Μύρα =Μίρα, Καλέ , Demre Zümrütkaya -Demre – Kale = (Derme+Εynihal ) –
Ανδριάκη = Andriake – Çayağzı .
Σταύρου Π. Καπλάνογλου
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μύρα ήταν αρχαία πόλη της Λυκίας στη Μικρά Ασία, στη θέση της σημερινής μικρής πόλης Kale (Demre) της επαρχίας της Αττάλειας στην Τουρκία.
Βρισκόταν στην προσχωσιγενή πεδιάδα που σχημάτιζε ο ποταμός Μύρος (Demre Çay) στο σημείο εκβολής στην θάλασσα που προστατεύεται από την οροσειρά Alaca Dağ
Η πόλη βρισκόταν σε απόσταση 5 περίπου χλμ από την θάλασσα και λιμάνι των Μύρων ήταν ο οικισμός της Ανδριάκη ,ένα λιμάνι που εξασφάλιζε την απρόσκοπτη μεταφορά των προϊόντων σε άλλες περιοχές, διατηρώντας την εμπορική κίνηση υψηλή.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ
Η πόλη βρίσκονταν στη βάση ενός απότομου γκρεμού, εξαιρετικά περίτεχνα τάφοι έχουν χτιστεί μέσα στο βράχο και ψηλά, στο λόφο βρίσκεται ένα ερειπωμένο βυζαντινό κάστρο, Η απόσταση από την Αττάλεια (Antalya ) είναι 45 χλμ.,την Μάκρη (Fethiye) 150 χλμ, Τα Πάταρα (Patara ) 90χλμ και την Αντιίφελλο (Kaş) 45 km
=================== ΜΥΡΑ ==============================
ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ 1922
Η πλειοψηφία των χριστιανών Ελλήνων ζούσε στο Demre ( Myra ) μέχρι τη δεκαετία του 1920 όταν μετανάστευσαν στην Ελλάδα ως μέρος της ανταλλαγής πληθυσμών του 1923 μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας
Τότε τα Μύρα είχαν 377 Ελληνορθόδοξους .
ΤΟ ΟΝΟΜΑ
– Μίρα
Υπαρχει μια άποψη ότι στην θέση που βρίσκονται τα Μύρα υπήρχε οικισμός με το όνομα Μίρα και είχε κατοίκους Αρζάβα (λαό της δυτικής Μ. Ασίας) που ήταν υποτελής στους Χετταίους μέχρι την εξαφάνιση τους.
– Μύρα
Η προέλευση του ονόματος Μύρα είναι αβέβαιη και μπορεί να είναι μια τροποποιημένη μορφή ενός ονόματος Λυκείου ανδρός, όπως ο Τλός και η Πάταρα
Υπάρχει μια φήμη ότι η ονομασία δόθηκε προς τιμή του Αγ. Νικολάου γιατί όπως έλεγαν το σκήνωμα του ευωδιάζει χρόνια μετά τον θάνατο του
΄ Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στην κοντινή Πάταρα , έγινε ιερέας, ανέβηκε στην τάξη του επισκόπου και έκανε μεγάλο μέρος της καλής δουλειάς του εδώ στη Ρωμαϊκή πόλη λένε ότι όνομα της πόλης προήλθε από το μύρο που εξέπεμπε ο Άγιος,(φυσικά αυτό δεν μπορεί να ισχύει μια και η παρουσία του ονόματος εμφανίζεται και στον 1ο αιώνα μ.χ. ενώ ο Άγιος Νικόλαος ήταν επίσκοπος Μύρων τον 4ο αιώνα μ.Χ.
Απορρίπτεται βέβαια και μια άλλη άποψη που μιλά ότι δόθηκε από τον αυτοκράτορα
Κωνσταντίνος ο Πορφυρογένιτος (905-959 μ.Χ. ) γιατί περιέγραψε κάποτε την πόλη με την φράση «Τρεις φορές ευλογημένη, μύρο-αναπνευστική πόλη των Λυκίων, όπου ο ισχυρός Νικόλαος, υπηρέτης του Θεού, εκφωνεί μύρο σύμφωνα με το όνομα της πόλης ”
– Καλέ – (Kale )
Ονομασία που δόθηκε από τους Οθωμανούς λόγω της ύπαρξης του αρχαίου Κάστρου και ίσχυε κυρίως για την περιοχή πάρα για την πόλη
– Demre.
