Βουρδούρι Πισιδίας & η αρχαία λίμνη Ασκάνια

Συμπληρώσαμε σχεδόν 6 μήνες στις αναρτήσεις στις οποίες δίναμε πληροφορίες για την περιοχή της αρχαίας Πισιδίας αρχικά και στην συνέχεια για την γενέθλια γη του πατέρα μου Παντελή Σταύρου Καπλάνογλου την Σπάρτη της Μικράς Ασίας . Μίας πατρίδας που εξαναγκάστηκε να την εγκαταλείψει σε ηλικία 12 χρόνων ,και πριν από οποιαδήποτε υπογραφή συνθήκης ανταλλαγής πληθυσμών, μαζί με όλα τα γυναικόπαιδα της πόλης Ελληνικής καταγωγής , παιδιά που βρισκόταν στην κούνια και τα θήλαζαν η μητέρες τους ,έως κατάκοιτες γυναίκες μαζί με ελάχιστους άνδρες που βρισκόταν στην ίδια κατάσταση (όλοι οι άλλοι άνδρες από 15 χρονών έως τα 80 βρισκόταν στα Αμελέ Ταμπουρού (σε καταναγκαστικά έργα, σε τόπους εξορίας για να επέλθει ο θάνατος ) Εκδιώχθηκαν γιατί θεωρήθηκαν επικίνδυνοι για το καθεστώς ,κάτι τέτοιο συνέβηκε και σε όλους τους κατοίκους της Πισιδίας την ίδια εποχή ,και όχι μόνον

Το ίδιο έγινε και στο Βουρδούρι στην δεύτερη τότε αλλά και σήμερα σε μέγεθος πόλη της Πισιδίας που την εποχή των Βυζαντινών έφερε το όνομα Πολυδώριον

Σήμερα ανήκει στην επαρχία Βουρδουρίου ((Byrdur) που αντιστοιχεί στα διοικητικά όρια που στην Ελλάδα τα αποκαλούσαμε Νομούς και τώρα Περιφερειακές Ενώσεις και είναι η δεύτερη και μικρότερη επαρχία στην θέση που βρισκόταν η Πισιδία .

Βουρδούρι Βουρδουρίου

Το Βουρδούρι ανήκε στην αρχαία περιοχή της της Πισιδίας, που περιβαλλόταν από την Ισαυρία, τη Λυκαονία στα ανατολικά, την Παμφυλία στα νότια, τη Λυκία και την Καρία στα δυτικά, τη Φρυγία και τη Γαλατία στα βόρεια.

Το προϊστορικό παρελθόν του Βουρδουρίου ( Burdur ) χρονολογείται από την παλαιολιθική εποχή. Αργότερα, από τις ανασκαφές Hacılar και Kuruçay αποκαλύφθηκαν συγκεκριμένα ευρήματα που ανήκουν στη Νεολιθική (8000 – 5500) , Χαλκολιθική (5500 – 3200) εποχές αντίστοιχα. Η φάση “No Ceramics Neolithic”, που χρονολογείται στο 7000 π.Χ., αναφέρεται ως στρώματα IX – IV και χρονολογείται π.Χ. Έχουν εντοπιστεί φάσεις «ύστερης νεολιθικής» που χρονολογούνται στο 5.400 π.Χ.

Η επαρχία Βουρδουρίου είναι επαρχία της Νοτιοδυτικής Τουρκίας που ανήκει στο διαμέρισμα της Μεσογείου (αντίστοιχης της σημερινής Περιφέρειας στην Ελλάδα ). Η επαρχία καταλαμβάνει έκταση 6.887 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της είναι 246.134 σύμφωνα με εκτίμηση του 2007. Πρωτεύουσα της είναι το Μπουρντούρ, με πληθυσμό 71.911 κατοίκων. Στα όρια αυτής της επαρχίας βρισκόταν η Σαγαλασσός, η αρχαία πρωτεύουσα της Πισιδίας αλλά και πολλές άλλες αρχαίες πόλεις.

Υπάρχουν πολλές λίμνες ανάμεσα στις οποίες κυριαρχεί η ομώνυμη αλμυρή λίμνη που στην αρχαιότητα έφερε το όνομά Ασκανία λίμνη για την οποία θα δώσουμε αρκετές πληροφορίες στο τέλος της δημοσίευσης , ανάμεσα στις οποίες θα υπάρχουν και πληροφορίες για την χλωρίδα και την πανίδα της λίμνης που κάποιες εικόνες είδατε ήδη στο κολάζ φωτογραφιών που δημιουργήσαμε και παρουσιάσαμε στην αρχή

( Πολυδώριον ή Λιμνοβριάς ή Λιμόβραμα ή Προαετόρια, ή Burdur )

Το Βουρδούρι ή Μπουρντούρ (τουρκ. Burdur) αλλά και Μπουλντούρ (Buldur), στα ελληνικά Πολυδώριο είναι πόλη στην Νοτιοδυτική Τουρκία και το διοικητικό κέντρο της ομώνυμης επαρχίας.

