giapraki.com

Ανοιχτή Επιστολή Νο 10: Ασφαλιστικό – Ευθύνη απέναντι στο μέλλον

Voula Z

Ετοιμαζόμαστε  κατά τους επόμενους μήνες να γιορτάσουμε  τα 200 χρόνια από την εποχή που με επανάσταση (1821) αυτονομήθηκε και στη συνέχεια ανεξαρτητοποιήθηκε  το ελληνικό έθνος (1828) και ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος που μεγάλωνε σιγά σιγά άλλοτε με διπλωματικές πράξεις και άλλοτε με πολέμους. 

Από τότε  και μέχρι σήμερα  πάμπολλες μορφές διοίκησης δοκιμάστηκαν.  Πάμπολλα πολιτειακά συστήματα εφαρμόστηκαν (επαναστατικές, προσωρινές διοικήσεις , κυβερνήτης Βασιλεία, Δημοκρατία, Δικτατορία κλπ)  .Πολλά συντάγματα και αναθεωρήσεις αυτών των συνταγμάτων ψηφίστηκαν. Οι δε νόμοι που κατατέθηκαν για ψήφιση στις εθνοσυνελεύσεις, στην γερουσία ή στην βουλή των Ελλήνων κατά την πορεία των χρόνων είναι αμέτρητοι. Οι νόμοι που ψηφίστηκαν χιλιάδες επί χιλιάδων είχαν  στόχο την βελτίωση του Κράτους και των συνθηκών διαβίωσης των πολιτών. Σ’ αυτή την προσπάθεια όλες οι Κυβερνήσεις, χωρίς εξαίρεση, ψήφιζαν και νόμους που θεωρούσαν ότι θα τους διατηρήσουν περισσότερο στην εξουσία παραβλέποντας δυστυχώς, τις περισσότερες φορές, το καλό του Κράτους και του συνόλου των πολιτών. Στην προσπάθεια αυτή, τουλάχιστον εδώ και 200 χρόνια, δεν κατάφεραν ποτέ συλλογικά με μία ανάλογα  μεγάλη πλειοψηφία να έχουν μία ενιαία γραμμή για την επιβίωση και καλύτερη Λειτουργία του Κράτους, ώστε με  αυτό να προσφέρει ισονομία και ισοπολιτεία σε όλους τους πολίτες, ιδιαίτερα σε συγκεκριμένους τομείς, που είναι απαραίτητο στοιχείο για την ανάπτυξη και την πρόοδο  όπως η Αξιοκρατία, Υγεία, Εθνική Ασφάλεια, Εξωτερική Πολιτική, Φορολογία, Ασφαλιστικό κλπ.

Στο εν όψει Νέο Ασφαλιστικό νομοσχέδιο, δεν θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε συγκεκριμένες προτάσεις, αν και έχουμε την δυνατότητα, παρόλο που το έχουμε διαβάσει λεπτομερώς.  Ο σχολιασμός μας αφορά  στο «Άρθρο 20 – Γενικές Αρχές-Εγγυητική ευθύνη του Κράτους» :

Στην παρούσα επιστολή μας, ως μια μικρή μονάδα από το σύνολο των πολιτών  που συναποτελούν την πολιτική κοινωνία όπως αλλιώς ονομάζεται το κράτος.  και έχουν γνώμονα το κοινό συμφέρον , το κοινό καλό  και όχι το προσωπικό τους ιδιωτικό, θέλουμε να μας επιτρέψετε να καταθέσουμε τα παρακάτω απευθυνόμενοι στους 300 βουλευτές.

Κυρίες και Κύριοι, στην 10ετία της οικονομικοκοινωνικής κρίσης ψηφίσατε μία πλειάδα νόμων, όπου φαίνεται πως αφαιρέσατε πάνω από το 50% των εισοδημάτων από τους συνταξιούχους και τους μισθωτούς, και έτσι  οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι και η Μεσαία Τάξη έφτασε στα όρια της Φτώχειας με ποικίλες συνέπειες. 

