giapraki.com

Η διοργάνωση των 3 άλλων εκθέσεων(1985-1986-1987) στην διάρκεια της θητείας μας – Ποιοι στόχοι επιτεύχθηκαν και ποιοι όχι (VIDEO)

Σταύρου Π. Καπλάνογλου Πρόεδρου του ΕΒΕ Κοζάνης(1983-1987)

Η επιτυχία της 1η έκθεσης φάνηκε από την εξέλιξη που είχε στην διάβα του χρόνου.
Μέχρι και το 2017 διοργανωθηκαν 33 εκθέσεις ,κάθε χρόνο την επισκεπτόταν χιλιάδες εκθέτες .
Όλες οι εκθέσεις αποτελούσαν ένα σημαντικό οικονομικό γεγονός για τον Νομό μας και την Δυτική Μακεδονία και η παρουσία εκπροσώπων της κεντρικής κυβέρνησης έδινε την δυνατότητα να επιλυθούν προβλήματα που για πολύ καιρό κανείς δεν άκουγε.

Κατορθώσαμε η φωνή μας να γίνει τόσο δυνατή που πολίτικες & οικονομικές εφημερίδες της πρωτεύουσας που ούτε με ψιλά γράμματα δεν ανάφεραν την περιοχής να κάνουν πολλαπλές και πολυσέλιδες αφιερώσεις όπως ο Ταχυδρόμος ,το Κέρδος ,ο Ελεύθερος τύπος κ.α.
Στις επόμενες 3 εκθέσεις που έγινα κατά την διάρκεια της θητείας μας από το 1985 έως και το 1987 είχαν απόλυτη επιτυχία χωρίς αυτό να σημαίνει η συνεχεία δεν ήταν εξίσου επιτυχείς. με την θητεία άλλων προέδρων .

Με επιτυχία συνεχίστηκαν οι εκθέσεις στην θητεία του επόμενου προέδρου του κ. Ελευθεριάδη έδωσε όλη την ψυχή του και το είναι του πάρα το γεγονός ότι είχε άλλη άποψη για τον εκθεσιακό θεσμό μια και πίστευε ότι για να εκθέσεις προϊόντα πρέπει να έχεις ήδη μεγάλη παραγωγή και μεγάλη ποικιλία προϊόντων σε αντίθεση με μας που πιστεύαμε ότι ξεκινάς με ότι έχεις , προβάλεις και κάνεις γνωστή την ποιότητα της παραγωγής σου και τις δυνατότητες σου ,έτσι αυξάνεται ο τζίρος σου και τα κέρδη σου και προχωράς σε επενδύσεις, συγχρόνως δε πειθεις τους κυβερνώντες να κάνουν εκείνα τα έργα που θα βγάζουν την περιοχή από την απομόνωση.

Ο κ. Ελευθεριάδης προς τιμήΝ του παρά τις αρχικές αντιρρήσεις που είχε στην δική μας θητεία στήριξε τον εκθεσιακό θεσμό με επιτυχία και εκτός αυτού αγωνίστηκε για την παραχώρηση μέρους της έκτασής του Κτηνοτροφικού Σταθμού Κοίλων για την δημιουργία μόνιμου εκθετηρίου που αναφέραμε στην ομιλία μας στα εγκαίνια της πρώτης έκθεσης Μάλιστα με την βοήθεια του τότε συντοπίτη μας υπουργοί Μ Παπακωνταντίνου είχε φτασει λίγο πριν την υπογραφή της παραχώρηση εκτάσεως του διπλανού σταθμού αλλά η παραίτηση της κυβέρνησης του κόμματος που συμμετοχή διέκοψε οποιαδήποτε θετική εξέλιξη για την παραχώρηση .

Να σημειώσουμε προσωπικά δεν έθεσα υποψηφιότητα για επόμενη θητεία ούτε καν σαν υποψήφιος σύμβουλος. Η ενασχόληση στα κοινά στερούσε την παρουσία στην οικογενειακή μας επιχείρηση και είχαν αρχίσει να δημιουργούνται/ προβλήματα .