Το Βουρδούρι όπως το έλεγαν οι Έλληνες το 1922 ήταν μια μεγάλη Βυζαντινή πόλη της Πισιδίας που έφερε το όνομα Πολυδώριον που είχε ανθούσα Ελληνική κοινότητα με αξιόλογα σχολεία και εκκλησίες

Το αρχαιοελληνικό της όνομα ήταν Λιμόβραμα. Υπολογίζεται ότι η πόλη κατοικείται εδώ και 8000 χρόνια. Βρίσκεται στην όχθη της ομώνυμης λίμνης. Ο πληθυσμός σήμερα της σύμφωνα με εκτιμήσεις φτάνει τους 71.911 κατοίκους

–Που βρισκόταν

Βρισκόταν στα Νοτιοδυτικά της Σπάρτης και σε απόσταση 30 περίπου χιλιομέτρων από την αυτή με την οποία είχε πολλές συναλλαγές

Η απόσταση από την Αττάλεια είναι 128 χιλιόμετρα , από το Nτενιζλί 140 χλμ και την Σμύρνη 405 χλμ.

Κατά την Μητρόπολη Πισιδίας τό Βουρδούρι, τό αρχαίο Πολυδώριον είχε 15.000 κατοίκους. εξ αυτών, οι 4.000 περίπου χριστιανοί Έλληνες έμεναν σε τέσσερες συνοικίες.

Ο Παπά Ιωακείμ υπολογίζει ότι το 1922 είχαν απομένει μετά τις συνεχείς διώξεις και εξορίες των ανδρών 2500 Έλληνες. Στην πόλη ζούσαν και 1000 Αρμένιοι Χριστιανοί

Το Βουρδούρι ( Πολυδώριο ) ήταν πρωτεύουσα του ομώνυμου δήμου (σαντζάκ ) και οι Έλληνες ήσαν κατανεμημένοι, όπως και στη Σπάρτη, σε τέσσερις δικές τους συνοικίες (μαχαλλάδες), οι τρεις από τις οποίες είχαν το δικό τους Ναό:

Ενορία της Παναγίας,

Ενορία του Αγίου Γεωργίου και

Ενορία της Μεταμορφώσεως.

Ενορία ;

Υπάρχουν διαφορετικές φήμες για την ιστορία του ονόματος. Μία από τις ιστορίες είναι η άποψη ότι λόγω της κάποτε καλής οικονομικής κατάστασης επιζήμια έκδοση της λέξης “Πολύδωριο”. Η περιοχή, η οποία αργότερα ονομάστηκε Πολυδώριο, (πολλά +δώρα )

έγινε Burdur από τους Οθωμανούς και κατά τους Έλληνες Βουρδούρι

Μια άλλη ιστορία είναι ότι προέρχεται από τη λέξη Limobrama, που σημαίνει Λιμνούπολη. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με την ακρίβεια των ιστοριών.

– Λιμνοβριάς -Λιμόβραμα.

Το αρχαιοελληνικό της όνομα ήταν Λιμόβραμα.(«Λίμνη Πόλη»)

Έχει προταθεί ότι η πόλη Μπουρντούρ έχει αλλάξει θέση αρκετές φορές. η αρχαία πόλη της Λιμνομβρίας (“Lake City”) ήταν πιο κοντά στη λίμνη Ασκανια (Burdur) από τη σύγχρονη πόλη

– Προαετόρια

Epi Rvmaivn μπορεί επίσης να καταλαμβάνει την τοποθεσία μιας πόλης που ονομάζεται Praetora

–Πολυδώριο

Το όνομα Πολυδωριών δόθηκε επί Βυζαντίου

Είναι γνωστό ότι στη βυζαντινή εποχή η πόλη υπήρχε με το όνομα Πολυδώριον Polidorion ( ελληνικά : Πολυδώριον ), από τό αυτό το όνομα προήλθε το σημερινό όνομα της πόλης.

– -Βουρδούρι, Βurdur .

