Μάλιστα, σύμφωνα με συνδικαλιστικά στελέχη του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης, πρόκειται για τη μεγαλύτερη συμμετοχή σε απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών.
Πηγή:Πρωινός Λόγος
Αντίθετα, μικρή ήταν και πάλι η συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου, του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ και άλλων φορέων, η οποία πραγματοποιήθηκε στην πλατεία της πόλης.
Αντίθετα, μαζικότατη ήταν η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και των δυνάμεων του ΚΚΕ, που έλαβε χώρα στον κεντρικό πεζόδρομο. Δεκάδες κόσμου και μέλη του κόμματος, με συνθήματα και κόκκινες σημαίες έδωσαν δυναμικό «παρών», ενώ ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους της Κοζάνης.
Στην κεντρική πλατεία της Κοζάνης, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του, ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης, Αθανάσιος Τολιόπουλος, τόνισε πως «Την περίοδο της κρίσης απαιτούνται μεγάλες αναπτυξιακές τομές, όχι σε ακινησία λόγω της κρίσης, εμείς καθημερινά θα διεκδικούμε, θα φωνάζουμε, θα είμαστε απέναντι έως ότου γίνουν τα παραπάνω πράξη, εως ότου αντιληφθούν επιτέλους ότι αυτή η πολιτική είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική. Όλοι εμείς οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, δεν αντέχουμε άλλο αυτή την πολιτική. Δεν αντέχουμε άλλες απολύσεις, διαθεσιμότητες, υποχρεωτικές άδειες, μειώσεις μισθών και ημερομισθίων. Όλοι μαζί μπορούμε: Να απαιτήσουμε με μια φωνή την απόσυρση εδώ και τώρα των νέων σκληρών και αντεργατικών μέτρων, όλοι μαζί να σπάσουμε τα δεσμά του μνημονίου».
Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ, Μπάμπης Καμπουρίδης ανέφερε πως «Με το Μνημόνιο ΙΙ «εκπορνεύεται» ένας ολόκληρος λαός και δε ντρέπεται κανένας τους. Αντί να δημιουργήσουν έναν αξιόπιστο μηχανισμό ελέγχου της φοροδιαφυγής, της ληστείας των ασφαλιστικών ταμείων από κάθε είδους κοράκια που εμπορεύονται παραϊατρικά προϊόντα και φάρμακα, από κάθε είδους μαϊμού αναπήρους και συνταξιούχους, οργανώνουν βάρβαρη, μογγολικού τύπου επίθεση εναντίον μας, λες κι είμαστε εμείς οι αιτίες της δικής τους ανικανότητας. Αυτή η νεοφιλελεύθερη πολιτική μας οδηγεί, εργαζόμενους και κοινωνία, σε εξαθλίωση. Μας γυρίζει πίσω στον 19ο αιώνα. Αυτή η νεοφιλελεύθερη πολιτική είναι αδιέξοδη για τους εργαζόμενους, για την κοινωνία και τον τόπο. Αυξάνει τα προνόμια των ισχυρών και εκείνων που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού. Ας το καταλάβουν οι φιρφιρίκοι του Υπουργείου Οικονομικών: Δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε»