Μια από τις πολλές εκπλήξεις των πρόσφατων εκλογών ήταν η άνοδος του νεοεμφανισθέντος κόμματος «Νίκη», το οποίο ομολογώ ότι δεν ψήφισα. Το τι ψηφίζει κανείς είναι δικαίωμά του. Το να δέχεται όμως ένα κόμμα ανοίκειες επιθέσεις (κοινώς λάσπη) από συστημικά ΜΜΕ, επειδή και μόνον πρεσβεύει το Ευαγγέλιο, αυτό είναι άηθες και ενδεικτικό της μετάλλαξης της ελληνικής Παράδοσης αλλά και της ιδεολογικοπολιτικής ένδειας.
Οι λαοί και τα έθνη είναι μεγέθη δυναμικά και εξελισσόμενα. Δεν είμαστε ούτε αρχαίοι Έλληνες, ούτε Βυζαντινοί, ούτε Έλληνες της οθωμανοκρατίας, ούτε καν οι Έλληνες του 1940 και του 1974. Και αυτό ισχύει για όλους τους λαούς. Έχουμε ιστορική και πολιτιστική αναφορά στους προγόνους, μικρότερη ή μεγαλύτερη, αλλά οι σημερινοί Έλληνες είναι πλέον τελείως διαφορετικοί από κάθε άλλη γενιά Ελλήνων, εννοείται ιδεολογικο-πολιτισμικά. Εκτός όμως από την εξέλιξη ενός λαού, ισχύει και ένα δεύτερο και πλέον σημαντικό στοιχείο. Κάθε λαός στηρίζεται σε τρεις βασικούς πυλώνες: Νόμος, Έθος, Τέλος. «Νόμος» είναι το Σύνταγμα και οι νόμοι, η διοικητική οργάνωση του κράτους εν γένει. «Έθος» είναι ο πολιτισμός, είτε ως προσωπική ή λαϊκή τέχνη, είτε ως έθιμα ή ως συμπεριφορά και ήθος των πολιτών (πολιτισμός της καθημερινότητας), είτε ακόμη ως τρόπος που μαγειρεύουμε ή οδηγούμε. «Τέλος», με την αρχική αρχαιοελληνική σημασία, είναι ο σκοπός, το πού στοχεύει η κοινωνία συλλογικά, ο προορισμός της κοινωνίας.
Για παράδειγμα: Το Βυζάντιο στηριζόταν στον ρωμαϊκό Νόμο, το ελληνικό Έθος και το χριστιανικό Τέλος, όχι ξεκομμένα το ένα από το άλλο, αλλά αλληλοεπηρεαζόμενα και αλληλοπεριχωρούμενα. Έτσι, ο ελληνορωμαϊκός πολιτισμός εκχριστιανίστηκε, ενώ ο χριστιανισμός εξελληνίστηκε. Σκοπός τού βυζαντινού κράτους ήταν η ασφάλεια, η εξασφάλιση του άρτου αλλά και η πνευματική καλλιέργεια από χριστιανική άποψη. Σήμερα, οι δυτικές κοινωνίες έχουν χαθεί στην αναζήτηση νέων πυλώνων, ή μάλλον ακολουθούν τον Νόμο όπως τον ορίζουν κάποιοι τεχνοκράτες στα γραφεία και τις Κεντρικές Τράπεζες της Ευρώπης. Από τι εμφορείται ο νέος Νόμος και σε τι στοχεύει; Ποιο είναι το Έθος και το Τέλος του Νόμου, της οργάνωσης των δυτικών κρατών;
Νόμος, Έθος, Τέλος, καθορίζονται πλέον από τον homo economicus, ο οποίος επιβάλλει Νόμο που προάγει την οικονομία, ο πολιτισμός βασίζεται και προωθεί την οικονομία, ενώ ο προσωπικός και συλλογικός προορισμός κάθε κοινωνίας είναι και πάλι η οικονομία. Γι’ αυτό και η λέξη «ανάπτυξη» έχει γίνει καραμέλα. Το αποτέλεσμα είναι η καταστροφή και διαστροφή της φύσης, ο μεταλλαγμένος μετα-άνθρωπος, που αναμένει κάποιο Avatar να τον σώσει. Έτσι, η ελληνική Παράδοση εξοβελίζεται από τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, ενώ η Ευρώπη μεταλλάσσεται σταδιακά είτε σε μία άχρωμη χειραγωγήσιμη ανθρώπινη μάζα είτε σε μουσουλμανική Δύση. Η Αμερική ήδη έχει γίνει αχταρμάς!