Παραφθορά του ονόματος Πολυδώριο

Έχει προταθεί ότι η πόλη του Burdur έχει αλλάξει τοποθεσία πολλές φορές. η αρχαία πόλη της Λιμνομβρίας («Λίμνη Πόλη») ήταν πιο κοντά στη λίμνη Burdur παρά στη σύγχρονη πόλη

Η ιστορία της πόλης χρονολογείται από το 6500 π.Χ., και ανήκε στην περιοχή της Πισιδίας .

Πολλοί διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν κυριαρχήσει στο Βουρδούρι – Burdur, του οποίου η ιστορία χρονολογείται από τη νεολιθική περίοδο. Περνώντας λίγο πιο γρήγορα την προϊστορική περίοδο, ρίχνοντας μια ματιά στις πιο πρόσφατες χρονολογίες, βλέπουμε ότι υπήρχε Περσική κυριαρχία στην περιοχή το 546 π.Χ.

Τον 4ο αιώνα π.Χ., μπορούμε να πούμε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος κυριαρχούσε στην περιοχή συντριπτικά.

Γύρω από την πόλη υπάρχουν πολλά αρχαία μνημεία που δηλώνουν την πορεία της πόλης κατά τη διάρκεια εκατονταετιών.

– Ίδρυση Υπολογίζεται ότι η πόλη κατοικείται εδώ και 8000 χρόνια

Ενώ υπάρχουν στοιχεία κατοίκησης στην επαρχία που χρονολογούνται από το 6500 π.Χ., το αρχαιότερο σημάδι κατοίκησης στην ίδια την πόλη χρονολογείται στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού . Αντικείμενα αυτής της περιόδου έχουν βρεθεί στη θέση του σημερινού σιδηροδρομικού σταθμού. .

–Χετταίοι

Ανήκε κατά καιρούς στο κράτος των Χετταίων,

–Φρύγες

Στο κράτος της Φρυγίας .

— Λυδοί

Στο κράτος της Λυδίας έγιναν αργότερα μέρος της περιοχής της Πισιδίας,

– Πέρσες

Με την κατάκτηση των Περσών στην Μ. Ασίας (6ος αιών . π.Χ.) η Πισιδία φαίνεται πως διατηρεί ένα είδος αυτονομίας εξαιτίας των αδιάκοπων απελευθερωτικών αγώνων τους εναντίον των Μεγάλων Βασιλείων.

Γράφει ο Στράβων : «… διεμάχοντο προς τους βασιλέας αεί…», (Στράβωνος: Μικρ. Ασ., IB’ – 7 § 3) που αναγκάζονται να αναγνωρίσουν τους ιθαγενείς άρχοντες για σατράπες.

–Μ. Αλέξανδρος

Επί Μεγάλου Αλεξάνδρου κυριάρχησε η περιοχή πέρασε στο Μακεδονικό Βασίλειο

Ο Μ . Αλέξανδρος και οι Διάδοχοι του κυριάρχησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

–Από τους διαδόχους πέρασε στο Βασιλεύω της Περγάμου τόσο η πόλη όσο και και τα περίχωρα της ,

–Ρωμαίοι

Και από το Βασίλειο της Περγάμου πέρασε στην κυριαρχία της Ρώμης.

–Βυζάντιο

Το 395 μ.Χ., η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίστηκε σε Ανατολική (Βυζαντινή) και Δυτική και η περιοχή πλέον ανήκε στο Βυζαντινό κράτος.

Η στο διάστημα αυτό η πόλη άλλαξε όνομα και ονομάστηκε Πολυδώριον . Το οποίο βγήκε και το όνομα που έδωσαν οι Οθωμανοί ,

—Οθωμανοί

Η πόλη μετά από πολλές μεταπτώσεις στο μέγεθος της συνέχισε την αστική της ανάπτυξη και μετά τη νίκη των Σελτζούκων στη μάχη του Manzikert το 1071.

Στα τέλη του 11ου αιώνα, η φυλή Kınalı των Τούρκων Oghuz κατέλαβε την περιοχή του Πολυδωρίου και εγκαταστάθηκε εκεί.

Οι Μουσουλμάνοι -Τούρκοι έγιναν η πλειοψηφία του πληθυσμού της περιοχής μετά το 1211 μ.Χ. εξισλαμίζοντας ή εκτοπίζοντας τους Χριστιανούς

Το Πολυδώριον εντάχθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1391 μ.Χ , όταν ο Βαγιαζίτ Α’ κατέκτησε τους Χαμιδίτες.

