giapraki.com

Έχασε την ευκαιρία ο κ. Μητσοτάκης;

Ο πρωθυπουργός είχε μια μοναδική ευκαιρία απευθυνόμενος στο Κογκρέσο. Μίλησε για δημοκρατία, ισονομία, αυτοδιάθεση, σωφροσύνη, κοινές αξίες στον δυτικό κόσμο. Κατάφερε όμως να δείξει ότι στον δυτικό κόσμο υπάρχει ένας Δούρειος Ίππος; Κατανόησαν οι αμερικανοί ότι η Τουρκία που δεν χάνει ευκαιρία να υπονομεύει, να παρανομεί, να επιβουλεύεται;

Δεν έγιναν πρόσφυγες μετά το τέλος του Α’ ΠΠ αλλά μετά τη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ από τους Τούρκους. Παραβλέπει να τονίσει τη γενοκτονία την παραμονή της επετείου της. Θα υπήρχε μεγαλύτερη τιμή στη μνήμη των σφαγέντων; Έχασε, λοιπόν, τεράστια ευκαιρία να ζητήσει την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου όπως ακριβώς έγινε με αυτή των Αρμενίων. Επίσης θα μπορούσε να αναφέρει και τη δεύτερη ΔΙΩΞΗ – ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ 200.000 Ποντίων από τους ρώσους προς τη Σιβηρία το 1935-36.

Το ίδιο ισχύει για όλες τις άλλες περιφερειακές διαφορές.»

Η πτωτική περιδίνηση συνεχίζεται. Κάθε φορά που η Τουρκία προβάλει μια καινούργια απαίτηση (που δεν εδράζεται πουθενά παρά μόνο στην επιθετική και απαράδεκτη διεκδίκησή της) η Ελλάδα μπαίνει στον διάλογο – έστω και σε επίπεδο παράλληλων αναφορών – για μια απαράδεκτη αξίωση. Θα μπορούσε να αναφέρει ότι δεν συζητάμε παράνομες και επίβουλες αξιώσεις.  Δυστυχώς δεν έγινε καμιά αναφορά στα Βαρώσια που αποτελεί προσβλητική πράξη ακόμη και προς τον ΟΗΕ. Επίσης δεν έγινε καμία αναφορά στο ευρωπαϊκό δίκαιο και κεκτημένο σύμφωνα με το οποίο διασφαλίζεται πλήρως η ενιαία κρατική οντότητα της Κύπρου.

Το ίδιο τραγικό λάθος επανέλαβε και στην αμέσως επόμενη πρόταση χρησιμοποιώντας πληθυντικό. Η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει καμία άλλη διαφορά παρά μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ. Την ανακήρυξη της ΑΟΖ θα έπρεπε να την κάνουμε ήδη (είναι αναφαίρετο μονομερές δικαίωμά μας) και να δηλώσουμε στον ΟΗΕ σύνορα με την Κύπρο, εν όψη της οριοθέτησης (η οποία απαιτεί διαπραγμάτευση, οπότε πρέπει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις). Αν οριστεί η ΑΟΖ δια της UNCLOS III  καλύπτεται η υφαλοκρηπίδα. Ας όψονται οι ΕΛΙΑΜΕΠάδες και όσοι αποδέχονται την καταστροφική πολιτική του κατευνασμού του γκρίζου λύκου. Τον Θουκυδίδη – τον οποίο επικαλέστηκε – τώρα τον ξέχασε.

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ και ΚΥΠΡΟΣ θα έπρεπε να αποτελούν τις αιχμές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. 

Όχι μόνο πάνω από τα Ελληνικά νησιά κύριε Μητσοτάκη, αλλά και από τα χωρικά ύδατα για τα οποία δεν κάνατε αναφορά για 12 μίλια ως οφείλετε να πράξετε σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ως αναφαίρετο δικαίωμα κάθε κράτους. Την ώρα που θα χειροκροτούσαν για άλλη μια φορά την αναφορά σας στο διεθνές δίκαιο, το Κογκρέσο θα το αποδεχόταν σαφώς τα 12 μίλια.

Δεν έγινε αναφορά στη χρήση του αμυντικού υλικού το οποίο γίνεται άκρως επιθετικό στα χέρια του δύστροπου γείτονα. Και εδώ θα έπρεπε να γίνει σαφής αναφορά στις παραβιάσεις σε ουρανό και θάλασσα από «φίλη – σύμμαχο» χώρα και στα εκατοντάδες αποβατικά πλοία στα παράλια του Αιγαίου. 

Όσα ειπώθηκαν ισχύουν και για τον Πορτοσάλτε, τον Πρετεντέρη, τον Οικονόμου, τον Αυτιά και τ’ άλλα παιδιά που δεν κρατάνε πλέον ούτε τα προσχήματα; Είμαστε ή όχι πίσω και από την Αλβανία στην ελευθεροτυπία; «Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν» δηλαδή, επιτρέπεται στους Κλαζομενίους να ασχημονούν, εφόσον ήταν περιώνυμοι, για τον υβριστικό χαρακτήρα τους. Κάνει κάτι η ελληνική πολιτεία γι’αυτό, το οποίο απειλεί τη δημοκρατία;

Αν ο κ. Μητσοτάκης έχασε την ευκαιρία ή έβαλε γκολ (achieved the goal: πέτυχε το στόχο λένε οι Αμερικανοί) θα το δείξει ο χρόνος. Μακάρι να δικαιωθεί. Τα δεδομένα όμως δεν δείχνουν ευοίωνα. Οι τούρκοι το χαβά τους και οι Αμερικάνοι το παίζουν …αμερικανάκια.

 Γκουντιός Γιάννης

Exit mobile version