Προς συναίνεση; Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Σε πρόσφατη αντιπαράθεση στη Βουλή χαμηλού επιπέδου, ως συνήθως, μεταξύ αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρωθυπουργού για τα συμβάντα έκτροπα στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ ο λόγος οδηγήθηκε και στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια για την αποτροπή εκποίησης της ιστορικής μας κληρονομιάς της σχετιζόμενης με τη Μακεδονία. Ο τότε πρωθυπουργός, υπερήφανος για το υπαγορευμένο έξωθεν «κατόρθωμά» του, είχε ενημερώσει ιθύνοντες, που είχαν δείξει μεγάλο ενδιαφέρον να ηττηθεί η χώρα μας, ότι στα συλλαλητήρια μετείχε μικρός αριθμός ακραίων στοιχείων. Τί και αν ακόμη και το πρακτορείο Ρόυτερς μετέδωσε διαφορετικά την είδηση ως προς τον όγκο των συμμετασχόντων. Το ψεύδος είναι το κυριότερο εργαλείο πολιτικής επικράτησης. Πολλοί έχουν ζηλέψει τον υπουργό προπαγάνδας του Χίτλερ. 

Εν όψει του πρώτου μεγαλειώδους συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης, η ευρισκόμενη τότε στην αντιπολίτευση κυβερνώσα σήμερα παράταξη τηρούσε σιγήν ιχθύος μέχρι την παραμονή, ίσως μάλιστα και να είχε ειδοποιήσει τα στελέχη της να μη παρευρεθούν! Το βράδυ όμως της Κυριακής έσπευσε να δρέψει πολιτικά κέρδη υπερτονίζοντας ότι ο λαός εκφράστηκε κατά τρόπο εντυπωσιακό με την κοσμοπλημμύρα περί τον λευκό πύργο της Θεσσαλονίκης!

Τώρα στην αντιπαράθεση, ο πρωθυπουργός πιεζόμενος (;) παραδέχθηκε ότι ακραία στοιχεία συμμετείχαν στα συλλαλητήρια. Ότι συμμετείχαν οπαδοί εμφορούμενοι από ολοκληρωτική ιδεολογία, είναι αναμφισβήτητο. Σε πολλά συλλαλητήρια σε επαρχιακές πόλεις αμαύρωσαν την όλη εικόνα με τα συνθήματά τους, τα διαφορετικά από εκείνα των συντονιστικών επιτροπών. Οι οργανωτές των συλλαλητηρίων δεν είχαν ομάδες περιφρούρησης ούτε και εξέταζαν ταυτότητες, μέτρα που αρχίζουν να εφαρμόζουν οι υπέρμαχοι της «δημοκρατίας των τραπεζιτών». Να θυμηθούμε τη συμπεριφορά των «πραιτοριανών»  στην περιοχή γύρω από τον χώρο της ΔΕΘ και την μεγάλη «προσφορά» καπνογόνων! 

Η μεγάλη πλειοψηφία των συμμετασχόντων στα συλλαλητήρια ήταν αναμφισβήτητα οπαδοί της σημερινής κυβέρνησης. Μάλιστα στα συλλαλητήρια της Αθήνας παρόντες ήταν και στελέχη του κυβερνώντος σήμερα κόμματος, μάλιστα και η σύζυγος του πρωθυπουργού. Το ουσιώδες λοιπόν είναι αν ήταν λίγα ή πολλά τα ακραία, κατά τους εκφραζόμενους με όρους «πολιτικά ορθούς», στοιχεία.   

Καθώς συμμετείχα σε όλα τα συλλαλητήρια είμαι σε θέση να καταθέσω ότι στο πρώτο μεγαλειώδες της Θεσσαλονίκης οι εκπρόσωποι της «Χρυσής αυγής» αποχώρησαν προ του τέλους, υπό την παγερή αδιαφορία των συγκεντρωμένων, καθώς οι οργανωτές, δεν τους πρόσφεραν την ευκαιρία να επωφεληθούν στο ελάχιστο. Στην Αθήνα, οπότε συνέβησαν τα έκτροπα μπροστά στο κτίριο της Βουλής και στα οποία μετείχαν όχι μόνον οπαδοί του ολοκληρωτισμού, αλλά και οι πολύ χρήσιμοι στη σύστημα εξουσίας «αντιεξουσιαστές», η τότε κυβέρνηση μας «χόρτασε» με καπνογόνα! Πρόσφερε καπνογόνα ακόμη και στα μικρά παιδιά, που προσήλθαν κρατώντας τη γαλανόλευκη. 

Κάποιοι, για να δημιουργήσουν εντυπώσεις διέδωσαν ότι ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε συλλήβδην όλους τους συμμετασχόντες ακραία στοιχεία. Μάλιστα έσπευσαν να τονίσουν ότι συντάσσεται με τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ! Ασκώντας φθηνή πολιτική προς άγρα πατριωτών δεν αποτολμούν να προβάλουν την αλήθεια. Δεν υπήρξε καμμιά γραμμή ΣΥΡΙΖΑ. Εντολές εκτέλεσαν οι τότε κυβερνώντες, όπως εκτελούν και οι σήμερα. Εντολές του διεθνούς συστήματος εξουσίας, το οποίο ως όργανα χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους οργανισμούς οι οποίοι, δια των κυβερνήσεών μας, έφεραν τη χώρα μας στο σημερινό της κατάντημα. Αντί λοιπόν να αναμετρηθούν με τους δημίους μας καταφέρονται κατά των εγχωρίων υπηρετών τους. Λησμόνησαν άραγε τα εγκώμια που ο αμερικανικός παράγων έπλεξε στην κυβέρνηση της πρώτης φοράς «Αριστεράς»; Συνιστά ανεδαφικότητα η υποστήριξη ότι κοινή είναι η πολιτική των κυβερνήσεών μας, παρά τη ρητορική περί του «ιδεολογικού χάσματος» που τις χωρίζει; Οι κατά καιρούς δηλώσεις και τοποθετήσεις στενού συγγενικού του προσώπου συνιστούν και την αληθινή φωνή του νυν πρωθυπουργού.