Τις εκθέσεις στα Κοίλα και την διεκδίκηση του χώρου συνέχισε και το επόμενο Δ.Σ. συμβούλιο μετά την λήξη της θητείας του κ, Ελευθεριάδη υπό την προεδρία του κ. Αποστολίδη
Ο κ. Αποστολίδης συνέχισε την όλη προσπάθεια και φάνηκε τυχερός με την παραχώρηση επί υπουργίας του Θ.Μωραίτη από το ΕΘΙΑΓΕ που ήξερε το θέμα από την εποχή που αρχίσαμε την διεκδίκηση έχοντας τότε ενημερωθεί από τον τότε Νομάρχη Θ. Χαλάτση λόγω του σεισμού του 1996 βρεθήκαν αμέσως τα χρήματα από τα κονδύλια για την αποκατάσταση των σεισμοπλήκτων και ανεγέρθηκε το σημερινό εκθετήριο.

Φυσικά ως κακώς συνηθίζεται στην Ελλάδα στα εγκαίνια κάνεις δεν προσκλήθηκε από τους ανθρώπους που συνέβαλαν στην δημιουργία της έκθεσης και ειδικότερα ο Θοδωρής Χαλάτσης και ο Βασίλης Κεδίκογλου που τότε και οι δυο βρισκόταν εν ζωή.


ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ 3 ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΜΟΥ
********************************************
1985 Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ 2ης ΕΚΘΕΣΕΩΣ
Μετά την επιτυχημένη έκθεση του 1984, ορίζεται νέα έκθεση, με ημερομηνία λειτουργίας 24/8/85 έως 1/9/85. Υπήρχε ενθουσιασμός και εμπειρία, αλλά, πάντα υπήρχε το πρόβλημα των χρημάτων. Αυτήν τη φορά, όμως τα πράγματα ήταν πιο εύκολα, καθώς η προηγούμενη έκθεση είχε δώσει δείγματα γραφής. Τώρα, χρηματοδότες είναι το Υπουργείο Εμπορίου, ο ΕΟΜΜΕΧ, ο Οργανισμός Προώθησης Εξαγωγών, η Εθνική Τράπεζα, η Τράπεζα Πίστεως, η ΑΕΒΑΛ κ.α.

Οι συμμετοχές έχουν αυξηθεί, σχετικά εύκολα, από 55, που ήταν το 1984, στις 80, με μια σχετική οικονομία χώρου, που κάναμε.

ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΕΘΗΚΑΝ ΥΠΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Δυσκολίες εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά τα εγκαίνια πραγματοποιούνται , με την παρουσία του υπουργού Β. Ελλάδος, Γιάννη Παπαδόπουλου, στις 24 Αυγούστου.
Κατά την καθιερωμένη μας τακτική, εκθέτουμε, στην ομιλία των εγκαινίων, θέματα, που μας καίνε:
1. Για πρώτη φορά, βάζουμε, επιτακτικά, το θέμα της Βιομηχανικής ζώνης, ως ανάγκη, για την ανάπτυξη της βιοτεχνίας
2. Το θέμα της δημιουργίας της παράκαμψης Καστανιάς, για να ξεφύγει η περιοχή, από την οδική απομόνωση, ιδίως το χειμώνα. Είχαν προηγηθεί συσκέψεις, με τα όμορα επιμελητήρια της Δυτ. Μακεδονίας και είχαμε στη διάθεσή μας όλα τα στοιχεία, για να πιέσουμε την κατάσταση.
3. Τέλος, για πρώτη φορά, γίνεται αναφορά στην απόφαση της κυβέρνησης να δημιουργηθεί 2ος βαθμός τοπικής αυτοδιοίκησης και ο Νομάρχης να εκλέγεται, έχοντας δίπλα του, το εκλεγμένο νομαρχιακό συμβούλιο.

Η έκθεση στέφθηκε, και αυτή την φορά, από απόλυτη επιτυχία, με χιλιάδες επισκέπτες, που δημιούργησαν πρωτόγνωρες καταστάσεις, στην περιοχή.
Κατά τη διάρκεια της, είχαμε μια απρόσμενη επίσκεψη: Περνά από την περιοχή μας ο Υπουργός Οικονομικών, Δημήτρης Τσοβόλας και εκφράζει την επιθυμία, να επισκεφθεί την έκθεσή μας, γεγονός που πραγματοποιείται. Συζητά με τους εκθέτες για τα προβλήματα τους, ενθουσιάζεται με την έκθεση και υπόσχεται να βοηθήσει, με όποιον τρόπο μπορεί, παρ’ όλο που αυτό δεν ήταν στις αρμοδιότητές του. (2)

ΤΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ
Και ενώ πανηγυρίζαμε, για όλα αυτά, κάποιοι είχαν ενοχληθεί. Η πρόταση για τη δημιουργία της παρακαμπτηρίου Πολυμύλου, αποτελούσε απειλή, για ορισμένους και γι’ αυτό υπήρξε αντίδραση. Αντίδραση, που επικεντρώθηκε στο πρόσωπο μου.