Και τι βάλαμε στη θέση της Παράδοσής μας; Πολιτικά απολίτικα κόμματα, που κατέστρεψαν εθνικά, οικονομικά και κοινωνικά τη χώρα (ΝΔ, Πασοκ, Συριζα κ.λπ.), τα οποία και ξαναψηφίζουμε, αντί να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη, δήθεν ανθρωπιστικές ιδέες, δικαιωματισμούς παντός είδους, προπαγάνδα ΛΟΑΤΚΙ (βλ. τι λέγει ο αστροφυσικός της ΝΑΣΑ Μεσογαίας Νικόλαος: https://www.facebook.com/watch/?v=1120458945242631), ψηφιακή τεχνολογία, σε λίγο και ψηφιακό χρήμα στο κινητό (η Κεντρική Τράπεζα θα μπορεί να ελέγχει, να απαγορεύει ή επιτρέπει αγορές κάθε πολίτη), τεχνητή νοημοσύνη (Chatbot), με μια φράση, η woke κουλτούρα ως ιδεολογία της μετα-ανθρώπινης κοινωνίας. Στην ουσία, ο άνθρωπος αποφασίζει για όλα («Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος»), και για την υλική φύση, την οποία προσπαθεί να μεταλλάξει, αλλά ακόμη και την ίδια του την ανθρώπινη φύση, και σωματικά και ψυχικά. Η (υλική) φύση όμως ως γνωστόν εκδικείται, αλλά πόσο μάλλον η φύση του ανθρώπου, όταν ο ίδιος επεμβαίνει να τη μετα-στρέψει. Αυτό οδηγεί στη διαστροφή.
Και έρχεται ένα κόμμα από το πουθενά, η «Νίκη», που προχωρά με τον «Σταυρό στο χέρι», όπως τουλάχιστον δηλώνει, και αμέσως τα συστηματικά κόμματα και τα συστημικά ΜΜΕ εξακοντίζουν ιλύν: ακροδεξιοί, ψεκασμένοι, οπισθοδρομικοί, ομοφοβικοί, αλλά και κόμμα στημένο από τη ΝΔ ή με τις ευλογίες Αγιορειτών! Δεν συμφωνώ με όλα όσα πρεσβεύει η «Νίκη», ούτε ξέρω αν την ψηφίσω, πολλώ μάλλον δεν προτρέπω κανένα. Είναι βέβαιο ότι θα κάνουν το κόμμα φύλλο και φτερό, να βρουν κάτι επιλήψιμο. Μπορεί και να βρεθεί ή να κατασκευασθεί. Αλλού όμως είναι το ζήτημα: Η «Νίκη» λοιδορείται, επειδή πρεσβεύει το Ευαγγέλιο! Αν πρέσβευε το κοράνι ή τον Βούδα, όλοι οι «προοδευτικοί» θα επικαλούνταν το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου.
Μήπως λοιπόν ο Χριστός ήταν φασίστας; Μήπως το να εκφράζεις τη γνώμη σου βάσει του Ευαγγελίου, επίσης το να απορρίπτεις π.χ. τον γάμο των ΛΟΑΤΚΙ, όχι τους ΛΟΑΤΚΙ ως πρόσωπα, αφού όλα τα πρόσωπα είναι ιερά ως εικόνες θεού (έχω αδελφικούς φίλους ομοφυλόφιλους), ακόμη, το να στιγματίζεις το ξεπούλημα της ιστορίας της Μακεδονίας (σχεδόν από όλα τα κόμματα), το να κατακρίνεις για τη χρεοκοπία του κράτους τα συστημικά κόμματα (μαζί και ο Συριζα, πλην ΚΚΕ κ.ά.), είναι φασισμός; Τότε ο Χριστός είναι φασίστας!
Ο Χριστός βέβαια δεν ήταν φασίστας, ούτε τυχοδιώκτης, ούτε πουλούσε κηραλοιφές και φάρμακα για φαλάκρα, ούτε έγραφε επιστολές και βιβλία για Ελλοχίμ και Νεφελίμ! Ακόμη και ως άνθρωπο να τον δεχθεί κανείς, ο ίδιος σταυρώθηκε για τη διδασκαλία του, πρώτος αυτός ως αρχηγός. Οι φασίστες, οι τυχοδιώκτες και οι ισχυροί της γης δεν σταυρώνονται, αλλά εμπαίζουν, εκμεταλλεύονται και καταδυναστεύουν τους λαούς. Μήπως ξεχάσαμε την προσέγγιση της Χρυσής Αυγής από κάποια κόμματα του «δημοκρατικού τόξου»; Ποιος επέτρεψε στη Χ.Α. να είναι στη Βουλή, ενώ τα τεκμήρια βοούσαν; Ποιος κυβερνούσε με Προεδρικά Διατάγματα, χωρίς να ρωτά τη Βουλή; Ποιος δεν ρωτά τον λαό για σοβαρά ζητήματα, όπως η συμφωνία των Πρεσπών; Ποιος θα έσκιζε τα μνημόνια, αλλά το Όχι του λαού το έκανε Ναι; Ποιος ψήφισε τα μνημόνια, χωρίς καν να διαβάζει τι ψηφίζει και χωρίς να ρωτήσει τον λαό; Ποιος καθαίρεσε εκλεγμένο πρωθυπουργό και τοποθέτησε δοτό τραπεζίτη; Ποιος προβαίνει σε υποκλοπές; Ποιος ευθύνεται για τα 400 δις χρέος; Να μην αναφέρω τις πυρκαγιές, το Μάτι, τη Μάνδρα, τα Τέμπη. Τα σκάνδαλα όλων των τελευταίων κυβερνήσεων δεν έχουν τελειωμό. Αυτά όλα είναι Δημοκρατία! Όποιος όμως μιλάει για Ευαγγέλιο και αγνό πατριωτισμό είναι φασίστας!
