Κομμάτι της ζωής μας μέσα και έξω από το σπίτι μας είναι τα παιδιά που διεκδικούν ένα ζωτικό κομμάτι χώρου εντός της πόλης που ζουν, μέσα από δραστηριότητες συνειδητές κι οργανωμένες, όπως το παιχνίδι. Το παιχνίδι ως λειτουργία, πολύ συχνά και φυσικά, δρα στον ανοιχτό, ελεύθερο, υπαίθριο χώρο της πόλης. Η αλλαγή όμως των συνθηκών διαβίωσης ( Οι κατοικίες είναι πολύ μικρές για να ικανοποιήσουν την ανάγκη του παιδιού για παιχνίδι, οι δρόμοι έχουν πολλή κίνηση, τα οικόπεδα που έχουν απομείνει μετατρέπονται σε συγκροτήματα κατοικιών) επέφερε τη μείωση των χώρων παιχνιδιού. Οι ανοιχτοί χώροι, όπως τα πάρκα, οι αθλητικές εγκαταστάσεις και οι παιδικές χαρές είναι περιορισμένοι.
Δεν παύει όμως η παιδική χαρά να είναι ένα εργαστήριο, μια άτυπη εκπαιδευτική ρύθμιση όπου πραγματοποιούνται πολλά είδη κοινωνικής μάθησης. Για μεγάλο αριθμό παιδιών και νέων αποτελούν τους μοναδικούς χώρους υπαίθριων δραστηριοτήτων, ένα υπαίθριο περιβάλλον κατάλληλο για διασκέδαση, ξεκούραση, παιχνίδι. Αποτελούν επίσης χώρους κοινωνικοποίησης και διαφυγής από την περιοριστική ζωή των διαμερισμάτων και συμβάλλουν στη καταπολέμηση της καθιστικής ζωής και των παρενεργειών της (παχυσαρκία, πολύωρη τηλεθέαση) (Kraftl, Horton & Tucker, 2007)
Η ανάγκη του συγκεκριμένου άρθρου δημιουργήθηκε από την πρότασή μας για παιδικές χαρές στην Ανοιχτή επιστολή Νο 2 με τίτλο «Ανάπτυξη – αναβάθμιση- βελτίωση της Λίμνης του Πολυφύτου περιφερειακά εντός, εκτός και παραπλεύρως» την οποία δημοσιεύσαμε στις 19-5-2017και βρίσκεται στην ιστοσελίδα μας thmasgatzoflias.wordpress.com. με τον τίτλο Η πολιτεία της Ουτοπίας. Δεν θέλουμε να υποσκελίσουμε τις υπηρεσίες, Δημοτικές ή κρατικές, οι οποίες ελπίζουμε να ευαισθητοποιηθούν και να μελετήσουν την πρότασή μας για αυτή την παρθένα περιοχή ,προσοδοφόρα για κάθε είδους ποιοτικές παροχές στους πολίτες, οι οποίες όχι μόνον θα ανεβάσουν τον πήχη της ποιότητας ζωής στην ευρύτερη περιοχή, αλλά θα προσφέρουν και έναν αναντικατάστατο τρόπο αντιμετώπισης της ανεργίας στην περιοχή μας, καθώς μπορούν να γίνουν πρότυπα κέντρα- εργαστήρια κοινωνικής παιδαγωγικής οικολογικής μάθησης , διασκέδασης και ψυχαγωγίας με δυνατότητα αφενός απασχόλησης ανθρώπων κάτω από πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους ειδικότητες και αφετέρου, κάτω από την ανάλογη προβολή, μεγάλης επισκεψιμότητας με ό, τι αυτό συνεπάγεται ως κέρδος για την περιοχή μας. Αυτό το οποίο θέλουμε αφενός είναι το βήμα να γίνει όχι πρόχειρα αλλά κάτω από εμπεριστατωμένες μελέτες της παιδαγωγικής, της κοινωνιολογίας της αρχιτεκτονικής και κάθε άλλης επιστήμης που συνάδει στην επιτυχημένη πραγμάτωση του εγχειρήματος, αφετέρου να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες για όλες τις ηλικιακές ομάδες από την βρεφική μέχρι την γεροντική χωρίς να παραλείπονται οι ανάγκες για τις αντίστοιχες ηλικιακές ομάδες των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Μια και οι επιστολές μας είναι ανοιχτού τύπου θα θέλαμε για να γίνει κατανοητός ο δεοντολογικός τρόπος σχεδιασμού των παιδικών χαρών και οι αρχές πάνω στις οποίες πρέπει να στηρίζονται, καθώς και κάτω από ποιες προϋποθέσεις αποκτούν αυτές παιδαγωγική ποιότητα είναι αναγκαίο να προστρέξουμε κατ’ αρχήν στη σημασία του παιχνιδιού κατά την αναπτυξιακή πορεία του παιδιού και το βαθμό υπολογισμού τους στην σχεδίαση παιχνιδότοπων. Και κυρίως μέσα από το θεωρητικό πλαίσιο της αξίας του παιχνιδιού να γίνει κατανοητή η απόλυτη ανάγκη ύπαρξης χώρων παιχνιδιού ορθά σχεδιασμένων, λαμβανομένων πάντοτε υπόψη των αναγκών των ηλικιακών φάσεων στις οποίες αναφέρονται αυτές και των ιδιαιτέρων δεξιοτήτων κατά τις φάσεις ανάπτυξης τόσου του μέσου όρου των ηλικιών όσο και των ατόμων με ειδικές δεξιότητες με απώτερο στόχο όχι μόνον την παιδαγωγική ποιότητα αλλά και την αποφυγή ατυχημάτων .
Aνοιχτή επιστολή Νο 2α -ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ: Αρχές και προϋποθέσεις σχεδιασμού, ίδρυσης και λειτουργίας τους" by sinti2 on Scribd