Συγκεκριμένα:
(α) Κάποιος διευθυντής τράπεζας θεώρησε ότι ανακατεύω τα πράγματα και δεν πρέπει να προτείνω τέτοια πράγματα, γιατί οι έμποροι της Κοζάνης θα έχαναν την πελατεία τους, καθώς ο κόσμος θα πήγαινε στη Θεσ/νίκη να ψωνίσει.

Σε αυτά τα λόγια του απήντησα ότι, ”θα συμβαίνει όμως και το αντίθετο θα έρχονται πελάτες και εδώ, αλλά παράλληλα θα διευκολυνθεί και η μεταφορά των τοπικών προϊόντων στις μεγάλες αγορές.”
(β) Ένας αξιόλογος πολιτικός της Κοζάνης και μάλιστα, από αντίπαλη παράταξη, πίστευε ότι είχα αποφασίσει να ασχοληθώ με την πολιτική και με προέτρεψε, αν αυτός ήταν ο σκοπός μου, να μην ακουμπάω τέτοια θέματα, γιατί οι Κοζανίτες θα αντιδρούσαν και το μέλλον μου στην πολιτική, θα ήταν αβέβαιο. Θεωρούσε, μάλιστα, ότι ο δρόμος τον χειμώνα θα είχε πολύ ομίχλη και τα αυτοκίνητα προβλήματα, γιατί θα βρίσκονταν πολύ χαμηλά,στο βουνό. Η απάντησή μου σε όλα αυτά ήταν ότι “ οι δρόμοι, είναι όπως οι φλέβες, στο σώμα του ανθρώπου, που κυκλοφορεί το αίμα και δίνουν ζωή. Έτσι και αυτοί, θα δώσουν ζωή, στην οικονομία της περιοχής μας”.

-Βέβαια, ως προς την πολιτική μου τύχη, είχε κάποιο δίκιο, καθώς, εξαφανίστηκα, για πολλά χρόνια, μετά το 1988, από τα κοινά, πράγμα που δεν μετάνιωσα στιγμή, γιατί εκ χαρακτήρος δεν θα ακολούθησα ποτέ τα κελεύσματα του εκάστοτε αρχηγού, αν ειχα αντιθετη γνωμη αν ανακατεύομουν στην κεντρική πολιτική σκηνή. Με τραβούσε, όμως, η τοπική αυτοδιοίκηση, γιατί θεωρούσα ότι όσες δυσκολίες και αν αντιμετωπίσεις-λόγω έλλειψης πόρων και αρμοδιοτήτων- μπορείς πάντα να βρεις τον τρόπο να κάνεις κάτι για τον τόπο σου,Νομίζω μια απόδειξη γι αυτό είναι και η δημιουργία του εκθεσιακού θεσμού, που οδήγησε στην δημιουργία του εκθεσιακού κέντρου.

1986 ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ 3ης ΈΚΘΕΣΕΩΣ
Πλησιάζαμε στην ημερομηνία, που έπρεπε να οργανώσουμε την 3η έκθεση στα Κοίλα, και ο Αν. Παπανδρέου, αναγνωρίζοντας το έργο, που προσέφερε ο Θ. Χαλάτσης, του αναθέτει μία, πιο σημαντική Νομαρχία, την Νομαρχία Αττικής [εκεί, βέβαια, δεν θα παραμείνει πολύ, καθώς θα διοριστεί διοικητής της ΕΡΤ-1 .
Στην Κοζάνη, έρχεται Νομάρχης ο Γιώργος Κεραμάρης.