Αυτοί οι νόμοι, βέβαια, κατάφεραν και κάτι θετικό: Έσωσαν την Χώρα από την ολοκληρωτική πτώχευση. Κατά συνέπεια έχουμε ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που δεν επιδέχεται άλλη ερμηνεία  παρά αυτή του εσωτερικού δανεισμού του κράτους από τους πολίτες του. 

Αφενός στην επιστήμη της οικονομίας (εμείς δεν είμαστε ειδικοί), αφετέρου δε στην καθημερινή πραγματικότητα που βιώνουμε εδώ και δέκα χρόνια με μεγάλη σκληρότητα, (Βλέπε κόκκινα δάνεια , απειλή πρώτης κατοικίας και άλλα συναφή…!))    όταν κάποιος δανείζεται οφείλει και να επιστρέψει το δάνειο, όταν βέβαια έχει την πραγματική δυνατότητα να το κάνει. Στην προκειμένη περίπτωση όμως  αντί να συνέλθετε ως Σώμα και να αποφασίσετε με ποιόν τρόπο θα επιστρέψετε τα χρήματα του εσωτερικού δανεισμού, οδηγήσατε και οδηγείτε εκατομμύρια Έλληνες στα δικαστήρια. Και τώρα το θέμα το παραπέμψατε στο Ανώτατο Δικαστήριο να κρίνει την αντισυνταγματικότητα ή μη των νόμων περικοπής των μισθών και συντάξεων. Αν κριθούν όλοι αυτοί οι νόμοι εν όλω ή εν μέρει αντισυνταγματικοί δηλώνετε, δια του αρμοδίου Υπουργού, ότι θα επιστρέψετε τα «δανεισθέντα». Στην προκειμένη περίπτωση γι’ αυτούς τους  νόμους, που θα κριθούν αντισυνταγματικοί, όπως προβλέπει το σύνταγμα θα έπρεπε προληπτικά να διενεργηθεί έλεγχος από τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας . Στο σημείο αυτό υπάρχει η αντίφαση πως κάποιοι επιστήμονες, που σπούδασαν την επιστήμη της νομικής, όπως και οι δικαστικοί, γνωμάτευσαν στην Βουλή περί της συνταγματικότητας των νόμων αυτών και η Βουλή τους ψήφισε και ο λόγος, οφθαλμοφανής στον απλό πολίτη, είναι γιατί αυτό εξυπηρετούσε την πολιτική τους εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή. Διενεργήθηκε δηλαδή πολιτικός έλεγχος και εξυπηρετήθηκε μία πολιτική βούληση. Με άλλα λόγια ήταν μια πολιτική πράξη 

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,  στην Δημοκρατία οι πολιτικές πράξεις δεν πηγαίνουν στα δικαστήρια, τις δικάζει δια της κάλπης ο λαός. Και ο λαός σας δίκασε όλους. Το δάνειο  όμως παραμένει ανεξόφλητο. Εσείς γι’ αυτές τις πολιτικές πράξεις του Ασφαλιστικού, που αν τις δώσεις σ’ ένα πρωτοετή φοιτητή της Νομικής θα σημειώσει ότι είναι αντισυνταγματικές, τις οδεύσατε στα δικαστήρια αποποιούμενοι την ευθύνη της πολιτικής πράξης χωρίς να   υψώνετε πολιτικά το ανάστημά σας. ΟΧΙ κυρίες και κύριοι της Πλατείας Συντάγματος, αυτές τις πράξεις οφείλετε να τις επαναξιολογήσετε στην Βουλή των Ελλήνων και με μία μεγάλη πλειοψηφία να αποφασίσετε, αφού   υπολογίσετε το ύψος του δάνειου που πήρατε από τους πολίτες, να το επιστρέψετε, όταν το Κράτος θα έχει αυτή την δυνατότητα. 

Τέτοια πολιτική πράξη έγινε πριν το 2009 επί Κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή (το  υπενθυμίζουμε και το αναφέρουμε ως νομολογία πολιτικής).

Όλα τα παραπάνω, που σημειώνουμε, είναι γνωστά σε όλους τους πολιτικούς και πολίτες αυτής της Χώρας.