.Πήρε το όνομά του από τον ποταμό Demre. Και για τους Τούρκους ίσχυε και το 1914
— Zümrütkaya -Kale -Demre – Kale = (Derme+Εynihal ) – Derme
Zümrütkaya ήταν μια ονομασία που δόθηκε το 1985 αλλά η ονομασία αυτή είχε μικρή διάρκεια
ο 1987 συγχωνεύθηκαν 2 χωριά το Demre και το Eynihal* το νέο όνομα ήταν Kale αλλά αργότερα επανήλθε το όνομα Demre που ισχύει μέχρι σήμερα
To χωρίο Eynihal το 1926 ήταν ένα χωρίο που βρισκόταν γύρω από την εκκλησιά του Αγ. Νικολάου που τον 4ο μ.Χ. αιώνα ήταν ένας τόπος προσκύνησης του σκηνώματος του Αγίου
Η λέξη Eynihal δηλ Ει -Νικολ υποδουλώνει ότι η ονομασία του ήταν η μετατροπή του ονόματος του ΑιΝικόλα στην Τουρκική
ΙΣΤΟΡΙΑ
Η κατοίκηση της Λυκίας ξεκινά από την προϊστορική εποχή.
Τα παλαιότερα ευρήματα είναι ο οικισμός του Kataras-Semahoyuk που ανάγεται στην πρώιμη εποχή του χαλκού (2700-2300 π.Χ.) και ο οικισμός του Bagbazi της χαλκολιθικής περιόδου
Αν και ορισμένοι μελετητές εξομοιώνουν τη Μύρα με την πόλη Μίρα στην Αρζάβα, δεν υπάρχει καμία απόδειξη για τη σύνδεση.
Στις μεσογειακές ακτές της έχουν βρεθεί ίχνη μυκηναϊκής παρουσίας.
Κάποιοι ερευνητές ταυτίζουν τους αρχαίους Λύκιους με τους Lukka – Lukki των χετταιϊκών κειμένων.
Σύμφωνα με αυτά τα κείμενα οι Λύκιοι σαν σύμμαχοι των Χετταίων πήραν μέρος στη μάχη του Καντές . Τον 7ο αιώνα Ρόδιοι αποίκησαν τις ακτές της και ίδρυσαν τη Φασιλίς τη Ροδιάπολις και τα Κορύδαλλα.
Δεν υπάρχει τεκμηριωμένη γραπτή αναφορά για τη Μύρα προτού καταχωριστεί ως μέλος της Λυκικής ένωσης (168 π.Χ. ; σύμφωνα με τον Στράβωνα ήταν μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της συμμαχίας
Πιστεύεται ότι η ύπαρξη της χρονολογείται πολύ πιο πίσω, καθώς ένα εξωτερικό αμυντικό τείχος χρονολογείται στον 5ο αιώνα π.Χ.
– Λυκι(α)κή ένωση
Παρόλο που δεν υπάρχουν ιστορικά αρχεία της Μύρας πριν από τον 1ο αιώνα π.Χ., η μεγάλη πόλη θεωρείται ότι συγκαταλέγεται μεταξύ των 6 μεγάλων πόλεων της Λυκικής Ένωσης, οι άλλες 5 βρίσκονται στη νοτιοδυτική Τουρκία, μεταξύ της σύγχρονης πόλης της Αττάλειας και της Μάκρης οι άλλες ήταν Ξάνθος, Πάταρα ,Τλως, Πίναρα και Όλυμπος
–Θρησκευτικό πιστεύω στην αρχαιότητα
Οι αρχαίοι Έλληνες πολίτες των Μύρων λάτρευαν την Άρτεμη Ελευθερία, η οποία ήταν η θεά προστάτιδα της πόλης.