Δυσκολίες, ως προς τη χρηματοδότηση της έκθεσης, εξακολουθούν να υφίστανται και έτσι αναγκάζομαι να απευθυνθώ στον παλιό μας νομάρχη, στην Αθήνα. Εκείνος μεσολαβεί, για να συναντήσω τη Β. Παπανδρέου, που εξακολουθούσε να είναι πρόεδρος του ΕΟΜΜΕΧ, αλλά και τον Μ. Νάτσινα, που ήταν Υπουργός Βιομηχανίας. Πέρα από κάποια σημαντικά ποσά, που εξασφαλίσαμε, από το Υπουργείο Εμπορίου(2.000.000 δρχ.), από τον ΕΟΜΜΕΧ και την Εθνική Τράπεζα, λάβαμε και την υπόσχεση, από τον συντοπίτη μας υπουργό, Μ. Νάτσινα, ότι θα εγκαινιάσει την έκθεση, πράγμα που τελικά έκανε.
Εν τω μεταξύ, ο Θ. Χαλάτσης, όντας στο τιμόνι της ΕΡΤ, υπόσχεται και τηρεί την πρόθεση του, να διαφημίσει την έκθεση στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, κάνοντας την, πανελλήνια, γνωστή.
Τα εγκαίνια πραγματοποιούνται από τον Μάρκο Νάτσινα, ενώ παρόντες είναι και ο Μ.Παπακωνσταντίνου, ο Γ. Δαβιδόπουλος, ο Γ. Βαγιάτης, αλλά και ο Μητροπολίτης Κοζάνης, Διονύσιος.
Στην καθιερωμένη ομιλία, ξαναβάζουμε, επί τάπητος, τα θέματα, που εκκρεμούν, όπως είναι η παραχώρηση του χώρου του κτηνοτροφικού σταθμού, την παρακαμπτήριο Πολυμύλου, την κατασκευή της βιομηχανικής περιοχής, την επίσπευση των έργων, για την κατασκευή του αρδευτικού δικτύου.

Για πρώτη φορά, φέρνουμε στο προσκήνιο, το θέμα του εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου, καθώς το κόστος μεταφοράς των εμπορευμάτων μπορεί να μειωθεί πάρα πολύ, αν υπάρξει μια γρήγορη και λειτουργική γραμμή.

Εντοπίζουμε, όμως και την αυξημένη συμμετοχή του εμπορικού κόσμου, στην έκθεση, σε όλους τους τομείς, και μάλιστα, με την παρουσία ολόκληρης της Δυτ. Μακεδονίας, γεγονός που το επισημαίνουμε στην ομιλία μας, αλλά δεν σταματάμε να τονίζουμε την ανάγκη για χρηματοδότηση της έκθεσης, αφού ο νόμος εξακολουθεί να δυσκολεύει τα επιμελητήρια να συγκεντρώσουν χρήματα.
Στις πολιτιστικές εκδηλώσεις, που πάντα συνόδευαν την έκθεσή μας, είχαμε συγκροτήματα χορού από τον Σύνδεσμο Γραμμάτων και Τεχνών, αλλά και από την Εύξεινο Λέσχη Κοζάνης και Πτολεμαΐδας, αλλά και από τη Σιάτιστα, από το Σύλλογο “Μαρκιανής Πούλιου”, καθώς και συγκροτήματα από τα Κοίλα και τη Λευκοπηγή.

******************************************************************
1987 ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ 4η ΈΚΘΕΣΕΩΣ
Η 4η έκθεση ήταν εκείνη, που, λόγω έλλειψης χρημάτων, παρ’ ολίγον να ματαιωθεί. Παρ’ ότι η απόφασή μου να απομακρυνθώ από τα κοινά ήταν αμετάκλητη, πήγα στην Αθήνα, αλλά και εκεί δεν βρήκα τη συμπαράσταση που περίμενα.

Ο ΕΟΜΜΕΧ είχε τα δικά του προβλήματα και αρνήθηκε να μας ενισχύσει,οικονομικά. Φθάνοντας στην ημερομηνία διεξαγωγής της έκθεσης και υποβολής των προσφορών, έβλεπα ότι το απαιτούμενο ποσό των 6 εκατομμυρίων, μετά βίας συμπληρωνόταν, κατά το ήμισυ.

Η προκήρυξη του διαγωνισμού, για μειοδότη πραγματοποιήθηκε, αλλά φοβόμουν ότι η προσφορά θα ήταν πέρα από τις δικές μας δυνατότητες.
Ήμουν, σχεδόν, βέβαιος ότι, αν σταματούσαμε εκείνη την χρονιά, έκθεση δεν θα υπήρχε επόμενη.
Όντας επικεφαλής του Δ.Σ., στο ξεκίνημα της έκθεσης, μπορούσα να την σταματήσω, με αιτιολογία, τη μη χρηματοδότηση, αλλά αν κατόρθωνα να τη συνεχισω και για εκείνη τη χρονιά, ο επόμενος πρόεδρος, όποιος και αν ήταν, δεν θα μπορούσε να τη σταματήσει.

