Η Ελλάδα μεταμφιέστηκε σε μπάζα εδώ και ένα χρόνο. Την έβαλαν στο κέντρο της μεγαλύτερης πλατείας και αυτή υπομένει το βάρος της ασήκωτης φορεσιάς της, που προκαλεί ποικίλα σχόλια. Οι Έλληνες την κατακρίνουν, χλευάζουν, αγανακτούν με την τερατώδη εικόνα.
Κάποιος περαστικός απορεί: – Μα γιατί της φόρεσαν αυτό το απωθητικό και τρομακτικό ένδυμα; Είναι ακαλαίσθητο και φαίνεται να έχει ένα βάρος?
Μια φωνή του απαντά: – Μπορεί να είναι ακαλαίσθητο, αλλά είναι άκρως εξυπηρετικο για ένα πολύ σοβαρό θέμα που μας προέκυψε. Μια γυναίκα βγήκε και μιλάει και ο λόγος της συνταράσσει το κομματικό και διοικητικό μας σύστημα, το οποίο έπρεπε να προστατεύσουμε, να μην είναι εκτεθειμένο. Μπήκε λοιπόν όλος αυτός ο κόσμος κάτω από τη φορεσιά της και δουλεύει ταχύτατα νυχθημερόν, για να το σώσει από τις απρόβλεπτες και συνεχείς επιθέσεις της, που προκαλούν επικίνδυνες ρωγμές.
Οι 41 πιστοί υπηρέτες μας δουλεύουν έξω από το ένδυμα σε κάθε παράθυρο με φωνές, με ένταση, με προσβολές προς τους νεκρούς, με ψέματα, για να κρύψουν τις παραλείψεις και τις παρανομίες και να παραπλανήσουν το πανελλήνιο από τις σαφείς καταγγελίες της και την απαίτηση να θυσιάσουμε υψηλότατους εκλεκτούς μας.
Κάτω από τη φορεσιά δούλεψαν ασταμάτητα και συντονισμένα, παράγοντες, υπηρεσίες και αρχές. Το μεγαλύτερο βάρος σηκώνει η δικαστική αρχή, η οποία καλείται να πάρει και τις αποφάσεις, αφού μέσα από δαιδαλώδεις υπόγειες διαδρομές συγκεντρώθηκαν πρώτα τα υλικά, για να γίνει η φορεσιά και μετά το έστησαν με αξιοθαύμαστη αρχιτεκτονική, εφάμιλλη εκείνης των τούνελ της Γάζας. Όλα έγιναν για έναν ιερό σκοπό, να μη βρει κανένας την εντολή και την υπογραφή, που έδωσαν τα άνωθεν εκλεκτά μας πρόσωπα.
Βέβαια οι αποκριές θέλουν ανάλαφρα πράγματα και γέλιο, όχι σκέψη και ευθύνες.
Αυτή η γυναίκα όμως δεν σταματάει πουθενά. Είναι σαν να ανασήκωσε στους ώμους της τη μισή Ελλάδα και αυτό της δίνει μια υπερβατική δύναμη. Δεν καταλαβαίνει ούτε από αποκριές. Την Καθαρή Δευτέρα θα μας καταγγέλλει στην Ευρώπη. Εμείς πετάμε χαρταετό κι αυτή κουνάει μαύρο μαντήλι και μας προκαλεί ανατριχίλα, αλλά αυτό δεν πρέπει να το δείξουμε. Θα είναι κρυμμένο καλά μέσα στα μπάζα της φορεσιάς μαζί με την εντολή και την υπογραφή.
Ο χρόνος θα δείξει ποιος θα αντέξει.
Ο περαστικός έμεινε άφωνος. Συμβαίνει και αυτό; Μια γυναίκα να παλεύει με ένα ολόκληρο σύστημα και να μην το αφήνει να κοιμάται ήσυχο;
Μια άλλη φωνή του απάντησε: – Είναι η δύναμη του δίκιου και το χρέος απέναντι στους νεκρούς – δολοφονημένους. Και 1.300000 φωνές από μακριά φώναξαν: Οι δολοφόνοι να τιμωρηθούν.
Ο περαστικός συνέχισε να περπατάει σαστισμένος. Στον επόμενο δρόμο τον παρέσυραν τα εύθυμα αποκριάτικα αστεία και τραγούδια.
Καλές αποκριές
Γκουτζιαμάνη Γιάννα