Αρχικά ήταν κέντρο περιφέρειας και μικρή πόλη κάτω από το σαντζάκι του Χαμίτ

Από το 1478 μ.Χ , και μετα το Bουρδούρι είχε πληθυσμό κατά τα τρία τέταρτα Μουσουλμανικό και το ένα τέταρτο ήταν Χριστιανικό. Κατανεμημένο σε ξεχωριστές συνοικίες ( μαχαλάδες )

Η μεγαλύτερη από αυτές ήταν ήταν συνοικία Cami («Τζαμί») των Μουσουλμάνων .

— O σεισμός του 1914 μ.Χ

Σημαντική στιγμή στους νεότερους χρόνους για το Βουρδουρι ήταν και ο μεγάλος σεισμός που έγινε στην ευρύτερη περιοχή της Πισιδίας ,στις 1/10/1914 που αρχικά θεωρήθηκε ότι το επίκεντρο βρισκόταν στο Βουρδούρι έτσι ονομάστηκε <<Σεισμός του BURDUR >>

και αυτό γιατί ένα μεγάλο τμήμα στην ομώνυμη λίμνη κοντά στη πόλη καταβυθίστηκε , αργότερα ονομάστηκε και << Σεισμός Αfyon -Bolvadin >>

τελικά το επίκεντρο βρισκόταν ανάμεσα στο Βουρδούρι και την Σπάρτη στο χωριό Sala – Kargilar ταν 7,1 της κλίμακος Richter και έγινε στις 2 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα.

Απολογισμούς για το ΒURDUR καταστράφηκαν το 90% των σπιτιών 657 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και 110 άνθρωποι ανασύρθηκαν ζωντανοί από τα χαλάσματα (αναλυτικοί όρθρο γι αυτό τον σεισμό δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2022 στο περιοδικό Σπάρτη της Ανατολής )

Η Χριστιανική κοινότητα του Βουρδουρίου ανήκε στην Μητρόπολη Πισιδίας

υπήρχαν τρεις εκκλησίες :

Της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος , τρίκλιτος Βασιλική, ἡ μεγαλύτερη σε μέγεθος της Πισιδίας, η οποία λειτουργούσε τακτικά.

Οι δύο άλλες, της Παναγίας και του Αγίου Γεωργίου, λειτουργούσαν σε εδικές περιπτώσεις..

Σώζεται ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που για πολλά χρονιά λειτουργούσε ω ως κινηματογράφος. Σήμερα είναι μουσείο.

Σε τακτική βάση λειτουργούσε μόνο ο τελευταίος και οι άλλοι δύο στις αντίστοιχες γιορτές

Είχε 2 ιερείς με τελευταίο ιερέα τον πατέρα Ιωακείμ

Μια εγκαταλειμμένη Ελληνική εκκλησία (Της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ) στην πόλη έχει μετατραπεί σε μουσείο με ένα γιγάντιο απολίθωμα δεινοσαύρου πριν από λίγα χρόνια.

— Η εκκλησία των «Έξη Θυρών» ό

Τελευταία ανακαλύφθηκε , η εκκλησία των «Έξη Θυρών» όπως την ονόμασαν οι Τούρκοι, μια εκκλησία μέσα στα βράχια στην περιοχή του Burdur, το ελληνικό Πολυδώριον, στην νοτιοδυτική Μικρά Ασία.\Η αποκάλυψη αυτή, από τις τοιχογραφίες που ανευρέθηκαν και τις οποίες χαρακτήρισε ανυπολόγιστης αρχαιολογικής αλλά και θρησκευτικής αξίας.

Η εκκλησιά υπολογίζεται ότι είναι του ενδεκάτου ή του δωδεκάτου αιώνος και είναι ένα θαυμαστό δείγμα κρυμμένης και μάλλον μοναστικής ελληνορθόδοξης εκκλησίας στην Βυζαντινή περιοχή της Μικρασιατικής Πισιδίας.

Οι τοιχογραφίες που ανευρέθηκαν είναι της εποχής της Βυζαντινής δυναστείας των Κομνηνών και απεικονίζουν την Παναγία οδεύουσα προς την Ιερουσαλήμ συνοδευόμενη από «Έξη Ιερείς».

Επίσης έχουν βρεθεί απεικονίσεις του Ιησού Χριστού σε διάφορες φάσεις από την ζωή του, πολύτιμης αξίας όπως αναφέρεται, καθώς και εικόνες αγγέλων όπως απεικονίζονταν την εποχή εκείνη στους βυζαντινούς ελληνορθόδοξους ναούς.

Εντυπωσιακή είναι η γέννηση του Ιησού, όπως ανέφερε ο άλλος Τούρκος καθηγητής, ο Salih Soslu, μια απεικόνιση όπου ο Χριστός βρέφος περιβάλλεται από κατσίκια και αλλά ζώα στην γενέθλιο φάτνη του.