Στην προσπάθεια που κάνουμε με την παρούσα επιστολή μας, ως σχολιασμό στην διαβούλευση για το ασφαλιστικό, μεταξύ των άλλων, θέλουμε να σας πληροφορήσουμε και να σας καταθέσουμε δύο (συνημμένες) επιστολές : 

Τη μία την οποία δημοσιεύσαμε  στις 1-5-2001 (συνημμένο 1) και προβλέψαμε με μαθηματική ακρίβεια πως ο τρόπος που διαχειριζόμασταν τότε την οικονομία και το Ασφαλιστικό θα μας οδηγούσε σε οικονομικοκοινωνική κρίση τα επόμενα χρόνια και σήμερα την τοποθετήσαμε με μία πλειάδα άλλων εργασιών μας στην ιστοσελίδα μας : «

thomasgkatzoflias.wordpress.com Η Πολιτεία της Ουτοπίας»

και συγκεκριμένα στην εργασία μας Νο 1γ : «ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ, ΣΥΓΚΛΙΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και Ε.Ε. ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

:Α. Εργονομίας, εργατικά ατυχήματα, επαγγελματικές ασθένειες στους χώρους δουλειάς ιδιαίτερα στα εργοστάσια, εργοτάξια, ΟΡΥΧΕΙΑ.

Β. Κοινωνική ασφάλιση εργαζομένων και συνταξιούχων.

Γ. Πρόβλεψη της Κοινωνικής και Δημοσιονομικής κρίσης πριν 17 χρόνια» (17-12-2017).

Και την άλλη επιστολή μας (συνημμένο 2), όπου σημειώνουμε περιληπτικά την ιστορία του ασφαλιστικού στην Χώρα μας και το συγκρίνουμε με τα ασφαλιστικά άλλων Χωρών της Ευρώπης. Και αυτό το κάνουμε, γιατί πιστεύουμε πως μόνο όποιος γνωρίζει την ιστορία και τη διαχρονική εξέλιξη ενός θέματος μπορεί να αποφασίσει και να ψηφίσει σωστά. 

Πρόταση και ευχή μας είναι  για τους παραπάνω καίριους τομείς που αναφέρουμε στην παρούσα επιστολή μας να σεβαστείτε διαχρονικά τις αρχές στις οποίες αναφέρονται όλοι οι ασφαλιστικοί νόμοι και που σήμερα τους ακούμε ως αντιγραφή ενός  πολιτικού συστήματος που τους κατακρεούργησε και μαζί τους την κοινωνία των πολιτών και δεν τους σεβάστηκε ( το ασφαλιστικό σύστημα διέπεται από τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της αναδιανομής, της υποχρεωτικότητας, της ανταποδοτικότητας, της ενότητας, της επάρκειας και της βιωσιμότητας του συστήματος)  και να θυμάστε ότι έχετε πλήρη εγγυητική υποχρέωση για το σύνολο των ασφαλιστικών παροχών χωρίς δικαίωμα στην πολιτική διαχείριση των ασφαλιστικών εσόδων των ταμείων παρά μόνον για τα ασφαλιστικά δικαιώματα των πολιτών 

Ως εκ τούτου οφείλετε να μην πειραματίζεστε,  στη βάση της εκάστοτε πολιτικής ευαρεσκείας σας, για πολιτικό όφελος. Αυτό το δικαίωμα δεν σας το έδωσε ποτέ ο Ελληνικός λαός.

                                                                          ΚΟΖΑΝΗ 17-2-2020

Γκατζόφλιας Θωμας Προύσης 10 Κοζάνη τηλ 6944554975

Χατζάρα Φωτεινή Καστοριάς 14 Κοζάνη τηλ.6942401180

 

Συνημμένο  1 : Δημοσιεύτηκε ΤΡΙΤΗ 1-5- 2001… ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: Από μια άλλη άποψη. Μαύρες τρύπες στον «πλεονασματικό» Κρατικό προϋπολογισμό (Πώς δημιουργείται σιγά -σιγά αλλά σταθερά η δημοσιονομική κρίση ?)

