Βία, ανισότητες, διακρίσεις σε βάρος των γυναικών.
Βία λεκτική, ψυχολογική, σεξουαλική. Διακρίσεις και ανισότητες στον εργασιακό χώρο , αλλά και αλλού.
Αν και η ισότητα των δύο φύλων είναι νομικά κατοχυρωμένη στις χώρες του δυτικού κόσμου, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.
Τα στοιχεία οργανώσεων σχετικών με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών είναι σοκαριστικά.
- 1 στις 3 γυναίκες θα αντιμετωπίσει κάποια στιγμή στην ζωή της κάποιου είδους βία από τον σύντροφό της
- 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού
- 40%-50% των γυναικών της ΕΕ έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο
- 137 κατά μέσον όρο γυναίκες δολοφονούνται καθημερινά ανά τον κόσμο από τον σύντροφο ή κάποιον στενό συγγενή με τον μεγαλύτερο κίνδυνο να διατρέχουν κατά σειρά οι γυναίκες στην Ασία, στην Αφρική, στην Β. και Ν. Αμερική, στην Ευρώπη και στην Ωκεανία
Όσον αφορά στις γυναικοκτονίες, την πιο ακραία μορφή έμφυλης και σεξιστικής βίας, διαπράττονται με κίνητρο την άσκηση ελέγχου στο σώμα και τις επιλογές των γυναικών και αυτό μόνον επειδή είναι γυναίκες. Πρόκειται ουσιαστικά για εγκλήματα που στηρίζονται στις βαθιά εμπεδωμένες κοινωνικές αντιλήψεις και έμφυλα στερεότυπα, σύμφωνα με τα οποία οι γυναίκες , ως κατώτερες οφείλουν υπακοή στην ανδρική εξουσία και πρέπει να ελέγχονται, να σωφρονίζονται ή να τιμωρούνται από τον κυρίαρχο άνδρα.
Η βία όμως μπορεί να εμφανιστεί και με λιγότερο στυγνούς τρόπους. Ο σεξιστικός και μειωτικός λόγος, η σεξιστική, γεμάτη υπονοούμενα συμπεριφορά είναι οι πιο «αθώες» μορφές της, οι οποίες τις περισσότερες φορές περνούν απαρατήρητες. Η σεξιστική κουλτούρα δυστυχώς αναπαράγεται σε μεγάλο βαθμό και με την συμβολή των ΜΜΕ. Η αισχρή διακωμώδηση σεξουαλικής κακοποίησης σε πρόσφατη εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση και μάλιστα με την συμμετοχή και γυναικών αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος στην χώρα μας.
Τα ζητήματα βίας κατά των γυναικών θίγουν την αξιοπρέπεια καθεμιάς και καθενός και για τον λόγο αυτό δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι.
Οι διεθνείς οργανισμοί αναγνωρίζουν την βία κατά των γυναικών ως μορφή διάκρισης που εμποδίζει σοβαρά τις γυναίκες στο να απολαμβάνουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες σε ισότιμη βάση με τους άνδρες. Η βία κατά των γυναικών αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η διεθνής κοινότητα οφείλει να αυξήσει τα αντανακλαστικά της και να κινητοποιηθεί. ώστε να πατάξει την ατιμωρησία όσων ασκούν βία οποιουδήποτε είδους κατά των γυναικών και να λάβει όλα τα απαραίτητα νομοθετικά και δικαστικά μέσα.
Εμείς ως πολίτες οφείλουμε να ασκήσουμε τα αντανακλαστικά μας. και να καταγγέλλουμε ανάλογα περιστατικά που πέφτουν στην αντίληψή μας. Η βία δεν είναι οικογενειακή υπόθεση που πρέπει να μένει πίσω από κλειστές πόρτες. Τα θύματα δεν πρέπει να βιώνουν την ενοχή και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Σ’ αυτήν την υπόθεση πρέπει η κάθε γυναίκα να νιώθει πως δεν είναι μόνη, δεν είναι η μόνη.
Κοζάνη 25-11-2019
Για τη Δημοτική Κίνηση «Κοζάνη Τόπος να ζεις»
Η Συντονιστική Επιτροπή