Γι’ αυτό και πήγα στο μειοδότη εργολάβο της προηγούμενης έκθεσης. Εξηγώντας του το οικονομικό πρόβλημα που υπήρχε και το ποσό, που διέθετα, αλλά και τη διάθεση μου να βοηθήσω με ανθρώπους μου ή και με δικούς μου πόρους, του ζήτησα η προσφορά να είναι η μισή, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Εκείνος θεώρησε την πρότασή μου παράλογη και πέραν των δυνατοτήτων του, αλλά όταν του εξήγησα, ότι υπάρχει ο κίνδυνος να μην επαναληφθεί η έκθεση και άρα και η δυνατότητα του να συμμετέχει σε διαγωνισμούς και να έχει δουλειά στον τόπο του, αλλά και ότι θα αναλάμβανα με δικό μου αυτοκίνητο και άνθρωπο τον καθαρισμό του χώρου, αλλά και τη διαφήμιση της έκθεσης(με φυλλάδια και πινακίδες), πείσθηκε και έκανε την προσφορά του.
Καθώς, ο δεύτερος μειοδότης που την ύπαρξη δεν γνώριζα , έδωσε προσφορά, με τις ίδιες προϋποθέσεις, στην τριπλάσια τιμή, επιλέχθηκε ο πρώτος.
Αφού τελείωσε η τυπική διαδικασία και πριν ακόμη στηθεί η έκθεση, σε συνεδρίαση του Δ.Σ. μίλησα για αυτές τις ενέργειες στο Δ.Σ.

Τότε, βρέθηκε μέλος του Δ.Σ., που αναρωτήθηκε αν χρηματίστηκα, για να κάνω συναλλαγή με το συγκεκριμένο εργολάβο. Επιδεικνύοντας τον προηγούμενο προϋπολογισμό, που ήταν 7 εκ. δρχ., ενώ, εκείνης της χρονιάς ,η μια προσφορά ήταν στα 3 εκ. δρχ., ενώ η άλλη γύρω στα 9 εκ. δρχ. , αναρωτήθηκα, γελώντας, από που ακριβώς θα περίσσευε, για να χρηματιστώ και εγώ.
Έτσι, αποχώρησα, λέγοντας ότι παρέδιδα την έκθεση και όποιος μπορούσε ας την σταματούσε. Γιατί, όταν η συνείδησή σου είναι καθαρή, δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς.
Το συμβούλιο ενέκρινε τις ενέργειές μου και έτσι προχωρήσαμε στην 4η έκθεση.

Όταν ήρθε η ώρα των εγκαινίων, αν και περιμέναμε τον υπουργό εμπορίου, κ. Ακριτίδη, τελικά την εγκαινίασε ο Γ.Γ. Βορείου Ελλάδος Χατζηπέτρου.
Στην έκθεση αυτή, εμφανίστηκε και μίλησε, για πρώτη φορά, ο Γ.Γ. Περιφέρειας Δυτ. Μακεδονίας κ. Σχινάς.

Η 4η έκθεση ήταν μια από τις καλύτερες. Ζητήσαμε την επίσπευση της παραχώρησης του Σταθμού, του οποίου η απομάκρυνση είχε εγκριθεί από το 1985, αλλά, λόγω γραφειοκρατίας, καθυστερούσε, μιλήσαμε για τα θέματα της βιομηχανικής περιοχής, αλλά και για την παρακαμπτήριο του Πολυμύλου. Μάλιστα, με τη συνεργασία του καθηγητή Μαυροματίδη, ο οποίος εργαζόταν σε Πανεπιστήμιο των ΗΠΑ παρουσιάσαμε το σχέδιο της βιομηχανικής περιοχής.