  1. Με τις καθυστερήσεις επιστροφής πόρων στο κοινοτικά ταμεία, λόγω αδικαιολογήτων επιδοτήσεων και ατασθαλιών . Σήμερα μετρούνται σε εκατοντάδες δισ και η καθυστέρηση καταβολής κι επιστροφής δεν είναι άτοκη.
  2. Με τις κρυμμένες δανειακές υποχρεώσεις του κράτους των προηγούμενων ετών δεν μπορούν πλέον να περάσουν στους κρατικούς προϋπολογισμούς ως συναλλαγματικές διαφορές ,διότι πλέον εξαφανίσθηκε ο συναλλαγματικός κίνδυνος εξαιτίας του ευρώ.

Επομένως για να ικανοποιηθούν τα ονομαστικά κριτήρια χρέους και ελλειμμάτων από τις μετακυλήσεις χρεών θα φέρουν άμεσα σε αδιέξοδο τις αρμόδιες αρχές του Κράτους και ειδικότερα το Γενικό Λογιστήριο.

  1. Με τις καθυστερήσεις εκκρεμών υποχρεώσεων για την στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων των ιδιωτικοποιημένων οργανισμών όπως πρόσφατα ο ΟΤΕ και η ΔΕΗ κ.α.
  2. Με τις καθυστερήσεις υπολογισμού του κόστους στήριξης των. αλλαγών του Ασφαλιστικού.(Τριμερή χρηματοδότηση κ.α.) Τα παραπάνω παραδείγματα μαζί με άλλες υποχρεώσεις (Έργα Ολυμπιακών Αγώνων, Εθνικό Κτηματολόγιο, φορολογικά ,πρωτογενείς πόροι κ.λπ..) και χρέη του κράτους θα δημιουργήσουν με μαθηματική ακρίβεια στην επόμενη τριετία-τετραετία σοβαρότατο δημοσιονομικό πρόβλημα ,το οποίο όταν έρθει η στιγμή και Δε θα μπορεί να λυθεί, δηλαδή να μην βρίσκονται χρήματα για να πληρωθούν τα χρέη και το εν δυνάμει έλλειμμα, τότε θα το ονομάσουμε ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. Η οποία υπολογίζεται ότι θα ανέλθει περίπου 4 τρις και είναι αδύνατο να καλυφθεί από το πλεόνασμα του Δημοσίου το οποίο λέγεται από τούς πιο αισιόδοξους ότι θα είναι μικρότερο του 2 % ετησίως του ΑΠΕ. Στην προκειμένη περίπτωση αυτή η υποχρέωση του δημοσιονομικού προβλήματος θα μπορούσε να ικανοποιηθεί εάν το πλεόνασμα πλησίαζε το 3%ο ετησίως του ΑΕΠ.

Το βάρος για την αντιμετώπιση αυτού του τεράστιου προβλήματος ,εκτός από τις περικοπές αμυντικών δαπανών φαίνεται ακόμη ότι θα το ρίξουν στις διάφορες τιτλοποιήσεις (ομολόγων) ακόμη και χρεών κρατικών ασφαλιστικών ταμείων όπως έγινε στην Ιταλία και το Βέλγιο ,διότι οι προσδοκίες για εξαγγελλόμενες ιδιωτικοποιήσεις έχουν περιοριστεί πλέον εξαιτίας της τεράστιας καθυστέρησης να αποδειχθεί η Κυβέρνηση την ιδεολογία της ανταγωνιστικότητας.

Τεράστιες ευθύνες θα έχουν στο άμεσο μέλλον τα όργανα της Δημοκρατίας (Κυβέρνηση, Αντιπολίτευση, Δημοσιογραφία, Συνδικαλισμός) για το προβλεπόμενο δημοσιονομικό πρόβλημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπισθεί με μεγάλη σοβαρότητα και χωρίς δημαγωγία , διότι διαφορετικά και με ακρίβεια θα καταλήξει σε ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ με ανεπανόρθωτες συνέπειες και θεωρώ ότι κανένας πολίτης αυτής της χώρας το εύχεται. Η πρώτη και σοβαρότερη κρίση των τελευταίων 1 0 ετών διαφαίνεται στις μεταρρυθμίσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση και χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση μετά από ένα χρόνο από τις Εθνικές Εκλογές για να καλύψει τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα όπως αναφέρω παραπάνω.

