4 χλμ από το Çiçekdağı.

Το πηγάδι, σε βάθος 160m, έχει θερμοκρασία 38 (°c) κ

Οι θεραπείες μπάνιου παρέχουν θετικά αποτελέσματα σε πολλές παθήσεις όπως ρευματισμούς, νευραλγίες, νευρίτιδες και γυναικολογικές παθήσεις.

4 AVCI DRINK ( Kırşehir, )

15 χλμ από Mucur. Βρίσκεται στο χωριό Avcı στα νότια. Το θειούχο νερό δεν έχει ακόμη υποβληθεί πλήρως σε επιστημονική ανάλυση. Χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία του αλκοολισμου από τους ντόπιους.

5. ΚΑΡΑΚΟΥΡΤ (Karakurt, Kırşehir, )

Υπάρχει μια ιαματική πηγή Karakurt στο Kırgehir με τα ιστορικά, τουριστικά χαρακτηριστικά και το ιαματικό νερό.

Βρίσκεται στο ομώνυμο χωριό και λειτουργεί ως χώρος όπου έρχονται ασθενείς και βρίσκουν θεραπεία και τις τέσσερις εποχές. Είναι γνωστό ότι κάνει καλό σε πολλές ασθένειες, κυρίως δερματικές παθήσεις και ρευματικές παθήσεις.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.