Στο Πολυδώριο υπήρχαν δύο μικτά σχολεία όπου φοιτούσαν τα Ελληνόπουλα .

η αστική Σχολή (ενισχυμένο Δημοτικό Σχολείο), είχε 8 Τάξεις και λειτουργούσε άψογα.

Ο αριθμός των μαθητών έφθανε τους 300 και είχαν 8 δάσκαλους

Όπως και στην Σπάρτη είχαν ανάπτυξη αξιόλογη πολιτισμική και μορφωτική δραστηριότητα

Σωματεία που υπήρχαν :

– Η Ένωσης

Ιδρύθηκε το το 1908 από τον Ν.Π. Τσολοζίδη ή Τσολοζόγλου που κυρία στόχευε στην λειτουργιά βιβλιοθήκης του Αναγνωστηρίου και την επιμόρφωση των Ελλήνων που μιλούσαν Τουρκικά.

Βασικές ασχολίες των κατοίκων ήταν ἡ παραγωγή ροδέλαιου σε μεγάλες ποσότητες, ἡ κατασκευή χαλιών και το εμπόριο.

Πολλοί επίσης ήσαν οι ιδιοκτήτες αλευρόμυλων .

Η πόλη απέκτησε σημασία σε όλη την ιστορία μέσω της θέσης της που την έκανε κομβικό σημείο , μια και βρισκόταν στον εμπορικό δρόμο που συνέδεε το Ικόνιο με τις πόλεις της Μαύρης Θάλασσας.,

Μέσα στον αστικό ιστό δεν βρέθηκαν αρχαιολογικά ευρήματα παρά την 8χιλιετη ιστορία της , Στην γύρω όμως περιοχή υπήρχαν πολλές αρχαίες πόλεις με αξιολογότατα ευρήματα που πολλά άπω αυτά εκτίθενται στο μουσείο της πόλης.

Ξεχωρίζουν τα ευρήματα από την Σαγαλασσό, των Κιβύρων, της Κρέμνας και όχι μόνον που τονίζουν την Ελληνορωμαϊκή προέλευση του πολιτισμού της περιοχής

Για τις 3 προαναφερόμενες αρχαίες Ελληνικές πόλεις θα αναφερθούμε σε επόμενες δημοσιεύσεις .

Στην πόλη ξεχωρίζει ο Πύργος του Ρολογιού

Ο πύργος , χτίστηκε ως αναλογικό ρολόι το 1830, . Ο πύργος στενεύει από το έδαφος προς την κορυφή και αποτελείται από 6 συνολικά κόμβους.

Ξαναχτίστηκε το 1936 στο κέντρο της πόλης , καθώς ο πύργος ύψους 30 μέτρων υπέστη μεγάλες ζημιές και κατέρρευσε λόγω του σεισμού στην περιοχή. το 1914 .

Οι Χριστιανοί του Βουρδουρίου Έλληνες και Αρμένιοι είχαν την ίδια τύχη που είχαν όλοι οι Χριστιανοί της Πισιδίας .

Αφού δέχτηκαν την μεγάλη καταπίεση και τις διώξεις όλη την μαύρη περίοδο κυρίως από το 1914 έως το 1922 με εξορίες , αρπαγή περιουσιών από τους Τσέτες και δολοφονικές ενέργειες τελικά και πριν από την υπογραφή της συνθήκης ανταλλαγής της Λωζάνης που υπογράφτηκε το 1923 , τον Οκτώβριο του 1922 εξαναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδαφη και ολα τα γυναικόπαιδων με την απειλή της μαζικης εξορίας τους στα Αμελέ Ταμπουρού και της φυσικής εξόντωσης , ανεξάρτητα με την ηλικία την κατάσταση της υγείας τους και το φύλλο των Χριστιανών .

Στην Ελλάδα μια ομάδα 600 προσφύγων από το Βουρδουρι ήρθαν στην Έδεσσα έχοντας πρόεδρο με το όνομα Τσολόσογλου ,πιθανόν συγγενή αυτού που είχε δημιουργήσει τον πολιτιστικό σύλλογο στο Βουρδούρι στην Πισιδία το 1908

Πολλοί επίσης Πρόσφυγες από το Βουρδούρι εγκαταστάθηκαν στην Νέα Ιωνία και επίσης κατά δήλωση του ανάμεσα στις οικογένειες που εγκαταστάθηκαν στην Νέα Σπάρτη Κοζάνης ήταν και 2 οικογένειες με αρχηγό της οικογενείας γυναίκες που δήλωνε καταγωγή Βουρδούριον ,ήταν οι οικογένειες της Βασιλειάδου Κυριακούλα χήρα Νικολάου και της Λαζαρίδου ή Πεσκέτζογλου Ζαφειρώ του Δημητρίου

Ο πληθυσμός της σύμφωνα με εκτιμήσεις φτάνει τους 71.911 κατοίκους.