(1) Η μελέτη των προβάτων ήταν το βασικό αντικείμενο παρατήρησης, του σταθμού, στα Κοίλα.
(2) Απ’ ότι πληροφορήθηκα, στις εκθέσεις που ακολούθησαν, ήρθε επανειλημμένως. Συναντηθήκαμε, μάλιστα σε μια, όταν πλέον εγώ δεν ήμουν στο συμβούλιο και εκτός ΠΑΣΟΚ και αυτός ήταν αρχηγός του ΔΗΚΚΙ.
(3) Η προσπάθειά του, να υπερασπιστεί το δημόσιο χρήμα, οδήγησε στην άρνησή του να εγκρίνει τη συνέχιση των εκπομπών της Δ. Λιάνη, ενός προσώπου, που έμελλε να σημαδέψει τη ζωή, αλλά και το τέλος της πολιτικής καριέρας του Θ. Χαλάτση.
(4) Θυμήθηκα τότε τα λόγια του πρώτου εργολάβου, που με είχε προειδοποιήσει ότι ενδέχεται να βρεθεί κάποιος, που θα με κατηγορούσε ότι χρηματίστηκες όταν αρνήθηκα να πάρω το δώρο που μου έδινε.

Πρωτοπόρα σ’ αυτήν την ενέργεια, πολύ καιρό πριν, ήταν η εφημερίδα Χρόνος, που έβαζε, στην πρώτη σελίδα, κάθε μέρα τον τίτλο:
“ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ, Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΗΡΙΟΥ ΠΟΛΥΜΥΛΟΥ-ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ”
Πρέπει να σημειωθεί ότι ανάλογη κίνηση υπήρχε και στην αρχή της δεκαετίας του 1950, όταν τα ΚΤΕΛ είχαν προτείνει να γίνει η παράκαμψη, με παράλληλη επιβάρυνση διοδίων, για κάθε διέλευση, αλλά και αργότερα, επί δημαρχίας Γ. Παπαγιάννη.

3. Και σε αυτήν την έκθεση τονίσαμε την αναγκαιότητα της μεταφοράς του διπλανού σταθμού.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ
Μετά την ομιλία μου, ο Υπουργός μας έδωσε αρκετά ευχάριστα νέα, κατά τη δική του τοποθέτηση:
Παίρνει σάρκα και οστά το αίτημα, για τη μεταφορά του κτηνοτροφικού σταθμού, σε άλλη μη αστική περιοχή, καθώς ο Υφυπουργός Γεωργίας Γ. Μωραΐτης υπογράφει το σχετικό διάταγμα, για μεταφορά του σταθμού, στη Βλάστη-στο ιδανικότερο μέρος, για εκτροφή προβάτων, ένα μέρος με πολυετή ιστορία εκτροφής χιλιάδων προβάτων. (1)

2. Ανακοινώνει την έναρξη κατασκευής του αρδευτικού, του νότιου τμήματος του Αλιάκμονα 3 Η μεταφορά του τμήματος της Υπηρεσίας Περιφερειακής Ανάπτυξης, που βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη. Το τμήμα αυτό ασχολούνταν με τη σύνταξη των διάφορων προγραμμάτων ανάπτυξης και ενέτασσε διάφορα έργα στο πρόγραμμά του, ενώ παράλληλα, εξέταζε την ένταξη επιχειρήσεων σε αναπτυξιακά προγράμματα. Τα 2 τμήματα στη Δυτ. Μακεδονία και ένα άλλο στην Κεντρική Μακεδονία ήταν αίτημα, που είχε υποβληθεί από το Νομαρχιακό Συμβούλιο Κοζάνης, όταν συνέταξε το πρόγραμμα 1983-1988, αλλά και στην παρουσίαση του ολοκληρωμένου προγράμματος, από την υπηρεσία το 1983. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της διαφωνίας μας σε σύσκεψη στο Υπουργείο Β. Ελλάδος και της διακοπής της για την αδικία που υφίστατο επί μονίμου βάσεως όλη η Δ. Μακεδονία όντας ενωμένη στην σύνταξη των προγραμμάτων με την Κ. Μακεδονία

Τότε μας αποκάλεσαν” αριστεριστές”, αυτή όμως η κίνηση προκάλεσε παρέμβαση του Γ. Γεννηματά, και η σύσκεψη επαναλήφθηκε στην Κοζάνη, όπου και διεκδικήσαμε ανεξάρτητη υπηρεσία περιφερειακής ανάπτυξης, στην Κοζάνη και τελικά την πετύχαμε.