Η Μύρα ήταν κάποτε ένας πολύ μεγαλύτερος χώρος που περιείχε τον μεγαλοπρεπή ναό της Θεάς της Αρτέμιδος Ελευθέρας, αλλά καταστράφηκε τον 4ο αιώνα μ.Χ., την εποχή του Αγίου Νικολάου που προσπάθησε να αφαιρέσει κάθε ίχνος παγανισμού από τη γη.
Στην αρχαιότητα στην πόλη υπήρχε ιδιαίτερη λατρεία στον Δια – την Αθηνά και την θεά Τύχη
Η πόλη είναι γνωστή για το αμφιθέατρο της (το μεγαλύτερο στη Λυκία) και την πληθώρα από λαξευτούς τάφους λαξευμένους στον βράχο πάνω από το θέατρο.
–Ρωμαίοι
Τα Μύρα διατήρησαν την εξέχουσα οικονομική και πολιτική θέση που είχαν αποκτήσει την Ύστερη Ελληνιστική περίοδο. Αρχικά η πόλη διέκειτο εχθρικά προς τους Ρωμαίους, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι το 42 π.Χ. η πόλη αρνήθηκε την είσοδο στον απεσταλμένο φοροσυλλέκτη του Βρούτου
Η χώρα των Μύρων είχε επεκταθεί μέχρι τη Ρωμαϊκή περίοδο, περιλαμβάνοντας άλλοτε ανεξάρτητες μικρές πόλεις, όπως η Τυβερισσός, η Τειμιούσα, τα Ίστλαδα
– Η εξομάλυνση των σχέσεων με τους Ρωμαίους
Στα ρωμαϊκά χρόνια ο αυτοκράτορας Γερμανικός και η σύζυγός του Αγκριπίνα επισκέφτηκαν τη Μύρα το 18 μ.Χ. και τιμήθηκαν με αγάλματα του εαυτού τους που ανεγέρθηκαν στο λιμάνι της Μύρας (Ανδριάκη ) που βρίσκεται 5 χλμ νοτιοδυτικά των Μύρων).
– Μύρα και Χριστιανισμός
Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, η Μύρα αποτελούσε μέρος του Κοινό ελληνόφωνου κόσμου που αγκάλιασε γρήγορα τον Χριστιανισμό. Ένας από τους πρώτους Έλληνες επισκόπους του ήταν ο Άγιος Νικόλαο
–Απόστολος Παύλος
Ο Άγιος Παύλος άλλαξε πλοία στο λιμάνι της Μύρας στο δρόμο του στη δίκη του στη Ρώμη, περίπου το 60 μ.Χ., αφού συνελήφθη στην Ιερουσαλήμ αφού κατηγορήθηκε για υποκίνηση ταραχών.
Είναι πιθανό ότι ο Παύλος έκανε το ταξίδι στη Ρώμη με πλοίο με σιτηρά, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν συχνά για τη μεταφορά επιβατών
– Ο Αδριανός
Ο αυτοκράτορας Αδριανός επισκέφτηκε τη Μύρα το 131 μ.Χ. και έχτισε έναν τεράστιο σιτοβολώνα στην Ανδρέα που αποτελείται από επτά δωμάτια και διακοσμήθηκε με πορτρέτα του εαυτού του και της συζύγου του που τον συνόδευαν στην επίσκεψή του.
– Πρωτεύουσα της επαρχίας της Λυκίας επί Βυζαντίου
Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β ‘κάνει τα Μύρα η πρωτεύουσα της βυζαντινής επαρχίας Λυκίας
– Τα Μύρα χάνουν τον πληθυσμό τους, Κατα μέσα του 6ου αιωνα
Λόγω της φοβερή μάστιγα που σάρωσε την Ανατολία (Μύρα χάσει το ένα τρίτο του πληθυσμού της να το 542-3 μ.Χ.), μουσουλμανικό επιδρομές, πλημμύρες και σεισμούς,
μέχρι η πόλη έπεσε στα χέρια του χαλίφη Χαρούν αρ-Εξάνθημα i d το 808 μ.Χ. ύστερα από πολιορκία και γρήγορα άρχισε να παρακμάζει.