Σήμερα ἡ πόλη Bürdür είναι η πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού και κατά την απογραφή του 2007 είχε 67.097 κατοίκους

Ίσως η Τουρκία ως χώρα να είναι διάσημη σε πολλούς κλάδους, αλλά αν εμβαθύνουμε στις λεπτομέρειες, διαπιστώνουμε ότι ορισμένα κράτη φημίζονται για συγκεκριμένες βιομηχανίες.

Το Burdur είναι γενικά γνωστό για την κατασκευή πολύτιμων λίθων, ειδικά με την παρουσία πολλών σπηλαίων και βουνών που περιέχουν πολλά είδη λίθων.

Οι κάτοικοι του Burdur φημίζονται επίσης για την παραγωγή αρωμάτων με ποικιλία αρωμάτων λόγω της καταπράσινης φύσης που καλύπτει την περιοχή της πόλης και της αφθονίας και της ποικιλίας των λουλουδιών.

Η βιομηχανία χαλκού στην Τουρκία δεν περιορίζεται τόσο στο Gaziantep όσο και στην Κωνσταντινούπολη, αλλά το Burdur έχει μερίδιο αυτής της παραδοσιακής βιομηχανίας στην Τουρκία.

Το Bodur είναι επίσης γνωστό για την κατασκευή μαρμάρινων λίθων για δάπεδα καθώς είναι πηγή αυτών των λίθων για άλλες πολιτείες.

Λίμνη Burdur ( τουρκικά : Burdur Gölü ) είναι μια μεγάλη αλμυρή λίμνη της τεκτονικής προέλευσης, που βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ Burdur και Ισπάρτα επαρχίες, στη νοτιοδυτική Τουρκία .

Η λίμνη Burdur είναι μια από τις μεγαλύτερες και βαθύτερες λίμνες της Τουρκίας, που βρίσκεται στην περιοχή των Τουρκικών Λιμνών στη νοτιοδυτική Μ. Ασια. Που βρίσκεται μέσα σε μια κλειστή λεκάνη

– Η δημιουργία της λίμνης

Ο σχηματισμός της λίμνης ξεκίνησε πριν από 5 εκατομμύρια χρόνια ως τεκτονική κατάθλιψη. (Η περιοχή Burdur βρίσκεται σε ζώνη πρώτης τάξης σεισμού) Είναι γνωστό ότι η λίμνη διατήρησε τον χαρακτήρα του γλυκού νερού για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το υψόμετρο στην Πλειοπλειστόκαινο* περίοδο ήταν 100 μέτρα υψηλότερο, έτσι η λίμνη εκτεινόταν με κατεύθυνση ΒΑ-ΝΔ.

Στην ύστερη περίοδο του Πλειστόκαινου άρχισε η αλάτωση και η συρρίκνωση της λίμνης, η οποία είναι μια διαδικασία σε εξέλιξη σήμερα.

Από το 1975 έχει καταγραφεί υψομετρική αλλαγή −10 m και απώλεια όγκου 27%.

Οι κύριοι λόγοι για αυτά τα στοιχεία είναι φράγματα και λίμνες που κατασκευάστηκαν στις κύριες πηγές της λίμνης, όπως το ρέμα Bozcay, η έντονη ξηρασία μεταξύ 1988 και 1995 και ιδιαίτερα η εκτεταμένη χρήση υδροφορέων από ντόπιους αγρότες.

Το Πλειστόκαινο είναι η γεωλογική περίοδος που περιλαμβάνει τη χρονική περίοδο 2.588.000 ετών

-Το αρχαίο όνομα της λίμνης

Η αρχαιοελληνική ονομασία είναι Λίμνη Ασκάνια , λίμνη του Μπουρντούρ έγινε μετά την Κατάληψη από τους Οθωμανούς

Η Ασκανία λίμνη που πήρε το όνομα της από τη λατρεία του Θεού Μηνός Ασκηνού, προστάτη των Πισιδών,’ Η λίμνη βρίσκεται .στα ΝΔ της Πισιδίας, κοντά στο Πολυδώριο.