Αυτή η υπηρεσία έφερε δυο χρόνια αργότερα, την Γ. Γ. Περιφέρειας Δυτ. Μακεδονίας, που μετεξελίχθηκε, στις μέρες μας, σε Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.

Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΜΟΥ ΑΠΌ ΤΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ

Η έκθεση αυτή ( 4ή ) που πραγματοποιήθηκε ήταν η τελευταία υπό την προεδρία μου.
Δεν έβαλα υποψηφιότητα για την ανανέωση της θητείας μου πάρα τις πιέσεις που δέχτηκα κυρίως από τον πολίτικο χώρο που άνηκα τότε . Η υπερβολική ενασχόληση μου στα κοινά και μάλιστα με πάθος δημιούργησε οικονομικά προβλήματα .

Αφού έλυσα τα προβλήματα μου 13 χρόνια αργότερα θέλησα να επανέλθω βλέποντας ότι κάτι πήγαινε στραβά και στην έκθεση και στο επιμελητήριο ,διεκδίκησα και πάλι την προεδρία ο πολιτικός χώρος που εξακολούθησα να ανήκω , αυτή την φορά έγινε ο αντίπαλος και τάχθηκε εναντίον μου . Το αποτέλεσμα φυσικά των εκλογών ήταν σε βάρος μου ,συνέβησαν ανεπίτρεπτα πράγματα που προήλθαν από τον πολιτικο μου χώρο.

Ήξερα ότι η αλήθεια είναι πικρή και βλάπτει αυτόν που την λέει αλλά δεν έλαβα υπόψη αυτό που έλεγε και ο Γάλλος συγγραφέας Αλμπέρτ Καμύ << Η αλήθεια, όπως και το φως, τυφλώνει.>> όπως και τύφλωσε ανθρώπους που μπορούσαν να παρέμβουν και να αποτρέψουν τα λάθη ,αλλά προτίμησαν να τα συγκαλύψουν . Τα αποτελέσματα τα είδαμε.

****** ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ******

ΟΙ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΩΝ ΑΡΧΙΚΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟΧΩΝ ΜΑΣ
Αν κάνεις ανατρέξει στην ομιλία της πρώτης μας έκθεσης αλλά και στις επόμενες θα δει τους στόχους που είχαμε.
Στο μεγαλύτερο μέρος από αυτούς οι στόχοι επιτευχθήκαν

1. Η Έκθεση λειτούργησε αδιάλειπτα για 33 χρόνια έως και το 2017 που ενώ είχε ξεπεράσει το πρώτο σοκ της εφαρμογής των μνημονίων η κακή διαχείριση του Νομικού προσώπου που ανέλαβε μετά το 2000 την οργάνωση των εκθέσεων ,οδήγησε σε ελλείμματα και αυτά στην εκκαθάριση .
2. Ο κτηνοτροφικός σταθμός μεταφέρθηκε στην Βλάστη όπου είναι και ο φυσικός τόπος εκτροφής των προβάτων που ήταν ο βασικός λόγος λειτουργίας του .
3. Η κτηματική εταιρία του δημοσίου έδωσε τον χώρο στο ΕΒΕ της Κοζάνης
4. Κατασκευάστηκε ένα διώροφο κτήριο 2600 τ.μ. με 1400 τ. μ. Εξωτερικό εκθεσιακό χώρο.
5. Το εκθεσιακό κέντρο λειτούργησε επανειλημμένως σαν χώρος συνεδρίων
6. Ο ΕΟΜΕΧ δημιούργησε γραφεία στην Κοζάνη
7. Η έκθεση και οι διεκδικήσεις στις ομιλίες μας στις εκθέσεις έφεραν την μεταφορά του τμήματος της Υπηρεσίας Περιφερειακής Ανάπτυξης, που βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε.
Αυτή η υπηρεσία έφερε δυο χρόνια αργότερα, την Γ. Γ. Περιφέρειας Δυτ. Μακεδονίας, που μετεξελίχθηκε, στις μέρες μας, σε Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.
8. Το αίτημα μας που συνοψιζόταν στην φράση “ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ, Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΗΡΙΟΥ ΠΟΛΥΜΥΛΟΥ-ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ” για να γλυτώσουμε από την Καστανιά και την απομόνωση και πολλοί μας κατέκριναν πραγματοποιήθηκε με το παραπάνω με την δημιουργία της Εγνατίας