Δεν παριστάνω ούτε τον ευσεβή ούτε τον πατριώτη. Αντιθέτως, ομολογώ έχω διαπράξει πολλά επώδυνα λάθη στη ζωή μου, και έβλαψα ανθρώπους και άσχημα, και ζητώ ταπεινά συγγνώμη από όσους πίκρανα. Ο άνθρωπος της εκκλησίας δεν είναι άγιος. Ξέρει τα χάλια του, μετανοεί και προσπαθεί, χωρίς να κατακρίνει, να ακολουθήσει τον πνευματικό δρόμο του Ευαγγελίου. Όταν όμως τίθεται ζήτημα εκλογής αντιπροσώπων, έχει κάθε δημοκρατικό δικαίωμα να προβάλλει ως κριτήριο και το Ευαγγέλιο. Αλλά το να λοιδορείται αισχρά για τις ιδέες του ως φασίστας, αυτό είναι όντως φασισμός του πολιτικού συστήματος. Ο φασισμός δεν είναι μόνον ιδεολογία, αλλά κυρίως συμπεριφορά. Εξάλλου, άνθρωποι της εκκλησίας υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, και στον Σύριζα και στο ΚΚΕ. Τότε βέβαια δεν ενοχλούν, καθώς φέρνουν ψηφαλάκια.
Μη γελιόμαστε, οι ιδεολογίες έχουν καταρρεύσει. Μετά τον κομουνισμό, πλέον και ο καπιταλισμός, που τρώγει τις σάρκες του (παραπέμπω και στο βιβλίο του Γ. Καραμπελιά, Υπέρβαση, Πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς). Το σημερινό σύστημα είναι η τραπεζοκρατία, που ελέγχει ασύλληπτα ποσά (τρισεκατομμύρια). Το «Κεντροδεξιά ή Κεντροαριστερά» είναι ψευδοδίλημμα. Το ερώτημα είναι: «Επανάσταση ή με το σύστημα»; Αλλά και τι είδους Επανάσταση; Ακόμη και η ριζοσπαστική Αριστερά, ο Σύριζα, πήγε με το σύστημα. Μόνον το ΚΚΕ (από τα κόμματα της Βουλής) έχει διαχρονικά αντισυστημική ιδεολογία, έστω ουτοπική και ιστορικά καταστροφική.
Σοβαρή επιφύλαξη για το κόμμα της «Νίκης» μπορεί να προέρχεται μόνον από τον χώρο της θεολογίας. Το ερώτημα που τέθηκε από τα πρώτα χρόνια της επικράτησης του Χριστιανισμού επί Μ. Κωνσταντίνου και μας ταλανίζει ακόμη και σήμερα ήταν η σχέση της εκκλησίας με την πολιτική. Δεν ανοίγω το θέμα. Απλώς διερωτώμαι: Μήπως η «Νίκη» ως κόμμα (από το κόπτω) διαχωρίζεται και αποκόπτεται από το όλον της κοινωνίας, επικαλούμενη το Ευαγγέλιο; Μήπως ένας χριστιανός πρέπει να είναι μέσα στην κοινωνία μαζί με όλους (όπως θεσπέσια αναφέρει η Προς Διόγνητον επιστολή) και να δείχνει το παράδειγμά του, χωρίς να συμμετέχει σε κάποιο κόμμα; Γι’ αυτό και οι ιερείς δεν πρέπει ποτέ να εκδηλώνουν προτίμηση κόμματος, ούτε βέβαια η ιεραρχία της Εκκλησίας.
Τολμώ να απαντήσω: Σε άλλες εποχές ίσως έτσι θα ήταν πρέπον. Σήμερα όμως, όταν το Ευαγγέλιο, στην καλύτερη περίπτωση, θεωρείται αναχρονιστικό, πρέπει όσοι νιώθουν άνθρωποι της εκκλησίας να ασκήσουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι βάσει της πίστης τους. Όπως δηλαδή κάθε κόμμα, είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, θέλει να επηρεάσει τις τύχες της κοινωνίας μας θεσμικά, έτσι δικαιούται κάθε δημοκρατική συλλογικότητα να δηλώνει το «παρών» (είμαι κι εγώ εδώ!) και να επηρεάζει βάσει των ψήφων την πολιτική της χώρας. Όχι όμως ως χριστιανικό-θρησκευτικό κόμμα, αλλά ως κίνηση πολιτών που εμφορούνται από χριστιανικές αξίες. Αλλά το να ασκείται κίτρινη προπαγάνδα κατά ανθρώπων που θέλουν να εκφράσουν δημοκρατικά το πιστεύω τους, ακόμη και των Οικολόγων του Βεργή με τη μία ψήφο, είναι φασισμός. Εκτός αν ο Χριστός ήταν φασίστας. Μάλλον όμως κάποιοι «συστημικοί» θορυβήθηκαν και ξαμόλησαν τους παρατρεχάμενούς τους.