Ο Οκτώβρης μήνας απορεί – Γράφει η Γιάννα Γκουτζιαμάνη

Ο Οκτώβρης δροσερός, στιβαρός και απαιτητικός ήρθε στην ώρα του όπως κάθε χρόνο. Παρέλαβε από το Σεπτέμβριο αυτό που του παρέδωσε και κατέθεσε αμέσως το δικό του, που είναι: προετοιμασία, οργάνωση και προγραμματισμός στο δια ταύτα. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τον ερχομό του κρύου Νοέμβρη, του προπομπού του χειμώνα, με τις δυσκολίες και τις παγωμένες χάρες του.

Και τι του παρέδωσε ο Σεπτέμβρης; Ο Οκτώβρης βλέπει μπροστά του έναν τεράστιο πίνακα με χρώματα φθινοπωρινά, αλλά του λείπει αυτή η ατμόσφαιρα της γλυκειάς φθινοπωρινής μελαγχολίας, που ηρεμεί.

Παρατηρεί προσεκτικά και απορεί. Την εικόνα διατρέχει μια ένταση, που κατά διαστήματα γίνεται κύματα, που στο διάβα τους δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. Πυρκαγιές με πύρινες γλώσσες έκαναν στάχτη τους πνεύμονες της χώρας. Οι κυβερνώντες σφύριξαν αδιάφορα. Ο κόσμος έτρεξε αλαφιασμένος, φοβήθηκε και αναζητά τους σωτήρες του έθνους. Δεν είναι εύκολο να τους δει από κοντά, 40 πάνοπλοι φρουροί τους απωθούν. Εκείνοι, εκεί. Γονατιστοί παρακαλούν και τους εκλέγουν πάλι, για να τους μαστιγώσουν, όπως μόνο αυτοί ξέρουν.

Ο Δίας οργίστηκε με την ανοησία των ανθρώπων. Πήρε ανάποδες και άρχισε να πετάει αμέτρητους κεραυνούς. Άνοιξε τους κρουνούς του ουρανού και έριξε τόσο νερό, που δεν το βάζει ο νους. Πνίγηκε όλος ο θεσσαλικός κάμπος. Ο κοσμάκης ανάστατος αναζητά και πάλι τους εθνοσωτήρες. Αντί γι αυτούς ορθώθηκε μπροστά τους ένα ανθρωποειδές, από αυτά που γεννά η Λερναία Ύδρα και τους μαστίγωσε για πολλοστή φορά, όπως του ταίριαζε, με την παντοδυναμία της παντοκρατορίας του Ενός. Εκείνοι το δέχτηκαν σκυφτοί και τον χειροκρότησαν και πάλι.

Όλα μέσα στον πίνακα είναι εκτός ελέγχου. Ανάστατος κόσμος, φοβισμένος οργισμένος, ψάχνει να βρει μια λύση, να μπουν τα πράγματα στη θέση τους, να τιμωρηθούν αυτοί που φταίνε. 

Σε υπόγειες και υπέργειες διαδρομές χιλιάδες υποψήφιοι στριμώχνονται για μια θέση  στην αυτοδιοικητική εξουσία. Υπόσχονται, τάζουν, εκβιάζουν, χρηματοδοτούν, δωροδοκούν και διαγκωνίζουν άλλους ρομαντικούς, που φιλοδοξούν με όνειρα και ιδέες να αλλάξουν τον κόσμο.

Και ο Οκτώβρης πρέπει να διεκπεραιώσει 2 εκλογικές αναμετρήσεις. Το έκανε και εδώ μπήκε τελεία. Η ένταση καταλάγιασε. Οι σοφοί του κράτους ανέλαβαν να λύσουν όλα τα προβλήματα. Ώσπου ξαφνικά ξημέρωσε μια άγρια μέρα, με άλλες πύρινες γλώσσες, εκείνες του πολέμου. Ένας λαός μαρτυρικός γίνεται και πάλι βορά στα συμφέροντα των μεγάλων. Αδύναμοι άμαχοι, γυναίκες και παιδιά πέφτουν ανυπεράσπιστα θύματα στο βωμό του μίσους και της κτηνωδίας. «Ευτυχώς» είναι μακριά μας. Το παρακολουθούμε σε ανάλογες δόσεις στο γυαλί, τόσο όσο να μη μας λείψει η ταραχή και ο φόβος μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας.

Ο Οκτώβρης συνεπής στο δικό του σκοπό, επιβλέπει τον προγραμματισμό και την εφαρμογή του και απορεί: Πώς έγινε στη χώρα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Σοφοκλή και του Σολωμού και μπήκε η δημοκρατία στη μέγγενη της παντοκρατορίας του Ενός και οι άνθρωποι από πολίτες έγιναν κοπάδια;

Το τοπίο ξεκαθάρισε στον πίνακα του φθινοπώρου. Εμείς  ποια θέση έχουμε μέσα σ’ αυτόν;

Κοζάνη 22-10-2023

Γκουτζιαμάνη Γιάννα

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.