Μύρα ήταν ως επί το πλείστον εγκαταλειφθεί από το 11 ο αιώνα
– Αλ. Κομνηνός
Στη συνέχεια, στις αρχές της βασιλείας του Αλέξιου Α Κομνηνού (1081-1118 μ.Χ.), η Μύρα προσπεράστηκε από τους εισβολείς Σελτζούκους.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ ΜΥΡΑΣ
Αυτό που απομένει είναι πολύ εντυπωσιακό – ένα μεγάλο θέατρο με φόντο τους διάσημους τάφους των Μύρων. Το θέαμα είναι αρκετά εντυπωσιακό.
Ο αρχαιολογικός χώρος των Μύρων και του λιμανιού της Ανδριάκης είναι αρκετά εκτεταμένος. Συστηματικές ανασκαφές δεν έχουν γίνει.
Ωστόσο αρκετά κατάλοιπα είναι ορατά, κυρίως από κτήρια λαξευμένα σε βράχους.
Τα ερείπια της πόλης βρίσκονται περίπου 1,5 χλμ. μακριά από το σύγχρονο Demre. καλύπτονται κυρίως από αλλούβια λάσπη.
Η Ακρόπολη στο οροπέδιο Demre, το ρωμαϊκό θέατρο και τα ρωμαϊκά λουτρά (eski hamam) έχουν ανασκαφεί εν μέρει.
Ο εντυπωσιακός χώρος διαθέτει παχιά αμυντικά τείχη, καθώς και ένα σε μεγάλο βαθμό αναπαλαιωμένο αμφιθέατρο και τον τάφο του Λιονταριού ή τον ζωγραφισμένο τάφο, με 11 μορφές σε μέγεθος ζωής που απεικονίζονται στους εσωτερικούς τοίχους.
Μεγάλα βράχια με εκτεταμένα γλυπτά ζώων και αλλόκοτα πρόσωπα ήταν διάσπαρτα γύρω από την περιοχή.
– Ακρόπολη
Υπάρχει και η Ακρόπολη της αρχαίας πόλης στα Μύρα .
– Θέατρο
Το ημικυκλικό θέατρο καταστράφηκε από σεισμό το 141, αλλά ξαναχτίστηκε μετά σε
ρωμαϊκού-μικρασιατικού τύπου θέατρο Ειναι χτισμένο εντός των ορίων της πόλης των Μύρων με προσανατολισμό προς τα νότια.
Χρονολογείται , στο 2ο αιώνα (141-150 μ.Χ.), ενώ σε μεταγενέστερους χρόνους υπέστη μετατροπές: Τον 3ο αιώνα μεταβλήθηκε σε αρένα για αμφιθεατρικά παιχνίδια και αργότερα,
Το 300, μετατράπηκε σε πισίνα για θεάματα που σχετίζονται με το νερό.
Σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση το κοίλο του, ενώ από το σκηνικό οικοδόμημα διατηρείται και ο όροφος. Φέρει πλούσιο γλυπτό διάκοσμο με ανάγλυφες μορφές.
– Λουτρά
Τα ρωμαϊκά λουτρά έχουν ανασκαφεί εν μέρει.
–Νεκροπόλεις
Υπάρχουν δύο νεκροπόλεις από Λυκιανούς τάφους, με τη μορφή ναών, λαξευμένων στις κάθετες όψεις των βράχων στα Μύρα: τη νεκρόπολη του ποταμού και τη νεκρόπολη του ωκεανού. Η νεκρόπολη του ωκεανού βρίσκεται ακριβώς βορειοδυτικά του θεάτρου.