Στις 25-3-2000 πριν από τις Εθνικές Εκλογές δημοσίευσα συγκεκριμένο άρθρο για την κοινωνική ασφάλιση και κάνω έκκληση στην Δ/νση της εφημερίδας (Πτολεμαίος) να το αναδημοσιεύσει διότι θεωρείται επίκαιρο στην λαίλαπα που έρχεται για το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ.

 

ΓΚΑΤΖΟΦΛΙΑΣ ΘΩΜΑΣ                                            Κοζάνη 1-5-2001

 

Σημείωση σύνταξης:

Ευχαρίστως δημοσιεύουμε (στη διπλανή σελίδα) αυτούσιο το άρθρο του κ. Θωμά Γκατζόφλια, τόσο λόγω της επικαιρότητας που παρουσιάζει, όσο και για να ικανοποιήσουμε την επιθυμία του, δηλώνοντας παράλληλα προς όλους ότι η εφημερίδα μας αποτελεί το φιλόξενο βήμα προβολής απόψεων.

 

Συνημμένο 2 Δημοσιεύτηκε Τρίτη  25-3-2000 στα ΜΜΕ

ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ:

Κοινωνική ασφάλιση η προστασία όλων των εργαζομένων στην Ελλάδα και στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

 

Σύμφωνα με την συνθήκη της Ρώμης, οι κοινωνικές ασφαλίσεις στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες υλοποιούνται με δύο τρόπους:

 Με τον συντονισμό των εθνικών νομοθεσιών των κρατών μελών για τη ρύθμιση των κοινωνικοασφαλιστικών προβλημάτων από τη μετακίνηση των εργαζομένων στο εσωτερικό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και

 

 

Η δραστηριότητα των Κοινοτήτων στο πρώτο θέμα ήταν συνεχώς συντονιστική με αποτέλεσμα να διαμορφωθεί ένα μεγάλο περίπλοκο κοινοτικό κεκτημένο, το οποίο απορρέει βασικά από τους κοινοτικούς κανονισμούς 1408/71 και 574/72. Η δραστηριότητα των Κοινοτήτων στο δεύτερο θέμα είναι πολύ περιορισμένη μέχρι σήμερα και στηρίζεται σε ορισμένες οδηγίες (DIRECTIVES), οι οποίοι καθοδηγούν την διαμόρφωση και τροποποίηση των Εθνικών νομοθεσιών σε ειδικά θέματα όπως είναι:

 

Το 1990 όταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας βρήκε τεράστιο έλλειμμα στον οικονομικό απολογισμό της κοινωνικής ασφάλισης, ύψους 10%, επί του Α.Ε.Π. Αναγκάστηκε με μεγάλο πολιτικό κόστος, να θεσπίσει τουλάχιστον 19 ασφαλιστικούς νόμους στην τριετία 1990 – 1992 και έτσι με αυτό τον τρόπο έθιξε πολλά κεκτημένα δικαιώματα εργαζομένων και συνταξιούχων , δημιούργησε όμως πλεονεκτήματα στον απολογισμό της Κοινωνικής ασφάλισης μέχρι και σήμερα-και για το μέλλον, υπολογίζοντας μέσο όρο ετήσια έσοδα πάνω από 15% και υποδηλώνοντας έτσι μεγαλύτερη ευχέρεια των ταμείων στην καταβολή των συντάξεων και των παροχών. Διαβάζοντας με προσοχή τους παραπάνω νόμους και τους μετέπειτα, όπως και το μίνι   ασφαλιστικό από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διαπιστώνεις ότι εάν εφαρμοστούν πλήρως δημιουργούνται προϋποθέσεις επιβίωσης της κοινωνικής ασφάλισης, μακριά όμως από την «πονηρή» κηδεμονία του κράτους που επικαλείται το σύνταγμα, όπως το συμφέρει κάθε φορά και στην κακή διοίκηση – διαχείριση των Ταμείων, όπου η πλειοψηφία των Δ.Σ. των ασφαλιστικών ταμείων είναι διορισμένη από την εκάστοτε κυβέρνηση και τις περισσότερες φορές επικρατεί η απαξία, διότι ως κριτήριο διορισμού είναι η κομματική ταυτότητα.

