«Πανεπιστημιακό Άσυλο: Χώρος διακίνησης ιδεών ή ανομίας;» του Βασίλη Λιάνα**

     Δυστυχώς, όμως, τα τελευταία χρόνια η εγκληματικότητα στους χώρους των πανεπιστημίων αυξήθηκε ραγδαία, μετατρέποντάς τους από χώρους ελεύθερης σκέψης και μόρφωσης σε ορμητήρια βίας, ανομίας και φόβου. Κατά συνέπεια αποτελούν το πιο κατάλληλο έδαφος για να δραστηριοποιούνται οι «μπαχαλάκηδες» και όσοι παραβιάζουν τους νόμους. Όλο αυτό το διάστημα αρκετοί συμφοιτητές μας έγιναν, αλλά και γίνονται καθημερινά, μάρτυρες μιας σειράς παραβατικών πράξεων, όπως η πώληση λαθραίων τσιγάρων, ενδυμάτων και υποδημάτων, η διακίνηση ναρκωτικών, οι βιαιοπραγίες ,οι εμπρησμοί και η καταστροφή δημόσιας περιουσίας. Άμεση συνέπεια των παραπάνω είναι να παρακωλύεται το δικαίωμα φοίτησης αλλά και να τίθεται σε κίνδυνο η σωματική ακεραιότητα των φοιτητών.

    Σε ένα ευνομούμενο δημοκρατικό κράτος δεν είναι δυνατόν η πολιτεία να ανέχεται τέτοιου είδους βιαιότητες , αυθαιρεσίες και απειλές, που εκτοξεύονται ανενόχλητα από φοιτητές χειραγωγημένους, ασφαλώς, και από εξω-πανεπιστημιακούς.

    Η κυβέρνηση άλλαξε. Ήταν προεκλογική δέσμευση της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ πως η πρώτη διάταξη που «θα περάσει» στα θέματα παιδείας είναι και η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Οφείλει να εξασφαλίσει, λοιπόν, στα ανώτατα ιδρύματα το καλύτερο ακαδημαϊκό περιβάλλον, εφαρμόζοντας ό,τι ακριβώς ισχύει και στους δημόσιους χώρους. Οι αρχές, δηλαδή, θα επεμβαίνουν αυτεπαγγέλτως σε κάθε αξιόποινη πράξη που διαπράττεται εντός των ιδρυμάτων.

   Ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει να καταργήσει το «άσυλο της παρανομίας» και είμαι βέβαιος πως θα το κάνει πράξη, ώστε να επιστρέψουν τα πανεπιστήμια στους φοιτητές , στους καθηγητές και στο διοικητικό προσωπικό, εκεί δηλαδή που πραγματικά ανήκουν.