Ο πιο γνωστός τάφος στη νεκρόπολη του ποταμού, 1,5 χλμ. πάνω από το Demre Cayi από το θέατρο, είναι ο «τάφος του λιονταριού», που ονομάζεται επίσης «Ζωγραφισμένος Τάφος». Όταν ο ταξιδιώτης Charles Fellows είδε τους τάφους το 1840, τους βρήκε ακόμα πολύχρωμο κόκκινο, κίτρινο και μπλε. Ανάγλυφο τάφου Λυκίας στα Μύρα, 4ος αιώνας
–Ρωμαϊκή συναγωγή
Εδώ το 2009, αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα ερείπια μιας ρωμαϊκής συναγωγής 1500 ετών πάνω σε έναν λόφο με θέα στο λιμάνι.
ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ
Βρέθηκαν νομίσματα που χρονολογούνται από το 300 π.Χ., αλλά λογικά η πόλη πρέπει να ιδρύθηκε αιώνες νωρίτερα. Η πόλη άνθισε ως μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και χτίστηκαν πολλά δημόσια κτίρια.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Στα Μύρα είχε έδρα η Μητρόπολη των Μύρων όπου μεγαλούργησε ο Μητροπολίτης ο Άγιος Νικόλαος. .
Τελευταίος μητροπολίτης Μύρων προ του 1316 είχε διατελέσει ο Λουκάς,
Αφότου είχε πάψει να ασκεί τα καθήκοντά του, ο μητροπολίτης Λουκάς, η μητρόπολη διοικούνταν και ιερουργούνταν αντικανονικά και χωρίς την έγκριση του Πατριαρχείου από το μητροπολίτη Αττάλειας, Το 1316 αποφασίζεται η τοποθέτηση μητροπολίτη Μύρων και για το λόγο αυτό ο Αττάλειας ειδοποιείται να σταματήσει να παρεμβαίνει στα της μητρόπολης αυτής. Πράγματι, μη επονομαζόμενο πρόσωπο εκλέγεται μητροπολίτης Μύρων και παρακάθεται σε δύο συνεδριάσεις της Ιεράς Συνόδου το 1316, που είναι και οι μόνες πληροφορίες για αυτόν.
Νέος μητροπολίτης Μύρων τοποθετείται το 1365 ή λίγο νωρίτερα ο πρώην Κελτζηνής, καθώς και ο Ματθαίος το 1383
Το 1397,εκλέγεται νέος μητροπολίτης Αττάλειας ο Θεοφύλακτος Μετά την απομάκρυνση και του μητροπολίτη Αττάλειας Θεοφύλακτου και την τοποθέτησή του στη μητρόπολη Σουγδαίας και Φούλλων δεν υπάρχουν πληροφορίες για την περαιτέρω υπαγωγή της μητρόπολης Αττάλειας.
Καθώς ο Ματθαίος παρέμενε μητροπολίτης Μύρων τουλάχιστον ως το 1401 είναι πιθανό η διοίκηση της Αττάλειας να περιήλθε ξανά σε αυτόν
Ο μητροπολίτης Μύρων, της περιόδου 1646-1651, είχε ως έδρα το Elmalı και όχι τα ίδια τα Μύρα (Demre)
Μετά από αυτή την περίοδο η Μητρόπολη Μύρων μεταφέρεται και πάλι στα Μύρα
Κατά τους πρώτους αιώνες της οθωμανικής κυριαρχίας τα Μύρα φαίνεται πως δεν είχαν χριστιανικό πληθυσμό έως τον εποικισμό τους από Καστελοριζίους κατά το β΄ μισό του 18ου αιών
Με την μείωση του Χριστιανικού πληθυσμού τον 18ο αιώνα η Μητρόπολη αυτή ενώθηκε με την Μητρόπολη Πισιδίας μαζί με τις μητροπόλεις Πέργης, Σίδης, Συλλαίου, Ατταλείας
–Ο Άγιος Νικόλαος
Λέγεται ότι Α. Νικόλαος έριχνε μικρές σακούλες από χρυσά νομίσματα κάτω από τις καμινάδες των σπιτιών με φτωχά κορίτσια που ήταν αρκετά μεγάλα για να παντρευτούν, αλλά δεν είχαν προίκα .
