Σε μια κοινωνία που θα ήταν κοντά στο τέλειο, όλοι οι άνθρωποι θα είχαν γεννηθεί ίσοι και θα απολάμβαναν τα ίδια δικαιώματα.
Η μη αποδοχή της διαφορετικότητας και ο αποκλεισμός των ανθρώπων από θέσεις εξουσίας, υπηρεσίες, αγαθά, οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, η τάση του σύγχρονου ανθρώπου για υπεροχή κ.α. είναι οι διαχρονικές ταυτότητες του ρατσισμού.
Οι πιο συνηθισμένες μορφές ρατσισμού είναι:
– Ο φυλετικός ρατσισμός όπου οι άνθρωποι αναγνωρίζονται ανάλογα με τη φυλή τους (λευκοί, μαύροι, κίτρινοι κ.λπ.) σε ανώτερους και κατώτερους. Όπως η «υπεροχή της λευκής φυλής» στο δυτικό κόσμο.
– Ο θρησκευτικός ρατσισμός που κατατάσσει τους ανθρώπους βάση των θρησκευτικών τους επιλογών. Κλασικό παράδειγμα των ημερών μας η θρησκευτική άποψη των Τζιχαντιστών για το Ισλάμ, αλλά και ο ισλαμο-οθωμανισμός Ερντογάν.
– Ο εθνικός ρατσισμός είναι αντίληψη ότι ένα έθνος είναι ανώτερο από τα άλλα. Η ανωτερότητα της εθνικής καταγωγής, τις ράτσας του λαού, όπως οι Γερμανοί του Χίτλερ κατά το Β΄. Π.Π.
– Ο κοινωνικός ρατσισμός: Φυλές ή ομάδες ανθρώπων που προσδιορίζονται μεροληπτικά, όπως οι Ινδιάνοι, οι Ρομά κ.α.
Οι ρίζες του ρατσισμού κρατούν από τον ίδιο τον άνθρωπο και οι αιτίες του συνήθως προέρχονται από: -Τα οικονομικά συμφέροντα με αποτέλεσμα την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. -Τα πολιτικά προβλήματα της κοινωνίας όπως ανεργία, εγκληματικότητα, μπούλινγκ κ.α. -Οι διαφορές στο επίπεδο της παιδείας και της μόρφωσης (αναλφάβητοι). – Ο ακραίος ανταγωνισμός που δημιουργεί κοινωνικά πρότυπα και αποδιοπομπαίους κ.α.
Τα μεμονωμένα θύματα του ρατσισμού είναι αμέτρητα. Ολόκληρες κοινωνίες βίωσαν τις καταστροφικές του συνέπειες. Λαοί και ομάδες ανθρώπων στερήθηκαν την οικονομική, την πνευματική και την πολιτισμική ανάπτυξη. Τους έλλειψε και σε πολλές περιπτώσεις λείπει ακόμα η βασική παιδεία, η στοιχειώδης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, με τη βία, το φόβο και την ανασφάλεια.
Οι συνεχείς μέχρι και σήμερα βίαιες συμπεριφορές και δολοφονίες μαύρων από αστυνομικούς στις ΗΠΑ την πιο ανεπτυγμένη χώρα του πλανήτη, οι συμπεριφορές των Ευρωπαίων στους πρόσφυγες των πολέμων και η εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών παντού, είναι η ντροπή του ονομαζόμενου πολιτισμένου κόσμου.
Μέχρι σήμερα αποδείχθηκε ότι διώκτες του ρατσισμού είναι η εκπαίδευση και ο πολιτισμός. Οι δυο μήτρες που γεννούν δημοκρατία και δικαιοσύνη, αυτές που χαρίζουν στην ανθρώπινη φύση την αύρα της ευαισθησίας για φιλία, αλληλεγγύη και ελευθερία, αυτές που ξεθωριάζουν την κηλίδα από το ανθρώπινο πρόσωπο.