Η παρακμή, που μας ταλανίζει ως λαό, είναι βαθύτατη. Η μη συντριβή του κόμματος που υπέγραψε τη συμφωνία των Πρεσπών μαρτυρά ότι σημαντικό ποσοστό την επικρότησε! Σ’ αυτό έρχεται να προστεθεί ένα εξ ίσου σημαντικό ποσοστό, το οποίο συμμετείχε στις διαδηλώσεις έχοντας ως πρώτιστο πόθο όχι την υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας, αλλά την κυβερνητική μεταβολή και την επικράτηση της δικής του ομάδας (όχι ποδοσφαιρικής). Απόδειξη τρανή η τήρηση σιωπής ιχθύος από τότε που συνέβη αυτή η μεταβολή, παρά τις παλινωδίες της νυν κυβέρνησης, η οποία ασφαλώς και δεν ήταν αναμενόμενο να πράξει κάτι διαφορετικό απ’ ότι πράττει. Η πρώτη φορά «Αριστερά» κυβέρνηση ανέλαβε ρόλο παρόμοιο προς εκείνο της χούντας. Η χούντα ετοίμασε το έδαφος για την εισβολή στην Κύπρο, η «Αριστερά» εκποίησε τη Μακεδονία, κατ’ εντολή των «φίλων», «συμμάχων» και «εταίρων»! Δεν υπάρχει λοιπόν γραμμή ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια η παράταξη αυτή δεν εξαπάτησε τον ελληνικό λαό ως προς την πολιτική της στα θέματα εκκλησιαστικά και εθνικά. Οι θέσεις της υπήρξαν και παραμένουν σαφείς.  Στα οικονομικά τον διέψευσε, όπως ήταν αναμενόμενο. Μετά τη συμφορά το σύστημα επαναφέρει στην εξουσία «καθαρόαιμο»  αστικό κόμμα, το οποίο αποδέχεται τα «τετελεσμένα»!

Το λεγόμενο «δημοκρατικό τόξο» ευτελίζει την πολιτική με τη φθηνή αντιπαράθεση στη Βουλή και συνασπίζεται μόνο για να πλήξει τον «κοινό εχθρό», την παράταξη του αρρωστημένου ολοκληρωτισμού, η οποία αυτοπροβάλλεται ως η μόνη που υπερασπίζεται πατρίδα και πίστη. Και αυτά με περισσή υποκρισία! Και οι πολιτικά αφελείς παρασύρονται λησμονώντας τα όσα τραγικά συνέβησαν κυρίως στην ήπειρό μας κατά τον 20ο αιώνα!  Και προσφέρουν άλλοθι στους εκποιητές της πατρίδας μας!

Πρόσφατα στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι ανήκοντες στην ομάδα των οπαδών του ολοκληρωτισμού κατέθεσαν πρόταση καταδίκης των σφαγών χριστιανών παγκοσμίως και ειδικά καταδίκη της Τουρκίας, για τα συμβάντα στη Συρία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Βέβαια και αυτοί δεν δείχνουν τον κύριο ένοχο, που κρύβεται πίσω από την Τουρκία, το διεθνές σύστημα εξουσίας. Οι Έλληνες ευρωβουλευτές, πλην τριών, καταψήφισαν την πρόταση, «ίνα μη μιανθώσι»! Βέβαια δεν θα ανέμενε κάποιος να υποστηρίξουν την πρόταση οι πάσης μορφής αριστεροί και «αριστεροί». Τους χριστιανούς που διώκονται δεν υπερασπίζονται καν οι ηγέτες των χριστιανικών θρησκευτικών ομάδων. Άλλωστε πόσοι χριστιανοί υπερασπίστηκαν στο παρελθόν κομμουνιστές που διώχθηκαν λόγω της ιδεολογίας τους και μόνο; Οι άλλοι όμως που κόπτονται για την προάσπιση των ιερών και των οσίων μας; Αλλά αυτοί κινούνται πλέον με τη βεβαιότητα ότι η έντονη εξασθένηση του θρησκευτικού συναισθήματος στο λαό μας, δεν επιφέρει και πολιτικό κόστος για τη στάση αυτή, την « πολιτικά ορθή». 

Δεν απομένει παρά να δούμε στα πλαίσια της προσπάθειας για τη «σωτηρία» της πατρίδας μας οικουμενική κυβέρνηση με σύμπραξη όλων των ομάδων (όχι ποδοσφαιρικών) που αγωνίστηκαν με πάθος μέχρι τώρα, να κρατούν διχασμένο τον λαό μας στο όνομα των ιδεολογικών διαφορών.

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.