Μια άλλη ιστορία λέει ότι θα άφηνε χρυσά νομίσματα στα παπούτσια των φτωχών που τα έβαλαν για αυτόν. Αγιασμένος για τα καλά του έργα, έγινε ο προστάτης άγιος των παρθένων, ναυτικών, παιδιών, ενεχυροδανειστήρων και της Αγίας Ρωσίας
Στα Μύρα και μέχρι σήμερα υπάρχει ο Ι.Ν.Αγίου Νικολάου Μύρων της Λυκίας, όπου και ο τάφος του Αγίου. Στη βασιλική αυτή, που λειτουργεί ως μουσείο και στην οποία γίνονται κατά καιρούς λειτουργίες, διασώζονται σπάνιες τοιχογραφίες. μέχρι τον 11ο αιώνα, ήταν ενταφιασμένο το σκήνωμα του. Συγκεκριμένα, το ιερό σκήνωμα κλάπηκε από ναύτες της Δύσης και μεταφέρθηκε στο Μπάρι της Ιταλίας το 1087 Μ.Χ. , όπου μέχρι σήμερα διατηρείται στο Ναό του Αγίου Στεφάνου
ΠΑΙΔΕΙΑ
Ο αριθμός των εναπομεινάντων το Ελλήνων το 1923 κατοίκων στα Μύρα (377 ) δικαιολογούσε ύπαρξη σχολείου τα προηγούμενα χρόνια αλλά δυστυχώς δεν έχουμε συγκεκριμένες πληροφορίες
ΤΑ ΜΥΡΑ ΣΗΜΕΡΑ
Η περιοχή έχει πληθυσμό 25.078 σύμφωνα με την απογραφή του 2010. [5] Η ίδια η πόλη έχει 15.899 κατοίκους. Η Demre έχει έναν δήμο (Beymelek) και εννέα χωριά
16,299 (2012 )
*****ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΑΝΔΡΙΑΚΗ – CAYAGZI ******
Το Ανδριάκη η Çayağzı βρίσκεται , 5 χλμ δυτικά του σημερινού ς Demre ακριβώς έξω από την παραλιακή λεωφόρο, κλήθηκε Αντριάκη κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, και έχει τα ερείπια του παλιού λιμανιού λουτρών εκκλησιών και συναγωγών.
Ο Andriake ήταν το λιμάνι των Μύρων κατά τους κλασικούς χρόνους, αλλά αργότερα έπεσε.
Η ονομασία το75 μ.Χ. ήταν Andriake για τους Ρωμαίους προφερόταν Ανδριάκε
οι Ελληνες το αποκαλούσαν ‘’Ερλίκη ‘’ Το 1788 επί Οθωμανών λεγόταν Ανδριακη (Andriaki ) και είναι η σημερινή συνοικία Cavagzi
Όσον αφορά την ίδρυση του λιμανιού, ο Αντίοχος Γ ‘είναι γνωστό ότι ήρθε στην Ανδριάκη με τον στόλο του το 197 π.Χ. και, καθώς είναι απίθανο το λιμάνι να χτίστηκε μόνο για την άφιξή του, πρέπει να προϋπήρχε αυτού του γεγονότος.
Η απουσία του όμως από το Το Ναυτικό Βιβλίο τπου του Piri Reis ( Kitab-ı Bahriye του Piri Reis ) υποδηλώνει ότι το λιμάνι δεν είχε χρησιμοποιηθεί μέχρι τον 15ο αιώνα μ.Χ.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
Οι ανασκαφές έγιναν στο Andriake από το 2009. απέδωσαν καρπούς.
–Το αρχαίο λιμάνι της πόλης Ανδριάκη
Το λιμάνι δεν υπάρχει πια μια έχει κατακλυσθεί από τα φερτά υλικά που κατέβαζε το μικρο ποτάμι που κατέληγε σε αυτό .