Οι παραπάνω νόμοι σε περίληψη ορίζουν:

 

 

α) την αύξηση των προϋποθέσεων για έξοδο των εργαζομένων που ήταν έτοιμοι για συνταξιοδότηση.

β) την αύξηση των προϋποθέσεων γενικά των ορίων ηλικίας και του χρόνου ασφάλισης με αποτέλεσμα το συνταξιοδοτικό σύστημα στην Ελλάδα να μην επιδέχεται πλέον άλλες τροποποιήσεις ακόμα και για λόγους βιολογικούς των εργαζομένων

γ) την αισθητή οικονομική μείωση στον υπολογισμό των συντάξεων στους ασφαλισμένους της δεκαετίας του 1980 και μετά (Πεντηκοστά) δ) την μείωση των αυξήσεων των συνταξιούχων, διότι λαμβάνεται υπόψη σε απόλυτους αριθμούς 2% – 4% ο τιμάριθμος, με αποτέλεσμα να έχουμε κάθοδο του δείκτη και τάση εξομοίωσης των συντάξεων χωρίς να ληφθεί υπόψη η ανταποδοτικότητα των εισφορών σε κάθε Ταμείο Ασφάλισης, ε) την καθιέρωση ανωτάτων ορίων στις συντάξεις και το εφάπαξ στ) την πτώση της δαπάνης της φαρμακευτικής περίθαλψης εξαιτίας της συμμετοχής των ασφαλισμένων στο 25% στα φάρμακα, στην επιβολή λίστας φαρμάκων, στην κατάργηση του φόρου υπέρ ΕΟΦ και άλλα ζ) την σταθεροποίηση της νοσοκομειακής δαπάνης με εξαίρεση τις αυξήσεις που επέβαλε το κράτος στα νοσήλια των Νοσοκομείων 1999 κ.α.

 

 

Επίσης προσπάθησαν να υπονομεύσουν στη Σοφοκλέους τα ταμεία μέσα από ανενεργό Ν.Δ. 3679/99.

Υπολογίζεται ότι 1,5 τρις αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων βρίσκονται στο χρηματιστήριο και διέκοψαν από το 1998 την εξόφληση των υποχρεώσεων στην τριμερή χρηματοδότηση των νεοεισερχόμενων ασφαλισμένων από 1.1.1993 κ.α.

Μετά την παραπάνω σε συντομία ανάλυση της σημερινής κατάστασης στην κοινωνική ασφάλιση, η αυριανή κυβέρνηση κατά την άποψή μου έχει υποχρέωση να απεγκλωβίσει τα ασφαλιστικά ταμεία από τις προπολεμικές νοοτροπίες και να τα οδηγήσει σε χρηστή διοίκηση που τόσο ανάγκη έχουν.

Συγχρόνως θα πρέπει έμπρακτα και άμεσα η κάθε κυβέρνηση:

 

 

είναι εκ του πονηρού και για αυτό καλά θα κάνουν όλα τα υποψήφια κόμματα για την βουλή, να καταθέσουν αναλυτικά και τεκμηριωμένα πριν από τις εκλογές , ποιές είναι οι θέσεις τους για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων – συνταξιούχων της χώρας μας και ποιές «ενδεχόμενες δεσμεύσεις ή DERECTIVES από την Ε.Ε. μας έχουν επιβληθεί ή πρόκειται να επιβληθούν.

Για όσους δεν γνωρίζουν κάθε οδηγία της Ε.Ε. που ψηφίζεται από το Συμβούλιο ομόφωνα ισχύει αυτόματα σαν εσωτερικός νόμος σε όλα τα κράτη μέλη και δεν χρειάζεται επικύρωση από τα Εθνικά Κοινοβούλια (Άρθρο 191 της συνθήκης).