ΗΜΙΤΕΛΗ ΕΜΕΙΝΑΝ
1. Πάρθηκε απόφαση για την δημιουργία Βιομηχανικής περιοχής σε περιοχή του Μαυροδενδρίου ,κατασκευάσθηκε η υποδομή αλλά δυστυχώς και λόγω μνημονίων ξεπουλήθηκε η ΕΤΒΑ που ήταν ο φορέας υλοποίησης σταμάτησαν οι εργασίες και το έργο εγκαταλείφθηκε .
2. Εν μέρει κατασκευάσθηκε το αρδευτικό δίκτυο γύρω από την λίμνη Πολυφύτου
3. Η γεωργία βοηθήθηκε και είδαμε να καλλιεργούνται στην περιοχή και αλλά αρωματικά φυτά εκτός από τον κρόκο.
4. Η συνέχιση της λειτουργίας του εκθεσιακοί θεσμού από το Επιμελητήριο στο εγκαταλελειμμένο ουσιαστικά κτήριο.
ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
1. Δεν έγινε εκσυγχρονισμός της βιοτεχνίας , αλλά κάποιες μικρές μονάδες ανδρωθήκαν σε σημείο σήμερα τα προϊόντα τους να βρίσκονται στην Ευρώπη και όχι μόνον.
2. Δεν ολοκληρώθηκε η βιομηχανική ζώνη
3. Όχι μόνο δεν βελτιώθηκε η λειτουργία του σιδηροδρομικού δικτύου αλλά απεναντίας έπαψε να λειτουργεί (πλην της γραμμής Θεσ/νικης – Φλωρίνης )
Μάλιστα γράφτηκε τον Ιανουάριο του 2024 χωρίς να διαψευστεί ότι : <<…Σε σιδηροδρομικό αποκλεισμό καταδικάζεται η Δυτική Μακεδονία για ακόμα είκοσι χρόνια, σύμφωνα με όσα επισήμως ανακοινώθηκαν μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου την 9η /1/2024. … >>
4. Δεν μεταφέρθηκαν υπηρεσίες του ΕΒΕ Κοζάνης στα Κοίλα.. ΄

5. ΔΕΝ ΈΓΙΝΑΝ ΌΛΑ ΑΠΌ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΊΝΟΥΝ ΏΣΤΕ Η ΑΠΟΛΙΓΝΟΤΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ ΈΓΙΝΕ ΚΑΙ ΉΡΘΕ ΌΧΙ ΓΙΑΤΊ ΤΕΛΕΊΩΣΑΝ ΤΑ ΑΠΟΘΈΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΙΓΝΊΤΗ ΠΟΥ ΤΌΤΕ ΓΝΩΡΊΖΑΜΕ (Βρεθήκαν και αλλά ) ΑΛΛΆ ΓΙΑΤΊ ΤΗΝ ΕΠΙΔΊΩΞΑΝ ΚΑΙ ΕΠΈΒΑΛΑΝ ΣΥΜΦΈΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΏΝ ΜΕ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΝΑ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΉ ΜΑΣ
Όπως : ΑΝΕΡΓΊΑ – ΜΕΊΩΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΊ – ΦΤΏΧΕΙΑ – ΥΠΟΒΆΘΜΙΣΉ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΩΝ ΑΚΊΝΗΤΩΝ – ΕΓΚΑΤΆΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΆΛΟΓΑ ΜΎΡΙΑ ΚΑΚΆ .
Και σαν επιστέγασμα αυτής θλιβερής κατάστασης , κατακλύσθηκε ο τόπος μας από ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά στα βουνά ,τα λαγκάδια και στις καλλιεργούμενες εκτάσεις .
Άραγε είναι αργά να αντιδράσουμε και να διασώσουμε μέρος της καταστροφής,νομίζω ότι από εμάς εξαρτάται , με ότι αυτό σημαίνει.
*****************************************************************
Υ.Γ. Προτάσεις για το << τι μέλει γενέσθαι >> σε επόμενη δημοσίευση
Δείτε το βίντεο της 2η έκθεσης του 1985. διάρκειας 1 ώρα & .36 λεπτά

Τίτλος
ΑΡΧΕΙΟ 1985 2η ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΙΛΩΝ ΚΟΖΑΝΗΣ ΕΜΠΟΡΟΒΙΟΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΚΗ

Exit mobile version