Υπάρχουν όμως αρκετές ενδείξεις για τους λόγους που το έκαναν λειτουργικό και ικανό να εξυπηρετεί την μικρή σχετικώς πόλη που ήταν τα Μύρα στην αρχαιότητα αλλά και την ευρύτερη περιοχή μια και έχουν διασωθεί οι δομές που το έκανα λειτουργικό
Το δείχνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα ,η κατασκευή στέρεου λιμενικού δρόμου που βρέθηκε ένα τμήμα του, οι κατοικίες, οι δεξαμενές νερού, ένας τοίχος περιβάλλει ολόκληρη την περιοχή και ένα υδραγωγείο τροφοδοτούσε νερό στον οικισμό από την καρστική πηγή.
Ακόμη αλλά ευρήματα α, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων μνημειακών επιγραφών, από το λιμάνι καταδεικνύουν ότι ήταν ένα διεθνές εμπορικό κέντρο αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο διεθνές εμπορικό λιμάνι στις ακτές της Μεσογείου- και ότι η Αντριάκη ήταν το σημαντικότερο λιμάνι της περιοχής.
–Εμπορικό αγορά
Η εμπορική αγορά της Ανδριάκη γνωστή ως πλακόμα οποία αναφέρθηκε σε αρχαίες πηγές και υιοθετήθηκε από τους πρώτους ταξιδιώτες στην περιοχή, είναι επίσης γνωστή ως Pazaryeri.
Η Αγορά, που βρίσκεται σε μια ορθογώνια περιοχή περίπου 60 × 40 μέτρα, περίπου 2,50 στρεμμάτων περιβάλλεται από καταστήματα σε τρεις πλευρές, εκτός από το νότο.
Χτιστηκε στην ανατολική είσοδο της πόλης του Ανδριάκε
–Σιταποθήκες
Το πιο σημαντικό κατάλοιπο της Ανδριάκης είναι η περίοδος του Αδριανού (117-138 μ.Χ.) (σιλό, σιταποθήκη).
Η σιταποθήκη χτίστηκε στην ευρύτερη πεδιάδα στη νότια πλαγιά της πόλης,
Υπάρχουν κύριες πινακίδες ή εργαστήρια που αποτελούνται από λίγα γράμματα στις επιφάνειες του μπλοκ.
Κάθε πόρτα ανοίγει σε ένα δωμάτιο.
Τα παράθυρα τοποθετήθηκαν πάνω από τις πόρτες στον τοίχο της πρόσοψης για να φωτίσουν το εσωτερικό.
Το γεγονός ότι υπάρχουν αίθουσες προσωπικού για την αποθήκη και στις δύο πλευρές της βεράντας στην μπροστινή πρόσοψη δείχνει ότι οι αποθήκες διατηρούνται καλά. Ακριβώς δίπλα στη μεγάλη πόρτα εισόδου στη μέση, υπάρχουν δύο προτομές του ίδιου μεγέθους του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού και της συζύγου του Σαμπίνα.
Η σιταποθήκη έχει επτά διαμερίσματα και έχει μήκος 56 μέτρα και πλάτος 32 μέτρα.
–Πλατεία με καταστήματα
Η εμπορική αγορά Andriake, γνωστή ως Plakoma, η οποία αναφέρθηκε σε αρχαίες πηγές και υιοθετήθηκε απο τους πρώτους ταξιδιώτες στην περιοχή, είναι επίσης γνωστή ως Pazaryeri.
–Εργαστήρια και κατάλοιπα υλικών που δείχνουν παράγωγη πορφύρας μιας ερυθράς-
μωβ βαφής από στρείδια
Βαφές και χρωστικές από το ζωικό και φυτικό βασίλειο, που δύσκολα μπορούν να αποκτηθούν χρώματα έγιναν σύμβολα πλούτου και καθεστηκυίας δύναμης.
Ένα από τα χρώματα αυτά ήταν η πορφύρα Το πορφυρό χρώμα συνδέεται με τον πλούτο και την ηγεμονία.
Η πορφυρή βαφή των αρχαίων είναι μία από τις παλαιότερες γνωστές χρωστικές ουσίες, με τη χρήση της να εντοπίζεται ήδη από τον 13ο αιώνα π.Χ.