Οι θέσεις των κομμάτων με δηλώσεις αόριστες, όπως δεν θίγονται τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα (λες και είμαστε οπωρολαχανικά) ή θα το συζητήσουμε πρώτα με τους αρμόδιους φορείς και στο τέλος όταν γίνουν κυβέρνηση, αποφασίζει η πλειοψηφία της βουλής, δεν πρέπει να τις κάνουμε αποδεκτές, γιατί στο τέλος το μόνο που μας μένει είναι μια κυβέρνηση ανακόλουθη με τους εργαζόμενους και συνταξιούχους σε απεργίες, με δρόμους κλεισμένους και σημαντική μείωση του Α.Ε.Π.

Όλα τα κόμματα της βουλής γνωρίζουν πολύ καλά:

α) Τις οδηγίες, τις ρυθμίσεις (DIRECTIVES) της Ε.Ε.

β) Τους ασφαλιστικούς νόμους που ψήφισαν μέχρι σήμερα

γ) Τους ισολογισμούς των ασφαλιστικών ταμείων, διότι τους καταθέτουν κάθε χρόνο στη Βουλή σύμφωνα με το Νόμο 2084/92 άρθρο 85 δ) Τις αναλογιστικές μελέτες των ασφαλιστικών ταμείων οι οποίες καταρτίζονται κάθε πέντε χρόνια και τις καταθέτουν στη Βουλή σύμφωνα με το Νόμο 2084/92 άρθρο 71

ε) Τις αναλογιστικές μελέτες που έκανε και κάνει η χώρα μας και η Ευρωπαϊκή Ένωση για την κοινωνική ασφάλιση όλων των εργαζομένων και συνταξιούχων, στ) Τα στοιχεία και τους

πίνακες των υπηρεσιών των αρμοδίων μας Υπουργείων και οργάνων της Ε.Ε.

Επομένως εφ’ όσον θέλουν τα κόμματα να διεκδικήσουν έδρες στη βουλή ή την κυβέρνηση της χώρας, οφείλουν και έχουν όλα τα στοιχεία, να εξηγήσουν στον Ελληνικό λαό ποιά μορφή θα έχει η κοινωνική ασφάλιση μετά τις εθνικές εκλογές.

Ο τόπος δεν αντέχει άλλου τέτοιου είδους περιπέτειες και αποφάσεις στο «γόνατο» για την κοινωνική ασφάλιση ή προστασία, όπως άρχισε να την αποκαλούν επί των ημερών μας δείχνοντας ακόμη και εδώ την μεταλλαγή του όρου. Προτείνω σε όλους τους συναδέλφους να σταματήσουν να είναι παθητικοί δέκτες των πιθανών αλλαγών στην κοινωνική ασφάλιση, να επιβάλλουν στα κόμματα που πιστεύουν, να πάρουν όλα θέσεις προεκλογικά, ώστε με αυτό τον τρόπο να σταματήσουν και οι        αθρόες αψυχολόγητες και απρογραμμάτιστες αιτήσεις συνταξιοδοτήσεις από τους εργαζόμενους, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό δημιουργούν προβλήματα στους ίδιους, στις υπηρεσίες, στα ασφαλιστικά τους ταμεία και γενικά στο κοινωνικό σύνολο.

Η έλλειψη κοινωνικής συνοχής οδηγεί μόνο σε ακραίες καταστάσεις, καλά θα κάνουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να μελετήσουν τον καταστατικό χάρτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, ο οποίος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το 1946 ορίζει, ότι η ΕΙΡΗΝΗ μπορεί να διατηρηθεί στο κόσμο ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΒΑΣΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΓΗΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ.

 

ΓΚΑΤΖΟΦΛΙΑΣ ΘΩΜΑΣ:

– ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ Ν. ΚΟΖΑΝΗΣ

-ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ   ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΔΕΗ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

– ΔΙΕΤΕΛΕΣΕ ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΔΕΗ μ έδρα την Αθήνα.

–

                                                                                         Κοζάνη 25-3 -2000

Σημείωση: Οι παραπάνω εργασίες κατατέθηκαν στο Νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό και εγκρίθηκε αρμοδίως η δημοσίευση των εργασιών μας (βλέπε αλληλογραφία)

 

Exit mobile version