Η λίμνη βρίσκεται .στα ΝΔ της Πισιδίας, κοντά στο Πολυδώριο. Ή όπως αλλιώς λεγόταν το 1922 Βουρδούριον σημερινή ονομασία Burdur Αυτή η λίμνη βρίσκεται ανάμεσα στις ορεινές μάζες Söğüt Dağ και Suludere Plateau. Είναι μια λίμνη με υψηλή αλατόμητα.

Η Ασκανία είναι λίμνη υφάλμυρη με μέγιστο βάθος 92 – 110 μέτρα Τεκτονικής προέλευσης έκταση 250 τετρ χιλιομ. έχει την έβδομη θέση στην Μ. Ασία.

Η μέση περιοχή της λίμνης είναι 153 km² και το υψόμετρό της είναι 842,87 μέτρα.

Υγρότοπος Ραμσάρ

Η λίμνη Burdur φιλοξενεί σχεδόν 100 είδη πουλιών και σχεδόν 300.000 υδρόβια πτηνά (ειδικά το 70% των απειλούμενων παπιών Dikktail). Τα ψάρια δεν μπορούν να επιβιώσουν λόγω της αλατότητάς τους.

Έχει χάσει περίπου το ένα τρίτο του νερού τα τελευταία 35 χρόνια.

Η λίμνη συρρικνώνεται καθώς τα αποθέματα νερού μειώθηκαν λόγω των λατομείων μαρμάρου γύρω από τη λίμνη .

Αυτή η λίμνη, η οποία είχε 144 διαφορετικά είδη πτηνών, έχει πλέον μόνον 25 .

Παρά την αλατότητα αυτή, ο οδοντωτός κυπρίνος Burdur (Aphanius sureyanus) που έχει προσαρμοστεί να ζει στη λίμνη ζει μόνο στη λίμνη Burdur στον κόσμο και έχει τεθεί σε κίνδυνο με την εξαφάνιση της λίμνης.

Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού της πάπιας προσοχής (Oxyura leucocephala), η οποία απειλείται σε παγκόσμια κλίμακα, χρησιμοποιεί τη λίμνη για χειμώνα.

Το νερό της λίμνης Burdur είναι αλμυρό. Τα τελευταία χρόνια, τα ρεύματα που τροφοδοτούν τη λίμνη δεν έχουν φτάσει στη λίμνη και η λίμνη χάνει νερό λόγω της εξάτμισης, η οποία έχει αυξήσει την αλατότητα. Η λίμνη είναι 2 φορές πιο αλμυρή από τη θάλασσα

– Ταυτότητα της λίμνης

Συντεταγμένες…………37,75°Β 30,18°Α

Εμβαδον επιφάνειας…..250 τετραγ, χιλιομετρα

Η στάθμη του νερού στη λίμνη κυμαίνεται. Η στάθμη του νερού έχει μειωθεί από το 1975 έως το 2002 λόγω της κατασκευής φραγμάτων και λιμνών στη λεκάνη απορροής,με αποτέλεσμα την απώλεια του 27% της έκτασης της λίμνης κατά την περίοδο των 27 ετών. Σήμερα η εκτιμώμενη έκταση της λίμνης κυμαίνεται μεταξύ 140 km2 ή 153 km 2

Μέγιστο βάθος ………… 110 μέτρα

Το μέγιστο βάθος αναφέρεται ποικιλοτρόπως μεταξύ 50 και 110 m.

Υψόμετρο της επιφάνειας.. 845 μέτρα

Η λεκάνη απορροής είναι 6150 km 2 .

Νερό με μεγάλη αλατόμητα

Η λίμνη είναι 2 φορές πιο αλμυρή από τη θάλασσα. Όντας αλμυρό το νερό και πολύ αλκαλικό (pH 9,5) δεν παγώνει ποτέ.

Συνθήκη προστασίας σήμερα .. Υγρότοποςoτοπος Ramsar (11/7/1974 αρ. αν. 658 Η λίμνη Burdur είναι μια σημαντική περιοχή υγροτόπων για πολλά είδη πουλιών

Σύμφωνα με την Έκθεση Ερευνητικού Έργου για τη Βιοποικιλότητα της Λίμνης Burdur, υπάρχουν 210 είδη πουλιών στη λίμνη Burdur.