Δίπλα από την σιταποθήκη υπάρχει ένας μεγάλος σωρός από κελύφη από στρείδια (Murex,) στοιχεία που δείχνουν ότι η Ανδριάκη είχε μια συνεχή λειτουργία για την παραγωγή πορφύρας
Η πορφύρα παράγεται από τον υποβράγχιο αδένα, που βρίσκεται στην κοιλότητα του μανδύα ορισμένων ζώντων θαλασσίων οργανισμών.
Τα είδη πορφύρας που απαντούν στη Μεσόγειο προέρχεται από το Hexaplex trunculus (ή Phyllonotus trunculus ή Murex trunculus
Γι’ αυτό ο Όμηρος αποκαλεί τα πορφυρά υφάσματα αλιπόρφυρα. Είναι πιθανόν η βαφή να χρησιμεύει ως αμυντικός μηχανισμός, όπως συμβαίνει με το μαύρο μελάνι στο χταπόδι και τη σουπιά. Το χρώμα ποικίλει από μπλε μέχρι μωβ, σκούρο κόκκινο, πορφυρό. Ο Πλίνιος αναφέρει ότι η πιο επιθυμητή απόχρωση ήταν αυτή που έδινε την εντύπωση πηγμένου αίματος.
. Η αρχαιοζωολογική και αρχαιολογική καταγραφή ενός ερευνητικού έργου το 2004 απέδειξε τον προσδιορισμό μιας μεγάλης εγκατάστασης για την παραγωγή μωβ βαφής (πορφύρας στο Ανδριάκι της Μύρας
Δίπλα σε μια καλοδιατηρημένη Αδριανική σιταποθήκη και εν μέρει πάνω από ές τα ερείπια ενός κτηρίου υπάρχει η εναπόθεση από τα κελύφη Προφανώς χρονολογείται στον 6ο αιώνα μ.Χ., περιέχει περίπου 300 κυβικά μέτρα υπολείμματα κελύφους. Το χρώμα που χρησιμοποιείται στη βαφή υφάσματος παράγεται αφήνοντας τη βλέννα στον αδένα των θαλάσσιων μαλακίων murex στον αέρα, οξειδώνοντας και ψήνοντας. Πολλά από αυτά τα απόβλητα στα χρόνια που περάσαν αναμίχθηκαν με κονίαμα ασβέστη και χρησιμοποιήθηκαν σε οικοδομικές εργασίες για την κατασκευή σπιτιών των εκάστοτε κατοίκων.
– Ερείπια εκκλησιών που ερχόταν οι Χριστιανοί για προσευχή κατά την μετάβαση τους στους Αγίους τόπους
Υπάρχουν 6 χριστιανικές εκκλησίες στην Ανδριάκη , 4 στο νότιο οικισμό και 2 στο βόρειο οικισμό.
Η απουσία βαπτιστηρίων στις εκκλησίες δείχνει ότι οι εκκλησίες χτίστηκαν για τις θρησκευτικές ανάγκες των επισκεπτών του λιμανιού και όχι για τους ανθρώπους που ζούσαν στα Μύρα και τον Αντριάκη μόνιμα
–Συναγωγή Εβραίων
Η Συναγωγή στην Ανδριάκη χρονολογείται στο 500 π.Χ. Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει μια τρίτη συναγωγή στη Μικρά Ασία, στη μέση των ερειπίων της Αρχαίας Πόλης της Ανδριακής στις ακτές της Λυκίας, το λιμάνι της Αρχαίας Μύρας. Η συναγωγή απέχει περίπου 800μ. Από το λιμάνι της πόλης. Θα καλύπτε πιθανώς τις ανάγκες των Εβραίων εμπόρων και εμπόρων στο λιμάνι. Άλλες παλιές συναγωγές στη Μικρά Ασία είναι στη Σαρδηνία και την Πριήνη.
– Δεξαμενές νερού
Η δεξαμενή που την περιβάλλει στα ανατολικά, βόρεια και δυτικά υπόγεια έχει ένα σχέδιο σε μορφή “U”