Από αυτά τα είδη, 82 είναι υδρόβια πτηνά, 95 είναι πτηνά, 27 είναι ημέρα και 6 είναι νυκτόβια. αρπακτικά

Η λίμνη Burdur είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός υγρότοπος για τα πουλιά τόσο κατά την περίοδο αναπαραγωγής όσο και κατά την περίοδο διαχείμασης. Μεταξύ των ειδών πουλιών που αναπαράγονται στη λίμνη είναι η παγκοσμίως απειλούμενη με εξαφάνιση ειναι :

1. Ασπροκέφαλη πάπια Oxyura leucocephala

. Ενώ η λίμνη ήταν μια περιοχή όπου το 70 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού διαχείμαζε μέχρι πρόσφατα, ο αριθμός των ειδών έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια

2. Κιρκίρι . ( Anas crecca ),

3. Σφυριχτάρι fiyu ( Anas penelope ),

4. Γκισάρι. ( Aythya ferina ),

5. Μικρός κύκνος ( Cygnus columbianus )

6. Αγριόπετενος ( Fulica atra ), φαλαριδα

7. Αμυγδαλωτός ( Netta rufina ) και

8. Μαυρολαιμή ( Podiceps nigricolis )) είδη περνούν το χειμώνα στην ( Anthus campestris ),

Μεγαλόφθαλμος ( Burchinus oedicnemus ),

Κόκκινο γεράκι ( Buteo rufinus ),

Πελαργός ( Cicconia cicconia ),

Λευκός πελεκάνος ( Pelecanus onocrotalus ),

Φλαμίνγκο ( Phoenicopterus roseoonbius ).

( Placotalea ) ), και

το spirred lapwing ( Vanellus spinosus )

–Ψάρια της ενδοχώρας

Η λίμνη Burdur και τα ρέματα που τροφοδοτούν τη λίμνη είναι πλούσια σε ψάρια της ενδοχώρας. Υπάρχουν ενδημικά στην περιοχή είδη

Οδοντόψαρου Burdur Aphanius anatoliae sureyanus ,

Cobitis (Bicanestrinia) turcica,

Cobitis turcica και

Pseudophoxinus meandri .

Είναι γνωστό ότι τα ασημένια ψάρια σταυροειδών λιμνών (Carassius gibelio) και τα κουνούπια (Gambusia holbrooki), που είναι σαρκοφάγα χωροκατακτητικά είδη, ζουν επίσης στις πηγές και τα ρυάκια συνδέεται με τη λίμνη».

— Ενδημικά ψάρια της λίμνης

Το Aphanius anatoliae sureyanus (το μόνο είδος ψαριού) και το A. burduricus είναι ενδημικά είδη της λίμνης.

— Ψάρια της ενδοχώρας

Η λίμνη Burdur και τα ρέματα που τροφοδοτούν τη λίμνη είναι πλούσια σε ψάρια της ενδοχώρας. Υπάρχουν ενδημικά στην περιοχή είδη

οδοντόψαρου Burdur Aphanius anatoliae sureyanus ,

Cobitis (Bicanestrinia) turcica,

Cobitis turcica και

Pseudophoxinus meandri .

Η μαυρομάτικη γαλάζια πεταλούδα ( Glaucopsyche alexis ) , η οποία απειλείται με εξαφάνιση σε περιφερειακή κλίμακα, είναι ένα από τα σημαντικά είδη της περιοχής (Eken et al. 2006).

Το Aphanius anatoliae sureyanus (το μόνο είδος ψαριού) και το A. burduricus είναι ενδημικά είδη της λίμνης.

Η μαυρομάτικη γαλάζια πεταλούδα ( Glaucopsyche alexis ) , η οποία απειλείται με εξαφάνιση σε περιφερειακή κλίμακα, είναι ένα από τα σημαντικά είδη της περιοχής

Τα υδρόβια φυτά δεν παρατηρούνται στη λίμνη λόγω της περιεκτικότητας σε θειικό νάτριο και χλώριο

Υπάρχουν φυτά γλυκού νερού και φυτά αλμυρού νερού στα καλάμια Soğanlı κοντά στη λίμνη Burdur, και τα ρέματα και τα ρέματα γύρω από τη λίμνη

Τα καλάμια φιλοξενούν τα υδρόβια πτηνά και αποτελούν τροφή και ασφαλή περιοχή αναπαραγωγής

Δεδομένου ότι η λίμνη δεν παγώνει τον χειμώνα χρησιμεύει ως χειμερινό καταφύγιο πουλίων ,

Στη λίμνη Burdur, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου υδρόβια φυτά υπάρχουν φυτά αλμυρού νερού στις υγρές περιοχές γύρω από τη λίμνη. Υπάρχουν φυτά γλυκού νερού και φυτά αλμυρού νερού στα καλάμια Soğanlı (sazlık Soğanlı ) κοντά στη λίμνη Burdur, και τα ρέματα και τα ρέματα γύρω από τη λίμνη (TC Υπουργείο Δασών και Υδάτων 2013).